ในขณะที่ออสตินกำลังพยายามเพื่อให้ได้รับความรักจากพี่น้องของตัวเองอยู่นั้น นอกโลกประวัติศาสตร์กลับไม่ค่อยดีนัก
ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้∼∼∼∼∼∼
ภายในห้องที่ออสตินออกไปก่อนหน้านี้ คนข้างในห้องยังคงโต้เถียงกันอยู่
“ท่านปู่บรูซ ไม่มีทางอื่นแล้วเหรอครับ?”
“ถ้ามีข้าจะไม่บอกพวกเจ้าเหรอไง?”
ในขณะที่พวกเขากำลังโต้เถียงกันนั้น อยู่ๆ พวกเขาก็หยุดเถียงกันในทันที เมื่อเป็นแบบนั้นทุกคนในห้องก็หันมามองที่พวกเขาและก่อนที่ทุกคนจะได้ถามอะไร บรูซก็หายตัวออกจากห้องไปพร้อมกับจักรพรรดิที่วิ่งออกจากห้องไปเช่นกัน
เมื่อเห็นแบบนั้นทุกคนก็วิ่งตามจักรพรรดิออกไป พวกเขาวิ่งมาจนกระทั่งถึงหน้าห้องๆ หนึ่งและเห็นบรูซกำลังคุยกับโอลิเวียที่ยืนอยู่หน้าห้องโลกประวัติศาสตร์ที่เปิดประตูอยู่ ณ ขณะนี้
เมื่อเข้ามาใกล้ๆ ทุกคนก็เห็นว่าบรูซมีสีหน้าที่เคร่งเครียดมาก
“เกิดอะไรขึ้นกันโอลิเวีย ทำไมลูกถึงเปิดประตูโลกประวัติศาสตร์?”
จักรพรรดิเป็นผู้ถามคำถามเป็นคนแรก
เมื่อเห็นเหล่าคนที่อยู่รายล้อมโอลิเวียก็ลังเลในตอนแรก แต่ท้ายที่สุดเธอก็ตอบไปตามความจริง
“หนูเปิดประตูให้ออสตินพานอร่ากับเอลด้าเข้าไปค่ะ”
“ว่าไงนะ?!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น เกรซก็เดินเข้าไปหาโอลิเวียและจับไหล่ของเธอในทันที
“เธอทำอะไรลงไปโอลิเวีย??”
เกรซที่ปกติสง่างามนั้นแทบคลั่ง เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าออสตินจะทำเรื่องแบบนี้
โอลิเวียรู้สึกกดดันที่ไหล่ของเธอ
“เกรซหยุดนะ เธอกำลังทำร้ายโอลิเวียอยู่นะ”
จักรพรรดิเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและขัดขวางให้โอลิเวียออกห่างจากเกรซ
“เกรซใจเย็นๆ ก่อน โอลิเวียไม่ทำอะไรโดยไม่มีเหตผลหรอก มาถามเธอก่อนดีกว่าว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้”
เกรซที่ถูกดึงโดยจักรพรรดิพยายามดึงสติตัวเองกลับมา เธอรู้ทันทีว่าลำดับความสำคัญของเธอคืออะไร
“โอลีเวียทำไมลูกถึงทำแบบนี้หล่ะ?”
จักรพรรดิถาม
“หนูติดหนี้ออสตินอยู่ค่ะและในตอนที่เขาขอให้หนูช่วยเขาเข้าไปในโลกประวัติศาสตร์ เขาก็ได้ใช้หนี้ที่หนูติดไว้เป็นข้อแลกเปลี่ยนค่ะ”
โอลิเวียตอยโดยซ่อนความจริงที่ว่าเธอถูกตีก้นจนยอมจำนวนอย่างไร้ยางอายไว้ คำตอบของโอลิเวียทำให้ทุกคนอึ้ง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจักรพรรดิที่รู้ว่าลูกสาวของตัวเองไม่ใช่คนโง่ที่จะทำอะไรโดยไม่คิดถึงผลที่ตามมา
อนิจจาเขาไม่ได้รู้เลยว่าลูกสาวสุดที่รักของตัวเองถูกแบล็กเมล์ให้ทำอย่างนั้น
“หยุดทะเลาะกันได้แล้ว สิ่งสำคัญที่เราต้องทำตอนนี้คือไปที่ห้องโถงใหญ่และดูว่าเกิดอะไรขึ้น”
ในเวลานี้เองที่บรูซซึ่งเงียบมาตลอดพูดขึ้นมา
“ถ้าออสตินทำอย่างนั้น เขาต้องมีเหตุผลของเขาแน่เพราะเขาเข้าไปแล้ว สิ่งที่เราทำได้คือดูว่าข้างในเป็นยังไงบ้าง”
พูดจบเขาก็ดึงผู้คนที่รวมตัวกันอยู่ไปที่ห้องรับชม โอลิเวียที่ติดตามพวกเขาไปอยู่จู่ๆ ก็รู้สึกถึงออร่าอันเย็นยะเยือก เธอหันไปตามความรู้สึกนั้นก็ผมว่ามันมาจากแม่ของเธอ จักรพรรดินีนั้นเอง เธอเห็นแว๊บหนึ่งว่าอีกฝ่ายรู้สึกโกรธและมีจิตสังหารออกมาจากแม่ของตัวเอง
โอลิเวียส่ายหัวก่อนจะคิดในใจ
‘ไม่จริง ฉันคงมองผิดไปเอง นี่ฉันเครียดเกินไปรึเปล่านะ?’
ในขณะที่เธอกำลังคิดอะไรอยู่คนเดียว จักรพรรดินีก็เข้ามาใกล้เธอ
“เป็นอะไรเหรอโอลิเวีย? ลูกเป็นอะไรรึเปล่า?”
“หนูไม่เป็นไรค่ะแม่”
“ลูกอย่ารู้สึกผิดไปเลย ไม่มีใครโทษลูกหรอกจ๊ะ”
จักรพรรดินีพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
เมื่อได้ยินน้ำเสียงของแม่ตัวเอง โอลิเวียก็ยิ้มออกมา
‘เห้อออ ฉันคิดแบบนั้นกับแม่ได้ยังไงกันนะ ดูเหมือนฉันจะเครียดเกินไปจริงๆ’
โอ้…ถ้าโอลิเวียรู้ความคิดของแม่ตัวเองและเห็นมือของอีกฝ่ายที่วางอยู่ใกล้คอของเธอละก็ มันเพียงพอที่จะฆ่าเธอได้อย่างง่ายดายเลยแหละ
กลับมาที่โลกประวัติศาสตร์ เวลา 5 นาทีในการเตรียมตัวสิ้นสุดลงแล้วและการทดสอบกำลังจะเริ่มขึ้น ออสตินลุกขึ้นยืนและชักธนูขึ้นมา
คันธนูดูเหมือนจะมีขนาดที่พอดีกับตัวเขา ทั้งคันเป็นสีน้ำเงิน มีลวดลายหลากหลายและมีสายเป็นสีม่วง
นี่คือธนูคุณภาพสูงที่ทำจากไม้ที่ใช้น้ำน้อย ต้นไม้หายากที่เติบโตโดยไม่มีน้ำทำให้มันแข็งและยืดหยุ่นมาก ธนูนี้เป็นของขวัญที่อาจารย์มอบให้ออสติน
เมื่อนึกถึงอาจารย์ผมก็รู้สึกเย็นสันหลังวาบ หลังจากที่ผมได้พบกับตัวตนที่ไม่เหมือนใครของอาจารย์ผมเมื่อเร็วๆ นี้…อาจารย์เป็นยันเดเระระยะสุดท้าย
ผมรู้สึกถึงสัญญาณมาก่อนแล้วแต่ผมเลือกที่จะไม่เชื่อมันจนกระทั่งวันหนึ่งหลังจากการฝึกธนู ผมถูกขอให้ต่อสู้กับสัตว์ร้ายเพื่อพัฒนาความสามารถของตัวเอง
ระหว่างการฝึกผมโดนโจมตี 2-3 ครั้งและมีรอยถลอกเล็กน้อย โดยหลังจากการฝึกเสร็จผมก็เริ่มกลับบ้าน แต่ระหว่างทางผมดันลืมของบางอย่างเลยต้องกลับไปที่ร้านเพื่อกลับไปเอามัน แต่ในตอนที่ผมไปถึงที่ร้านผมกลับไม่พบอาจารย์อยู่ในนั้น ผมเลยไปที่ป่าฝึกซ้อมเพื่อดูว่าเธออยู่ที่นั่นรึเปล่า โดยการไปที่นั่นผมได้ใช่อุปกรณ์พิเศษที่ได้มาจากในร้านค้าของระบบ
[ ไอเท็ม : ที่ซ่อน
คำอธิบาย : ไอเท็มที่สร้างโดยซูก้า ผู้สร้างอุปกรณ์ที่ยอดเยี่ยม เขาใช้อุปกรณ์นี้เพื่อแอบดูหญิงสาวในตำนสนหลายคนโดยที่พวกเธอไม่รู้ตัว
การใช้งาน : ส่งมานาของคุณเข้าไปในอุปกรณ์นี้หลังจากนั้นร่างกายของคุณจะไปอยู่ในอีกมิติหนึ่ง ดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถสัมผัสถึงคุณได้ในขณะที่คุณอยู่ใกล้พวกเขา
-มันสามารถใช้งานได้ตลอดตราบใดที่คุณมีมานาให้กับมัน
ราคา : 150,000 ]
นี่มันเป็นไอเท็มซ่อนตัวที่ยอดเยี่ยมไปเลย
เมื่อเปิดใช้งานมันคุณจะกลายเป็นผี มันเหมือนกับคุณอยู่ในโลกนี้ แต่ไม่มีใครรู้ว่าคุณอยู่ที่นั่น คุณสามารถเคลื่อนที่ผ่านกำแพงได้
ถือเป็นสมบัติที่มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเอาตัวรอด ข้อเสียเพียงอย่างเดียวคือไม่สามารถต่อสู้ในตอนที่อยู่ในสถานะซ่อนตัวได้
ดังนั้นเมื่อผมเปิดใช้งานมันแล้ว ผมจึงกลับไปที่ป่าเพื่อทดสอบมัน จะมีการทดสอบไหนดีไปกว่าการทดสอบมันกับระดับจักรพรรดิหล่ะจริงไหม
เมื่อผมไปถึงที่นั่น ภาพที่เห็นแทบทำให้ผมกลัวจนพูดอะไรไม่ออก อาจารย์ผู้สง่างามของผมกำลังยืนอยู่ที่นั่นเพื่อทรมารสัตว์สายพันธ์ุเดียวกันกับที่เจ้าตัวที่ทำร้ายผม สีหน้าและคำพูดของเธอที่ออกมาจากเธอนั้นแทบทำให้ผมอยากที่จะหนีออกจากทวีปนี้เลย
<หึหึ แกกล้าทำร้ายผิวลูกศิษย์ของฉันเหรอ?>
<ผิวอันบริสุทธิ์และชีวิตของเขาไม่ควรจะถูกพวกขยะอย่างพวกแกทำร้าย>
<อ๊าาาา สายตาไร้เดียงสาและเต็มไปด้วยความรักของเขาที่มีต่อฉันนั่น ฉันยังได้รับมันไม่พอเลย>
<อืมมม???? ดูเหมือนว่าฉันจะใจชื้นขึ้นมานิดหน่อยแล้วในตอนที่คิดถึงเขา>
และก่อนที่ผมจะได้ยินอะไรไปมากกว่านี้ผมก็วิ่งหนีออกมาจากที่นั่นโดยไม่สามารถรับมือกับภาพการทรมารอันโหดร้ายที่ผมเห็นได้เลย
หลังจากการค้นคว้าอย่างรวดเร็วและซื้อข้อมูลจากระบบ ผมก็ได้รับคำตอบสำหรับความรักที่บิดเบี้ยวและการปกป้องของเธอที่มากเกินไป ซึ่งคำตอบนั้นก็ทำให้ผมอึ้งไปเลย
ตั้งแต่อายุยังน้อย เอเลนอร์ไม่เคยได้รับ “ความรัก” อย่างแท้จริงเลย เนื่องจากพรสวรรค์ด้านดาบของเธอต่ำ จึงไม่ได้รับการสนับสนุนจากครอบครัวของตัวเองมากนักและแม้ในช่วงเวลาแห่งการผจญภัยของเธอ เธอต้องเผชิญกับความสูญเสียมากมาย
เมื่อเธอเริ่มมีชื่อเสียงก็เริ่มได้รับความสนใจ ดังนั้นตามที่เธอว่านั่นไม่ใช่ “ความรัก” และเธอไม่เคยยอมรับมัน ดังนั้นเธอจึงไม่เคยมีโอกาสมอบ “ความรัก” ให้กับใครเลยและมันก็หมดลง
และในตอนนั้นเองผมซึ่ง “รัก” และ “ชื่นชม” เธออย่างสุดซึ้งก็ปรากฏตัวขึ้น เธอก็ไม่อาจรั้งสิ่งที่เรียกว่า “รัก” ไว้ในตัวได้อีกต่อไป
วิธีนี้ไม่เลวเลยเพราะมันทำให้ผมสามารถควบคุมและทำให้เธอเป็นของผมได้ง่ายขึ้น ปัญหาเดียวคือ
เธอยินดีจะแบ่งผมกับคนอื่นไหม
ถ้าไม่อย่างนั้นผมคงต้องรับมือกับเรื่องแย่ๆ มากมายในอนาคต
และในช่วงเวลานี้เองที่คำเตือนสำหรับการทดสอบเริ่มดังขึ้นเพื่อดึงผมออกจากความคิด
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต