เฉียนนาเหว่ยมองไปที่ซ่เงินด้วยใบหน้าซีดเซียวและพยายามพูดขึ้นมาด้วยความยากลําบากว่า ”คุณ … คุณทําอะไรกับฉัน?”
“ผมยังไม่ได้ทําอะไรคุณเลย และผมก็แค่อยากจะบอกให้คุณรู้ว่าช่องว่างระหว่างคุณกับผมมันยิ่งใหญ่ขนาดไหน เพื่อที่คุณจะได้ยอมแพ้และล้มเลิกความคิดที่จะต่อสู้ไปซะไม่งั้นคุณอาจจะตายได้นะ!” ซูเงินยิ้มขึ้นมาอย่างอ่อนโยนพร้อมกับยกมือของเขาขึ้นช้า ๆ และเอานิ้วของเขาแตะไปที่มีดสั้นของเฉียนนาเหว่ยอย่างรวดเร็ว
ทําให้นิ้วของซูเงินในตอนนี้มีบาดแผลจากการโดนมีดบาดปรากฏขึ้นมา
“โอ้! มันคมมากแต่ มันก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี!”
ซูเจินยิ้มขึ้นมาและค่อย ๆ ยกนิ้วที่โดนมีดบาดให้กับเฉียนนาเหว่ยดู ซึ่งเฉียนนาเหว่ยก็มองไปที่นิ้วของซูเงินด้วยความตกตะลึง เพราะว่าบาดแผลบนนิ้วของซูเงินในตอนนี้มันค่อย ๆ รักษาตัวเองอย่างรวดเร็ว และภายในเวลาไม่ถึง 3 วินาทีบาดแผลทั้งหมดมันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย!
นี่
นี่เขายังเป็นมนุษย์อยู่ใช่ไหม?
ในตอนนี้เฉียนนาเหว่ยรู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างมาก เพราะแค่เขามีความสามารถใน การสร้างวัตถุอะไรขึ้นมาก็ได้มันก็แย่แล้ว และเขาก็ยังมีความสามารถที่ทําให้เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้อีก และนี่อะไรอีก ? ร่างกายที่สามารถฟื้นตัวได้ด้วยความเร็วสูงแบบนั้นแล้วแบบนี้เธอจะไปชนะเขาได้อย่างไร ?
” คุณต้องการทําอะไรกับฉันล่ะ ? ฆ่า ? งั้นก็ขอให้วันนี้มันเป็นวันที่ดีสําหรับคุณ!” เฉียนนาเหว่ยพูดขึ้นมาด้วยน้ําเสียงทุ้มต่ํา
ซูเจินยิ้มและส่ายหัวเบา ๆ พร้อมกับพูดขึ้นมาว่า “คุณไม่ต้องกังวล เพราะว่าค่ําคืนนี้มันยังอีกยาวไกล และพวกเราก็ยังมีเวลาอยู่ด้วยกันอีกนานเลยล่ะ ? ซึ่งอันที่จริงแล้ว …. ผมก็ไม่มีความจําเป็นที่จะต้องฆ่าคุณเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าคุณได้ช่วยผมเอาไว้ และถ้าเกิดว่าผมไม่ได้คุณในตอนนั้นช่วยเอาไว้ ไม่แน่ว่าภารกิจของผมอาจจะไม่เสร็จสมบูรณ์แบบนี้ก็ได้ดังนั้น…”
“คุณจะปล่อยฉันไปงั้นหรอ ?” ทันใดนั้นเฉียนนาเหว่ยก็เริ่มรู้สึกมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง
“ใช่ . แต่มันก็แค่ครั้งนี้เท่านั้น และถ้าเกิดว่ายังมีครั้งหน้าอีกล่ะก็ มันจะไม่ใช่แบบนี้อย่างแน่นอน!” ซูเงินเงียบไปครู่หนึ่งและพูดต่อว่า “แต่ผมจะยังไม่ปล่อยคุณไปในตอนนี้ ถึงแม้ว่า … ผมจะสามารถจับตัวของคุณกลับมาได้อย่างง่ายดายก็ตาม ซึ่งคุณก็น่าจะไม่มีธุรอะไรต่อจากนี้ใช่ ไหม?”
