มุมมองของจักรพรรดินีโลร่า :

โลร่ากำลังเดินผ่านทางเดินของพระราชวังอยู่ ขณะที่เธอกำลังเดินอยู่จิตใจของเธอก็เอาแต่หมกมุ่นคิดถึงเด็กผู้ชายผมสีเงิน หากมีใครรู้ความคิดในสมองของเธอตอนนี้ได้หล่ะก็ พวกเขาคงจะสงสัยว่าเธอสามารถทำใบหน้าเย็นชาตลอดเวลาได้ยังไง

< ออสตินจะได้กินอาหารดีๆ ไหมนะ? >

< เมื่อไหร่ฉันจะได้เจอเขาอีกนะ? >

< เราไม่ได้เจอกันมา 156 วัน 48 ชั่วโมง 12 นาทีแล้วนะ >

< เมื่อไหร่ฉันจะได้ออกไปจากที่นี่แล้วกลายเป็นของเขากันนะ? >

โลร่าถอนหายใจและนึกย้อนกลับไปถึงอดีตของตัวเอง

เธอเป็นลูกสาวของตระกูลดยุกที่มีอำนาจตระกูลเกรเดียส เธอเกิดมาพร้อมกับความงามและอำนาจ ที่ผ่านมาเธอมีชีวิตอย่างราบรื่นมาตลอด

นับตั้งแต่วันที่เธอสามารถปลุกสายเลือดของตัวเองได้ เธอก็ได้กลายเป็นจอมเวทน้ำแข็งที่ดุร้ายพร้อมกับความยากลำบากที่ตามมา แม้กระทั่งก่อนที่จะปลุกสายเลือดของตัวเองได้ เธอมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ขาดหายไปในชีวิตของตัวเอง

สิ่งที่แย่หลังจากที่เธอปลุกสายเลือดของตัวเองขึ้นมาได้นั้นคือการต้องเป็นคู่หมั้นให้กับจักรพรรดิในอนาคตในตอนนั้นด้วย แถมในช่วงเวลานั้นจักรพรรดิคลอสองค์ปัจจุบันก็สนใจมองผู้หญิงเพียงคนเดียวนั่นคือมิร่าเท่านั้น

จะบอกว่าโลร่าไม่อิจฉาเลยก็คงผิด ทั้งๆ ที่เธอไม่เคยรักจักรพรรดิจริงๆ เลย แต่ด้วยครอบครัวของเธอเลี้ยงดูเธอมาและจัดหาคู่หมั้นมาให้ ดังนั้นเธอเลยต้องรับผิดชอบด้วยตัวเองเพื่อตอบแทนพวกเขา

‘เราอาจจะตกหลุมรักกันหลังจากแต่งงานงั้นเหรอ?’

ด้วยความคิดเช่นนี้ โลร่าได้เก็บอารมณ์ของตัวเองไว้ไม่อยู่ โดยเธอมักจะกลับไปหาครอบครัวของตัวเอง เนื่องจากเธอไม่เคยรู้สึกถึงความสุขเลยหลังจากการแต่งงาน

แน่นอนว่าจักรพรรดินิสัยดีและห่วงใยเธอ แต่เธอก็รู้ดีว่าหัวใจของเขานั้นไม่เคยอยู่กับเธอเลย เธอเป็นจักรพรรดินีหนึ่งในบุคคลที่มีอำนาจมากที่สุดของอาณาจักรนี้ เธอควรจะมีความสุขและพึงพอใจกับชีวิตในตอนนี้สิ แต่เธอกลับไม่เคยรู้สึกถึงความสุขที่แท้จริงเลย

แม้ว่าหลังจากการแต่งงาน ครอบครัวของเธอต้องการสนับสนุนจักรพรรดิ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีเสมอมา เธอมักจะเคลื่อนไหวเพื่อผลประโยชน์ของครอบครัว แม้ในช่วงเวลานี้เธอจะมีความรู้สึกอยากบ่นอยู่บ้าง เนื่องจากทั้งชีวิตของเธอ เธอไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้ด้วยตัวเองเลย

แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่เคยเอ่ยปากบ่น เธอเก็บความรู้สึกของตัวเองไว้และใช้ชีวิตซ้ำซากจำเจของตัวเองต่อไปจนกระทั่งเธอได้พบกับเขา…

เกรซเคยมาเยี่ยมที่พระราชวังกับลูกของเธอ เด็กชายอายุประมาณ 6 ปี

ทันทีที่โลร่าได้พบเขา ชีวิตของเธอก็สดใสขึ้นมาทันที เลือดของเธอเริ่มเดือดพล่านและเป็นครั้งแรกเลยที่หัวใจที่เธอคิดว่ามันตายไปแล้วกลับเต้นแรงขึ้น ราวกับว่าเธอได้พบส่วนที่ขาดหายไปในชีวิต แถมร่างกายของเธอก็ร้อนขึ้นอีกด้วย

