36 บาร์ของเขาวงกต

“เฮ้, ทำไมเรากลับล่ะ? ไม่ใช่ว่าพวกเค้าเป็นคนรู้จักนายหรอกหรอ? ไม่ไปเจอแล้วคุยกับเค้าหน่อยล่ะ?” (ลูซี่)

“พวกเราไม่ใกล้ชิดกันหน่ะ ชั้นว่าพวกเค้าคงจะลืมชั้นไปแล้วแหละ” (มาโกโตะ)

“จริงอ่ะ?” (ลูซี่)

“ใช่” (มาโกโตะ)

พวกเราออกจากที่ของอัศวินแสงอาทิตย์ด้วยการเร่งเท้า

มันจริงที่ว่าผมไม่ใช่คนรู้จักกับฮีโร่แห่งแสง, ซากุไร คุง

แต่ใกล้ๆ, ผมเจอหน้าคนที่ผมไม่ชอบ

ออราเคิลแห่งน้ำ โซเฟีย โรเซส

ผู้หญิงที่มองผมเผินๆครั้งนึงแล้วตัดสินว่าผมไร้ความสามารถ

แต่พอมาคิดดูแล้วแม้แต่เจ้าหญิงของประเทศแห่งน้ำ โรเซส ก็มาด้วย

ดูเหมือนว่ามันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างใหญ่

“เฮ้ เฮ้, นายเห็นมั้ย? นั่นมันการรวมตัวของคนใหญ่คนโตไม่ใช่เหรอนั่น? มันมีแม้แต่เจ้าหญิง!” (ลูซี่)

“…ใช่” (มาโกโตะ)

“นายมีปฏิกิริยาไม่ดีเลยอ่ะ คนที่เป็นหมายเลขหนึ่งของคนที่จะสืบทอดบัลลังก์ของประเทศแห่งแสง, เจ้าหญิงโนเอล เธอค่อนข้างมีออร่านะ” (ลูซี่)

“เอ๋? มันมีคนแบบนั้นด้วยเหรอ?” (มาโกโตะ)

“นายพูดอะไรน่ะ?! เธอออกจะเด่น!” (ลูซี่)

โฮฮ่ห์ ผมถูกชิงสายตาไปโดยออราเคิลแห่งน้ำ

เมื่อเธอมาพูดถึงมัน, มันมีผู้หญิงแต่งตัวอลังการอยู่ใกล้กับเธอด้วย

แต่ทำไมมีเจ้าหญิงสองคนในเมืองเล็กๆนี้?

“ยังไงซะ, นั่นโอเค มันไม่มีอะไรเกี่ยวกับเรา มาไปที่บาร์ที่เรานัดเจอกันกันเถอะ!” (ลูซี่)

“ก่อนหน้านั้น, ไปที่สมาคมเพื่อเปลี่ยนมิโนทอร์เป็นเงินกันก่อนดีกว่า” (มาโกโตะ)

“นั่นไว้ที่หลัง! ชั้นหิวแล้ว!” (ลูซี่)

“จ้า จ้า, เข้าใจแล้ว” (มาโกโตะ)

ผมก็อยู่ในอารมณ์ที่อยากดื่มด้วย

ไปเจอกับฟูจิ-ยังกัน

◇◇

ไม่นานเราก็พบฮีโร่บาร์

แทนที่จะเรียกมันว่าบาร์, มันเหมือนกับสวนเบียร์ยักษ์มากกว่า

มันมีโต๊ะและเก้าอี้ตรงนี้ตรงนั้นตั้งอยู่ในพื้นที่-เปิด

เป็นบาร์ที่ดุดัน

มันมีนักผจญภัยดื่มอยู่รอบๆที่นี้

บางทีมันอาจจะมีเก้าอี้ไม่พอ, บางคนได้นั่งกับพื้น

มันเหมือนเทศกาล, นี่มันสถานที่จัดงานเทศกาล

“ท่าน-ทากัตซูกิ~! ท่าน-ลูซี่~! ทางนี้~!”

