เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ผมจะให้คุณไปมาดากัสการ์ได้อย่างไร? ถึงอย่างไรคุณก็แซ่แย่ ผมไม่สามารถปล่อยให้คนของตระกูลเย่ไปทำงานให้กับตระกูลซูได้หรอก”
หลังจากนั้น เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คราวนี้ผมต้องการให้คุณไปที่ยุโรปเหนือ”
เมื่อเย่เฟิงได้ยินคำว่ายุโรปเหนือ เขาไม่เพียงแต่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ยังกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “ไปที่ยุโรปเหนือ! ผมจะไป! คุณต้องการให้ผมไปทำอะไรที่ยุโรปเหนือ ก็สั่งมาได้เลย ผมจะพยายามทำจนสุดความสามารถ!”
ขณะนี้เย่เฟิงรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากและอดไม่ได้ที่จะแอบคิดด้วยความปีติ “เย่เฉิน ให้ผมไปยุโรปเหนือ เขาต้องการให้ผมไปเป็นตัวแทนของตระกูลเย่ เพื่อร่วมมือกับราชวงศ์ยุโรปเหนือ! นอกจากนั้นเฮเลน่ายังเคยเป็นคู่หมั้นของผม และกำลังจะกลายเป็นราชินียุโรปเหนือ หากผมสามารถเอาชนะใจเฮเลน่าได้อีกครั้ง และแต่งงานกับเฮเลนาได้ ผมจะกลายเป็นสายสัมพันธ์ระหว่างตระกูลเย่กับราชวงศ์ยุโรปเหนือ! เมื่อถึงเวลานั้น ผมจะได้รับแต่งตั้งเป็นดยุค! ไม่เพียงแต่ผมจะได้ประโยชน์จากมัน แต่ตระกูลเย่จะได้รับประโยชน์มากมายเช่นกัน ดูเหมือนว่าเย่เฉินจะวางหมากได้ดีจริง ๆ!”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฟิงถือว่าเย่เฉินเป็นผู้มีพระคุณของตนเอง และรีบกล่าวประจบประแจงว่า “เย่เฉิน…..โอ้ไม่! ผู้นำตระกูล! คุณวางใจเถอะ! หลังจากที่ผมไปถึงยุโรปเหนือแล้ว ผมจะพยายามจนสุดความสามารถเพื่อเอาชนะใจเฮเลน่า ผมจะไม่มีวันทำให้คุณและตระกูลเย่ผิดหวังอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้ “คุณคิดมากเกินไปแล้ว ที่ผมส่งคุณไปที่ยุโรปเหนือ ไม่ได้ให้คุณไปไล่จีบเฮเลน่า นอกจากนั้นเธอกำลังจะกลายเป็นราชินี คุณใช้นิ้วเท้าก็สามารถคิดออกว่า เธอไม่สนใจคุณอย่างแน่นอน”
“ห๊ะ?” เย่เฟิงรู้สึกโศกเศร้าและถามว่า “แล้วคุณจะให้ผมไปยุโรปเหนือทำไม? หรือว่าไปเป็นตัวแทนของตระกูลเย่ในการร่วมมือกับราชวงศ์ยุโรปเหนือ? แต่ก่อนหน้านั้นคุณได้มอบเรื่องนี้ให้อารองเป็นคนดำเนินการแล้วไม่ใช่หรือ?”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ผมไม่ได้ให้คุณไปเป็นตัวแทนของตระกูลเย่แน่นอน เป็นเพราะที่นั่นมีคนสามคนที่จำเป็นต้องจัดการโดยเร็วที่สุด ดังนั้นคุณไปที่ยุโรปเหนือพร้อมกับทหารของสำนักว่านหลง แล้วส่งสามคนนั้นไปยังซีเรีย”
“ห๊ะ? ไปซีเรียเหรอ!” เย่เฟิงแทบทรุดเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และกล่าวโพล่งออกมาว่า “ถ้าอย่างนั้นผมยินยอมอยู่บนภูเขาเย่หลิงซานดีกว่าไปสถานที่อย่างซีเรีย…….”
ถึงแม้ว่าสภาพความเป็นอยู่ของภูเขาเย่หลิงซานจะยากลำบาก แต่อย่างน้อยก็ปลอดภัย
และยังสามารถอยู่กับพ่อและญาติคนอื่น ๆ ได้
สถานที่อย่างซีเรีย สภาพความเป็นอยู่นั้นยากลำบากกว่าภูเขาเย่หลิงซานเป็นหมื่นเท่า และยังมีสงครามอยู่ทุกหนทุกแห่ง ใครล่ะจะอยากไปลำบากอยู่ที่นั่น? อยู่ไว้ทุกข์ที่ภูเขาเย่หลิงซานดีกว่า
อย่างไรก็ตาม เย่เฉินไม่ให้โอกาสเขาแสดงความคิดเห็น
เขาถามอย่างเย็นชาว่า “เย่เฟิง คุณคิดว่าผมกำลังปรึกษาคุณอยู่หรือ?!”
เมื่อเย่เฟิงเห็นว่าเย่เฉินโกรธ เขาจึงอ้อนวอนด้วยสีหน้าโศกเศร้าว่า “เย่เฉิน…..ไม่ใช่… ผู้นำตระกูล……ผม…….ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าคุณจะให้ผมไปซีเรีย…..พ่อมีแค่ผมเป็นลูกชายคนเดียวเท่านั้น ถ้าผมเสียชีวิตอยู่ที่ซีเรีย พ่อก็จะไม่มีทายาทแล้ว…….”
เย่เฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คุณวางใจเถอะ มีทหารของสำนักว่านหลงอยู่ คุณไม่ตายหรอก ยิ่งไปกว่านั้นผมมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคนที่นั่น และรับประกันว่าคุณปลอดภัยแน่นอน”
หลังจากนั้น เย่เฉินกล่าวเตือนว่า “แต่ทางที่ดีคุณเลิกพูดจาไร้สาระได้แล้ว มิเช่นนั้นผมอาจให้คุณอยู่ที่ซีเรียไปตลอดชีวิต!”
เมื่อเย่เฟิงได้ยินเช่นนั้น รีบพยักหน้าและกล่าวว่า “ผมไปครับ! ผมไปครับ! คุณให้ผมไปเมื่อไหร่ ผมก็จะไปเมื่อนั้น!”
เย่เฉินไม่ได้สนใจไยดีเขาอีก หันไปหานายพลห้าดาวคนหนึ่งของสำนักว่านหลง และกล่าวว่า “ตอนนี้คุณเลือกผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณสี่คน แล้วพาเย่เฟิงขึ้นเครื่องบินคองคอร์ดไปยังยุโรปเหนือ แล้วส่งสามคนที่ผมกล่าวถึงไปหาฮามิด”
นายพลห้าดาวกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “ผู้ใต้บังคับบัญชาเข้าใจแล้วครับ!”