“คุณต้องการอะไร?”
เฉียนนาเหว่ยรู้สึกได้ว่าซูเงินจะไม่ฆ่าเธออย่างแน่นอนในตอนนี้ ซึ่งเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาต้องอะไร ? แล้วเธอจะต้องทําอย่างไรเขาถึงจะยอมปล่อยตัวของเธอไป ?
“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น ก็แค่…ค่ําคืนนี้มันยังอีกยาวไกล และผมก็ค่อนข้างชอบหุ่นของคุณมากดังนั้นทําไมเราไม่ลองมาหาอะไรสนุก ๆ ทํากัน ยกตัวอย่างเช่น เต้น?” ซูเงินพูดขึ้น มาอย่างช้า ๆ พร้อมกับเดินไปที่ตู้ไวน์ที่อยู่ด้านข้าง และค่อย ๆ หยิบไวน์ออกมารินใส่แก้วและ เดินไปนั่งบนโซฟาพร้อมกับไขว่ห้างเล็กน้อย หลังจากนั้นเขาก็เอาพลังจิตของเขาที่ควบคุมเฉียน นาเหว่ยอยู่กลับมา
ทันใดนั้นเฉียนนาเหว่ยก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอกลับมาขยับได้อีกครั้งแล้ว ทําให้เธอรี บหันกลับมามองที่ซ่เงินทันที
“เต้น ?”
เธอมองไปที่ซูเงินด้วยความสงสัย เพราะว่าคําขอของเขามันค่อนข้างแปลกประหลาดเกินไป
“ใช่แล้ว เต้น! แต่การเต้นที่ผมพูดถึงมันจะต้องเร้าใจขึ้นเรื่อย ๆ!” ซูเงินพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม
เฉียนนาเหว่ยเริ่มมีปฏิกิริยาขึ้นมาทันที หรือว่าเขาจะให้ฉัน …. เต้นเปลื้องผ้า?
“คุณ … อย่าให้มันมากเกินไป ถ้าเกิดว่าฉันแข็งแกร่งมากกว่านี้ล่ะ … ฉันจะฆ่าคุณให้ตายซะ!” เฉียนนาเหว่ยพูดขึ้นมาด้วยความโกรธ
ซูเงินส่ายหัวเบา ๆ และพูดว่า “ผมแค่บอกว่าจะไม่ฆ่าคุณ แต่ … มันก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่สามารถจัดการกับคุณได้ เพราะว่าผมมีหลายวิธีมากที่จะทําให้คุณยอมจํานนซึ่งคุณก็คงไม่อ ยากรู้อย่างแน่นอนว่ามันจะเป็นอย่างไร เพราะว่ามันจะยิ่งกว่าการที่ผมให้คุณเต้นอีก …”
“คุณ … คุณเป็นฮีโร่จริง ๆ ใช่ไหม!” เฉียนนาเหว่ยพูดขึ้นมา
ซูเงินยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ “ฮีโร่ก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน ดังนั้นพวกเขาก็เปรียบเสมือนคนธรรม ดาที่มีความชอบหรืองานอดิเรกเหมือนคนทั่วไปไม่ใช่หรือไง ? ยิ่งไปกว่านั้นผมก็ไม่ได้ฆ่าคุณหรือ ทําร้ายร่างกายของคุณแม้แต่น้อย แถมเมื่อกี้คุณก็เกือบที่จะทําร้ายเพื่อนของผมดังนั้นคุณจะต้อ งชดใช้ค่าเสียหายมาไม่ใช่หรอ ?”
เฉียนนาเหว่ยไม่รู้ว่าซูเจินจะใช้วิธีอะไรในการจัดการกับเธอเพื่อให้เธอยอมจํานน แต่ถึงอย่างนั้น .. เธอก็ไม่อยากตาย!