นีน่า-ซังกระโดดขึ้นลงโดยมีหูของเธอสั่นไปด้านข้างขณะที่เธอโบกมือ

“ชั้นได้ยินมาว่านายจัดการมิโนทอร์แล้วนี่! อย่างที่คาดไว้กับพวกนาย-เดสุ โซ” (ฟูจิวาระ)

มันมีอาหารวางอยู่เป็นภูเขาแล้วบนโต๊ะที่ฟูจิ-ยังนั่งอยู่

“ความเร็วของข้อมูลนาย, น่าประทับใจเหมือนเคย” (มาโกโตะ)

“ว้าาห์, นี่มันอร่อยอ่ะ!” (ลูซี่)

ลูซี่เคี้ยวขนมปังยักษ์และเบคอน

ผมสั่งเอลและนั่งลง

“ทำอะไรล่ะ, ฟูจิ-ยัง?” (มาโกโตะ)

“ชั้นเจรจารเกี่ยวกับตารางเวลาที่แน่นอนสำหรับการเดินทางของเรือบินน่ะ” (ฟูจิวาระ)

“เข้าใจแล้ว ไปได้สวยมั้ย?” (มาโกโตะ)

“ไม่มีปัญหา-เดสุ โซ ตอนแรกชั้นมีแผนจะเชื่อมต่อมักกาเรน, จากนั้นลาเบรินทอส, เมืองหลวงของประเทศแห่งน้ำ, และเมืองหลวงของประเทศแห่งแสง” (ฟูจิวาระ)

“มักกาเรนดูเหมือนจะอยู่ผิดที่ในกลุ่มนั้นนะ” (ลูซี่)

ลูซี่พูดอะไรตรงๆ จริงๆ

“มันเป็นการผลักดันจากท่าน-คริสเตียน่าน่ะ” (ฟูจิวาระ)

“ต้านผู้อุปถัมภ์ไม่ได้สินะ, หื้อห์” (มาโกโตะ)

ต้องลำบากแน่

“อ๊ะ, อีกอย่าง, ชั้นได้ยินมาว่าท่าน-ซากุไรมาที่เมืองนี้นี่-เดสุ โซ” (ฟูจิวาระ)

ฟูจิ-ยังพูดนั่นระหว่างที่เคี้ยวเนื้อติดกระดูกชิ้นใหญ่

“ชั้นเพิ่งเห็นเค้าเมื่อกี้ เค้าใส่เกราะดู-แพงด้วย” (มาโกโตะ)

“โออ้! ท่าน-ฮีโร่แห่งแสงที่ลือกัน?! ท่าน-ทากัตซูกิและนาย-ท่านเป็นคนรู้จักกับเค้านี่, ใช่มั้ย” (นีน่า)

แม้แต่นีน่า-ซังก็ดวงตาลุกวาว

ทุกคนชอบฮีโร่ขนาดนั้น?

“ท่าน-ทักกิ, มันจริงที่ว่าฮีโร่คือสกิลที่เป็นที่นิยมของผู้คน, แต่ท่าน-ซากุไรดังเพราะเขามันฮีโร่แห่งแสง-เดสุ โซ” (ฟูจิวาระ)

“มันต่างจากฮีโร่อื่นหรอ?” (มาโกโตะ)

ผมดื่มเอลที่อุ่นขณะที่ถามสิ่งนี้

“มาโกโตะ, นายพูดงั้นจริงๆหรอ?” (ลูซี่)

“ท่าน-ทากัตซูกิ, นั่นมันขาดความรู้ทั่วไปเยอะไปนะ” (นีน่า)

สาวทั้งสองคนตอบโต้

หือห์? ผมคือคนที่ประหลาดเหรอ?

