ตอนที่ 12 ดูเหมือนว่าผมเป็นเด็กอย่างที่คิดไว้ เป็นเด็กผู้หญิงอายุ 6 ขวบ.
“ขอบคุณสำหรับความร่วมมือในการตรวจสอบนะคะ โซยะ ฮารุมิซัง”
“ฮารุก็ได้ครับ”
ผมพูดพร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้า
เป็นเรื่องที่น่ายุ่งยากมาก เพราะต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าหากต้องการตรวจสุขภาพให้ครบถ้วน
……ว่าไปแล้ว ผมก็นึกได้นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ตรวจสุขภาพตั้งแต่ของบริษัทปีที่แล้ว
ผมถูกบังคับให้ลาออกจากงานเมื่อตอนที่กลายเป็นเด็กผู้หญิง ดังนั้นจึงลืมเรื่องนี้ไปโดยสิ้นเชิง
“……ถ้าอย่างงั้นฮารุซัง เชิญทางนี้ค่ะ”
“ครับ คุชิมะซัง”
หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็รู้สึกว่ามีรถพยาบาลและรถตำรวจมา พวกเขามาอยู่ที่หน้าห้องของผมแล้ว……ทำไมประตูห้องถึงพังได้? เป็นแค่จินตนาการของผมใช่ไหม? ……คนมากันเยอะมาก และผ้าใบสีฟ้าแบบที่เห็นในทีวีบ่อย ๆ ก็ถูกกางบดบังทางเดิน
ก็ไม่ได้แย่ไปเสียทั้งหมด หลังจากแรร์อีเว้นต์ที่เรียกว่าการนั่งรถพยาบาล ผมก็มาถึงโรงพยาบาลแห่งนี้……และกำลังเข้ารับการตรวจสุขภาพ
ผมถูกสอบสวนอย่างรวดเร็ว
ถูกตรวจทั่วร่างกาย ――แน่นอนว่าไม่ใช่คุชิมะซัง รุรุซัง หรือเฮ็นไตซัง แต่เป็นคุณหมอและเครื่องมือที่เหมาะสม
…….ม๊าเน๊ ผมรู้สึกกังวลนิดหน่อย เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่ผมเปลี่ยนจากผู้ชายเป็นเด็กผู้หญิง เนื่องจากความลึกลับบางอย่างของดันเจี้ยน
ผมคิดกับตัวเองว่า「แบบนี้ก็ดีเหมือนกันที่ได้คนคุ้นเคยกันดีมาแนะนำให้โดยไม่ต้องอธิบายอย่างละเอียด」สุดท้ายผมก็ถูกจูงมือไปโรงพยาบาลขนาดใหญ่
ก่อนอื่นเลย ผมรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ได้นั่งรถพยาบาล แต่พูดตามตรงการเดินทางนั้นค่อนข้างอึดอัดมาก และคุณเจ้าหน้าที่ฉุกเฉินก็ดูเหมือนจะไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี บรรยากาศจึงค่อนข้างตึงเครียด
แล้ว ก็เป็นการทดสอบที่น่าเบื่อ และใช้เวลาหลายชั่วโมง
ผมเผลอหลับไปตอนครึ่งทาง แต่ยังไงก็ตามเพราะผมดูเหมือนสาวน้อย จึงได้รับเพียงการมองด้วยรอยยิ้ม
……สงสัยจังว่าจะมีกี่คนที่รู้ว่าผมเป็นอดีตผู้ชาย
“ฮารุจัง！”
“ฮารุซัง！”
“รุรุซังกับเฮ็น……มิคาสุกิซัง”
“ในที่สาธารณะกรุณาเรียกฉันว่า『เอมิซัง』ด้วยค่ะ”
“อะ ครับ เอมิซัง”
รุรุซังและเอมิซังรออยู่ในห้องรอ
……รูปร่างหน้าตาของเฮ็นไตซังนั้นสมบูรณ์แบบ หากได้มาเจอเธอในสภาพแบบนี้ เธอก็ดูเหมือนกับพี่สาวของรุรุซังจริง ๆ
วิธีการพูดของเธอมีทั้งมั่นใจและชัดเจน ทำให้เธอดูเหมือนเป็นผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน
แต่ว่ายังไงก็เฮ็นไตซัง
“ถ้าอย่างงั้น ฉันจะนำทางไปหาคุณหมอนะคะ”
“ฝากด้วยครับ”
แล้ว……ด้วยเหตุผลบางอย่าง คนที่คอยจับมือผมอยู่ก็คือคุชิมะซัง
ไม่สิ เธอรู้ไม่ใช่เหรอว่าผมเป็นอดีตผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่แล้วน่ะ……?
ผมไม่หลงทางหรอกนะรู้ไหม……?
พูดอีกอย่าง รู้ใช่ไหมว่าผมอายุมากกว่าด้วย……?
“ดีจังน๊า ฉันเองก็อยากจับมือฮารุจังเหมือนกันน๊า”
“ไม่เป็นไรหรอก รุรุ จากนี้ไปเธอจะมีโอกาสมากเท่าที่ต้องการเลยล่ะ”
“……จริงด้วยสินะ！”
เป็นแบบนั้นเหรอ
สุดท้าย เธอเป็นเฮ็นไตซังในตอนนั้นจริง ๆ เหรอ?
เธอคงไม่ได้เป็นโรคสองบุคลิก หรือมีฝาแฝดหรอกนะใช่ไหม?
◇
“โซยะ ฮารุมิซัง ทางเราได้รับข้อมูลการตรวจสุขภาพปีที่แล้วของคุณเรียบร้อยแล้ว”
คุณหมอมีสีหน้าลำบากใจ
ในกรณีเช่นนี้ ข้อมูลส่วนบุคคลจะไม่ได้รับการคุ้มครองเนื่องจากเป็นมาตรการพิเศษเหนือกฎหมาย
ม๊า ไม่เป็นไรหรอก เพราะผมเป็นคนมอบความไว้ใจให้เองล่ะนะ
“ต้องแสดงความเสียใจ…….”
“ฮารุจังมีอะไรผิดปกติงั้นเหรอค๊า！？”
“อะไรกัน！ เธอเป็นโล……เป็นคนสำคัญมากเลยนะคะ！”
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับพวกเธอใช่ไหม?
“อ้า ไม่ใช่เช่นนั้น นอกเหนือจากผลการตรวจเลือดกับผลทดสอบอื่น ๆ ที่จะออกมาภายหลัง จนถึงตอนนี้ร่างกายของโซยะซังก็ไม่มีอะไรผิดปกติ”
“…….โล่งอกไปที ――……”
“ม๊า ผมก็ใช้ชีวิตตามปกติมาได้ตลอด 1 ปีแล้ว ถ้าผมรู้สึกมีอาการเจ็บป่วยที่หาสาเหตุไม่ได้ตรงไหนสักที่ ผมก็คงยอมติดต่อทางสมาคมไปแล้ว”
“นั่นสินะ สำหรับวันนี้ผลตรวจสุขภาพนับว่าร่างกายแข็งแรง แต่ทว่า……”
“…….ผมแตกต่างไปจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง สินะครับ?”
“……ถูกต้อง ในทางการแพทย์ คงได้แต่สรุปว่า……..”
คุณหมอที่ดูจริงจงพยักหน้า
“ยังไงก็ผ่านมาตั้ง 1 ปีแล้ว ผมเองก็คิดว่าน่าจะเป็นแบบนั้นแหละ”
“ทางเราจะแจ้งผลการตรวจＤＮＡให้คุณทราบในภายหลัง แต่คงจะ…….กับพ่อแม่ของคุณเป็นแน่”
“ไม่มีจุดเชื่อมโยงกันแล้วสินะครับ ทั้งใบหน้า ทั้งสีตา สีผม ทั้งหมดนี่”
การเปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชิงจากตัวตนที่ไม่โดดเด่นก่อนหน้านี้ของผม สู่ตัวตนตอนนี้ที่แค่ออกไปเดินข้างนอกตามปกติก็กลายเป็นเป้าสายตาของทุกคน
พนักงานร้านขายเสื้อผ้าซังจะพูดประมาณว่า「ไม่ว่าจะชุดไหนหนูก็ดูดีไปหมดเลยจ๊ะ！วันนี้แอบมาคนเดียวเหรอจ๊ะ？」คุณยายที่ผ่านมาจะพูดประมาณว่า「น่ารักจังน้อ」
……นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมผมถึงได้สั่งทางออนไลน์ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะน่ารำคาญมาก
ผมจะใช้สกิลปกปิดตัวตนอยู่เสมอ เพื่อให้ตัวเองดูเหมือนเด็กผู้หญิงธรรมดาและไม่โดดเด่นเมื่อไปช้อปปิ้ง แต่ก็ยังเหนื่อยอยู่ดี ดังนั้นผมจึงซื้อของทางออนไลน์เป็นส่วนใหญ่
อารยธรรมสมัยใหม่นั้นช่างยิ่งใหญ่
สุดท้าย เนื่องจากผมอยู่ในอพาร์ตเมนต์ที่มีผู้เช่าน้อย ผมจึงไม่ถูกเห็นตัวบ่อยนัก ดังนั้นจึงไม่มีคนรายงานอะไรเป็นพิเศษจนถึงตอนนี้
แล้วถ้ามีการแจ้งความล่ะ?
ตอนนี้ผมคงกำลังนอนหลับอยู่ในสถานที่เหมือนเซฟเฮาส์ที่ผมแอบสร้างขึ้นหลายแห่ง หรือบางทีอาจะเป็นในดันเจี้ยน
“ร่างกายของโซยะซัง ในทางการแพทย์แล้วสามารถระบุได้ว่าเป็นเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 6 ขวบ”
“6 ขวบ！？ เด็กอนุบาลล่ะ！”
“อย่างน้อยที่สุด ก็ขอเป็นนักเรียนประถมทีครับ”
“ก็เพราะ 6 ขวบ！ ……คงลำบากมากสินะคะ ทั้งที่เป็นผู้ชายวัยทำงานที่แก่กว่าพวกเราอีก……”
หากไม่นับส่วนประกอบจากเฮ็นไตซังที่ซ่อนไว้ไม่มิด ผมก็ดูเหมือนเด็กจริง ๆ
“แล้วๆๆๆ จากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้นกับฮารุจังกันค๊า！？”
“นี่เป็นครั้งแรกที่…….เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ในประเทศของเรา ดังนั้นทางเราจึงยังไม่สามารถพูดอะไรเกี่ยวกบเรื่องนี้ได้ เพราะอาจหมายถึงว่ามีเวทมนตร์ที่ไม่รู้จักบางอย่างถูกกระตุ้นโดยกับดักดันเจี้ยนหรืออะไรสักอย่างที่ส่งผลกระทบกับร่างกายนั้นในขณะที่เขากำลังนอนหลับอยู่”
“กะแล้ว ควรไปหาจุดเดิมในดันเจี้ยนและให้อธิษฐานอีกครั้ง”
“อาจจะ――ไม่กลับเป็นอย่างเดิมก็ได้ คงไม่สามารถ――ยืนยันได้”
ถึงแม้ว่าจะไม่มีความปรารถนาที่จะกลับไปเป็นผู้ชาย แต่ในแง่ของการใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบาย ก็ต้องเป็นผู้ใหญ่แล้วล่ะน๊า
แน่นอนว่ารูปลักษณ์นี้ ดีสำหรับผมมาก เพราะยังทำหน้าที่เป็นแหล่งผ่อนคลายใจให้กับตัวเองได้ด้วย และที่ดีที่สุดคืออายุขัยของผมที่ได้ยืดออกไปอีก 10 ปี
“อะ ใช่แล้ว พูดถึงการเป็นเด็กผู้หญิง เรื่องนั้น……เอ๊ะโตะ ที่แตกต่างจากผู้ชาย……..”
“ยังต้องรอรับมือช่วงที่เข้าสู่พัฒนาการทางเพศทุติยภูมิ*ด้วยสิค่ะ และ……นี่อาจเป็นสถานการณ์ที่ยากลำบากสำหรับผู้ชายอย่างโซยะซัง”
(*ช่วงเวลาที่เข้าสู่การเจริญเติบโตของลักษณะทางเพศให้เด่นชัดสมบูรณ์มากขึ้นไปกว่าเดิม เช่น เต้านมเริ่มเจริญ เริ่มมีประจำเดือนในเด็กผู้หญิง)
“ม๊ายจริง！ ฮารุซังจะโตขึ้น……มู๊วมู๊ว”
“โอ้ หมายความว่าจะต้องเติบโตในฐานะเด็กผู้หญิงสินะ！ ฮารุจังคงมีปัญหาแน่ ๆ เลยก็เพราะเป็นเด็กผู้ชาย！！”
และแล้วเอมิซังก็ไม่สามารถซ่อนความดำมืดได้อีกต่อไป
ผมสงสัยจริง ๆ ว่าทำไมเธอถึงได้มีนิสัยเป็นเฮ็นไตซังขนาดนี้
แบบนั้นเรียกว่ากรรมสินะ?
ท้ายสุด ผมไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นเด็กผู้ชาย……อย่างน้อยก็ช่วยเรียกว่าชายหนุ่มหรืออะไรที่แก่กว่านี้หน่อย……..
“……โซยะซังจะได้รับสิทธิ์ขอรับการสนับสนุน เช่น การขอคำปรึกษา รวมถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ด้วย หากคุณคิดว่าจำเป็น ได้โปรดอย่าลังเลที่จะติดต่อกับทางเรา”
“ขอบคุณมากเลยครับ สำหรับตอนนี้ผมรู้สึกสบายดี แต่หากเกิดอะไรก็จะทำตามนั้นครับ”
ก็ต้องแบบนั้นล่ะนะ
พอพูดถึงเด็กผู้หญิงแล้ว ก็หมายถึงประจำเดือน
ม๊า แต่เพราะตอนนี้ผมยังอายุแค่ 6 ขวบ เดาว่าน่าจะสบายดีไปอีกหลายปี
……แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อน
ก่อนที่สิ่งนี้จะเกิดขึ้น
มีช่วงเวลาที่ผมเคยจินตนาการถึงการกลายเป็นเด็กผู้หญิงน่ารัก ๆ และถูกเอาอกเอาใจ มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย และประสบการณ์ความสุขอันน่าอัศจรรย์ของการเป็นผู้หญิง
ยังไงก็ตาม เมื่อมันเกิดขึ้นจริง ผมก็ไม่กลับพอที่จะทำอะไรอย่างงั้น และก็กังวลนิดหน่อย
“ฮารุจัง ไม่เป็นไรหรอก！”
“รุรุซัง?”
ทั้งใดนั้นมือทั้งสองข้างก็ถูกกำแน่น
รุรุซังมีกำลังใจดีอยู่เสมอ
โดยทำเป็นไม่สนใจคนข้าง ๆ ที่หายใจหอบแรง
“เพราะฉันจะดูแลเธอตลอดไปเอง！”
“เอ๊ะ? อะ ครับ ขอบพระคุณมาก?”
“ฉะ ฉ๊านด้วย”
“เอมิจังหยุดซะจะดีกว่าไหม?”
“การรักษาที่เหมาะสม…….อะ รีบรับคำปรึกษาตั้งแต่วันนี้ดีกว่านะคะ”
เฮ็นไตเอมิซังถูกรุมฟาดอย่างแรง
“ผมจะยังไงก็ได้ แต่……จะเป็นปัญหาเอาหากเอมิซังไม่สามารถเป็นไอดอลได้อีกต่อไป ดังนั้นพยายามเข้านะครับ”
“จากนี้ไปเชื่อมือฉันได้เลย…… ！ เข้าจ๊ายแล้ววว！ ปล่อยฉ๊านเถออออออออะ！”
ผมรู้สึกว่าเธอจะเข้าใจความหมายที่ผมต้องการจะสื่อผิดไปเล็กน้อย แต่ก็ช่างไปเถอะ
โดยส่วนตัวแล้ว ผมก็แค่คิดว่ามันคงสะดวกดี หากได้อยู่ภายใต้การคุ้มครองของเอมิซัง ซึ่งดูเหมือนว่าจะอยู่ในตำแหน่งลีดเดอร์ภายในบริษัทของรุรุซังสังกัด
“อะ พอพูดไปแล้ว ฮารุจัง……โซยะซังก็ลงดันเจี้ยนด้วยสินะ?”
“จนถึงตอนนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหาใด ๆ จึงถือว่าเป็นเรื่องรองไปก่อน แต่จากนี้ไปหากคุณรู้สึกผิดปกติใด ๆ”
“นั่นสินะครับ หากมีอะไรผิดปกติผมจะรีบแจ้งให้ทราบทันที”
1 ปีที่ผ่านมาไม่มีปัญหาอะไร――ถึงตอนแรกจะลำบากมาก เพราะสูญเสียทั้งพลังกล้ามเนื้อ ทั้งพลังกายไปหมด และส่วนสูงที่ลดลงก็ทำให้ลำบาก แต่หลังจากที่คุ้นเคยแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไรเป็นพิเศษ อาจจะไม่เป็นไร
นอกจากนี้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง แม้ว่าจะตัวเล็กลง แต่พลังเวทมนตร์ก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ในแง่ของความคุ้มค่าตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้ว
และเพราะผมเป็นผู้ใหญ่ตามกฎหมายแล้ว ถึงจะดื่มเหล้าเข้าไป แต่ร่างกายนี้ก็ดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าร่างกายก่อนหน้าอีก จึงไม่น่าใช่การกระทำที่ขัดใจใคร ดังนั้นไม่เป็นไร
“อ้า……หากมีอะไรที่สามารถแจ้งให้ทราบได้ในตอนนี้ ตัวเลขจากการตรวจเลือดแบบพื้นฐาน แสดงปริมาณค่าตับที่สูงกว่ามาตรฐานเล็กน้อย”
“ขอโทษด้วยครับ จากนี้จะดื่มให้พอเหมาะ”
ผมดื่มไปนิดหน่อยหลังจากที่กลับถึงบ้านหลังจากการช่วยรุรุซัง
“ฮารุจังดื่มเหล้าด้วยเหรอ！？”
“ฮารุซัง……ร่างกายแบบนั้นกับเหล้า……”
“เป็นแค่แอลกอฮอล์ผสมกลิ่นหอมหวานเอง……ก็ไม่ได้เข้าใจผิดหรอก”
“อะ ดมกลิ่นได้ขนาดนั้นเลยสินะคะ เอมิซัง”
ผมถูกโกรธนิดหน่อย แต่ก็โดนบอกว่า「ตามกฎหมายปัจจุบัน ทางเราไม่สามารถหยุดโซยะซังจากการดื่มได้ แต่….. 」รู้สึกว่าจะโอเคสิเน๊
ดีจัง ดีจริง ๆ ที่ยังดื่มได้
“อะ ฉันจะรับผิดชอบเรื่องแอลกอฮอล์ของฮารุจังเอง！”
“เอ๊ะ”
“คำตอบล่ะ?”
“อะ ครับ”
รุรุซังเมื่อมาโดยไม่ลังเลก็มาเรื่อย ๆ
――ความหมายของคำว่า「ตลอดไป」ที่เด็กคนนี้พูดไปก่อนหน้านี้มีความหมายที่หนักอึ้งมาก ตรงข้ามกับรูปลักษณ์ภายนอกของเด็กคนนี้สิ้นเชิง
กว่าที่ผมจะรู้ตัวก็เป็นเรื่องหลังจากนี้อีกยาวนาน
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 12
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/12/
แปลโลลิคลั่ง 2-3 ตอน ต่อ 1 โลลิเฮดช็อต