หลังจากลังเลอยู่นานเฉินนาเหว่ยก็ตัดสินใจได้ เธอกัดฟันพร้อมกับโยกตัวของเธอไปมาอย่างแข็งกระด้าง
ซูเงินยิ้มขึ้นมาเบา ๆ และมองไปที่เธอด้วยท่าทางสนุกสนาน
หลังจากนั้นไม่นานเฉียนนาเหว่ยก็ค่อย ๆ เร่งจังหวะการเต้นของเธอให้เร็วขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับเสื้อผ้าบนร่างกายของเธอที่ค่อย ๆ น้อยชิ้นลงไปเรื่อย ๆ
ซูเจินมองไปที่เธอด้วยสายตาจริงจัง ซึ่งมันไม่ได้มีสายตาลามกเลยแม้แต่น้อย ราวกับว่าเขากําลังชื่นชมการเต้นของเธอจริง ๆ และเมื่อเฉียนนาเหว่ยเห็นสายตาของซูเงินจ้องมาที่เธอ มันก็ทําให้เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย แม้กระทั่ง … เธอก็เริ่มรู้สึกพอใจในตัวของเธอเองเช่นกัน ซึ่งความพอ ใจนี้ก็มาจากการที่เธอซาบซึ่งที่ซูเจินมองมาที่เธอด้วยสายตาจริงจัง ไม่ใช่สายตาลามก ….
เฉียนนาเหว่ยเริ่มรู้สึกเหมือนว่าเธอกําลังจะเป็นบ้า เพราะว่าเธอดันมีความรู้สึกพอใจขึ้นมากับการที่เธอกําลังทําเรื่องน่าอายแบบนี้อยู่ และทันใดนั้นจู่ ๆ เธอก็เริ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อย ๆ โดยไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้สีหน้าที่เย็นชาของเธอเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าของผู้หญิงมากขึ้น
ซึ่งเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าในตอนนี้เธอเต้นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว เพราะว่าตอนนี้เธอกําลังเต้นโดยหันหลังให้กับซูเงินอยู่ แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกได้ถึงลมที่พัดมาโดนที่หลังเธอทําให้เธอ ตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับค่อย ๆ หันไปมองรอบ ๆ โดยไม่รู้ตัว และเธอก็พบว่าตอนนี้ซูเงินได้ หายไปแล้ว
เฉียนนาเหว่ยจ้องมองไปที่ที่ซูเจินเคยนั่งอยู่อย่างว่างเปล่าเป็นเวลานาน และดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไรเลย ..
คุณจะปล่อยฉันไปแบบนี้จริง ๆ งั้นหรอ ? หลังจากที่คุณดูฉันเต้นแค่แปปเดียวเนี้ยนะ ?
เฉียนนาเหว่ยถึงกับไม่อยากจะเชื่อ
เธอไม่รู้เลยว่า …. เขากําลังคิดอะไรอยู่กันแน่
มันเป็นไปได้ไหมว่าร่างกายของฉันมันไม่มีเสน่ห์น่าดึงดูด ? เขาถึงได้จากไปทันทีหลังจากดูฉันเต้นจนพอใจแล้ว ? โดยไม่คิดจะทําอะไรกับฉันเลย ?
ในเมื่อเขาจากไปแล้ว ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี
เฉียนนาเหว่ยถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก และเตรียมตัวหนีออกจากเมืองสตาร์ซิตี้อย่างรวดเร็ว
เฉียนนาเหว่ยไม่มีเสน่ห์งั้นหรอ ?
ไม่ใช่อย่างแน่นอน!
ซูเงินไม่คิดจะทําอะไรกับเธอเลยงั้นหรอ ?
คิดสิ!
เพราะแค่เขาสามารถกําราบนักฆ่าหญิงที่เย็นชาแบบเธอได้ ก็ถือได้ว่าเป็นความสําเร็จที่ดีมาก แล้วสําหรับซูเงินหรือผู้ชายทุกคนบนโลกใบนี้
แต่ที่เขาไม่ได้ทําอะไรกับเธอในตอนนั้นก็เพราะว่า … เขายังมีบางสิ่งบางอย่างที่จะต้องทําอย่างเร่งด่วน!
แน่นอนว่าการเคลื่อนไหวของเฉียนนาเหว่ยในครั้งนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ อย่างแน่นอน และ ซอมเมอร์ก็น่าจะรู้แล้วว่าเธอทํางานพลาดจ แถมซ่เงินยังรู้เพิ่มเติมอีกว่าแอร์โรว์จะไปหาซอมเมอร์อย่างแน่นอน ส่วนซอมเมอร์ก็คงจะคิดหนีเช่นกัน
และนี่ก็คือโอกาสของเขา
โอกาสที่จะเขาจะยิงปืนนัดเดียวได้นกสามตัว
ประการแรก ภารกิจหลักของเขาก็คือช่วยแอร์โรว์ปกป้องเมืองสตาร์ซิตี้ ดังนั้นถ้า เกิดว่าเขาช่วยแอร์โรว์แก้แค้นซอมเมอร์มันก็น่าจะรวมถึงการที่เขาช่วยแอร์โรว์ปกป้องเมืองไปในตัวด้วย ประการที่สอง ภารกิจรอง1 ของเขามันคือการร่วมมือกับแอร์โรว์ในการทําภารกิจร่วมกันซึ่งเขาก็สามารถใช้เหตุการณ์นี้ในการทําภารกิจให้สําเร็จได้เช่นกัน
ยิ่งไปกว่านั้นผู้ชายคนนี้ยังมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่มาก
ถืออาวุธไปด้วยกัน ปืนผ่านหน้าต่างไปพร้อมกัน และก็
จัดการกับเขาพร้อมกัน
นี่เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการที่ซูเงินจะสามารถเพิ่มค่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับโอลิเวอร์ควีนแต่เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะได้สักเท่าไหร่!
แถมตอนนี้เขาก็เหลือเวลาอีกแค่สามวันเท่านั้น
และถ้าเกิดว่าเขาสามารถทํามันได้สําเร็จ ช่วงเวลาที่เหลืออีกสามวันนี้เขาจะได้ใช้มันพักผ่อนให้เต็มที่
ซูเงินมุ่งหน้าไปที่ฐานลับของโอลิเวอร์ควีนทันที และไม่นานโอลิเวอร์ควีนก็เดินทางมาถึง
เมื่อโอลิเวอร์ควีนเห็นซูเจินเขาก็พูดขึ้นมาทันทีเลยว่า ” ขอบคุณมากพี่ชาย!”
ซูเงินส่ายหัวเบา ๆ และพูดว่า “มันเป็นเรื่องยากแค่ยกมือเท่านั้น เพราะถึงยังไงผมก็ไม่ปล่อยให้ไวท์พอร์ชเลนหนีไปได้อย่างแน่นอน แถม … ผมยังทําให้เธอชดใช้เรื่องที่เธอกล้ามาหาเรื่องคุณด้วย”
” ชดใช้อะไร?” โอลิเวอร์ควีนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“ก็… มันไม่สําคัญหรอก เพราะถึงยังไงเธอก็หายไปตลอดกาลอย่างแน่นอน แถมเธอก็เป็นเพียงแค่นักฆ่าเท่านั้น ไม่ได้เป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง ถ้าคุณอยากแก้ปัญหาจริง ๆ คุณก็ต้องจัดการกับซอมเมอร์ยังไงละ ? ไปจัดการเขาด้วยกันไหม ? ” ซูเงินพูดขึ้นมาอย่างเขินอายเล็กน้อยใครจะกล้าไปบอกว่าเขาให้เธอเต้นให้ดูแล้วปล่อยเธอไป ?
ซึ่งโอลิเวอร์ควีนก็หันกลับมาสนใจเรื่องของซอมเมอร์ทันที
ใช่เขาจะต้องจัดการกับซอมเมอร์
” ตกลง!”
ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าแค่เขาเพียงคนเดียวก็น่าจะจัดการกับซอมเมอร์ได้แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเลือกที่จะตอบตกลงคําเชิญของซูเงิน!