บทที่ 3356 ฆ่าเขาง่ายดายมาก

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ตอนนี้เย่เฉินกุมทั้งสองครอบครัวนี้ไว้ได้อย่างแน่นหนา

ไม่ว่าจะวิลเลียมหรือโอลิเวีย ล้วนไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์ที่เรื่องนี้จะถูกแฉออกไปได้

ดังนั้น พวกเขาจะต้องพยายามคิดหาวิธีมาจัดการปัญหานี้อย่างแน่นอน

ถึงแม้ว่าห้าพันล้านยูโรจะเยอะมาก แต่สำหรับพวกเขาแล้ว ถ้าหากกัดฟันเจียดออกมา ก็สามารถที่จะจ่ายได้

ดังนั้น เย่เฉินคิดว่าบางครั้งก็ต้องบีบบังคับศัตรูของตัวเองสักหน่อย ถ้าไม่บีบพวกเขา พวกเขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองสามารถเอาเงินออกมาได้มากเท่าไหร่กันแน่

ริชาร์ดพ่อของโอลิเวีย ตอนนี้ประหม่าเป็นอย่างมาก

เขารู้ดีว่าตอนนี้เย่เฉินกำจุดอ่อนของครอบครัวตัวเองไว้แล้ว ถ้าหากเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไปจริงๆ ความน่าเกรงขามของราชวงศ์ก็จะไม่เหลือชิ้นดี

ถึงตอนนั้น ประชาชนไม่มีทางอนุญาตให้โอลิเวียที่เป็นสมาชิกราชวงศ์และเข้าค่ายก่ออาชญากรรมสืบทอดบัลลังก์แน่นอน

เหตุผลเดียวกัน พวกเขาก็ไม่มีทางอนุญาตให้ตัวเขาสืบทอดบัลลังก์เช่นกัน เพราะยังไงซะตัวเองก็เป็นพ่อแท้ๆของโอลิเวอร์พูล

ถึงเวลานั้น ผู้ที่มีสิทธิ์สืบทอดบัลลังก์มากที่สุด กลับกลายเป็นเฮเลน่าที่อยู่ข้างกายเย่เฉินเงียบๆมาโดยตลอด!

ริชาร์ดไม่มีทางให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอย่างแน่นอน!

ฉะนั้น เขาจึงพูดอย่างไม่ลังเลสักนิดว่า “คุณเย่ครับ!เรื่องนี้ผมสั่งสอนลูกสาวไม่ดีเองครับ เรื่องนี้พวกเรายินดีจะจัดการอย่างเร่งด่วนครับ ขอเชิญให้คุณรอสักครู่ ผมขอปรึกษากับตระกูลรอธส์ไชลด์สักครู่ครับ!”

เย่เฉินพยักหน้า พูดนิ่งๆว่า “พวกนายปรึกษากันตามสบาย ฉันให้เวลาพวกนายครึ่งชั่วโมง หลังจากนี้ครึ่งชั่วโมงก็มาบอกผลสรุปกับฉัน”

ริชาร์ดรีบพูดว่า “ได้ครับๆ!คุณเย่กรุณารอสักครู่ครับ…..”

พูดจบเขาก็รีบหันไปมองจอร์จพ่อของวิลเลียม พูดว่า “จอร์แดน พวกเรามาคุยเรื่องนี้กันเป็นการส่วนตัวสักหน่อยเถอะ!”

จอร์จเองก็รีบร้อนตอบตกลง แล้วก็พูดกับเย่เฉินอย่างเคารพนอบน้อมว่า “คุณเย่ครับ พวกเราขอออกไปปรึกษาหารือกันสักครู่ แล้วจะรีบมาให้คำตอบที่คุณพอใจครับ!”

เย่เฉินโบกมือ “พวกนายปรึกษากันที่นี่แล้วกัน ฉันกับเฮเลน่าจะไปเยี่ยมราชินี เธออยากจะอยู่กับคุณท่านเยอะๆหน่อย”

ไม่มีใครสนใจเรื่องที่เฮเลน่าอยากจะไปเยี่ยมราชินี

ตอนนี้พวกเขาคิดเพียงแค่อยากจะรีบสรุปแนวทางจัดการปัญหานี้ให้เรียบร้อย

ฉะนั้น ริชาร์ดพูดอย่างไม่ลังเลเลยว่า “คุณเย่ครับคุณกับเฮเลน่าตรงขึ้นไปได้เลยครับ รอพวกเราปรึกษาหาผลสรุปกันได้แล้ว ผมจะขึ้นไปหาคุณที่ห้องพักผู้ป่วยด้วยตัวเองเลยครับ!”

“ดี!” เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็พูดกับเฮเลน่าว่า “เฮเลน่า พวกเราไปกันเถอะ”

เฮเลน่ารีบเดินตามหลังเย่เฉิน ก้าวเดินออกจากห้องหมากรุก

เย่เฉินเพิ่งออกไป วิลเลียมก็พุ่งเข้าไปต่อยเพื่อนเจ้ามือคนนั้นของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ต่อยไปด้วยด่าไปด้วย “แกแม่งกล้าหลอกฉันงั้นหรอ! ฉันจะฆ่าแกทิ้ง!”

จอร์จพ่อของเขารีบเข้าไปรั้งเขาไว้ ตะคอกว่า “วิลเลียม! เรื่องด่วนในตอนนี้คือต้องรีบยืนยันแนวทางการจัดการปัญหา! นายอย่าได้หาเรื่องใหม่มาให้ที่นี่อีก!”

วิลเลียมทำได้เพียงหยุดการกระทำ

ในเวลานี้ริชาร์ดพูดกับคนอื่นๆว่า “ทุกท่านครับ รบกวนให้พื้นที่ความเป็นส่วนตัวกับพวกเราหน่อยครับ พวกเรามีเรื่องจะต้องปรึกษากันครับ”

ทุกคนรู้อยู่แล้วว่าตอนนี้ทั้งสองบ้านนี้กำลังเผชิญหน้ากับปัญหาใหญ่ ฉะนั้นต่างก็จากไป

ส่วนเจ้ามือคนนั้นที่ถูกเย่เฉินสะกดจิตเหมือนอย่างกับคนจิตหลุด ก็ได้ถูกคนอื่นพาตัวออกไป

เมื่อในพื้นที่เหลือเพียงสี่คนของทั้งสองครอบครัว จอร์จก็พูดว่า “ทุกท่าน อันดับแรกพวกเราจะต้องมีมติเดียวกัน นั่นคือคืนนี้ยังไงก็ต้องคุมอารมณ์เย่เฉินให้ได้ ไม่ว่ายังไงก็ห้ามให้เขาแฉเรื่องนี้ออกไป ไม่อย่างนั้นพวกเราทั้งสองบ้านก็จบเห่กันหมดแน่!”

ริชาร์ดถอนหายใจพูดว่า “เย่เฉินเอ่ยปากมาก็ห้าพันล้านยูโรแล้ว นี่มันน่ากลัวยิ่งกว่าโจรเป็นหมื่นเท่าจริงๆ! พวกเราจะไปหาเงินมากขนาดนี้จากไหนมาให้เขาละ?”

โอลิเวียมองวิลเลียม พูดอย่างโมโหว่า “วิลเลียม! เรื่องนี้โทษนายที่โลภมากไม่รู้จักพอ! ตอนนี้เย่เฉินขอเงินชดเชยห้าพันล้านยูโร จากที่ฉันดูแล้วนายต้องรับผิดชอบทั้งหมด!”