ตั้งแต่ยังเด็ก ชูริเนะ ฮาซาคุระ ถูกเลี้ยงดูมาเพื่อรับใช้ใครสักคนเท่านั้น สิ่งที่เธอต้องทำคือฝึกในทักษาดาบและแข็งแกร่งขึ้นเพื่อปกป้องบุคคลนั้น
นั่นคือสิ่งที่เธอถูกสั่งสอนมา ดังนั้นเธอจึงไม่เคยตั้งคำถามหรือสงสัยในวิธีชีวิตของตัวเองเลยสักครั้ง
เธอเรียนรู้วิชาดาบตามที่ถูกสั่งและก่อนที่จะรู้ตัว เธอก็รู้สึกสนุกที่ได้ต่อสู้กับเหล่าผู้แข็งแกร่งไปซะแล้ว
ไม่อาจรู้ได้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่การต่อสู้กับผู้อ่อนแอนนั้นช่างแสนน่าเบื่อ การได้ต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งจนวินาทีสุดท้ายคือสิ่งเดียวที่ทำให้เธอรู้สึกสนุก
『นักฆ่า』แม้จะถูกเรียกแบบนั้นในบางครั้ง แต่ชูริเนะก็ไม่เคยสนุกกับการฆ่าคน ยิ่งไปกว่านั้นสำหรับเธอแล้วมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะฆ่าคนที่ตัวเองควรจะปกป้อง—
「 หายไปไหนกัน? ยัยนั่นจะต้องอยู่แถวๆนี้แน่! 」
เสียงตะโกนและเหล่าผู้คนที่กำลังตามหาใครบางคนอย่างอลม่าน
ในงานฉลองวันเกิดอายุครบ 15 ปีของชูริเนะ คือวันที่เธอถูกกำหนดให้เป็นผู้คุ้มกัน แต่ว่า
คนที่เธอควรจะปกป้องกับตายแล้ว ก่อนที่เธอจะได้พบเขา
มีใครบางคนฆ่าเขา แต่ก่อนที่ชูริเนะจะได้สืบสวนเรื่องราวเธอก็ถูกตัดสินให้เป็นคนทรยศ
เธอถูกกลุ่มคนล้อมเอาไว้ก่อนจะถูกกล่าวหาด้วยความเท็จ
ไม่มีใครปกป้องเธอ ไม่มีใครเข้าใกล้เธอ ผู้คนเอาแต่ชักดาบเข้าหาเธอ
「 เฮ้อ… ทำไมถึงเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นกัน 」
ผมยาวสลวยถูกรวบขึ้น เพราะวันนี้คือวันแรกที่ได้ทำภารกิจเธอจึงแต่งตัวดูดีกว่าปกติ
ถึงอย่างนั้นดูเหมือนว่าเสื้อผ้าตัวใหม่ที่ซื้อมาจะสูญเปล่าเสียแล้ว เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา
เหตุผลที่ชูริเนะต้องฝึกฝนวิชาดาบก็เพื่อปกป้องชายคนนึงจากตระกูลอันทรงเกียรติ เธอเคยเจอเขาเพียงไม่กี่ครั้งและแทบไม่ได้คุยกันเลย
แต่แล้วเมื่อเวลาที่ชูริเนะจะได้แสดงศักยภาพที่แท้จริงของตน สถานที่น้้นก็ถูกทำลายลง
สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือมลทินในฐานะ『นักฆ่า』ตัวจริง หากถูกจับตัวได้คงหนีไม่พ้นโทษประหาร
หรือบางทีอาจจะมีคำสั่งให้『ฆ่า』ทันทีที่พบ
「 งั้นขอเดาว่าอยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร 」
แม้จะเป็นสถานที่ที่เธอเกิดและเติบโตมาแต่เธอก็ไม่เสียใจสักนิด
ตอนนี้เธอเป็นอิสระแล้ว ไม่มีใครสั่งเธอได้ ไม่มีใครผูกมัดเธอได้ แต่ที่นี่มีคนรู้จักเธอมากเกินไป เพื่ออิสรภาพที่แท้จริง เธอจึงเหลือทางเลือกเพียงอย่างเดียว
「 —แกคิดจะหนีไปไหนล่ะ ชูริเนะ ฮาซาคุระ 」
เมื่อถูกเรียกชื่อเด็กสาวก็หันไปมองด้วยความสนใจ
ชายคนนึงยืนถือดาบอยู่ตรงหน้า ถึงจะเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเธอ แต่สามารถบอกได้เลยว่าเขาคือศัตรู
「 นาย… 」
「 เธอจำเป็นต้องได้รับโทษทั้งหมด คงต้องขอให้เธอตายที่นี้ 」
「 … 」
แค่คำพูดพวกนั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เธอเข้าใจ—คนตรงหน้าคือศัตรูของชูริเนะ
「 นายเป็นคนก่อเรื่องงั้นหรอ? มีพรรคพวกกี่คน? 」
「 แกไม่จำเป็นต้องรู้ แต่จะบอกอะไรให้ฟังนะ แกน่ะเป็นคนที่ต่อให้กลายเป็น 『นักฆ่า』 ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แกเป็นผู้หญิงแบบนั้นไงล่ะ 」
「 ฉันไม่ฆ่าคนนอกจากจะเป็นอาชญากร แต่แกก็คล้ายๆพวกนั้นอยู่นะ เพราะงั้นคงไม่เป็นไร 」
「 หึ! ฮะฮะฮ่า! น่าตกใจจริงๆ นี้แกคิดจะโจมตีฉันคนนี้งั้นหรอ? 」
「 ? อย่างแรกเลย ฉันไม่รู้จักแกหรอกนะ 」
「 ถ้าไม่รู้งั้นจะบอกให้ก็ได้ ตอนที่แกอยู่ที่ยมโลกน่ะ ชื่อของฉันคือ คาฮา— 」
ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง ลมหายใจติดขัดเพราะคอของเขามีรอยคมดาบ
เมื่อมองดูภาพตรงดาบ ดาบของเด็กสาวที่อยู่บริเวณเอวถูกชักออก เลือดสีแดงสดไหลจากตัวดาบหยดลงบนพื้น
ทำได้เพียงขยับปากแต่ไม่มีเสียงออกมา
เขาถูกฟันไปแล้ว —ทั้งๆที่เขาไม่เคยลดการเฝ้าระวังลง แต่ชายคนนี้กลับพ่ายแพ้ให้กับเด็กสาวอายุ 15 อย่างง่ายดาย
ถึงอย่างนั้นสำหรับชูริเนะแล้ว ชายคนนี้เป็นเพียงตัวตนที่ไม่จำเป็นต้องจริงจังด้วยและมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องคุยกับเขาอีกแล้ว
「 ฉันไม่ได้สนใจนายหรอกนะ ไม่สนว่าเป็นใครหรือมีจุดประสงค์อะไรแต่มีสิ่งนึงที่ฉันต้องบอกนาย— ขอบคุณ 」
เด็กสาวสะบัดดาบจนเลือดสีแดงสาดกระเซ็นก่อนที่จะเก็บมันลงฝักและโค้งคำนับให้ชายหนุ่ม
「 ขอบคุณ ฉันไม่เคยคิดเรื่องออกเดินทางด้วยตัวคนเดียวมาก่อนแต่เพราะนาย ฉันถึงมีอิสระ 」
เขาไม่อาจตอบสนองต่อคำพูดของชูริเนะได้จากบาดแผลสาหัส
การเคลื่อนไหวของเขาสดุดไปมา เขาเดินไปหาเด็กสาวพร้อมกับยื่นมือไปหา— และตอนน้้นเอง ร่างกายของเขาก็หมดเรี่ยวแรง
การประเมินของเขาผิดพลาด ความสามารถของชูริเนะยิ่งกว่าที่เขาคิดเอาไว้ แม้จะมีข่าวลือว่าเด็กสาวเป็น 『นักฆ่า』แต่เขาก็ยังคิดว่าเป็นเด็กสาวอายุ 15
หากเป็นการต่อสู้ด้วยดาบไม่แน่ว่าอาจจะไม่มีใครในเประเทศที่จะเอาชนะเธอได้
ถึงแม้สำหรับชูริเนะตัวตนของชายตรงหน้าอาจจะไม่แน่ชัดแต่เรื่องนั้นไม่มีความสำคัญอีกต่อไปแล้ว
แทนที่จะพยายามเกลี้ยกล่อมชูริเนะ แต่เขากลับพยายามใช้งานเป็นเป็นขั้นบันไดไปสู่อำนาจ
แต่เรื่องพวกนั้นจะเป็นยังไงก็ช่าง มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้วสำหรับเธอที่คิดจะออกจากประเทศ
「 ทางนี้! มีเสียงมาจากทาง—!? 」
เหล่าผู้คนที่กำลังตามหาชูริเนะวิ่งมาก่อนจะเบิกตากว้างกับภาพตรงหน้า
ศพที่ถูกคมดาบเฉือนที่คอยังคงมีเลือดไหลออกมา เห็นได้ชัดว่าเป็นฝีมือของชูริเนะ
ชูริเนะกล่าวออกไปกับชายหนุ่มที่ไม่กล้าพูดอะไร
「 ตัดสินใจแล้วล่ะ ถ้ายังตามฉันมาอยู่จะฆ่าพวกนายซะ 」
นั้นคือคำอำลาของชูริเนะ แทนที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง เธอเลือกที่จะแบกรับความผิดจากคำกล่าวหาปลอมๆและกลายเป็นอาชญากร
จากนี้ไปอาจจะต้องเผชิญหน้ากับผู้คนที่ไม่เกี่ยวข้องกับชายที่พึ่งฆ่าไปแต่ถึงกระนั้นก็จะไม่ลังเล
เธอจะจัดการทุกคนที่ไล่ตามเธอและนั้นก็คือช่วงเวลาที่ 『นักฆ่า』 ชิรูเนะ ฮาซาคุระ ถือกำเนิดขึ้นอย่างแท้จริง
เหล่าผู้คนที่ตามมารู้สึกไม่สบายใจที่จะเผชิญหน้ากับเธอ แต่กระนั้นก็ไม่มีใครสักคนที่เต็มใจจะหนีไป
เป็นเพราะว่าถึงแม้จะเห็นภาพตรงหน้าแต่พวกเขาก็ยังดูถูกเธแว่าเป็นแค่เด็กผู้หญิงรึป่าว? ไม่เลย ตรงกันข้าม พวกเขารับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าชิรูเนะเป็นศัตรู
ชิรูเนะมองดูพวกเขาก่อนจะถอนหายใจออกมา
「 อ่า แบบนั้นก็ไม่เป็นอะไรหรอก แต่ว่า— ฉันจะไม่เมตตากับพวกนายอีกแล้ว 」
นั้นคือสัญญาณเริ่มต้นของสงครามและภายในไม่กี่นาที ทะเลเลือดก็ถูกสร้างขึ้น
ผู้คนที่ไล่ล่าชิรูเนะล้วนถูกฆ่าตาย เธอกลายเป็นที่รู้จักในฐานะคนบาป อาชญากรผู้ยิ่งใหญ่แห่งประวัติศาสตร์
แต่กว่าจะถึงเวลานั้น ชิรูเนะก็ออกจากประเทศไปแล้ว
______________________________
เป็นการแปลนิยายครั้งแรกครับ ถ้ามีผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วย
← ตอนก่อน