ซู่เจินไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะต้องมาเจอกับสถานการณ์อะไรแบบนี้ หลังจากที่เขาออกมาช้อบปิ้งและดื่มกาแฟกับเปปเปอร์ก็แค่นั้น ซึ่งในขณะเดียวกันทางด้านของสไปเดอร์แมนในตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าเขาจะถูกหนวดจักรกลของดร.อ๊อกโตปุสจับตัวเอาไว้ และหลังจากนั้นไม่นานดร.อ๊อกโตปุสก็เอาร่างของเขากระแทกเข้ากับกําแพงอย่างรุนแรง ทําให้ซู่เจินที่มองอยู่ห่าง ๆ ถึงกับยิ้มขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

มันน่าจะเจ็บมาก!

“คุณมีฝีมือแค่นี้เองงั้นหรอ ? ฉันก็คิดว่าคุณจะมีลูกเล่นอะไรใหม่ ๆ มากกว่านี้ซะอีก!” สไปเดอร์แมนตะโกนบอกกับดร.อ๊อกโตปุสพร้อมกับยิงใยแมงมุมออกไปอย่างรวดเร็ว

“วิส!” ใยแมงมุมพุ่งเข้าใส่หน้าของดร.อ๊อกโตปุสอย่างแม่นยํา ทําให้ดร.อ๊อกโตปุสต้องยื่นมือของเขาออกมาเพื่อดึงใยแมงมุมออกจากหน้าของเขา และในจังหวะนั้นสไปเดอร์แมนก็รีบยิงใยแมงมุมไปที่กําแพงด้านหลังของดร.อ๊อกโตปุสอย่างรวดเร็วพร้อมกับยกเท้าของเขาขึ้นมาถีบไปที่ ดร.อ๊อกโตปุสอย่างรุนแรง

“อ๊าก …”

“วิส!” ทันใดนั้นข้อเท้าของสไปเดอร์แมนก็ถูกอะไรบางอย่างพันเข้าด้วยกันพร้อมกับมีแรงจํานวนมหาศาลที่ดึงร่างของเขาเหวี่ยงไปกระแทกเข้ากับกําแพงอย่างรวดเร็ว

ทําให้เกิดรูขนาดใหญ่ขึ้นบนกําแพงทันที และเมื่อสไปเดอร์แมนมองไปที่ใบหน้าอันแสนหน้ากลัวของเวนอม เขาก็ถึงกับตกตะลึง ทําให้เวนอมที่เห็นแบบนั้นถึงกับแสดงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา พร้อมกับยกแขนที่กํายําของมันจับไปที่ตัวของสไปเดอร์แมนขึ้นมา และโยนออกไปอย่างรุนแรง

ซึ่งทิศทางที่เวนอมโยนมา….มันดันเป็นทิศทางของร้านกาแฟที่พวกเขาอยู่

” อ้า … หนีเร็ว!”

เมื่อเห็นว่าร่างของสไปเดอร์แมนกําลังพุ่งมาทางร้านที่พวกเขาอยู่ เปปเปอร์ก็รีบร้องตะโกนขึ้นมาทันที

“ไม่ต้องห่วงมีผมอยู่ทั้งคน”

ซู่เจินยิ้มให้กับเปปเปอร์เล็กน้อยพร้อมกับหยิบกาแฟขึ้นมาจิบเบา ๆ

เพล้ง!

หน้าต่างกระจกของร้านกาแฟถูกร่างของสไปเดอร์แมนพุ่งชนเข้าอย่างรุนแรง พร้อมกับร่างของสไปเดอร์แมนที่กําลังกระเด็นเข้าไปข้างในร้านอย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นก็มีหนวดจักรกลพุ่งเข้ามาดึงร่างของสไปเดอร์กลับไป

ในขณะเดียวกันทางด้านของดร.อ๊อกโตปุสที่แกะใยแมงมุมออกจากหน้าของเขาเรียบร้อยแล้ว เขาก็หันไปมองรอบ ๆ เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง และทันใดนั้นเขาก็มองเห็นร่างของสไปเดอร์แมนที่บินผ่านเขาไป ทําให้เขารีบใช้หนวดจักรกลของเขาพุ่งไปจับตัวของสไปเดอร์แมนกลับมาอย่างรวดเร็ว และทุบลงไปที่สไปเดอร์แมนอย่างรุนแรง

เขาทุบไปที่ใบหน้าของสไปเดอร์แมนอย่างแม่นยํา

ร่างของสไปเดอร์แมนที่น่าสงสารถูกทุบจมลงหายไปกับพื้นถนนอย่างรวดเร็ว

” เกิดอะไรขึ้น”

กระบวนการทั้งหมดมันเกิดขึ้นเร็วมาก มากจนเปปเปอร์ตอบสนองไม่ทัน เพราะเมื่อเปปเปอร์ได้สติเธอก็เห็นว่าสไปเดอร์แมนถูกดร.อ๊อกโตปุสจัดการไปเรียบร้อยแล้ว

” พระเจ้าช่วย! คุณรีบไปช่วยเขาเร็วเข้า!”

เปปเปอร์รีบตะโกนไปทางซูเงินอย่างรวดเร็ว

ซู่เจินค่อย ๆ วางแก้วกาแฟของเขาลงช้า ๆ และมองไปที่สไปเดอร์แมนเล็กน้อย และในขณะที่ซู่เจินกําลังพูดขึ้นมา ทันใดนั้นก็มีหนวดจักรกลมาอยู่ตรงหน้าของเขา

“จะช่วยเขา ? เพียงเพราะผู้หญิงขอร้อง ? ” หนวดจักรกลอีกอันหนึ่งของดร.อ๊อกโตปุสค่อย ๆ ยกร่างของสไปเดอร์แมนขึ้นมา ซึ่งร่างของสไปเดอร์แมนในตอนนี้ก็มีสภาพยับเยินเป็นอย่างมาก แขนทั้งสองข้างของเขาห้อยลงมา พร้อมกับแววตาที่ดูเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัด

“ว่า! แย่จัง”

ซู่เจินเม้มริมฝีปากของเขาขึ้นเล็กน้อย ซึ่งซู่เจินในตอนนี้ไม่ได้มองไปที่ดร.อ๊อกโตปุสเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าตอนนี้เขากําลังมองไปที่เวนอมที่กําลังนอนอยู่บนกําแพงด้วยความสนใจเล็กน้อย… เขาสามารถกลืนกินเวนอมเข้าไปได้ไหม ?

“คุณควรนั่งดูอยู่ที่นี่เงียบ ๆ แล้วก็… รสชาติกาแฟของที่นี่อร่อยมาก ดังนั้นคุณควรดื่มมันเยอะ ๆ ส่วนเรื่องของทางนี้ … “ ซู่เจินหันไปพูดกับเปปเปอร์ด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนและเดินออกไปด้านนอกร้าน

“ฮ่า ๆ แกมาทําอะไรที่นี่ ? อยากช่วยสไปเดอร์แมนงั้นหรอ ? เพียงเพราะผู้หญิงขอร้อง ? แกรู้ไหมว่าแค่หนวดจักรกลของฉันเส้นเดียวก็สามารถจัดการกับแกได้แล้ว!” หนวดจักรกลค่อย ๆ ลอยเข้าไปอยู่ตรงหน้าของซู่เจินอย่างช้า ๆ

ซู่เจินขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับพูดขึ้นมาอย่างแผ่วเบาว่า “อันที่จริงผมก็ไม่ค่อยอยากยุ่งเกี่ยวเรื่องของคุณและสไปเดอร์แมนสักเท่าไหร่ เพราะนี่จะถือได้ว่าเป็นบทเรียนครั้งสําคัญให้กับเขา แต่ใครบอกให้คุณเลือกสถานที่ผิดล่ะ ? คุณรู้ไหมว่ามันรบกวนเวลาการดื่มกาแฟของผม บวกกับการที่สาวสวยคนนั้นขอร้องผมมาอีก ผมก็เลยจะต้องสั่งสอนพวกคุณสักเล็กน้อย แล้วพวกคุณคนไหนที่จะเข้ามาเป็นคนแรก ? คนที่กําลังนอนอยู่บนกําแพงดีไหม ? ”

ซู่เจินพูดขึ้นมาพร้อมกับหันไปมองทางเวนอม

“ฮ่าฮ่าฮ่า … ฉันไม่รู้ว่าแกมันบ้าหรือโง่กันแน่ที่อยากให้เจ้านั่นสู้กับแกเป็นคนแรก! แกรู้ไหมว่าเจ้านั่นมันเป็นตัวอะไร ? มันคือเวนอม สัตว์ประหลาดจากต่างดาวที่มีความแข็งแกร่งมากกว่า สไปเดอร์แมน!” เมื่อดร.อ๊อกโตปุสเห็นว่าซู่เจินประเมินความสามารถของเขาเอาไว้สูงมาก และหันไปพูดยั่วยุกับเวนอมแทน มันก็ทําให้เขาถึงกับหัวเราะออกมาด้วยความเยาะเย้ยทันที

“เขาสามารถฆ่าแกได้ด้วยนิ้วเดียว!”

“จริงเหรอ? ” ซู่เจินหันไปมองรอบ ๆ ด้วยดวงตาที่ลุกโชนเต็มไปด้วยจิตวิญญาณของการต่อสู้ ในขณะเดียวกันทางด้านเวนอมก็มีความรู้สึกเหมือนกับว่าตัวของมันกําลังจมลงไปใต้น้ำแข็ง อันตราย ผู้ชายคนนี้อันตรายมาก!

เวนอมคลานขึ้นไปบนกําแพงเล็กน้อยและมันก็หยุดนิ่งราวกับว่ามันไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น ทําให้ ดร.อ๊อกโตปุสถึงกับมึนงงเล็กน้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้จักตัวตนของเวนอมเป็นอย่างดี เพราะว่ามันไม่ใช่คนที่จะกลับกลอกคําพูดของตัวเองอย่างแน่นอน

หลักจากนั้นไม่นานเวนอมก็เริ่มกลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้ง

“ใช่! นายควรไปต่อสู้กับเขา เพราะมันอาจจะทําให้เขาสามารถมีชีวิตได้นานขึ้นอีกสักเล็กน้อย ” ดร.อ๊อกโตปุสถึงกับหยุดพูดอย่างกะทันหันราวกับว่ากําลังมีคนบีบคอของเขาอยู่ เขาค่อย ๆ มองไปที่เวนอมที่วิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วด้วยความไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองเวนอมนี่นะวิ่งหนี ?