“คนที่มีสกิลฮีโร่ปรกติจะสังกัดอยู่ภายใต้ประเทศ ฮีโร่แห่งน้ำแข็งของประเทศแห่งน้ำ, โรเซส; ฮีโร่ผู้ลุกโชนของประเทศแห่งไฟ เกรท คีธ, และฮีโร่แห่งต้นไม้ลมของประเทศแห่งไม้, สปริง ล็อก; คือที่โด่งดัง” (ฟูจิวาระ)

“โดยทั่วไปแล้วมันจะมีคนอย่างน้อยหนึ่งคนที่มีสกิลของฮีโร่ในแต่ละประเทศ, พวกเขาได้รับการปรนนิบัติอย่างดีที่สุด” (ลูซี่)

“เข้าใจแล้ว นั่นน่าอิจฉาแฮ๊ะ” (มาโกโตะ)

ไม่แฟร์เลย

“แต่นายรู้มั้ย, มันมีฮีโร่แห่งแสงแค่คนเดียวก่อนหน้านี้” (นีน่า)

“หืม?” (มาโกโตะ)

จริงเหรอ?

ผมนึกว่ามันเป็นสกิลดัง

มันคือสกิลที่แม้แต่ผมก็รู้จัก

“ผู้กอบกู้อาเบล สกิลเดียวที่เขามี นั่นคือสกิลฮีโร่แห่งแสง-เดสุ โซ” (ฟูจิวาระ)

“ตอนนี้เค้าเป็นคนที่สอง” (นีน่า)

“มาโกโตะ, ไม่มีใครมีสกิลฮีโร่แห่งแสงใน 1,000 ปีนี้ ตั้งแต่ท่าน-ผู้กอบกู้อาเบล” (ลูซี่)

“หืออห์…เข้าใจแล้ว” (มาโกโตะ)

มิน่าล่ะเขาถึงเป็นจุดสนใจ

ไม่มีใครได้มันมา 1,000 ปี

ยิ่งกว่านั้น, เป็นสกิลของคนที่กอบกู้โลก

“เมื่อเวลาที่เรามาสู่โลกนี่, เจ้าของ ของฮีโร่แห่งแสงถูกครองโดยประเทศแห่งน้ำ ทั้งหมดเพราะพวกเค้าเป็นคนแรกที่ให้ที่พักกับเขา และนั่น, พวกเค้าพูดว่าประเทศแห่งแสงได้กดดันพวกเขาและขโมยเขาไป” (ฟูจิวาระ)

“โฮ่ห์, อะไรแบบนั้นเกิดขึ้นลับหลังเหรอ, หึห์” (มาโกโตะ)

ผมไม่รู้

“ชั้นตกใจที่นายรู้เรื่องแบบนั้น, ฟูจิ-ยัง” (มาโกโตะ)

“มันเป็นบางอย่างที่ชั้นเรียนรู้หลังจากการเป็นพ่อค้า-เดสุ โซ เพื่อแลกเปลี่ยนกับการยอมสละฮีโร่แห่งแสง, ประเทศแห่งน้ำโรเซสเห็นได้ชัดว่าได้สิทธิ์ในการล่าตัวของคนต่างโลกที่เหลือ” (ฟูจิวาระ)

และคนที่เป็นผู้นำก็คือออราเคิลแห่งน้ำ หึห์

เธอดูพวกเราอย่างตั้งใจมาก

“ขอบคุณสิ่งนั้น, ฮีโร่แห่งแสงได้มีจุดยืนที่แย่ลง” (ลูซี่)

“ตอนนี้, ทั้งหมดนี้ท่าน-ฮีโร่ซากุไรได้หมั้นกับเจ้าหญิงโนเอลด้วย” (นีน่า)

“เอ๋? จริงๆเหรอ?” (มาโกโตะ)

นั่นคือที่เกิดขึ้นกับซากุไร-คุง?

“ยิ่งกว่านั้น, มันมีข่าวลือที่ว่าออราเคิลแห่งน้ำ, ท่าน-โซเฟีย, ก็หมั้นกับเขาด้วย” (ลูซี่)

“หื้อห์?” (มาโกโตะ)

นั่นอะไรน่ะ?

หมายความว่าเขามีเจ้าหญิง 2 คนต้องการเขา

ตอนนี้ผมรู้เหตุผลที่เจ้าหญิง 2 มาคนอยู่ที่แบบนี้แล้ว

“ฮ่า! ตัวละครหลักของโลกนี้ก็คือซากุไร-คุง, เข้าใจแล้ว” (มาโกโตะ)

ผมดื่มเอลแก้วที่สองของผม

“มันไม่ใช่มีแต่แสงอาทิตย์และสายรุ้ง-เดสุ โซ” (ฟูจิวาระ)

ฟูจิ-ยังพูดด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น

“ชั้นได้ยินมาว่าเจ้าชายของไฮแลนด์มุ่งเป้าไปที่ชีวิตเค้า แต่นั่นแค่ข่าวลือนะ” (นีน่า)

“ยังไงซะ, ถ้าตำแห่งของราชาถูกชิงไปโดยผู้ชายที่อยู่ๆก็ปรากฏตัว…” (ลูซี่)

“ออ้า, เข้าใจแล้ว แน่นอนว่ามันต้องมีปัญหาทางการเมืองมากมาย” (มาโกโตะ)

“เพื่อนร่วมชั้นของเรา โยโกยามะ-ชิ และ คาวาโมโตะ-ชิ ดูเหมือนจะมีเวลาที่ลำบากด้วย” (ฟูจิวาระ)

สาวที่อยู่รอบซากุไรคุง, หื้อห์

ด้วยศัตรูที่เป็นเจ้าหญิง, พวกเข้าน่าจะลำบาก

“มันมีข่าวลือว่าการปราบมังกรต้องห้าม เป็นส่วนหนึ่งของการสมรู้ร่วมคิด โดยฝ่ายต่อต้านฮีโร่แห่งแสง” (ฟูจิวาระ)

“ไปได้ยินข่าวลือนั้นจากไหน?” (ลูซี่)

“ฟูจิ-ยังได้ข้อมูลมาเร็วมากไป” (มาโกโตะ)

มันเป็นเครือข่ายข้อมูลที่น่าตกใจ

หลังจากนั้น, เราคุยเกี่ยวกับการที่เราสู้กับมิโนทอร์ในดันเจี้ยนแห่งน้ำ

และที่นี่น่าในอดีตได้เคยไปที่ชั้นกลางของลาเบรินทอส

ความจริงที่ว่าฮีโร่บาร์ได้ซื้อเหล้าจำนวนมากจากร้านฟูจิวาระ

เราถูกจับโดยบรรยากาศรอบๆและดื่มมาก

◇◇

บางทีผมอาจจะดื่มมากเกินไป?, คือที่ผมคิดขณะที่จีบน้ำ, และจากนั้น…

“เก้าอี้นี้ว่างมั้ย?”

ผู้ชายปรากฏตัวขึ้นจากที่ไหนไม่ทราบราวกับลม

เสียงที่สดชื่นเหมือนระฆังลม

“”เอ๋?””

ลูซี่และนีน่า-ซังตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

“นี่มันน่าตกใจ”, ฟูจิ-ยังพูด

“เราเพิ่งพูดเกี่ยกับนายเมื่อกี้นี้เอง”, คือที่ผมพูด

“มันเป็นซักพักแล้วนะ, ทากัตซูกิ-คุง, ฟูจิวาระ-คุง”

ผู้ที่ปรากฏขึ้นมาคือเป้าหมายของความสนใจของทั้งทวีป, ฮีโร่แห่งแสง, ซากุไร เรียวซุเกะ

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอท https://discord.gg/dru8M3ZY

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน