*ตูม!!*
คูกได้กระทืบเท้าอย่างรุนแรง จากนั้นเขาได้พุ่งไปหาเมอแรงค์ ในขณะเดียวกันเขาได้ง้างดาบขึ้น เมื่อเขามาถึงระยะ เขาได้ฟาดดาบไปด้านหน้าอย่างรุนแรง
*หวู่ม!!*
จู่ ๆ ก็มีลูกบอลแสงปรากฏขึ้นมาด้านของคูก แสงของมันได้สว่างวาบไปทั่วบริเวณ ทำให้เกล็ดหิมะที่กำลังตกลงมาได้แข็งค้างกลางอากาศ
“ฟิ้ว ฟิ้ว”
ทันใดนั้นดาบของคูกได้ขยายใหญ่ขึ้นและมีเกล็ดน้ำแข็งหนาอยู่โดยรอบตัวดาบ จากนั้นผลึกน้ำแข็งได้ระเบิดขึ้น เศษน้ำแข็งจำนวนมากได้บินไปหาเมอแรงค์ราวกับห่าฝน
คูกเป็นนักดาบน้ำแข็ง ตัวเขาได้แสดงให้เห็นความสามารถของนักดาบธาตุระดับห้าได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาสามารถให้พลังงานธาตุน้ำแข็งโจมตีระยะไกลได้
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้นักดาบธาตุระดับกลางสามารถต่อกรกับนักเวทย์ได้
คูกยังคงระดมโจมตีด้วยน้ำแข็งอย่างต่อเนื่อง หากเมอแรงค์โดนการโจมตีของเขาแม้แต่นิดเดียว ด้วยร่างกายที่ไม่ต่างจากคนธรรมดาของพ่อมด แค่นี้ก็ทำให้เขาบาดเจ็บหนักได้
แต่อย่างไรก็ตามเมอแรงค์สามารถหลบฝนน้ำแข็งได้อย่างรวดเร็ว เขาถอยไปตั้งหลักด้านหลัง จากนั้นเขาได้ชูมือทั้งสองข้างมาด้านหน้า
“หวู่ม หวู่ม หวู่ม”
สายลมที่กรรโชกอย่างรุนแรงและเปลวไฟที่โหมกระหน่ำได้ก่อตัวเป็นทะเลเพลิงขนาดใหญ่ พวกมันได้ปิดกั้นด้านหน้าของเมอแรงค์ พวกเศษน้ำแข็งไม่สามารถข้ามผ่านทะเลเพลิงได้
แต่คูกยังไม่หยุดเพียงเท่านี้ เขาพุ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ชั่วพริบตาเขาก็อยู่ห่างจากเมอแรงค์เพียงไม่กี่เมตร
“ผนึกน้ำแข็ง!!”
ออร่าที่เยือกเย็นได้สะสมอยู่ในร่างกายของคูกเป็นเวลา 20ปี มันได้ระเบิดออกมาอย่างน่ากลัว ได้ทำให้บริเวณโดยรอบถูกแช่แข็ง
คูกเคยใช้ท่านี้เพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของหมาป่าน้ำแข็งและจัดการฆ่ามันในท้ายที่สุด
*หวู่ม!!*
ร่างของเมอแรงค์ได้หายไปและโผล่มาที่ด้านหลังของคูกในพริบตา มันทำให้เขาโจมตีพลาดและเกือบจะทำให้เขาเสียหลัก
“บ้าเอ๊ย!! มันเร็วเกินไป”
ด้วยความเร็วที่น่ากลัวของเมอแรงค์ มันทำให้คูกอกไม่ได้ที่จะสบถออกมา หมาป่าน้ำแข็งที่เขาเคยสังหารเมื่อก่อนหน้านี้ยังไม่เร็วเท่าเมอแรงค์เลย
ทางด้านเมอแรงค์ที่โผล่มาด้านหลังของคูก เขาสร้างลูกบอลไฟขึ้นมาทันที ด้วยความร้อนที่รุนแรงมันทำให้คูกตกใจ เขาจึงฟันดาบสวนกับไปโดยสัญชาตญาณ
เมื่อความเย็นกับความร้อนได้ปะทะกัน มันทำให้เกิดระเบิดขึ้นมา
*ตูม!!!*
“นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น ฮ่า ๆ”
เมอแรงค์หัวเราะออกมาอย่างน่ากลัว จากนั้นร่างของเขาค่อย ๆ หายไปด้วยคาถาธาตุลมของเขา
ในระหว่างที่คูกกับเมอแรงค์ต่อสู้กัน เมอร์ลินได้จับตาทุกอย่างอย่างใกล้ชิดและได้รู้ว่าคาถาทั้งสองที่เมอแรงค์ใช้เป็นเพียงแค่คาถาระดับศูนย์
“เมอแรงค์ยังเป็นนักเวทย์ระดับเริ่มต้นงั้นเหรอ?”
