ตอนที่ 5 ผู้กล้าคนก่อนมีแรงจูงใจใหม่

ผู้กล้าคนก่อนอยากจะเกษียณ

นานๆครั้ง 

ผมจะฝันร้ายเรื่องต่างๆในอดีต. . 

เมื่อ 3 ปี ก่อนตอนที่ผมยังเป็นผู้กล้า 

ผมได้สู้กับคนที่บ้าการต่อสู้คนหนึ่ง

มันเป็นฝันที่เธอกำลังกดผมลงที่พื้นแล้วเอาแต่พูดว่า

 

“ สู้กับข้า เร็วเข้า มาสู้กับข้า “

 

อ่าา . . . 

มันเป็นฝันที่น่ากลัวจริงๆ

 

ผมลุกขึ้นและยืดตัวจากเตียงของห้องพักที่ได้รับโดยการแนะนำจากกิลด์

ทางกิลด์มีห้องพักธรรมดาๆสำหรับนักผจญภัยระดับล่างไว้ให้เช่า 

และนั้น มันคือห้องของผม

ต้องขอบคุณเตียงที่ผมกล้าพูดได้ว่ามันแข็งกว่าพื้นอีกที่ทำให้ผมนอนไม่ค่อยหลับทั้งๆที่ขนาดบนก้อนหินผมยังนอนหลับได้สบายๆ

มาคิดๆดูแล้ว ผมน่าจะนั่งหลับเอาดีกว่า 

แต่ชั่งเถอะมันไม่ทันแล้ว

ถ้าคุณสงสัยว่าทำไมผมถึงมานอนอยู่ในที่ที่ห่วยแบบนี้ 

ก้อเอ่อ . . . 

ผมถังแตก….

 

คุณคงคิดว่าเงินค่าสมุนไพรเมื่อวานมันน้อยไป ?

เปล่าเลย สมุนไพรพวกนั้นราคาสูงมาก เพราะมันได้รับพรของเหล่าภูติ หลักฐานก็คือ กระเป๋า 4 มิติที่อยู่ที่เอวผมนี้ไง

ก็นะ 

หลังจากผมจ่ายเงินค่ากระเป๋า 

ผมยังเหลือตังอีก 2000f เลยนะ

ด้วยเงินที่มากขนาดนี้ 

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกมือใหม่จะทำเงินได้ในเพียงวันเดียว

เพราะงี้ เหมือนพวกรุ่นพี่จะอิจฉาแหะ

พวกลุงแก่ๆบ้ากล้ามมาห้อมล้อมผมจนได้กลิ่นเหงื่อชัดเจน 

จนร่างกลายผมเริ่มสั่นเพราะเหม็นเหงื่อ

ดูเหมือนพวกรุ่นพี่จะคิดว่าผมกลัวจนตัวสั่นแหะเลยขู่ผมหนักขึ้นใหญ่เลย 

ในตอนนั้นผมคิดว่าจะอัดพวกลุงๆเหล่านี้ซะให้หมด 

ก็มีนางฟ้าปรากฎขึ้น

 

[ พวกแกหยุดเดียวนี้นะ ไม่คิดหรอมันน่าอายขนาดไหนที่ไปแกล้งเด็กใหม่แบบนี้ ]

 

ทรีซัง คุณคือนางฟ้าของผม

จากคำพูดของทรีซัง เหล่าตาลุงได้แต่ถอยอย่างไม่เต็มใจนัก

ผมกำลังขำอยู่ในใจเล็กๆ แต่ . . .

 

[ ที่จริงคนพวกนั้นไม่ใช่คนไม่ดีอะไรหรอกนะ พวกเขาแค่หมั่นไส้เด็กใหม่เท่านั้นเอง เพราะงั้นยกโทษให้พวกเขาเถอะ ]

 

หลังจากที่เธอพูด ผมรู้สึกเหมือนได้รับพรจากนางฟ้า

ก็นะถ้าผมลองมองในมุมของเหล่าตาลุงดู ผมคงหมั่นไส้ไอ้หน้าใหม่นี่เหมือนกันนั้นแหละ

 

[ ดูเหมือนนายจะมีเงินเยอะนะ ก็ถ้าอยากให้พวกเขาเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับนาย ลองเลี้ยงเหล้าพวกเขาสักหน่อยสิ ]

 

จากคำพูดเหล่านั้นผมคงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง 

แต่เพราะเป็นทรีซังพูด ผมเลยเห็นด้วยกับมัน

แต่ ผมควรจะเลี้ยงจริงนะหรอ ?

 

[ เห้พวกนาย เด็กใหม่พูดว่าจะเลี้ยงเหล้าพวกนาย ]

[ โอ้วววววววววววววววววววว ]

 

พวกทหารรับจ้างโห่ร้องชนแก้วกันทันทีเลย

รู้ตัวอีกทีผมก็ถูกนำตัวไปที่บาร์ของกิลด์ที่ๆผมพบทรีซังครั้งแรก พนักงานของกิลด์ก็ดึงกระเป๋าเงินผมไปเพราะผมต้องจ่ายเงินค่าเหล้าทั้งบาร์

ในขณะที่พวกผู้ชายกำลังฉลองกันอยู่ 

ก็มีกลุ่มผู้หญิงจ้องมาที่ผมประมาณว่า”หมอนี้ถ้าจะเป็นแหล่งเงินที่ดี”

 

อ้าา พวกผู้หญิงน่ากลัวจริงๆ

เรื่องพวกนี้ก็มีให้เห็นตั้งแต่อดีตถึงญี่ปุ่นปัจจุบันสินะ 

และแล้ว วันนี้ผมก็จะต้องไปที่กิลด์อีกครั้ง

ก็ไม่อยากอวดหรอกนะแต่นี่เพิ่งวันที่ 2 เอง

หลังจากลุกจากเตียง ผมก็หยิบชุดจากกระเป๋า 4 มิติมาใส่ เสื้อผ้า ถุงมือ สนับแข็ง มันก็ไม่ใช่ชุดของผมหรอก มันเป็นชุดที่ทางกิลด์แนะนำมาสำหรับพวกระดับต่ำผมซื้อมันหลังจากซื้อกระเป๋าเก็บเงิน ถึงดาบกับเครื่องป้องกันจะดูธรรมาดา แต่พวกเสื้อผ้าเหมือนมันจะทนทานต่อการฉีดขาด ก็นะถ้าหากมองดูดีๆ ชุดแบบนี้ค่อยเข้ากับโลกแฟนตาซีหน่อย

ผมก็ไม่ได้เกลียดมันเท่าไรหรอกนะ ถ้ามันไม่มีเป็นสีน้ำตาลทั้งหมด 

มันดูจนๆยังไงไม่รู้

บังเอิญจริงๆ ผมสามารถเก็บพวกชุดในถุง 4 มิติได้ 

แต่ต้องพับมันให้เล็กๆก่อน มันถึงเข้าไปเก็บได้

ในขณะที่ผมกำลังคิดว่ารอบหน้าต้องเช่าห้องที่ได้มาตรฐานกว่านี้อยู่ 

ผมเดินออกจากห้องไปที่กิลด์

เพียง 5 นาทีก็ถึง

ผมกำลังคิดว่า ทรีซังจะอยู่ที่นั้นรึปล่าวนะ 

ก็นะในใจผมลึกๆผมคิดว่าทรีซังดูน่ากลัวยังไงไม่รู้ 

แต่เมื่อผมมาถึงที่กิลด์ 

ดูเหมือนบรรยากาศที่กิลจะดูเครียดๆชอบกล

ห๊ะ ความมืดมนพวกนี้มันอะไรกัน

ภาพกิลด์เมื่อวานที่ดูเหมือนจะเกินกว่าคำว่าความวุ่นวาย แต่นี่มัน . . .

พวกเหล่าตาลุงเมื่อวานที่มาหาเรื่องผม วันนี้กลับสวมชุดเกราะเต็มยศพร้อมทำใบหน้าเคร่งขรึม และเหล่าสาวๆที่มาฉุดแย่งผมเมื่อวาน วันนี้กลับใส่เครื่องป้องกันที่มันดูโป๊เอามากๆ จนผมสงสัยชุดแบบนี้เอาไปป้องกันอะไรได้วะครับ . . .

