11 เล่ม 1 คนในโชคชะตา
*มุมอง มีมิ
หนูควรทำอย่างไรดี
หนูได้คิดไม่กี่คำซ้ำๆข้างในหัวหนูมาหกเดือนแล้ว พวกมันได้ก้องอยู่ข้างในหัวหนูตั้งแต่แม่และพ่อ ไปติดกับอุบัติและเสียไป
มีหนี้สินจำนวนมากที่ใกล้กับความเป็นไปไม่ได้ที่จะจ่ายมัน เงินเก็บที่พ่อแม่ของหนูทิ้งไว้ให้หนู ถูกลดลงไปอย่างต่อเนื่องทีละวันทีละวัน การล้มละลายที่เลี่ยงไม่ได ที่หลบไม่ได้ แม้ว่าหนูจะออกมาจากโรงเรียน และอยู่อยางเก็บออมสุดขีดหนูรับมันไม่ดีอีกแล้ว
แค่สามวันก่อน ในที่สุดหนูก็ได้ถูกเตะออกจากบ้าน มาคู่กันกับการถอดสถานะพลเมืองคลาส 2 หนูถูกบังบังคับให้ใช้ชีวิตอยู่ในบล็อคที่ 3 แทน
บล็อคที่ 3 มันเป็นที่ที่มัน มีความหมายเดียวกับคำว่า ‘เขตโคมแดง’ – ที่ที่พลเมืองคลาสที่ 3 ที่จ่ายภาษีอย่างถูกต้องไม่ได้ ถูกเนรเทศไป มันเป็นบริเวณของโคโลนี่นี้ ปีปกครองด้วยความรุนแรงและความชั่ยร้าย หนูได้ถูกโยนมาในที่แบบนี้
นานมาแล้ว หนูได้ยินขาวลือเกี่ยวกับ จะเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิง ถ้าถูกโยนมาจากที่นี่จากบล็อคที่ 2 หลังจากที่ถูกจับโดยชายชั่ว พวกเธอจะถูกทำให้เป็นโสเภณี และถูกบังคับให้ขายตัวกับลูกค้า จนกว่ายาที่พวกเค้าบังคับใช้ จะทำให้พวกเธอพิการและใช้การไม่ได้ เมื่อเรื่องนั้นเกิดขึ้น พวกเธอจะถูกโยนกลับไปที่ซอยที่สกปรก ให้ดิ้นรนด้วยตัวเอง
ดูเหมือนจะมีผู้หญิงที่โชคดีบางคน ที่ถูกชอบโดยทหารรับจ้างหรือพ่อค้า ที่มาเยี่ยมเยียนจากข้างนอก แต่เรื่องเหล่านั้น มันมีน้อยและไม่ค่อยเกิดขึ้น ส่วนใหญ่จะถูกกำหนดโชคชะตาให้อยู่อย่างเวทนา ระหว่างที่ทุกข์ทรมานจากผลของการถอนยา และในท้ายที่สุด ถูกเผาไปพร้อมกับขยะ เมื่อชีวิตของพวกเธอจบลง นั่นคือสิ่งที่หนูได้ยิน หนูกลัวมาก หนูไม่ต้องการอย่างนั้น
หนูจึงหนีและซ่อน แต่หนูไม่มีอีเนลให้ซื้อน้ำ แม้แต่เทอร์มินัลที่จำเป็นสำหรับการแลกเปลี่ยนอีเนล ก็ถูกยึดไปจากคนของสำนักงานรัฐบาลของโคโลนี่
“อยู่นิ่งๆ อีเหี้ย!”
“เก่ะเฮะเฮะ…ในที่สุดก็จับมึงได้”
ในที่สุดหนูก็ใช้แรงการของหนูจนหมด และไม่สามารถขยับได้ และถูกจับโดยชายบางคน พวกเขามองดูหนูด้วยรอยยิ้มที่น่ารังเกียจบนใบหน้าของพวกเขา
“เธอจบที่การเปื้อนนิดหน่อย แต่ได้น่าแบบนี้”
“มาเริ่มกันเลยดีกว่า พวก! กูทนมันไม่ได้อีกแล้ว!”
หนูถูกลากเข้าไปในซอยมมืดๆระหว่างที่ทำการต่อต้านใดๆไม่ได้เลย มือของชายจับลูบไล้ตัวหนูทั่วทั้งตัวอย่างไม่ออมมือ และฉีกเสื้อผ้าหนูออก
“ยอมแพ้ได้แล้วอีเหี้ย!”
“อย่าดิ้น มึงจะไม่รู้จนกว่ามึงจะเจ็บตัวใช่มั้ย?”