หลังจากที่สังเกตมานาน เมอร์ลินก็รู้ถึงขอบเขตพลังของเมอแรงค์ แม้เขาจะยังไม่ถึงระดับหนึ่งแต่เขาก็มีประสบการณ์มากมายในการร่ายเวทย์ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เขาได้เปรียบมาก
ในหว่างที่คูกกำลังกวาดสายตามองรอบ ๆ พอมองหาเมอแรงค์ ทันใดนั้นเอง เขาได้หันหลังและคว้าอะไรบางอย่างไว้
“ในที่สุดฉันก็จับแกได้ ตายซะ!!”
คูกรู้ตัวว่าตอนนี้เขาอยู่สถานการณ์ที่เสียเปรียบ เนื่องจากความเร็วที่มากเกินไปของเมอแรงค์จึงทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย
ดังนั้นเมื่อคูกรู้ว่าเมอแรงค์โผล่มาข้างหลังเขา เขาจึงเอามือไปคว้าเมอแรงค์โดยไม่สนใจความร้อนของคาถาไฟของเมอแรงค์
แม้คูกจะเอาพลังธาตุน้ำแข็งปกคลุมแขนของเขาไว้แต่แขนของเขาก็ถูกเผาไหม้อยู่ดี ตอนนี้ผิวขาวของเขาได้เปลี่ยนเป็นสีดำ
ตอนนี้เขาสามารถจับตัวเมอแรงค์ได้แล้วแม้จะต้องแลกด้วยความเจ็บปวดก็ตาม
จากนั้นคูกได้แผ่ออร่าธาตุน้ำแข็งปกคลุมร่างของเขาทันที
“ยิงหน้าไม้เร็วเข้า!!” คูกตะโกนออกมาด้วยพลังทั้งหมที่มี
จากนั้นหน้าไม้นับไม่ถ้วนได้ปรากฏออกมาและยิงตรงไปที่เมอแรงค์ หากพวกพ่อมดที่ไม่มีอุปกรณ์เวทมนต์หรือคาถาเคลื่อนย้าย พวกเขาจะถูกสังหารอย่างง่ายดายด้วยพลังหน้าไม้ที่มีพลังทะลุทะลวง
*ฟิ้ว ฟิ้ว*
ลูกศรสีดำนับไม่ถ้วนยิงตรงไปที่เมอแรงค์ ภายใต้ท้องฟ้าอันมืดมิด
จากนั้นคูกก็ได้กระโดดถอยหนีการโจมตีของลูกศร เขาประคองมือขวาของเขาที่ถูกไหม้ที่ตอนนี้ยังคงสั่นสะท้าน
คูกหันไปมองทางที่เมอแรงค์อยู่ ด้วยลูกศรจำนวนมากนี้ต่อให้เร็วแค่ไหนก็ไม่มีทางหลบได้ เมื่อได้รู้แบบนี้ทำให้เขาได้เผยรอยยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
*ครึ่กครึ่กครึ่ก!!!*
เสียงของลูกศรได้ดังขึ้น เสียงของมันจะกระทบกับอะไรบางอย่าง นั่นทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของคูกได้ค่อย ๆ จางหายไป
“เขายังไม่ตาย?” คูกพึมพำขึ้นมาเบา ๆ
เขามองเบื้องหน้าอย่างไม่เข้าใจ แม้แต่เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะหลบลูกศรที่ยิงลงมาได้ยังไง
*หวู่ม*
สายลมรุนแรงได้พัดออกมา มีร่างหนึ่งค่อย ๆ ลุกขึ้นมายืนทั่วบริเวณโดยรอบของเขาเต็มไปด้วยลูกศรที่ถูกยิงลงมา
เมอแรงค์ยังไม่ตาย หนำซ้ำเขายังมีกำแพงหินปรากฏตัวขึ้น โดยกำแพงหินนี้เองที่ช่วยเขารอดจากลูกศรได้
“นี่มัน คาถาธาตุดิน!! เมอแรงค์มีโครงสร้างเวทมนต์สามอย่าง ตอนนี้เขามีเงียบไขที่จำเป็นในการเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งแล้ว…”
เมอร์ลินกล่าวออกมาอย่างประหลาดใจ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเมอแรงค์มีคถาสามแบบ เขาสามารถกลายเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งได้ แต่อย่างไรก็ตามด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำให้เขายังคงอยู่ในระดับเริ่มต้น
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ทำให้เขาเหลือบไปมองชายชราชุดดำที่อยู่ข้างโดยไม่รู้ตัว เขาสังเกตเห็นว่าพ่อมดฮิลล์ดูไม่แปลกใจในเรื่องนี้เลย