เวลาสิบสองนาฬิกายี่สิบนาที
สมิธมาถึงห้องเพชรของเทียนเซียงฝู่ภายใต้การนำของลูกน้องหงห้า
เมื่อเข้าไปในเทียนเซียงฝู่แล้ว และเมื่อเห็นเว่ยเลี่ยง หงห้าและเย่เฉิน เขารู้สึกโล่งอกทันที
เขาไม่รู้จักเย่เฉิน และไม่รู้ว่าสถานะตัวตนของเย่เฉิน แต่ขอเพียงแค่เขาเห็นเว่ยเลี่ยงอยู่ที่นี่ เขาก็รู้สึกวางใจ
เมื่อนึกถึงคำเตือนของภรรยา หลังจากที่เดินเข้าประตูเขาก็คุกเข่าลงบนพื้นทันที และกล่าวกับเว่ยเลี่ยงด้วยสีหน้าละอายใจว่า “คุณเว่ย! ก่อนหน้านั้นทุกอย่างเป็นความผิดของผม ผมมาขอโทษคุณ!”
หลังจากกล่าวจบ เขาเอนตัวลงและก้มกราบเว่ยเลี่ยงหลายครั้ง
เว่ยเลี่ยงตะลึงกับการกระทำของเขา จึงกล่าวด้วยความอึดอัดว่า “คุณสมิธ คุณกำลังทำอะไร…..”
สมิธกล่าวอย่างสำนึกผิดว่า “ก่อนหน้านั้นผมมีตาแต่หามีแววไม่ และได้ล่วงเกินคุณ แล้วยังล่วงเกินยาวิเศษอย่างยาเกิดใหม่เก้าเสวียนอีกด้วย ทำให้ผมรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก ดังนั้นหวังว่าคุณจะสามารถยกโทษกับความผิดครั้งก่อนของผมได้!”
เว่ยเลี่ยงกล่าวอย่างจำใจว่า “เอาล่ะ เอาล่ะ เรื่องนี้ให้มันผ่านไปชั่วคราวก่อน คุณนั่งลงแล้วคุยเรื่องหลักก่อนเถอะ”
สมิธรู้สึกซาบซึ้งและยืนขึ้นมา แล้วนั่งลงบนที่นั่งว่างซึ่งเตรียมไว้สำหรับเขาล่วงหน้าแล้ว
ขณะนี้เว่ยเลี่ยงแนะนำเย่เฉินให้เขาว่า “คุณสมิธ ผมจะแนะนำให้คุณรู้จัก นี่คือคุณเย่ ผู้จัดการของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน และเขาเป็นผู้ที่รับผิดชอบกลยุทธ์ทางธุรกิจทั้งหมดของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน”
สมิธมองเย่เฉินด้วยความประหลาดใจ ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว โค้งคำนับและกล่าวว่า “สวัสดีครับ คุณเย่! ผมเจมส์ สมิธ เป็นผู้ที่รับผิดชอบของ FDA”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “สวัสดีครับ คุณสมิธ ยินดีต้อนรับสู่เมืองจินหลิง”
สมิธทักทายด้วยความสุภาพสองสามประโยค หลังจากนั้นจึงนั่งลงอีกครั้ง
หลังจากนั่งลง เขากล่าวเข้าประเด็นว่า “คุณเว่ย ประสิทธิผลของยาเกิดใหม่เก้าเสวียนของบริษัทคุณนั้นน่าทึ่งจริง ๆ และนี่เป็นหนึ่งในความก้าวหน้าใหม่ที่สำคัญที่สุดด้านการแพทย์ในศตวรรษนี้อย่างแน่นอน ดังนั้น ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะสามารถนำยานี้เข้าสู่ตลาดสหรัฐอเมริกาโดยเร็วที่สุด เมื่อถึงเวลานั้น FDA จะอำนวยความสะดวกทุกอย่างให้กับบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน!”
เว่ยเลี่ยงพยักหน้าและกล่าวกับเขาว่า “คุณสามารถหารือเรื่องนี้กับผู้จัดการเย่ได้ ผมเคารพความคิดเห็นของเขาอย่างเต็มที่”
สมิธรีบกล่าวกับเย่เฉินอีกครั้งว่า “คุณเย่ ไม่รู้ว่าคุณมีความคิดเห็นอย่างไร?”
เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ยาเกิดใหม่เก้าเสวียนเข้าสู่ตลาดสหรัฐอเมริกา เพียงแต่พวกเรามีเงื่อนไข หากสามารถตกลงกันได้ พวกเราสามารถก็พิจารณาได้”
สมิธรีบกล่าวว่า “คุณมีเงื่อนไขอะไรก็สามารถพูดออกมาได้เลย ถ้าอยู่ในขอบเขตอำนาจของผม ผมรับประกันว่าจะพยายามทำให้ดีที่สุด และถ้ามันอยู่นอกเหนือขอบเขตอำนาจของผม ผมจะพยายามดำเนินการให้บรรลุผลเพื่อคุณ!”
เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวอย่างฉะฉานว่า “ก่อนอื่น ผมขอให้ประเทศของคุณลดภาษีและยกเว้นภาษีศุลกากรอย่างถาวร สำหรับสินค้าที่ผลิตโดยบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนทั้งหมด”
เมื่อสมิธได้ยินสิ่งนี้ เขารู้สึกเครียดทันที และเขากล่าวด้วยความอึดอัดว่า “คุณเย่ คำขอของคุณนั้นยากเกินไปที่จะบรรลุได้ เป็นไปไม่ได้ที่รัฐบาลกลางจะเปิดทางขนาดใหญ่เช่นนั้นให้กับบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน เพราะเมื่อเปิดช่องทางนี้แล้ว บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนสามารถใช้ชื่อของบริษัทของตนเองผลิตหรือขายผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ เพื่อขอยกเว้นภาษีศุลกากรได้อย่างสมบูรณ์….. ”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องนี้ คุณไม่ต้องกังวล สามารถจำกัดเฉพาะยาปกติและผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพที่ผลิตโดยบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน”
สมิธรู้สึกกระสับกระส่วย เขาไม่มีอำนาจที่จะตัดสินเรื่องนี้ได้ และกระทั่งไม่มีช่องทางการไกล่เกลี่ย
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานึกได้ว่าทำเนียบขาวให้เรื่องของยานี้เป็นเรื่องเร่งด่วน เขารู้สึกว่าหากรายงานเรื่องนี้ให้พวกเขาทราบ บางทีพวกเขาอาจจะรับปาก