ในที่สุดหนูก็สามารถจะต่อต้านพวกมันได้ หนูตกใจหนูยังมีแรงเหลือที่จะทำอย่างนั้นอยู่ในหนู
“เดาว่ากูต้องต่อยมึงดีๆเพื่อที่มึงจะอยู่นิ่งๆ—”
ชายยกหมัดของเขาขึ้น เมื่อมันถูกเหวี่ยงลงมา หนูจะทำอะไรไม่ได้อย่างสมบูรณ์ต่อหน้าพวกเขา ทั้งหมดมันจบแล้ว ทันทีที่หนูคิดอย่างนั้นไฟสีแดงที่ส่วงจนแสบตาสว่าง ลอยมา
“กกกกกกี้?”
ชายกรีดร้องเมื่อไหร่ก็ตามที่ซอยเปลี่ยวด้านหลังแดงฉาน
“ไปไกลไอ้เวร! แกจะไม่จบที่ไหม้ครั้งหน้า!”
เสียงที่ดุร้ายจู่ก็ดังออกมา และชายที่โจมตีหนูหนีไปอย่างน่าเวทนา หนูพิงกำแพงอย่างไร้กำลัง และมองไปที่ต้นทางของเสียง
ชายหนุ่ม เขาใส่ชุดที่ดูหยาบๆ …บางทีเขาเป็นทหารรับจ้าง?
เขามีปืนเลเซอร์และมีสีหน้าที่ตึงเครียด แต่อย่างไรก็ไม่รู้ หนูรู้สึกว่าตาของเขาใจดี เขามีผมสีดำ อายุของเขา…ดูเหมือนจะคล้ายกับหนู หรือบางที่อาจจะแก่กว่านิดหน่อย
‘พี่ชาย’ คนนี้ชำเลืองกลับมาที่หนู และเปิดปากของเขาเพื่อพูดระหว่างที่ชี้ปืนเลเซอร์ไปสู่ทิศทางที่ชายก่อนหน้าหนีไป
“ชั้นจะคอยเฝ้าระวัง รีบเข้าแล้วจัดเสื้อผ้า เราต้องออกไปจากที่นี่ในไม่นาน”
เห็นได้ชัดว่าเขามาที่นี่เพื่อช่วยหนู หนูจัดรูปลักษณ์ของหนูมากที่สุดเท่าทีเป็นไปได้ และรีบหนีมาจากซอย ในที่สุดหนูก็สามารถมาถึงบริเวณที่มีไฟสว่างอีกครั้ง
“ยินดีต้อนรับกลับมา”
เมื่อหนูกลับมาจากซอย มีเอลฟ์เลดี้แต่งตัวคล้ายกับพี่ชายพูดออกมา เธอก็น่าจะเป็นทหารรับจ้างด้วย หนูสงสัยว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นแบบไหน? หนูช่วยไม่ได้และคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น
“งั้นนายจะทำอะไรกับสาวคนนี้?”
“อะไร เธอหมายถึงอะไร………?”
พี่ชายมองหนูด้วยสีหน้าที่มีปัญหา ตาของเขาดูเหมือนจะใจดีจริงๆ อย่างไรก็ไม่รู้ หนูรู้สึโล่งใจ แค่จากการที่ได้มองกลับไปหามัน หัวใจหนูก็เต้นอย่างรุนแรงด้วย”
“หยุดจ้องเธอและตอบชั้น”
เอลฟ์เลเดี้พูดอย่างอิสระกับพี่ชายที่ช่วยหนู หนูรู้สึกเจ็บปวดระหว่างที่ดูพวกเขาอย่างไรก็ไม่รู้
“งั้นนายมีอะไรอยู่ในใจ?”
“ชั้นคิดเกี่ยวกับการให้เธอขึ้นยานชั้นในฐานะลูกเรือ บางทีชั้นมอบความไว้วางใจหน้าที่การ์ดหรือรวบรวมข้อมูลให้เธอได้?”
ความช็อกที่เข้มคนเพิ่งวิ่งผ่านทั้งตัวหนู ขึ้นยานของพี่ชาย? แต่นั่นหมายถึง หนูจะ…แก้มของหนูรู้สึกร้อน เราเพิ่งเจอกันด้วย แต่ ถ้ามันกับคนนี้—
“หน้าที่การ์ด หือห์………? นายชอบสาวประเภทนี้้เหรอ บางที?”
เอลฟ์เลดี้หันหน้าของเธอหาหนู เธอเป็นคนที่สวยมมาก ผิวของเธอเรียบเหมือนผ้าไหม โดยไม่มีรอยย่นหรือตำหนิ ขนตาของเธอก็สง่างามและยาวด้วย แม้ว่าหนูก็เป็นสาวเหมือนกัน หนูยังหลงเสน่ห์เธอเลย
“ชอบ…? ยังไงซะ ชั้นคิดอยู่ว่าเธอเป็นสาวน่ารัก”
ชายที่ช่วยหนูมองกลับมาหาหนูด้วย แต่หนูหลบตาเขาอย่างรวดเร็ว หนูคิดว่าเขามองดูหน้าอกหนูครู่หนึ่ง หน้าอกใหญ่นี้มันดึงดูความสนใจมากเกินไป และมันทำให้ไหล่หนูแข็ง แต่ตอนนี้ หนูอยากจะชมตัวหนูเองสำหรับการเลี้ยงดูสินทรัพย์ที่ใหญ่ขนาดนี้
“ไม่ว่ายังไง มากออกจากที่นี่ก่อนเถอะ ไปบางที่ที่เราพักได้ และใจเย็นลงนิด”
อย่างที่คาด คนนี้ใจดี แต่หนูกังวลโดยความจริงที่ว่าหนูไม่สามารถจะอาบน้ำได้หลายวัน ชุดหนูก็ขาดรุ่งริ่งด้วย หนูเลยอายกับการถูกเห็นโดยชายคนนี้ ในสภาพที่น่าสงสารอย่างนี้
“…นายเลี้ยงนะ”
“อาย อาย มาดาม! มาถ้างั้น เราจะไม่ทำอะไรแย่ๆกับเธอ ถ้าเธอเดินลำบาก เธอจับชั้นได้”
หนูพยักหน้ากับชายอย่างเชื่อฟัง และจับปลายของเสื้อเขา หนูไม่อยากใกล้กับเขามากเกินไป และทำให้เขาหมดอารมณ์กับกลิ่นนี้ หนูเป็นสาว หนูเลยไม่อยากจะถูกคิดว่าเหม็น
เมื่อการสื่อว่านำสาวขึ้นยานอธิบายกับเขาแล้ว หน้า้ของพี่ชายเปลี่ยนเป็นแดงสดจากความอาย มันดูเหมือนว่าเขาไม่รู้จริงๆว่าการที่ผู้หญิงขึ้นยานส่วนตัวของชาย ปรกติแล้วหมายถึงอะไร
นั่นมันเป็นการบอกว่า พี่ชาย – ฮีโระ-ซังไม่ได้ช่วยหนูดพร้อมกับเหตุผลนั้นในใจตั้งแต่แรกเริ่ม เขาช่วยหนูจากความใจดีที่บริสุทธิ์ เขาเป็นคนที่ดีจริงๆ สิ่งต่างๆพัฒนาไปอย่างรวดเร็วหลังจากนั้น
ฮิโระ-ซังพาหนูไปที่ออฟฟิศรัฐบาลโยนเงินมากมาย ใส่เจ้าหน้าที่รัฐบาลที่ร้าย และจ่ายหนี้ของหนูเต็มจำนวน เมื่อหนูได้ยินเกี่ยวกับหนี้ก่อนหน้านี้ หนูได้รู้สึกท่วมท้นด้วยความเสียใจแต่ฮิโระ-ซัง… ไม่ใช่ ฮิโระ-ซามะจ่ายมันทั้งหมด เพื่อที่จะได้หนู หนูเกิดมาเพื่ออุทิศตัวเองให้กับฮิโระ-ซามะทุกอย่าง หนูรู้สึกแบบนั้นอย่างรุนแรง ช่วงเวลานั้น
ระหว่างที่หนูครุ่นคิดถึงเรื่องเหล่านั้นอยู่ และหัวอยู่ในก้อนเมฆ เอลฟ์เลดี้ – เอลม่า-ซังส่งถุงที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าให้หนู มันต้องขอบคุณเอลม่า-ซัง ที่ในที่สุดหนูสามารถที่จะอยู่กับฮิโระ-ซามะ หนูติดหนี้เอลม่าซังด้วยจริงๆ
และดังนั้น หนูถูกพาไปโดยฮิโระ-ซามะและนำขึ้นยานของเขา หนูตกใจจริงๆ หนูคิดว่ายานของทหารรับจ้างจะ…อึดอัดและแคบ มันกว้าง สะอาดและดูอยู่ระดับเดียวกับกับที่อยู่อาศัยคลาส 1 มันน่าจะดีกว่าแม้แต่บ้านที่หนูอยู่ก่อนหน้าเลย
หนูอาบน้ำจากการตามคำแนะนำของฮิโระ-ซามะไป มันเป็นการอาบน้ำที่รอคอยมายาวนาน หลังจากทำความสะอาดทุกนิ้วในตัวหนูอย่างทั่วถึง หนูตรวจดูของข้างในถุงที่ซื้อมา ที่มีเสื้อผ้าที่เอลม่า-ซังมอบให้หนู
ของมันมีกางเกงขาสั้นสามตัว และเสื้อผ้าสามชุด หนึ่งในนั้นดูบางและสบาย อย่างอื่นดูใช้งานจริงได้ และเหมาะสำหรับใช้ทุกวัน อันสุดท้ายเป็นชุดชั้นในใส่นอนแบบเต็มที่ และยังมีขวดที่มีบางอย่างมีเป็นน้ำ และมีกล่องยาสองกล่องด้วย สุดท้าย มีโน๊ตเล็กๆซุกอยู่ข้างในด้วย
หนูสงสัยว่าของเหล่านี้มันคืออะไร เมื่อหนูอ่านโน๊ต มันเห็นได้ชัดว่ามาจากเอลม่า-ซัง และน้ำในขวดเห็นว่าเป็นน้ำหอม และมีคำแนะนำว่าจะใช้มันอย่างไรไว้ด้วย หนูไม่เคยใส่น้ำหอมมาก่อน ดังนั้นหนูขอบคุณสำหรับโน๊ต
กล่องยาสองกล่องมียาคุมกำเนิดและยาแก้ปวด เพื่อที่หนูจะรู้สึกดีกว่าเมื่อครั้งแรกของหนูถูกนำไปโดยฮิโระ-ซามะ หนูซาบซึ้งกับสิ่งนี้ด้วย เพราะหนูได้ยินมาว่าครั้งแรกปรกติแล้วมันจะเจ็บปวด มีเพื่อนร่วมชั้นจากโรงเรียนที่บอกว่าครั้งแรกของเธอนั้นเป็นความล้มเหลว และสิ่งนั้นทำให้มันกระอักกะรอ่วนระหว่างคู่ของเธอและเธอหลังจากนั้น
หนูโปรยน้ำหอมบนหนูแค่ในปริมาณที่พอดี หนูไม่เคยใช้น้ำหอมมาก่อนหน้านี้ หนูเลยรู้สึกเหมือนหนูได้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกระทันหัน
หนูดึงความกล้าและเลือกที่จะใส่เสื้อบางๆ และเมื่อหนูปรากฏอยู่ตรงหน้าฮิโระ-ซามะโดยที่ใส่มัน หน้าของเขาแดงและเขาลน นั่นดีเขารับรู้เรื่องหนู หนูไม่รู้ว่าหนูจะทำอย่างไรถ้าเขาไม่มีตามามองหนูซักนิด และทำเหมือนหนูเหมือนน้องสาวหรือลูกสาว หนูโล่งใจเล็กน้อย
หลังจากที่กินอาหารที่อร่อยกับหนู ฮิโระ-ซามะไปที่ห้องฝึกเพื่อออกกำลังกาย และตรงไปที่เตียง
หนูดูจังหวะเวลา ดื่มยา ใส่ชุดชั้นในใส่นอน และเข้าล่วงเข้าไปในห้องของฮิโระ-ซามะ นั่นคือแผน อย่างน้อย แต่หนูไม่สามารถทำมันได้ เดชะบุญประตูของห้องฮิโระ-ซามะเปิด หนูเลยสามารถที่จะแอบดูข้างในห้องระหว่างที่อยู่ตรงหน้าประตูของเขาได้
ฮิโระ-ซามะอยู่แค่ในกางเกงในของเขา สายตาหนูถูกดึงดูดโดยเงากายที่แกะสลักมาดี ทั้งตัวของหนูเริ่มรู้สึกร้อน ผลของยาควรจะเริ่มขึ้นแล้ว
“มีอะไร? เอ่อ หยุดคิดแป้ป ชั้นอยู่ในกางเกงใน ดังนั้นให้ชั้นเปลี่ยนเป็นอะไรบางอย่างดีๆก่อน”
สายตาของหนูและฮีโระ-ซามะสบกัน และเขาเริ่มตื่นตกใจพร้อมหน้าที่แดงสด หนูก้าวเข้าไปในห้องฮิโระ-ซามะอย่างกล้าหาญ ระหว่างที่ส่วนใหญ่ถูกขับเคลื่อนโดยสัญชาติญาน มันมีเรื่องเศร้าและเจ็บปวดหลายอย่างเกิดขึ้นกับหนู แต่ตอนนี้ หนูอยู่ในอ้อมแขนของฮิโระ-ซามะแล้ว หนูมีความสุขจริงๆ
เป้าหมายเดือน 6/66
ค่าเน็ต 200/200
คีย์บอร์ดมือถือ 100/100
พาวเวอร์ซัพพลาย 140/140
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord