ไม่นานเครือข่ายข่าวกรองของว่านพั่วจวินก็ทำให้เย่เฉินรู้สึกต้องเปลี่ยนมุมมองใหม่
ตอนที่ว่านพั่วจวินค้นหาข้อมูลของยาอายุวัฒนะในเครือข่ายข่าวกรอง เขาค้นพบว่าข่าวหลายข่าวถูกขายโดยไม่เปิดเผยตัวตน
เขาซื้อข่าวทั้งหมดนี้แล้วส่งต่อไปให้เย่เฉิน
เย่เฉินรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับยาอายุวัฒนะด้วยความละเอียด และพบว่าข้อมูลดังกล่าวมีรายละเอียดที่มีประโยชน์เพียงเล็กน้อย
ข่าวที่มีความน่าเชื่อถือมีอยู่สามข้อ
ข่าวที่หนึ่งคือ “เป็นที่ทราบกันทั่วโลกแล้วว่าตอนนี้มียาวิเศษที่สามารถทำให้คนสามารถฟื้นชีวิตกลับคืนมาได้ และกลับไปสู่วัยเยาว์ได้ ชื่อว่ายาอายุวัฒนะ เหตุผลที่อดีตราชินีของยุโรปเหนือสามารถฟื้นได้นั้นเป็นเพราะยานี้ และยานี้มาจากหัวเซี่ย ซึ่งเป็นยาที่ลึกลับมาก!”
ข่าวที่สองคือ “ล่ายชิงหวา ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยชาวหัวเซี่ยเชื้อสายอเมริกันที่มีชื่อเสียงในสหรัฐอเมริกา สาเหตุที่ร่างกายของเขายังคงแข็งแรงอยู่จนถึงปัจจุบัน เพราะเขากินยาลึกลับจากตะวันออกที่เรียกว่ายาอายุวัฒนะ ว่ากันว่ายานี้สามารถทำให้อายุขัยของคนเพิ่มขึ้นอีกสิบถึงยี่สิบปี และตอนนี้เศรษฐีหัวเซี่ยเชื้อสายอเมริกันจำนวนมากกำลังเคลื่อนไหว และแม้แต่เศรษฐีชาวอเมริกันบางส่วนยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง”
ข่าวที่สามคือ “ราชวงศ์หลายแห่งในยุโรปกำลังสืบเรื่องยาอายุวัฒนะ และในบรรดานี้ราชวงศ์บริเตนสนใจเรื่องนี้มากที่สุด ว่ากันว่าตอนที่เจ้าชายฟีลิปเข้าร่วมพิธีราชาภิเษกของเฮเลน่าที่ยุโรปเหนือ และได้ยินราชินียุโรปเหนือเล่าเรื่องเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะ แต่หลังจากเขากลับไปบริเตนแล้ว เขาไม่ได้บอกเรื่องนี้กับราชินี หลังจากที่ราชินีรู้เรื่องนี้จากแหล่งอื่น ทำให้เธอไม่พอใจเจ้าชายฟีลิปเป็นอย่างมาก และตอนนี้เธอกำลังวางแผนที่จะหายาวิเศษนี้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม!”
ข่าวที่หนึ่งและข่าวที่สอง สามารถพิสูจน์ว่าคุณย่าของเฮเลน่าและล่ายชิงหวาได้โปรโมทยาอายุวัฒนะจริง
ข่าวที่สามนั้นละเอียดกว่าเล็กน้อย การที่เจ้าชายไม่ได้แจ้งให้มารดาของเขาทราบเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะ คิดว่าเขาคงจะไม่ต้องการให้มารดารู้ถึงการมีอยู่ของยานี้?
อย่างไรก็ตาม เย่เฉินคิดว่าเจ้าชายอาจคิดมากไปหน่อย เพราะถึงแม้ว่าราชวงศ์บริเตนจะมั่งคั่ง แต่เมื่อเทียบกับเศรษฐีที่มีเงินมูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์สหรัฐเหล่านั้นแล้ว ไม่สามารถถือเป็นอะไรได้ ถึงแม้คุณสมบัติของพวกเขาจะตรงตามข้อกำหนดขั้นต่ำของการประมูล แต่เกรงว่าพวกเขาจะมาเสียเที่ยวเท่านั้น
หลังจากอ่านข้อมูลเหล่านี้แล้ว เย่เฉินโทรไปถามว่านพั่วจวินว่า “พั่วจวิน คุณเสียเงินซื้อข่าวเหล่านี้ไปเท่าไหร่?”
ว่านพั่วจวินกล่าวว่า “ประมาณหนึ่งแสนดอลลาร์สหรัฐ”
เย่เฉินถามด้วยรอยยิ้มว่า “ทำไมข้อมูลเกี่ยวกับยาเกิดใหม่เก้าเสวียนมีราคาห้าแสนดอลลาร์สหรัฐ ในขณะที่ข้อมูลของยาอายุวัฒนะทั้งสามข่าวถึงขายได้หนึ่งแสนดอลลาร์สหรัฐเท่านั้น”
ว่านพั่วจวินอธิบายว่า “คุณเย่ ราคาทางจิตวิทยาของผู้ให้ข้อมูลเกี่ยวข้องกับอิทธิพลของข้อมูล ตอนนี้ยาเกิดใหม่เก้าเสวียนเป็นที่นิยมมาก หลังจากที่มาโยคลินิกเปิดเผยข้อมูลของยาเกิดใหม่เก้าเสวียน ทำให้ยาเกิดใหม่เก้าเสวียนเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกทันที ตอนนี้ไม่รู้ว่ามีกี่ประเทศและอีกกี่บริษัทยาที่อยากได้ยาตัวนี้ ดังนั้นราคาทางจิตวิทยาของผู้ให้ข้อมูลจึงสูงเป็นธรรมดา”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ตอนนี้ทำได้เพียงให้ยาอายุวัฒนะคับข้องใจแล้ว”
หลังจากนั้น เย่เฉินถามอีกว่า “แล้วเครือข่ายข่าวกรองของคุณ มีข้อมูลเกี่ยวกับผมหรือไม่?”
ว่านพั่วจวินรีบกล่าวว่า “เรียนคุณเย่ ก่อนที่ผมจะขึ้นไปบนภูเขาเย่หลิงซาน และยังไม่รู้การดำรงอยู่ของคุณ หลังจากผมลงมาจากภูเขาเย่หลิงซานแล้ว ผมก็ไม่กล้าสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับตัวคุณ”
“และกล่าวตามตรง เครือข่ายข่าวกรองของพวกเรานั้นก็ใช่ว่าจะรู้เรื่องทุกอย่าง เพราะต้องการรับรองความปลอดภัยของมัน ดังนั้นพวกเราจึงไม่สามารถประกาศให้โลกรู้ และพัฒนาผู้ให้ข้อมูลทีละเล็กทีละน้อย เหมือนเครือข่ายข่าวกรองใต้ดิน ดังนั้นจนถึงขณะนี้ คนที่รู้จักมันนั้นยังมีไม่มาก”
“นอกจากนั้น โดยพื้นฐานแล้วผู้ให้ข้อมูลข่าวกรองส่วนใหญ่จะอยู่ในสหรัฐอเมริกา นอกจากสหรัฐอเมริกาแล้ว ยังมีบางส่วนอยู่ในตะวันออกกลาง ส่วนพื้นที่อื่นนั้นน้อยมาก และถึงแม้บางคนจะอัปโหลดข้อมูลของภูมิภาคอื่น แต่เนื่องจากข้อมูลนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับพวกเราโดยตรง พวกเราก็จะไม่ซื้อข้อมูลนั้น และหลังจากที่ผู้อัปโหลดพบว่าข้อมูลจากภูมิภาคอื่นไม่สามารถขายได้ที่นี่ ก็จะไม่ขายข่าวจากภูมิภาคอื่นอีก”
“ด้วยเหตุผลเหล่านี้ ในเครือข่ายข่าวกรองนั้นจึงมีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับหัวเซี่ยเพียงเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะขึ้นไปบนภูเขาเย่หลิงซาน ผมค้นหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับตระกูลเย่แล้ว แต่ไม่มีเนื้อหาที่เกี่ยวข้อง”