บาซิลิสก์ มันเป็นมังกรที่แปลกประหลาดสายพันธุ์หนึ่ง
พวกมันกินแร่ธาตุเป็นอาหารหลัก
และอาศัยอยู่บริเวณที่มีแร่ธาตุมากมาย
ที่จริงแล้วมันเป็นมังกรที่มี 2 ขา เหมือนกับไวเวิร์น
จริงๆแล้วผมคิดว่าพวกมันไม่ได้ชอบกินแร่ธาตุหรอกนะ เพราะแร่ธาตุส่วนมากที่พวกมันกินเข้าไปจะมีมานาอัดแน่นอยู่ เหมือนมันกินแร่ธาตุเพราะชอบมานามากกว่า แต่ทฤษฎีนี้ยังไม่ถูกพิสูจน์หรอก
อาจเพราะพวกมันกินพวกแร่ธาตุเข้าไปเป็นอาหารหลัก ร่างกายของบาซิลิสก์นั้นจึงมีคริสตัลงอกออกมาตามผิวหนัง เหมือนว่าพวกมันยิ่งกินแร่ธาตุมากเท่าใด คริสตัลตามตัวพวกมันเหมือนจะยิ่งบริสุทธื์มากขึ้นตามไปด้วย
คุณสามารถแยกเพศของบาซิลิสก์ได้จากสีของร่างกายของมันและลักษณะการเติบโตของมัน ถ้าตัวนั้นมีคริสตัลสีน้ำเงินขึ้นล่ะก็แน่นอนเลยมันเป็นตัวเมีย และถ้าตัวใหนมีสีม่วงอ่อนๆและมีเขาคริสตัลขนาดใหญ่บนหัว นั้นแหละตัวผู้ ด้วยลักษณะที่ชัดเจนขนาดนี้ทำให้คุณสามารถแยกแยะมันจากมังกรพันธุ์ต่างๆได้อย่างสบายๆ
ที่ร่างกายของบาซิลิสก์นั้น นอกจากคริสตัลแล้ว ยังมีหนามอยู่มากมายตามตัว
มันบอกได้ว่าสิ่งต่างๆตามตัวมันนั้นดูไม่เข้ากันเสียเลย แต่เชื่อเถอะถ้าคุณโดนหนามพวกนั้นแทงซักที คุณจะต้องเสียใจแน่เพราะที่หนามพวกนั้นมันมีพิษ . .
พิษส่วนใหญ่นั้นจะนำความตายมาให้ . .
แต่พิษบาซิลิสก์ไม่ใช่
ถึงอย่างงั้นพิษของมันก็ยังโหดร้ายอยู่ดี มันเป็นพิษที่มีผลต่อระบบประสาททำให้คนที่โดนจะเป็นอัมพาตในทันที . .
มันต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงเลยกว่าพิษจะถูกถอนออก แน่นอนหมายความว่าถ้ามันวิ่งหนีไปเองเท่านั้นถึงจะมีโอกาสรอดจากการติดพิษต่อหน้ามัน และนั้นเอง มันทำให้มังกรสายพันธุ์นี้คือมอนเตอร์ที่แข็งแกร่ง
แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่มีพลังหรือพวกสัตว์ที่อ่อนแอโดนพิษล่ะก็นะ
อัมพาต 2-3วัน จนถึง หลายสัปดาห์กันเลยทีเดียว
โดยปกติแล้วไม่ต้องรอนานขนาดนั้นหรอกนะ
โดนมันกินก่อน . . .
แม้ว่ามันจะมีพิษร้ายและเกราะคริสตัลอันแข็งแกร็งทำให้หาศัตรูได้ยากที่จะมาต่อกรกับมัน แต่จริงๆแล้วความสามารถในการต่อสู้ของบาซิลิสก์นั้นต่ำมากถ้าเทียบกับมอนเตอร์ระดับเดียวกัน
เพราะว่ามังกรชนิดนี้ปีกของมันไม่ค่อยดีนักและเหมือนให้มันวิวัฒนาการไปทางเสริมความแข็งแกร่งโดยแร่ธาตุแทน และมันก็ไม่สามารถใช้ท่าเฉพาะของเผ่ามังกรได้
นั้นคือ “ลมหายใจมังกร”
ถึงอย่างงั้นก็เถอะ มันก็ยังมีอีกความสามารถที่เป็นปัญหาเอามากๆ
นั้นคือการถูก “จ้อง” โดยดวงตาสีทองคู่นั้น . .
บอกได้เลยใครก็ตามที่ได้สบตามันเพียงครั้งเดียวก็จะกลายเป็นหินในทันที . . .
ชื่อของมันก็คือ “ดวงตาคำสาปหิน”
มันเป็นดวงตาประเภท ”ดวงตาปีศาจ” ที่ถูกก็คือมันเอาผลของดวงตาอื่นๆมารวมกัน จนเกิดเป็น ดวงตาที่ชั่วร้ายแทน . . .
อ้าวแล้วทำไมไม่หลับตาสู้ . . .
ในกรณีนี้คงเกิดใหม่ก่อน
ที่จริงถ้าเรามีพลังต้านทานเวทมนต์สูงๆหน่อย พวกคำสาปก็จะหายไปอย่างรวดเร็วเอง
และด้วยความสามารถที่หาได้ยากขนาดนี้ บาซิลิสก์จึงถูกทางกิลด์จัดให้อยู่ในหมู่มอนเตอร์ ระดับ A
———————-
สวัสดีครับทุกๆท่าน
นี่ผมเอง
ผู้กล้าคนกอนที่แข็งแกร่งที่สุดหาใครเทียบมิได้
ยาชิโระ ยู ครับผม
แม้ผมจะชอบเริ่มต้นบนด้วยคำพูดประมาณนี้
แต่เหมือนสถานการณ์ตอนนี้ค่อยข้างคับขันทีเดียว . . .
พวกเราถูกล้อม . . .
บาซิลิสก์ล่ะ . .
บาซิลิสก์เต็มไปหมดเลย
[ นะ-นี่มันไม่ใช่คู่เดียวแล้ว นี่มัน—- ]
ทรีซังเมื่อเห็นพวกมันถึงกับปากสั่น ขณะที่ผมวางเธอลงกับพื้น
ถูกแล้ว ตอนแรกทางกิลด์บอกพวกเราว่าแค่ 2 ตัว แต่สถานการณ์ตอนนี้ เอ่ออ . . 1. 2 3 เอ่อ ทั้งหมด ก็ 17 ตัวเอง . . .
โอ้ โอ้ เห้ นี่มันต่างจากที่บอกผมมา ?
มันควรจะมีแค่ 2 ตัว
ตัวเลขที่ทางกิลด์ระบุมา มันผิดพลาดขนาดนี้เชียว?
สถานการณ์ตอนนี้ มันจงใจให้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน
คำถามก็คือ ใครเป็นคนวางแผนนี้ และ เพื่ออะไร . .
พวกราชวงค์ลัคซีเรียหรอ ? . . .
ผมว่าผมสงสัยพวกนั้นนะ เพราะผมไม่รู้ว่าคนพวกนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ผมยังหาความเชื่อมโยงระหว่างราชวงค์กับทางกิลด์ที่วางแผนให้เกิดสถานการณ์อย่างนี้ไม่ได้เลย แน่นอน ถ้าพวกเขารู้ว่าผมคือผู้กล้าคนก่อน พวกเขาจะต้องให้ผมไปเป็นผู้กล้าอีกรอบแน่นอน
แต่ดูเหมือนพวกเขาจะไม่รู้หรอกว่าผมเป็นผู้กล้าคนก่อน เพราะเจ้าหญิงเคยพูดไว้ว่า ถ้าทราบว่าผมเป็นใครคงจะอัญเชิญแค่ผม . . .
หรือว่าเป็นพวกกิลด์ ?
ข้อนี้มีความเป็นไปได้น้อยแหะ . . .
เพราะดูเหมือนพวกเขาจะให้ผมรับเควสเลื่อนระดับเพื่อถ้าหากผมบังเอิญผ่านก็จะได้ถีบผมเข้าสู่สงคราม . . .
แต่สถานการณ์นี้เหมือนอยากจะฆ่ากันชัดๆ
และถ้าผมไม่เคยเป็นผู้กล้า . .
ตายตั้งแต่ตอนหนามพุ่งเข้ามาในรถแล้ว
นั้นก็หมายความว่า . . .
ใครก็ไม่รู้ พยายามจะฆ่าผม . .
หรือว่าทางกิลด์นั้นผิดพลาดในเรื่องข้อมูลจริงๆ. .
ไม่น่าใช่นะ เพราะถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเพราะกิลด์ผิดพลาดจริงๆ ผมว่าทางกิลด์คงจะตกต่ำเกินไปแล้วมั้ง
แม้ว่าเควสก่อนหน้านี้จากรังก็อบลินจะกลายเป็นออร์คก็เถอะ แต่เพราะพวกมอนเตอร์เหล่านี้หาเจอได้ทุกวันอยู่แล้วจึงไม่แปลกมากนัก . . .
แต่สำหรับมอนเตอร์ระดับสูงจากคู่กลายเป็นฝูง มันเป็นอะไรที่เกินจะรับได้นะ ผมได้ยินมาว่าทางกิลด์จะต้องตรวจสอบเควสมอนเตอร์ระดับสูงอย่างละเอียดก่อนถึงจะสามารถรับเควสได้ . . .
แต่นี่กล้าพูดได้จริงๆหรอว่าตรวจสอบดีแล้ว . . .
กลับมาปัจจุบันก่อน ระยะทางจากที่นี่ถึงเมืองหลวงใช้เวลาเดินทางโดย รถ 3 วัน
แม้ว่าข่าวของการคงอยู่ของฝูงบาซิลิสก์ผู้หิวโหยจะไปถึงเมืองหลวง . . .
แล้วพวกเมืองหลวงจะทำอะไร . . .
แน่นอนพวกเขาก็คงไม่ทำอะไรหรอก ไม่ประกาศออกมาด้วยซ้ำ . .
.
โอ้ยยิ่งคิดยิ่งปวดหัว . . .
ช่างมัน ขอทำให้หัวโล่งแปป
ปิ๊ง!
มันเป็นเสียงที่เกิดขึ้นในหัวผม ยาชิโระ ยู คนนี้
หลังจากทำหัวให้ว่าง ผมก็คิดขึ้นมาได้ . .
ในหัวผมตอนนี้มันก็เหมือนกับโต๊ะ โต๊ะที่เต็มไปด้วยสิ่งของต่างๆมากมาย(ข้อมูล) สิ่งของเหล่านั้นมันบดบังของบางสิ่งที่หัวตามหาอยู่(คำตอบ) วิธีที่จะหาของที่ต้องการให้เจอนั้นง่ายนิดเดียว คือการทำโต๊ะให้ว่าง(เลิกคิด) และจัดพวกของเหล่านั้นให้เป็นที่เป็นทาง
แล้วนั้นก็จะพบกับสิ่งที่หาอยู่นั้นเอง (คำตอบ) . .
ผมนึกออกจนได้ คำพูดของ”ยายแก่”เมื่อ 3 ปีก่อน มันสามารถอธิบายเหตุการณ์ตอนนี้ได้เป็นอย่างดี เธอบอกว่าเธอจะทำให้ “ผม” เข้าร่วมในสงคราม . . .
แล้วก่อนสงครามจะเริ่ม . .
เธอจะให้ผมจัดการพวกกิ้งก่า . . .
โถ่ ผมจำได้แล้ว มันง่ายนิดเดียว . .
ผมลืมไปได้ยังไงกันนะ . . .
[ ยู,ยูยะ!! ]
หือ? ทรีซังทำไมคุณถึงมองผมด้วยสายตาที่ดูเหมือนกำลังเป็นห่วงคนรักกันนะ?
. . .ฟุฟุ ถ้าคุณยังเอาแต่จ้องผมขนาดนี้ . .
คุณจะโดนผมงาบเอานะ รู้มั้ย?
เอ๊ะ ? อ่า รุ้แล้วๆ
ผมจะเลิกโม้แล้วครับ ขอโทษด้วยครับ . . .
[ เอาล่ะๆ ตอนนี้ผมรู้คำตอบแล้ว มันทำให้เรื่องนี้ง่ายขึ้นเยอะ เดียวผมขอไปจัดการไอ้พวกนี้แปปนะครับแล้วค่อยไปคิดบัญชีกับ ยายแก่ ต่อ. . อ้อใช่ ทรีซังดูแลเธอแทนทีนะครับดุเหมือนเธอจะช็อคเพราะความกลัวอยู่ . . ]
ผมวางลิลลิรูริลงด้วยแขนอีกข้าง เธอกำลังหวาดกลัวสุดขีด หน้าของเธอขาวซีดและตัวสั่นราวกับกำลังอยู่ในฝันร้าย และข้างหน้าผม ทรีซัง ผู้ซึ่งกำลังมองบาซิลิสก์ข้างหลังผม พร้อมกับทำหน้าราวอยากจะวิ่งหนีจากเรื่องนี้ออกไปในทันที . . .
[ นี่. .ม .มัน . .! ]
[ ไม่ต้องกังวลครับ ทรีซัง สำหรับไอ้พวกข้างหลังเหล่านี้ ทาสรักของคุณ ยาชิโระ ยู คนนี้ จะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเองครับ ]
ชวิ้ง(ยิ้ม)
ระหว่างที่ผมขัดขวางคำพูดของทรีซังด้วยหน้าตาอันหล่อเหล่าของผม(เข้าข้างตัวเอง)
ผมก็หยิบหอก ออกมาจากกระเป๋ามิติที่ 4 . . .
[ อ้า สำหรับพวกแกจะต้องถูกลงโทษเพราะบังอาจทำให้ลิลลิรูริกลัว และ อีกครึ่งนึงสำหรับ ยายแก่ เข้าใจ้ ? ]
ผมพาดหอกไว้ที่ใหล่
และฝูงบาซิลิสก์ก็ได้เริ่มเข้าโจมตีพวกเราในตอนนั้นทันที . . .
———————–
“ ฉ๊าาาาาาาซ !! “
เสียงร้องที่แห้งผากขนาดนั้นยากเกินที่มนุษย์คนใหนจะเลียนแบบได้ เหล่าบาซิลิสก์ที่มีขนาดน้องๆรถบรรทุก มันกำลังพุ่งเข้ามาโจมตีด้วยความเร็วที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ . .
สำหรับปีกขนาดใหญ่ที่เหมือนกับพวกไวเวิร์น ถูกวิวัฒนาการให้กลายเป็นแขนขนาดใหญ่ ที่มีกรงเล็บติดอยู่ แม้กระทั้งในปากของมันก็มีฟันขนาดใหญ่เหมือนกัน จนมันทำให้รู้สึกเหมือนกับว่าดาบของเรากลายเป็นของเล่นเด็กไปเลย ฟันนั้นมันเหมือนบดได้ทุกสิ่งอย่างแม้กระทั้งเหล็กก็ตาม
พวกมันมีทั้งสิ้นด้วยกันทั้งหมด 17 ตัว มันไม่มีทางเลยที่มนุษย์ธรรมดาที่จะต่อกรกับมันได้
และภาพพวกมันทั้งหมดกำลังพุ่งเข้ามาโจมตีที่จุดๆเดียว ด้วยจิตสังหารขนาดนี้มันเกินพอที่จะทำให้เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆหมดสภาพในพริบตา
ภาพที่เหมือนนรกมันทำให้นักรบหญิงได้แต่คิดว่าจะรอดจากสถานการณ์นี้ไปได้อย่างไงกัน . .
และแน่นอน
เขาช่วยได้ . .
ยาชิโระ ช่วยคุณได้ . . .
[ ย้าาาฮู้ววววว! ]
หลังจากปลดปล่อยพลังเสียง . .
หอกสั้นก็ถูกปาออกไป
บึม!!
มันเป็นเสียงที่คล้ายกับบางอย่างระเบิด
มันเป็นเสียงที่หอกปะทะกับพื้นอย่างรุนแรง
ที่ใกล้ๆกันนั้น มีบาซิลิสก์ 4 ตัว
แน่นอนพวกมันถูกกำจัด
[ ลุย กัน ต่อ !! ]
เขาหัวเราะออกมาอย่างร่าเริง
และได้ปาหอกออกไปอีกครั้ง
แทบจะในทันที เสียงของการระเบิดใกล้ๆกับเท้าของบาซิลิสก์ 2 ตัวนั้น
บึม
ร่างของบาซิลิสก์แตกกระจายออก ราวกับถูกแยกส่วน
การปะทะอย่างรุนแรงขนาดนั้น ทำให้ คริสตัลสีฟ้าและม่วง แตกกระจายทั่วท้องฟ้า
[ ฮ่า ฮึบ . . ]
หลังจากปาหอกอันที่ 3 ไป
แน่นอนพวกมันไม่มีทางเลยที่จะรู้สึกตัวถึงความผิดปกติ
รู้อีกทีพวกบาซิลิสก์ 3ตัว ก็ถูกเป่าหายไปแล้ว
[ เอาไปกิน!! ]
หอกอันที่ 4 พุ่งเร็วออกไปจนไฟท่วม
จนใครมาเห็นคงต้องคิดว่า “นั้นเรียกว่าปาหอกหรอ?”
หอกที่เต็มไปด้วยประกายไฟนั้นพุ่งออกไป มันพุ่งตัดทะลุด้านขวาของบาซิลิสก์ด้วยความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
ในตอนนั้นดูเหมือนเขาจะคิดว่า “ผมพลาด?”
แต่ปล่าวเลย หลังจากนั้นร่างของบาซิลิสก์ 4 ตัว ก็แตกกระจัดกระจาย ไปทั่ว . . .
[ ใกล้อีกนิดสินะ . . อีก . . อีก . . เอาล่ะจบสักที !! ]
หลังจากคำบ่นนั้น หอกอันที่ 5 ก็ถูกปาออกไป
เขาเหมือนจะจดจ่อกับการปาครั้งนี้มาก ราวกับเขาไม่ต้องการที่จะให้มันพลาด เขาเล็งมันราวกับว่ามันเป็นหอกอันสุดท้าย
และแน่นอน 2 บาซิลิสก์ ได้ตายลงในทันที . . .
หลังจาก 2 บาซิลิสก์ได้ถูกจัดการลง
มี 2 ตัวที่ยังยืนอยู่บนท่ามกลางกองเลือดที่ถูกสร้างมาจากซากของเหล่าสหายที่กระจัดกระจายอยู่โดยรอบ . .
บาซิลิสก์นั้น ถูกจัดได้ว่าเป็นสัตวที่ฉลาดและเจ้าเล่ห์เป็นอย่างมาก
ถึงอย่างงั้นก็ยังฉลาดไม่สู้มนุษย์ และมังกรระดับสูงกว่า . .
เหมือนบาซิลิสก์ 2 ตัวนั้นหยุดคิดอยู่กับที่ . .
พวกมันไม่มีสัญญาณจะวิ่งหนีเขาเลยสักนิด นั้นมันทำให้เขาสงสัย. .
[ ก็ได้ รับไปซะ!! ]
เขาดูผ่อนคลายราวกับว่าขโมยข้าวเพื่อนกินแล้วเพื่อนจับไม่ได้ . .
เขากระโดดขึ้นและปาหอกออกไป. .
บึม
ภาพที่เหมือนกับการทารุณสัตว์ปรากฎขึ้นหลังเสียงนั้น เพราะมันเป็นภาพของหัวของบาซิลิสก์ถูกหอกเจาะทะลุ . .
และถูกอัดจมเข้าไปในหิน
แน่นอนว่าถ้าพวกตัวก่อนๆตายแบบนี้ คงจะตัดชิ้นส่วนของมันไปขายได้บ้าง . .
2ร่างที่เหลืออยู่นั้น . .
มันทำให้รู้สึกถึงความ “โลภ” ขึ้นมาเลย
มันไม่ใช่รางวัลจากภาระกิจหรอกนะ แต่มันคือรางวัลที่ได้จากมอนเตอร์(ชิ้นส่วนนั้นเอง)
[ โอกาสสุดท้ายของแกแล้วที่จะหนี วิ่งสิ วิ่ง ]
ข้อเสนอที่เขาพูดออกมานั้น “ผมอยากจะพูดว่ามันเป็น1ใน10อย่างที่ชั้นอยากทำสักครั้งในชีวิตเลยนะรู้มั้ย”
สักพัก เขาก็ปาหอกขึ้นสูงไปบนท้องฟ้า. .
หอกนั้นพุ่งสูงโค้งขึ้นไปบนท้องฟ้าและตกลงมายังร่างที่เหลืออยู่ของบาซิลิสก์
และก็ “บึม” ความหวังของพวกมัน ถูกยูและหอกของเขาทำลายลงไปพร้อมกับร่างของบาซิลิสก์ที่ถูกเจาะจนแหลกสลายเต็มพื้นดิน . . .
แปปเดียวเอง
มันแค่แปปเดียว . . .
ยังไม่ถึง 30 วิด้วยซ้ำ
บาซิลิสก์ 17 ตัวตอนนั้น
ตอนนี้ไม่เหลือแม้กระทั้งร่าง. .
พวกมันทั้งหมดถูกทำลายโดยเขา . .
โดยผู้กล้าคนก่อน. . .
——————————
[ เป็นไงล่ะ! ]
วู้ว. .
ผมเผลอพูดสิ่งที่กำลังคิดออกไปอีกแล้วว
แต่ก็นะ . .
เป็นไงล่ะ
เป็นไงล่ะ
เป็นไงล่าาาา!!!!
สุดยอดไปเลยใช่ม๊าา!!
เกินขาดใช่มั้ยล้าา!!
ตกหลุมรักผมแล้วใช่มั้ยยย!!
หึหึหึ นี่แหละพลังที่แท้จริงของผม
อะไรนะ?คุณจะบอกว่ามันโกงอย่างงั้นหรอ . .
มันอาจจะเป็นอย่างงั้น
แต่คุณอย่าลืมสิ ผมเคยเป็นผู้กล้าเลยนะรู้มั้ย
ถ้าผมไม่เก่งขนาดนี้มันก็ไม่ใช่ผู้กล้าคนนั้นแล้ว
คนที่เคยช่วยโลกเอาไว้รอบหนึ่งเลยนะ
แม้ผมจะพูดไปอย่างงั้น แต่ผมก็รู้สึกดีมากจริงๆ อ๊า นี่แหละการปลดปล่อยของจริง
แม้ในโลกจริงผมจะมีพลังแต่ก็ได้แต่เก็บมันไว้ เพราะ 3 ปีมานี้ผมได้แต่แกล้งเล่นเป็นเด็กนักเรียนธรรมดามาโดยตลอด และนั้นมันทำให้ผมรู้สึกถึงความเครียดลึกๆ ดังนั้นผมจะเล่นไปทั่วแถวๆรังออร์ค และนั้นแหละมันทำให้รู้ว่าตัวตนของผมจริงๆมันยังไม่ถูกทำลาย
กลับมาปัจจุบันก่อน หอกของ ปูซัง เนี้ยมันช่างสุดยอดจริงๆ ขนาดที่ผมปามันอย่างเต็มแรง มันไม่แตกออกจากการชนอย่างรุนแรงเลย มันยังคงรูปร่างเดิมไว้เด๊ะๆ
[ . . . . . ]
ขณะที่ผมกำลังปลื้มกับหอกของ ปู่ซัง ทรีซังก็ลุกขึ้นด้วยสภาพที่โซเซ
[ ทรีซัง !! ผมเป็นยังไงบ้าง ผมดูเท่มั้ยครับ อิอิ ]
แม้ผมจะคิดว่ามันดูไม่สุภาพ แต่ผมหวังว่าผมจะได้รับการยกย่องจากเจ้าแม่อีโรติกอย่าง ทรีซัง และเธอเข้ามากอดที่แขนผมแล้วก็ จู๋จี๋กัน แล้วก็ . . .
[ ด้า. น ละ ห . . ]
“………………..”
หืออ ทำไมเงียบไปนานจัง ทรีซัง คุณลืมประโยคต่อไปหรอ?
แม้แต่คุณกำลังคิดอยู่ มันยังดูอีโรติกเลยครับ ทรีซัง
[ ลั ง . . น ะ น า ย ยะ . . ]
. . . . . อ้าา ผมเข้าใจแล้วว ทรีซัง คุณช่าง !! คุณอยากจะโอบกอดผมจากด้านหลังใช้มั้ยครับ แล้วเอาน่าอกเบียดที่หลังใช่มั้ยครับ ถ้าคุณจะทำอย่างงั้นล่ะก็ผมขอแนะนำว่า ขอเป็นด้านหน้าดีกว่านะ เชิญกอดเลยครับ
[ ด้านหลังนาย!!! ยูยะ ]
เธอพยายามพูดออกมาอย่างสุดเสียงของเธอ พร้อมกับที่ผมสังเกตเห็นหน้าของทรีซังที่มันเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
ผมจึงรับรู้ได้ถึงความรู้สึกเธอ . .
[ ชู่ววว —!? ]
มีอะไรบางอย่างเข้ามาในระยะการป้องกันของผม . .
เมื่อผมหันหลังไป ก็พบกับ มังกรที่มีคริสตัลสีเลือดอยู่บนร่างกาย โดยที่ดวงตาขนาดใหญ่นั้นกำลังจ้องผมอยู่. . . .