แทนที่มันจะสั่งสอนให้ชายคนนี้ได้รู้ซึ้งถึงความแตกต่างระหว่างสวรรค์กับโลก แต่มันดันเลือกวิ่งหนี!

“ทําไม …. ทําไมมันถึงได้วิ่งหนี” ดร.อ๊อกโตปุสพึมพําขึ้นมาเบา ๆ

“บางที่อาจจะเป็นเพราะว่าผมน่ากลัวเกินไป ? ”

ซู่เจินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นว่าเวนอมวิ่งหนีไปแบบนั้น ซึ่งสาเหตุของมันก็น่าจะมาจากจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาที่มันรุนแรงมากเกินไป จนทําให้เวนอมรู้สึกได้ถึงภัยคุกคามและเลือกที่จะหนีไปโดยไม่ต่อสู้

“กลัว ? จะบอกว่ามันกลัวแกว่างั้น ? อย่ามาทําตลกให้มาก แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงได้กล้าพูดแบบนี้ออกมา! เอ่อ … ฉันลืมไปว่าแกเป็นคนที่สติไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ เพราะว่าอยู่ดี ๆ แกก็ส่งตัวเองมาให้ฉันฆ่าถึงที่! “

ดร.อ๊อกโตปุสไม่เชื่อว่าเวนอมจะหนีไปเพราะว่ามันกลัวผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของเขา เพราะดูยังไงผู้ชายคนนี้ก็ดูเหมือนกับผู้ป่วยทางจิต อย่างไรก็ตามตอนนี้สไปเดอร์แมนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอีกต่อไป แล้วทําไมเขาถึงไม่รีบจัดการผู้ชายคนนี้ให้จบ ๆ ไป ? และเมื่อดร.อ๊อกโตปุสนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เขาก็รีบควบคุมหนวดจักรกลของเขาโจมตีไปที่ซู่เจินอย่างรวดเร็ว

“ปัง!” หนวดจักรกลขนาดใหญ่กระแทกลงไปที่พื้นอย่างรุนแรง ทําให้พื้นที่บริเวณรอบ ๆ ถึงกับแตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย พร้อมกับฝุ่นควันที่ปกคลุมรอบ ๆ เต็มไปหมด

“ฮ่า ๆ แกมันก็เป็นแค่อาหารเรียกน้ําย่อยของฉันก่อนที่ฉันจะฆ่าสไปเดอร์แมนก็เท่านั้น ไม่ต้องห่วงฉันจะส่งสไปเดอร์แมนตามแกไปอย่างแน่นอน!” หนวดจักรกลสามารถยกน้ําหนักได้มากถึงแปดตัน และถ้าเกิดว่าเอาหนวดจักรกลไปทําการต่อสู้มันจะสามารถเพิ่มความรุนแรงได้มากถึงสิบต้น ดังนั้นดร.อ๊อกโตปุสจึงคิดว่าซู่เจินในตอนนี้ได้ละเอียดเป็นเนื้อบดแล้วอย่างแน่นอน!

ดร.อ๊อกโตปุสค่อย ๆ ยกร่างของสไปเดอร์แมนมาไว้ข้างหน้าของเขา พร้อมกับใช้หนวดจักรกลจับไปที่แขนและขาทั้งสองข้างของสไปเดอร์แมนเอาไว้ เพื่อเตรียมพร้อมสําหรับการฉีกร่างของสไปเดอร์แมนให้ออกมาเป็นชิ้น ๆ

หนวดจักรกลค่อย ๆ ดึงแขนและขาของสไปเดอร์แมนออกจากกันอย่างช้า ๆ ทําให้สไปเดอร์แมนในตอนนี้ถึงกับร้องครวญครางออกมาด้วยความเจ็บปวด

” ผมบอกยังว่า … ให้คุณสามารถฆ่าเขาได้ ? คุณอยากตายใช่ไหม ? ”

ในขณะที่ดร.อ๊อกโตปุสกําลังจะฉีกร่างของสไปเดอร์แมน ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงพูดขึ้นมาจากทางด้านหลังเขา ทําให้เขารีบหันไปมองทันที และเขาก็พบเข้ากับซู่เจินที่ปรากฏตัวขึ้นมาพร้อมกับฝุ่นควันที่ค่อย ๆ ปลิวหายไป ทําให้เขาถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจและรีบโยนสไปเดอร์แมนทิ้งไปที่พื้นบริเวณด้านข้างทันที

“นี่เป็นไปได้อย่างไร ? ทําไมแกถึงยังมีชีวิตอยู่ เป็นเป็นไม่ได้ แก แกเป็นใครกันแน่?”