จากที่พูดมาดูเหมือนพวกเขากำลังจะไปบุกอะไรสักอย่าง 

ยิ่งทำให้ผมสงสัยมากขึ้น

 

[ เอ่อ. . . พี่สาวครับ ]

[ อ้าา สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยคะ ]

 

เหมือนเธอชะงักไปชั่วครู่ แต่พนักงานต้อนรับโนตมจังก็แสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มบนใบหน้าเหมือนพยายามจะลดบรรยากาศมืดมนของกิลในตอนนี้

เธอชะงั้กไปครู่หนึ่ง คงเพราะเธอคงจะจำผมได้ และคิดว่าผมเป็น”เด็กใหม่ที่หอบเอาภูเขาสมุนไพรมาที่กิลด์” ผมกลัวที่จะคิดไม่ได้ว่า จะได้ฉายาแปลกๆ เช่น ยูนักเก็บสมุนไพร 

 

[ ที่นี่เกิดอะไรขึ้นหรอครับ ]

[ เอ๊ะ. . .อ้าคือ ทางกิลด์มีประกาศเกณฑ์ทหารค่ะ ]

[ เกณฑ์ทหาร? ]

[ ใชค่ะ สำหรับสมาชิกในกิลระดับ C ขึ้นไปหรือสูงกว่า มันเป็นไปได้ว่าทางกิลด์จะกึ่งบังคับให้ไปเกณฑ์ทหารค่ะ แต่คุณ ยู ยาชิโระ ระดับ E เพราะงั้นไม่ต้องกังวลไปค่ะเพราะไม่ถูกคัดเลือกแน่นอน ]

 

โนตมจังตอบคำถามไปยิ้มไป

อุกก ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ 

เวลารู้สึกแบบนี้ทีไรแล้วปัญหาจะตามมาทุกที

 

[ ถ้างั้น ผมขอตัวก่อนครับ ]

 

เหมือนวันนี้จะโชคไม่ดีแหะ รีบออกจากที่นี่ดีกว่า 

ขณะนั้นเอง

 

[ หืมม . . . นั้น ยูยะ ชิโระ ไม่ไช่หรอ ]

 

เสียงที่เธอเรียกเพื่อให้ผมหยุด. . .

แต่ยังก่อน 

ทำไมผู้คนโลกนี้ชอบเรียกชื่อคนเพี้ยนกันได้ห๊ะ 

ชื่อผมมันออกเสียงยากขนาดนั้นเชียว?

เห้อ เมื่อผมหันกลับไปพร้อมกับคิดไปพลาง 

แต่สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าผมคือ. .  .

ทรีซังที่สวมชุดป้องสุดสยิวและที่สำคัญมันแนบเนื้อตัดกับผิวสีน้ำตาลของเธอ

 

[ อ. . .อรุณสวัสดิ์ครับ ]

 

ทรีซัง ใช่แล้ว นี่คือโลกแฟนตาซี เธอช่างสุดยอดมาก!!  เครื่องหนังรัดรูปสีดำ เปิดช่วงไหปลาร้าถึงช่วงท้องใต้สะดือ 

ถ้าคุณได้เห็น คุณคงบอกได้เลยว่าชุดของเธอดึงเอาเสน่ห์ของโนตมออกมาได้ดีมากๆ อกภูเขาไฟของเธอช่างเปรียบได้ดั่งอัญมณีที่สวยงามไม่ว่าจะชื่นชมมันจาก บน ข้างหน้า หรือ ด้านล่างก็ตาม นอกจากนี้ยังมีถุงเท้าหนังสีดำทอดยาวถึงบริเวณต้นขา โดยรวมแล้วชุดพวกนี้มันชั่งดูอีโรติคจริงๆ

 

[ ฟุฟุ มีอะไรแปลกๆหรอ ยูยะ ชิโระ จ้องชั้นซะขนาดนี้ ]

[ !? ]

 

ทรีซัง หัวเราะออกมานิดๆ

แย่ล่ะ 

เธอจับได้ล่ะว่าผมกำลังเช็คร่างกายเธอทางสายตาอยู่

 

[ แก่แดดตั้งแต่เด็กเลยน๊าาา . .แต่ชั้นตลกดีเวลาเห็นเธอหน้าแดงวันนี้ ถือว่าจ่ายค่าดูแล้วละกัน ]

 

นี่เธอกะจะเก็บเงินผมหรอเนี้ย . . . 

เกือบไปแล้ว 

ผู้หญิงโลกนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ

. . . เดี๋ยวสิ

 

[ ผมอายุ 16 แล้วนะ ]

[ อายุถึงดื่มเหล้าได้แล้วค่อยว่ากันใหม่ ]

 

ในโลกนี้”รูนเบิร์ก”คุณจะเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวก็ต่อเมื่ออายุ 18 ปี

กะซิก. . 

 

[ ฟุฟุ . . . ดูจากท่าทางของนายแล้ว คงยังไม่รู้เรื่องสินะ ]

[ เอ๊ะ ]

[ เค้าพูดกันว่า เมื่อวาน มีปีศาจระดับขุนนางปรากฎที่ปราสาท ]

[ ระดับขุนนาง!! ]

 

ผมตกใจถึงขนาดเสียงหายไปเลย

แต่ “ระดับขุนนาง”เป็นแค่ชื่อไว้แบ่งระดับกันในหมู่ปีศาจเป็นพวกระดับสูง พวกมันมีความสามารถรองลงมาจากจอมมาร 

แบ่งเป็น ดยุค มาควิส เอิล วิสเค๊าท์ บารอน 5 ระดับ

แต่ก็นะ ต่ำกว่าระดับดยุคนี้ 

เรียกว่าพวกลูกกระจ๊อกก็ได้หรอกมั้ง

เพราะยังไงโลกนี้ก็มีเพียงแค่ที่ 1 ไม่มีที่ 2 3 4 5 หรอก

 

 แต่ . . . 

ในระดับ ดยุค 

แม้ผมที่เคยเป็นผู้กล้า 

ผมยอมรับเลยพวกนี้มันสัตว์ประหลาดชัดๆ

ผมหมายถึง 

ผมที่ขนาดเก่งพอๆกับจอมมาร

ยังถูกหยุดโดยพวกนี้ 7 คนเท่านั้น

แต่ก็นะ ถึงเธอจะบอกว่าเป็นพวกระดับขุนนาง 

แต่มันคงเป็นพวกต่ำกว่าระดับดยุคมั้ง

พวกต่ำกว่าดยุคเปรียบเสมือนพวกแมลงวัน 

พวกองค์รักษ์ คงไล่พวกมันไปได้สบา—–

 

[ อืม มันเป็นระดับ ดยุค “อัคนีร่าผู้ถูกลงทันฑ์” ]

 

สัตว์ประหลาดของจริงเลยนะนั้น !!!

เอ๊ะ นั้นมัน”เฟรม” ไม่ใช่หรอ !! 

 

“เจ้าหญิงสงครามขวานเพลิง” 

 

ในหมู่สัตว์ประหลาดด้วยกัน เธอต่างจากคนอื่น นอกจากเวทย์มนต์แล้ว เวลาเธอสู้เธอจะใช้เพียงทักษะและพลังอันสุดยอดของเธอ เธอมันคลั่งการต่อสู้ของแท้ สิ่งนี้ทำให้เธออยู่บนจุดสูงสุดของสายต่อสู้ 

ในหมู่ระดับ ดยุคด้วยกัน

แต่ก็นะ 

ถ้าไม่ติดที่ว่าในหัวเธอมีแต่ มาสู้กัน มาสู้กัน ล่ะก้อ . . . 

หนองโพและบั้นท้ายของเธอใหญ่พอดีแบบทั้ผมชอบเลย . . 

และเธอเป็นคนแรกที่พุ่งตรงมาหาผมตั้งแต่เริ่ม 

และอีกเรื่องหนึ่งไอ้ “อัคนีร่าผู้ถูกลงทัณฑ์” เนี้ย

มันเป็นชื่อเล่นที่พวกมนุษย์ตั้งให้กับเธอ. .

มันหมายความว่าอะไรนะหรอ 

ผมคิดว่ามันคงประมาณว่า”ขี้เถ้าที่ไหม้ไม่หมดสักที” 

หรืออะไรประมาณนั้นมั้ง

ถ้าเรียกเธอแบบนั้น 

เธอจะเลือดขึ้นหน้าทันที เพราะงั้นระวังไห้ดี

แต่คงตายก่อนที่จะได้หนี

ถึงอย่างงั้น พอมาคิดดีๆเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมเริ่มสังเกตุถึงบางสิ่ง

 

[ ทำไมประเทศนี้ยังอยู่รอดได้ทั้งๆที่สัตว์ประหลาดระดับนั้นโผล่มาเมื่อคืน ]

 

ใช่แล้ว เพราะถ้าเกิดระดับดยุคเกิดอยากออกไปท่องโลก 

พวกเขาเป่าเมืองทิ้ง 2-3เมืองได้เลย

เช่นเดียวกับ พลังเวทย์ ที่มีวัดระดับพลัง ขั้นเทคนิค ขั้นภัยพิบัติ ในหมู่ปีศาจก็มีการวัดระดับเช่นกัน

อัคนีร่า . . . 

ไม่สิ เฟรม ถึงเธอจะไม่เก่งขนาดผมหรือจอมมาร ที่อยู่”ระดับเหนือโลก” 

แต่เธอขั้นภัยพิบัติแน่นอน 

ขั้นภัยพิบัตินี้ตามชื่อเลยพลังของเธอนี้มันหายนะ ชัดๆ

ในหมู่ดยุค “เฟรม” 

เหมือนเธอจะถูกเรียกอย่างงั้น เพราะเธอจะมาพร้อมกับเปลวไฟตลอด

ก็เธอเป็นปีศาจผู้ใช้ไฟ. . 

ด้วยการโจมตีเป็นวงกว้างและเผาทุกอย่างเวลาโจมตียิ่งเหมาะสมกับชื่อของเธอ และถ้าโจมตีพิเศษของเธอ . . .

ผมจำได้ว่าชื่อไฟนรกอะไรสักอย่างนี่แหละ

 อืมมันเป็นไฟที่เผาเมืองทั้งเมืองให้ราบในทันทีเลย . .

 รวมถึงผมที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่นคงโดนเป่าไปพร้อมกับเมืองด้วย

นั้นและผมถึงสงสัยทำไมเมืองยังรอดอยู่ด้วย 

รวมถึงตัวผมด้วย

 

[ ดูเหมือนว่า ตอนที่เจ้าหญิงกำลังอยู่ในสถานะวิกฤติ . . . ท่านผู้กล้าได้พุ่งเข้าไปช่วยและขับไล่ปีศาจไป . . . สมกับเป็นพลังที่ผู้กล้าได้รับเพื่อใช้ปราบจอมมารจริงๆ ]

 

อ่าา ผมเข้าใจล่ะ  คงจะเป็นสุดหล่อคุง คงปราบเธอได้หลังจากพลังหรืออะไรสักอย่างตื่นขึ้น โอ้ . . สุดหล่อคุงพึ่งพาได้จริงๆ ต้องขอบคุณเขา สามารถทำให้รอดพ้นจากเหตุการณ์ที่ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึกเพราะความร้อน

 

เอ๊ะ

เธอมาบุกที่นี่ . . . 

แต่ทำไมเธอมาคนเดียว?

หรือผมเข้าใจผิดไปเองว่าเธอมาคนเดียวจากคำพูดของทรีซัง . . . 

แต่ปกติเธอก็อยู่คนเดียวตลอด. . . 

หรือเธอเป็นสาวโดดเดี่ยวอารมณ์ร้อน. . . 

ห๊ะ ผมพูดอะไรแปลกๆออกมารึปล่าว

พอๆกลับมาเรื่องเดิม ทำไมเธอถึงโผล่มา

ผมเดาได้เลย เธอคงเข้าใจผิดคิดว่าผู้กล้าเป็นผมแน่ๆ

ถ้าข่าวการอัญเชิญผู้กล้าถูกล่วงรู้ไปถึงกองทัพปีศาจ 

เพราะงั้น เธอผู้รักการต่อสู้ยิ่งกว่าข้าว 3 มื้อก็คง  . . . . 

อืมมันคงจะเป็นอย่างงั้น. . .

เพราะเหตุนี้ถึงอธิบายเหตุการณ์ในกิลด์ขณะนี้ได้

 

[ ที่ทุกคนในกิลด์ใส่ชุดเต็มยศขนาดนี้เพราะกองทัพปีศาจกำลังยกทัพมาที่ลัคซีเรียโดยมีเป้าหมายที่กลุ่มผู้กล้า ดังนั้นทางลัคซีเรียจึงขอความร่วมมือกับทางกิลด์เพื่อต้านทานกองทัพปีศาจใช่มั้ยครับ ]

[ โอ้ ใช่แล้ว ฉลาดเหมือนกันนิเรา ]

 

แย่แล้ว แย่แล้ว ชีวิตเอื่อยๆในต่างโลกผมกำลังตกอยู่ในอันตราย 

ที่ผมว่างั้นเพราะผมกำลังยืนอยู่ใจกลางสนามรบ !!!!!

ต้องรีบเผ่นแล้ว . . .

 

[ อืม เธอยังอยู่ในระดับ E สินะ เพราะงั้นคงไม่โดนเกณฑ์หรอก ถ้าเธอยังอยากจะเป็นนักผจญภัย ชั้นว่าเธอไปเริ่มต้นที่ประเทศอื่นดีกว่านะตอนนี้ ]

 

. . . . ก็ใช่น่ะสิ !!