โอฮาชิ เคนโกไม่อาจนิ่งเงียบกับถ่อยคำอันหยาบคายที่พี่สาวพูดออกมาได้
เลยพยายามหาข้อแก้ตัว
“ให้ตายสิ… การที่อยากให้มาใส่ชุดชั้นในอย่างนี้เนี่ย ใช้ไม่ได้จริงๆเลยนะ”
นัตสึคาวะทำการเตือนเคนโกด้วยตายตาและคำพูด
เสียงที่แปลงออกมาได้คือ “ตาม น้ำ ซะ เดี๋ยว นี้”
ไม่มีทางที่คนเป็นพี่น้องกันจะไม่รู้
(อย่ามาล้อกันเล่นนะเฮ้ย! พูดไปตามตรงเลยสิฟะว่า“ฉันมาซื้อชุดชั้นในออกศึกให้โชตะคุง”น่ะ! ยังไงก็คงไม่อยากถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงไร้ยางอายใช่มั้ยล่ะ แล้วก็เลิกโยนระเบิดมาให้ฉันสักที! ทางฉันไหม้จนไม่รู้จะไหม้ต่อยังไงแล้ว! ….เฮ้อ ช่วยไม่ได้ จากที่ดูๆแล้ว ไม่มีคนที่รู้จักเราอยู่เลยด้วย… จะยอมให้แค่ครั้งนี้เท่านั้นนะเฟ้ย แล้วก็อย่าลืมใช้คืนซะด้วยล่ะ! จะทำให้เจ้าโคโมริแพ้อย่างราบคาบเอง!)
“…นะ นั่นก็เพราะฉันเองก็เป็นผู้ชายคนนึงละนะ เป็นธรรมดาอยู่แล้วที่อยากจะให้ใส่ชุดชั้นในที่ตัวเองชอบน่ะ โคโมริเองก็เหมือนกันใช่มั้ยล่ะ?”
“เอ๋ ผมเรอะ!?”
“เฮ้ยๆ จะตกใจอะไรขนาดนั้น พาแฟนมาร้านชุดชั้นในไม่ใช่รึไง ก็เหมือนกับฉันนั่นแหละ เดี๋ยวก่อนนะ—”
หลังจากที่ได้เผชิญหน้ากับโคโมริ สองพี่น้องก็ได้มีคำถามผุดขึ้นมาในหัว
นั่นก็คือ
(( —เอ็งเป็นใครเนี่ย!? ))
สำหรับพวกเขา รูปร่างหน้าตาของโคโมริ โชตะนั้นดูธรรมดาๆ ไม่มากไม่น้อยไปกว่านั้น
ดังนั้นตัวเขาที่อยู่ในชุดเครื่องแบบเลยไม่มีอะไรโดดเด่นเป็นพิเศษ
ทว่า ตัวของโคโมริ โชตะในตอนนี้ที่ได้รับการรังสรรค์โดยอิสุมิ เทนชินั้น เรียกได้ว่าเป็นหนุ่มหน้ามนเทสดีคนนึง
อยู่ในระดับที่ไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นคนมืดมนได้เลย
การเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์นั้นเกิดขึ้นในวันวันเดียว
จึงไม่แปลกที่พวกเขาจะสับสน
ด้วยเหตุนั้นโอฮาชิ เคนโกเลยถามคำถามนั้นออกมา
แต่สำหรับโคโมริ โชตะดูเหมือนว่าคำถามนั้นจะให้เขารู้สึกทุกข์ใจ
(ก็คงอย่างนั้นแหละนะ การที่ตัวประกอบไร้ตัวตนในห้องเรียนจู่ๆมีเสน่ห์ขึ้นมาแล้วไม่มีใครใส่ใจสงสัยก็คงจะแปลกละนะ คำถามที่พวกเขาถามมามันก็ถูกต้องแล้วละ แต่ยังไงก็เถอะงานเข้าแล้วสิ ก็…)
โคโมริ โชตะพยายามมองไปที่ห้องลองชุดอย่างเนียนๆ ที่หลังม่านนั้นมีอิสุมิ เทนชิที่กำลังมองลอดผ่านช่องว่างเล็กๆ ของม่านออกมาอยู่
( ใครมันจะบ้าพูดไปตามตรงว่า “อ่อ อันที่จริงคุณเทนชิเขารังสรรค์ให้นะครับ” กันเล่า! ขืนพูดไปมีหวังได้ตัดจบแค่เล่มเดียวแน่ๆ!? ตัวผมนั้นมีพี่มายุเป็นแฟนอยู่แล้ว แต่ดันออกมาเที่ยวเล่นกับผู้หญิงคนอื่น แล้วก็ลงเอยด้วยการที่ถูกช่วยขัดเกลาให้จนมีรสนิยม ยิ่งไปกว่านั้นความจริงที่ว่าตัวเธอเป็นแฟนสาวของโอฮาชิ เคนโกคุง….เหวยยย!! นี่มันดับเบิ้ลนอกใจเลยไม่ใช่เรอะ! เป็นเรื่องที่ไม่ว่ายังไงก็ห้ามถูกจับได้ชัดๆ! ตัวเลือกที่มีเหลืออยู่ให้ผมใช้ก็คือ— )
คราวนี้โคโมริ โชตะมองไปที่ห้องลองชุดของทาคามิเนะ มายูกะและนัตสึคาวะ ชิซุคุ
( —“ผมมีความสุขแล้วก็ตื่นเต้นมากเลยละครับที่จะได้ออกมาข้างนอกบคุณนัตสึคาวะช่วงเย็นๆ”…ไม่ได้ อันนี้ไม่ได้ โอฮาชิคุงคงไม่นึกฝันว่าคุณนัตสึคาวะกำลังจะให้ของขวัญตัวเอง ถ้าเกิดพูดแบบนั้นไปมีหวังถูกถามว่า “เอ๊ะ? ทำไมแกถึงได้ออกมาเที่ยวกับนัตสึคาวะของฉันวะ?”แน่ๆ เห็นแต่อนาคตที่เราโดนรุมทึ้งทั้งนั้นเลย คุณอิสุมิก็ไม่ได้ เดี๋ยวสิเคนโกคุง…ไม่แยกแยะควรไม่ควรเกินไปมั้ยน่ะ? ถ้าอย่างนั้นสิ่งที่ผมสามารถพูดออกมาได้อย่างปลอดภัยก็คือ— )
“ผมดีใจที่ได้มาเดตกับพี่มายุเป็นครั้งแรกน่ะครับ…. แบบว่า…ถึงตัวผมเองจะคิดว่าดูไม่ค่อยเหมาะ แต่ผมก็พยายามทำมันออกมาให้ดีที่สุดแล้ว… คงจะคิดว่าเป็นตัวประกอบแท้ๆ จะกระตือรือร้นไปทำไมอยู่สินะครับ ขอโทษด้วยจริงๆ”
โคโมริ โชตะติดนิสัยดูถูกตัวเองอยู่บ่อยครั้ง
ทว่า ตัวเขาไม่ได้รู้เลย
ว่ามีผู้หญิงสามคนที่ถูกมีดแทงเขาไปในอกเพราะการกระทำนี้
( ม่ายยยยยยย! ต่างกัน ต่างกันชัดๆเลยนี่นาาาาาาา! …ตอนที่แกล้งเป็นแฟนกับฉันรูปลักษณ์การแต่งตัวของเธอดูธรรมดาทุกอย่างเลยไม่ใช่รึไง! นั่นคือความแตกต่างของคนของใจที่แท้กับแฟนปลอมๆงั้นสินะ!? อย่างน้อยๆก็ในระดับที่สนใจรูปลักษณ์ของตัวเอง! ทำไมกันล่ะ!? ทำไมทีกับฉันเธอถึงไม่กระตือรือร้นบ้างเลยล่ะโชตะคุง! )
วิญญาณของนัตสึคาวะ ชิสุคุลอยออกมาทางปากแล้วเรียบร้อย
และคนที่ต่างกับเธอโดยสิ้นเชิงเลยก็คือ
( เดี๋ยว เดี๋ยวนะเดี๋ยวก่อน! แต่งตัวออกมาได้ดูสุดๆเลยต่างหากล่ะ…เป็นการสร้างความประทับใจที่ดีมากเลยนะ!? น่าชื่นชมสุดๆเลยไม่ใช่รึไงน่ะ บ้าจริง อะไรกันล่ะเนี่ย? จู่ๆร่างกายก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาเฉยเลย! แถมใจก็เต้นรัวอย่างกับระฆังเตือนเลย… ไม่สิ ไม่น่า ไม่หรอก! ไม่มีทาง! ไม่มีทางที่ฉันคนนี้จะรู้สึกอะไรกับคนอย่างโคโมริได้หรอกนะ! บ้าแล้ว!? )
และคนที่สวนทางจากพวกเธอไปอย่างสิ้นเชิงเลยก็คือ
(เอ๋!? อะไรล่ะนั่นน่ะ!? ไม่นึกเลยว่าที่บอกว่ามีนัดตอนบ่ายก็คือเดต!? คุณแม่ไม่เห็นรู้เรื่องเลยนะคะ? หมายความว่ายังไงน่ะคะคุณโชตะ!)
อิสุมิ เทนชิที่ตั้งใจฟังทุกอย่างอยู่ในห้องลองชุด
======จบตอน======
นัตสคคาวะจะยันแตกมั้ยเนี่ย
___________________
ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่
ดอกไม้ไฟ | Facebook