ตอนที่ 41 ยังปฏิเสธต่อหน้าหล่อน
ตอนที่ฉวีซือเหวินขับมาที่ตระกูลมู่ก็เห็นเจี่ยงซินยืนอยู่ใต้แสงไฟพร้อมกระเป๋าที่ใส่ของใช้จำเป็นของมู่เทียนซิง
หล่อนจอดรถตรงข้างถนน เอากระจกรถลงเพื่อให้มู่เทียนซิงเอากระเป๋าเข้าไปได้
ตอนที่มู่เทียนซิงยืนมือเล็กๆ ขาวๆ นั่นออกไป ส่วนเจี่ยงซินรับของเข้ามา ก็มองหล่อนอย่างไม่วางใจ：“ทำไมจู่ๆ ก็นั่งเครื่องไปล่ะ？จะไปไหน？”
มู่เทียนซิงตอบ：“มีเรื่องต้องไปหาคุณชายสี่ แต่ไม่ต้องกังวล เดี๋ยวหนูกลับมาจะกลับบ้านมาหาแม่！”
“เสี่ยวหลงยังอยู่ที่บ้านนะ แม่ออกมาเมื่อกี้ไม่ได้บอกเขา”เจี่ยงซินมองหน้าเล็กๆ ของมู่เทียนซิงอย่างละเอียด：“ก็ดูไม่ผอมลง ชินหรือยังกินอยู่ที่นั่น？”
“แม่ ไม่คุยแล้ว คุณชายสี่ดีกับหนูมาก ตอนนี้หนูต้องไปให้ทันเวลาเดี๋ยวกลับมาค่อยคุยนะ！”
“อ้ออ้อ โอเค”
ฉวีซือเหวินรีบขับรถไป มองจากกระจกหลังเห็นเจี่ยงซินยืนโดดเดี่ยวอยู่ที่เดิมมองพวกหล่อนจากไป
คิดๆ ดูก็ใช่ หล่อนเพิ่งจะ18ปี ยังไงก็รักเอาใจสุดๆ
แต่ว่าประโยคของมู่เทียนซิงเมื่อกี้：คุณชายสี่ดีกับหนูมาก
ฉวีซือเหวินยิ้มเบาๆ มองสายตาของมู่เทียนซิงที่มีแต่ความปรารถนาดี รู้สึกว่าเด็กนี่ก็แค่ไม่พูดอะไรตรงๆ ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจอะไร
สี่ทุ่ม
ฉวีซือเหวินก็พามู่เทียนซิงไปถึงโรงแรม7ดาวที่เมืองH
โทรศัพท์ของหล่อนกับจั๋วหรันเชื่อมGPSกัน เพื่อที่จะสะดวกในการค้นหาและช่วยเหลือกันเวลาที่เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ก็แค่พวกจั๋วหรันแน่ใจว่าพวกหล่อนอยู่ที่คฤหาสน์จื่อเวย ก็เลยไม่ได้คอยดูตำแหน่งตลอดเวลา
ฉวีซือเหวินเอาใบสมรสกับบัตรประชาชนให้ที่เคาเตอร์โรงแรม พนักงานเลยช่วยหาชื่อของจั๋วหรันที่เปิดห้องเพรสซิเดนสูทได้อย่างราบรื่น
ห้องชุดใหญ่ๆ ด้านในมีห้องที่เหมาะสำหรับทำงาน ห้องนอนสองห้องมีห้องน้ำและระเบียงในตัว ห้องนั่งเล่นหนึ่งห้อง ห้องทานอาหารหนึ่งห้อง
นี่คือมาตรฐานของหลิงเล่เวลาไปพักข้างนอก
ตอนที่ออดของห้องดังขึ้น ในใจของฉวีซือเหวินก็สับสน
ที่จริงหล่อนกลัวหน่อยๆ เพราะไม่รู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น อีกอย่างเรื่องนี้หล่อนก็เป็นคนคิดขึ้นมา
ส่วนอารมณ์ของมู่เทียนซิงก็ร้อนรน
ในระหว่างทางหล่อนจับโทรศัพท์ของตัวเองอยากโทรหาหลิงเล่ ก็อดทนไว้！
หล่อนกลัวว่าถ้ามีอะไรจริงๆ แล้วโทรหาเดี๋ยวจะแหวกหญ้าให้งูตื่น！
ตอนที่จั๋วหรันมองตาแมวไปก็เห็นผู้หญิงสองคนยืนอยู่ เขาตกใจไปแล้วก็รีบเปิดประตู
ตอนที่เพิ่งพูดออกไปว่า“มู่” มู่เทียนซิงยื่นมือไปเลยทำให้ดันเขาเข้าไป！
หล่อนเข้าไปห้องนั่งเล่นที่ตกแต่งสวยงามด้วยความโกรธ มองไปรอบๆ แล้วก็ไปที่ประตูห้องด้านซ้าย มือนั้นเปิดประตูด้วยความไว！
ทันใดนั้นความเย่อหยิ่งก็เข้ามาในตัวสาวคนนั้น กลับทำให้จั๋วหรันตกใจเล็กน้อย
ในหัวก็มีคำๆ นึงเข้ามา
ตอนนี้เองท่าทางของคุณหนูมู่ก็ดูดุดันเหมือนมา“จับชู้”
จั๋วหรันมองภรรยาอย่างประหลาดใจ แต่เห็นสีหน้าของภรรยายิ้มอย่างละอาย
จั๋วหรันปวดหัวหน่อยๆ ถึงแม้ฉวีซือเหวินจะไม่พูดอะไร แต่เขาก็ดูออกว่าหล่อนลงมือทำอะไรไป
อั่ย！
ผู้หญิงดีแต่สร้างปัญหาให้ผู้ชายจริงๆ ！
ในห้องด้านซ้ายว่างเปล่า ไม่มีคน
มู่เทียนซิงไม่ยอมแพ้ มองเข้าไปในห้องน้ำแล้วออกมาอย่างโกรธๆ แล้วไปที่หน้าห้องประตูฝั่งขวาอีกรอบแล้วเปิดออก！
ข้างในห้องเป็นแสงสลัวๆ หลิงเล่นั่งอยู่ข้างเตียง ที่ตัวใส่ชุดนอนสีดำล้วน จั๋วซียืนอยู่ข้างๆ เขา ในมือถือเครื่องเป่าผมเป่าผมให้เขาอยู่
เหมือนถูกสายตาตรงหน้าทำให้ตกใจ ทั้งสองฝ่ายต่างงุนงง ทุกคนต่างนิ่ง
จนหญิงสาวตอบสนองก่อน เข้าไปดูในห้องน้ำรอบนึงแล้วออกมา สองมือเปิดตู้เสื้อผ้า หมุนตัวจ้องหลิงเล่ด้วยความโกรธ：“ชุดที่คุณเพิ่งเปลี่ยนล่ะ？”
บังเอิญขนาดนี้เชียว？
หล่อนเพิ่งถึง เขาก็อาบน้ำ？
ต้องเป็นฉวีซือเหวินที่บอกแน่ๆ หลิงเล่รู้เลยไล่ผู้หญิงไป แล้วก็รีบอาบน้ำเพื่อล้างกลิ่นพวกนั้น！
มู่เทียนจิงไม่มีประสบการณ์เรื่องพวกนี้ แต่ก็อ่านนิยายรักมาเยอะ
ในหนังสือต่างก็เขียนไม่ใช่เหรอ หลังจากทำเรื่องนั้นฝ่ายชายมักจะกอดฝ่ายหญิงเข้าไปอาบน้ำ ช่วยฝ่ายหญิงชำระล้างกลิ่นหลังจากร่วมรัก เรื่องแบบนี้นิยายรักต่างมีหมด！
ตาของหลิงเล่จ้องหล่อน มองอารมณ์ไม่ออก
จั๋วซีปิดเครื่องเป่าผมลง ถามกลับอย่างแปลกใจ：“คุณหนูมู่ ที่นี่คือเมืองH ท่านมาได้ยังไง？”
“พูดจาซี้ซั้วให้มันน้อยหน่อย！ชุดล่ะ？ชุดที่คนบ้านี่เพิ่งเปลี่ยนอยู่ไหน？”
มู่เทียนซิงเห็นพวกเขาไม่ตอบ นึกว่าจั๋วซีกำลังช่วยเขาเปลี่ยนเรื่อง！
ที่แท้ คนที่อยู่กับคนบ้านี่นิสัยก็เหมือนๆ กัน ไม่มีคนดี！
หล่อนโมโหสุดๆ คว้าผ้าปูที่นอนของหลิงเล่ไปตรวจสอบ พร้อมกับหมอนที่โดนหล่อนเขวี้ยงลงไปที่พื้น！
จั๋วซียังงงอยู่แต่ในใจกลับกลัว
วันนี้อารมณ์ของคุณหนูมู่ผิดปกติและก็ดูผิดปกติจากเดิม เขาดูออกและก็เชื่อว่าคุณชายสี่ก็ดูออก
เขารีบตอบ：“เมื่อกี้เรียกพนักงานบริการเอาชุดของคุณชายสี่ไปซักครับ”
พักที่โรงแรมนี้มีบริการซักล้างของทางโงแรมด้วย นี่คือความเคยชินของพวกเขาที่พักข้างนอกทุกครั้งและก็ถือเป็นการดำเนินชีวิตทั่วไป
แต่ว่า มู่เทียนซิงกลับไม่ยอมรับ
ฉวีซือเหวินโทรศัพท์ไปต่าหน้าหล่อน คนที่รับสายคือผู้หญิง อีกอย่างพวกเขายังเช็คกับจั๋วหรัน จั๋วหรันก็บอกว่าคุณชายสี่เข้าไปในห้องกับสาวสวยวัยรุ่น！
ก็ตรวจสอบความจริงไปหมดแล้ว ตอนนี้พวกเขายังปฏิเสธต่อหน้าหล่อน？
มู่เทียนซิงโกรธแล้วจริงๆ ！
หล่อนคิดไม่ถึงว่าจู่ๆ นิสัยของหลิงเล่จะแย่ขนาดนี้！
หล่อนโกรธ โมโหและอึดอัดใจ！
อารมณ์ที่วุ่นวายสับสนนั่นมารวมกันหมดทำให้หล่อนขาดความคิดในเรื่องของความรัก บวกกับที่ละเลยเหตุผลที่ทำให้หล่อนโกรธก็ยิ่งเจ็บเข้าไปในกระดูก！
ถ้าพูดว่าคืนนั้นที่สถานีรถไฟเห็นหล่อนเห็นผู้หญิงข้างๆ เมิ่งเสี่ยวหลง เข้าใจผิดว่าพวกวเขาคือแฟนกัน ในใจของหล่อนก็สูญเสีย รู้สึกว่าตัวเองเลี้ยงหมูนั่นตั้งแต่เด็กจนโต จู่ๆ ก็จะไปจากตัวเองเพื่อดูโลกภายนอก
งั้นตอนนี้ประชันหน้ากับคนนิสัยแย่ๆ แบบหลิงเล่ ในใจของหล่อนนอกจากสูญเสียแล้วยังบ้าคลั่งสุดๆ โกรธจนเจ็บใจ！รู้สึกเหมือนตัวเองโดนหลอก หลอกจนเจ็บเหมือนหัวใจถูกขุดออกไป！
กำมือแน่น มู่เทียนซิงกัดฟันจ้องหลิงเล่ ตาโตๆ ที่เป็นประกายให้คนหลงใหลตอนนี้กลับแดงขึ้นนิดๆ
และก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะปกปิดอะไร ทันใดนั้นหล่อนก็หันไปเช็ดน้ำตาที่ไหลมาแรงๆ ！