หลังจากนั้นเธอก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเด็กชายคนนั้นทั้งงานอดิเรก สิ่งที่ชอบและไม่ชอบของเขา ทุกๆ อย่างเกี่ยวกับเขาเธออยากรู้ทั้งหมด

เป็นครั้งแรกเลยที่เธอได้ทำอะไรบางอย่างเพื่อตัวเองไม่ใช่เพื่อครอบครัว เธอรู้ว่าสิ่งนี้มันไม่ปกติ แต่ถึงจะรู้อย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถหยุดมันได้แล้ว ร่างกาย จิตใจและจิตวิญญาณของเธอต้องการรู้จักเขามากขึ้น

เป็นครั้งแรกเลยที่เธอรู้สึกว่าได้มีชีวิตอย่างแท้จริง แต่ความกลัวก็ยังคงตามมาหลอกหลอนเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่มีอายุมากแล้ว แถมยังแต่งงานกับจักรพรรดิไปแล้ว เธอจะมีความรักเป็นของตัวเองได้เหรอ? เด็กชายคนนั้นถ้าโตขึ้นแล้วเขาจะยังชอบเธอไหม? มีคำถามมากมายผุดขึ้นมาภายในหัว เธอพยายามห้ามใจตัวเองแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ ยิ่งเธอพยายามหยุดความปรารถนาของเธอก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น เธอสิ้นหวังกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่

จนกระทั่งวันแห่งโชคชะตาได้มาถึง เด็กชายได้ปลุกสายเลือดของเขาให้ตื่นขึ้นมา เธอรู้ได้เลยว่าในเวลานั้นเด็กชายจะไม่ปฏิเสธเธอว่าพวกเขาเกิดมาเพื่อคู่กัน

แม้จะต้องตาย…

เธอไปหาเขาในตอนกลางคืนโดยไม่มีใครรู้และด้วยความยินดีที่สุด เขาก็ยอมรับความรู้สึกของเธอ คืนนั้นเป็นวันที่เธอมีความสุขที่สุดในชีวิต แม้ว่าเธอจะยังไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวกับเขา แต่เธอก็รอได้เพื่อเขา

เธอห้ามไม่ให้จักรพรรดิแตะเนื้อต้องตัวเธอเด็ดขาดตั้งแต่วันที่เธอได้พบกับออสติน ร่างกายของเธอมีไว้เพื่อเขาเท่านั้น

เมื่อออกมาจากห้วงความคิดของตัวเอง ฉันก็เดินมาถึงประตูบานหนึ่ง มันมีบาเรียและอุปกรณ์เวทมนตร์มากมายปกป้องมันอยู่ ฉันเปิดประตูก่อนจะเข้าไปในห้องลับที่มีเพียงตัวเองเท่านั้นที่รู้จักมัน

ถ้าออสตินได้มาเห็นห้องนี้เขาคงจะขนหัวลุกแน่ๆ เพราะทั้งห้องเต็มไปด้วยภาพของออสติน มีอุปกรณ์บันทึกเสียงหลายเครื่องที่ได้บันทึกเสียงของเขาเอาไว้

เมื่อเข้ามาในห้องแล้วฉันก็รู้สึกผ่อนคลายและมีความสุข ฉันวิ่งกระโดดขึ้นเตียงที่ผ้าปูที่นอนเป็นรูปของเขาก่อนจะกอดหมอนที่มีรูปของเขาอยู่ด้วยรอยยิ้ม

“ที่รักเป็นของฉันเท่านั้นและฉันก็เป็นของที่รัก”

เสียงพึมพำของโลร่าดังก้องไปทั่วทั้งห้อง

 

มุมมองของคลาร่า :

คลาร่ากำลังสวมชุดฝึกอยู่ รอบตัวเธอมีแต่ความมืดมิด ความมืดที่เธอพยายามจะควบคุมมัน นับตั้งแต่วันที่เธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับออสติน เธอก็ฝึกฝนเพิ่มขึ้นเพื่อพยายามควบคุมการรักษาให้ดีขึ้น

เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอเหนื่อยล้าเธอมักจะนึกถึงออสติน ผู้เป็นแสงสว่างของเธอ เส้นทางของเธอและเหตุผลในการดำรงอยู่ของเธอ เมื่อคิดถึงเขาอดีตของเธอก็แวบเข้ามาภายในสมองอย่างรวดเร็ว

ชีวิตของเธอไม่ได้ดีเลิศอะไรมากมาย เธอมาจากครอบครัวสามัญชนธรรมดา มีพ่อที่ขี้เมาและแม่ที่เอาแต่สนใจรูปร่างหน้าตาและตัวเองเพียงเท่านั้น

แม้เธอจะเกิดมาจากพวกเขา แต่เธอก็ไม่บ่นอะไร คลาร่าเองก็เหมือนคนปกติทั่วไป ไม่มีอะไรโดดเด่น แม้ว่าเธอจะมีชีวิตที่ยากลำบากแต่เธอก็พยายามอย่างมากเพื่อให้มีชีวิตรอด

เธอคิดว่าถ้าเธอมอบความรักให้พวกเขา เธอคงได้รับมันกลับมาบ้าง แต่เธอกลับไม่เคยได้อะไรเลย ชีวิตของเธออยู่ในบ้านที่เหมือนสลัม พ่อแม่ไม่เอาใจใส่ การกดขี่ข่มเหงทำให้เธอมีปมด้อยมากมาย 

แต่เธอก็ยังมีชีวิตอยู่ต่อไป จนกระทั่งหนี้ของพ่อเธอก้อนโตขึ้นจนพ่อแม่ขายเธอเพื่อแลกกับเงินจากอีกฝ่าย ชีวิตทั้งชีวิตของเธอก็ได้พังทลายลง ความหวังเล็กๆ ของเธอได้พังทลายลง

แม้แต่กับพ่อค้าทาสเธอก็ไม่มีค่า ไม่มีค่าอะไรที่เธอใช้ได้เลย เมื่อก่อนคลาร่าเกลียดโลกนี้ เธอเกลียดตัวเองที่ไม่มีใคร เธอไม่มีอะไรเลย…

ในช่วงเวลานี้ของเธอในขณะที่เธอกำลังใช้ชีวิตอย่างหมดหนทางอยู่นั้น ได้มีคนอ้วนน่าเกลียดมาสนใจเธอและต้องการใช้เธอ แม้ว่าเธออยากจะมีคุณค่าอยู่บ้าง แต่เธอก็รู้สึกขยะแขยงกับสถานการณ์ดังกล่าวและวางแผนที่จะกัดลิ้นตัวเองเพื่อฆ่าตัวตาย

ในตอนนั้นเองที่ฉันได้พบกับเขา เขาเหมือนอัศวินในชุดเกราะวาววับที่มาช่วยฉันจากความสิ้นหวัง ในตอนที่เขามองมาที่ฉันนั้นไม่มีความรังเกียจหรือขยะแขยงอยู่เลย มีเพียงแค่ความกรุณาเท่านั้น

เขาพูดคุยกับฉันอย่างเท่าเทียมและปฏิบัติต่อฉันด้วยความเอาใจใส่ ต่อมาฉันก็ได้รู้ถึงตัวตนของเขา ฉันก็รู้สึกกลัวและคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเขาเลย

แต่เขากลับดูแลฉันเป็นอย่างดี ถามถึงสถานการณ์ของฉัน แถมยังแต่งตั้งให้ฉันเป็นเมดส่วนตัวของเขาอีกด้วย!!!

ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้มีเจตนาหวังร่างกายของฉันหรือมีแรงจูงใจอื่นแอบแฝง เขาได้ดึงคนที่ไม่คู่ควรอย่างฉันขึ้นมาแล้วให้ความอบอุ่นแก่ฉัน จนทำให้ฉันเชื่อมั่นเขาอย่างสุดหัวใจ

ตอนแรกฉันก็กลัวว่าตัวเองจะไม่คู่ควรกับเขาอยู่บ้าง แต่หลังจากปลุกสายเลือดของตัวเองได้แล้ว ฉันก็มีความมั่นใจมากขึ้น ฉันทำงานอย่างหนักเพื่อให้ได้อยู่เคียงข้างเขาได้ ตราบใดที่เขามีความสุขฉันก็พอใจแล้ว

หลังจากการออกกำลังกายเสร็จ ฉันก็ค่อยๆ มุ่งหน้าไปยังห้องของตัวเอง เนื่องจากสถานะของฉันคือเมดส่วนตัวของออสตินเลยทำให้มีห้องเป็นของตัวเอง เมื่อเปิดประตูและเข้าไปในห้องฉันก็พบเข้ากับสายตาที่ทักทายฉันจนทำให้ยิ้มออกมา

ถ้าห้องของโลร่าคือสิ่งที่ทำให้ออสตินขนหัวลุกแล้วหล่ะก็ ห้องของคลาร่าคงทำให้เลือดของแข็งตัว

ภายในห้องของคลาร่าเองก็มีรูปของออสตินอยู่เช่นกัน บางรูปอยู่บนผนัง บางรูปอยู่บนเพดานห้อง แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมดหรอกนะ บนโต๊ะมีผมของออสตินที่คลาร่าเก็บเอาไว้ ชุดเก่าของเขาที่ควรจะถูกทิ้งไปแล้ว ฯลฯ

ผ้าห่มที่คลาร่าใช้ถูกเย็บผ้าจากผืนเก่าที่ออสตินเคยใช้ เธอยิ้มขึ้นมาก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนเตียง หยิบหมอนที่มีรูปออสตินมากอดแน่นและคลุมตัวเองด้วยหมอนที่ออสตินเคยใช้

“ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ ที่รัก∼∼”

 

 

 

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต