43 ซาซากิ อายะ พบกันอีกครั้ง
“ทากัตซูกิ-คุง…?”
เอ๋?
มอนสเตอร์นี่เพิ่งพูดอะไรนะ?
สัญญานจากตรวจจับที่ดังจนกระทั่งตอนนี้ ได้หยุด
“ม-มาโกโตะ?! มอนสเตอร์…!” (ลูซี่)
ลูซี่ส่งเสียงร้องไปยังลาเมียที่โผล่มากระทันหัน
ผมไม่ให้มอนสเตอร์เข้ามาใกล้ผม จนกระทั่งตอนนี้
“ทากัตซูกิ…มาโกโตะ?!”
ลาเมียตะโกนด้วยสีหน้ามีความสุข!
มอนสเตอตะโกนชื่อเต็มของผม
น้ำเสียงก็เหมือนกับของคนญี่ปุ่น
นี่มัน…
มันไม่ต้องสงสัยเลย
ลาเมียนี่คือเพื่อนร่วมชั้นของชั้น 1-A
แต่อะไรแบบนี้เป็นไปได้ด้วยเหรอ?
(อั่ก! นี่มันไร้ความหมาย!) (มาโกโตะ)
“เฮ้, มันมีที่ให้ซ่อนมั้ยแถวนี้?” (มาโกโตะ)
ผมถามลาเมีย
กลุ่มลาเมียมีพื้นที่ที่อยู่ในลาเบรินทอส
เธอน่าจะมีไอเดียของสถานที่ที่ดีกว่าเรา
“ที่นี่!”
“เข้าใจแล้ว!” (มาโกโตะ)
ลาเมียชี้ไปที่น้ำตกที่ใหญ่เป็นพิเศษแม้ในพื้นที่นี้
ผมคิดว่าเธอกำลังจะบอกให้ผมไปที่ด้านหลังของน้ำตก
“ลูซี่, จับแน่นๆ” (มาโกโตะ)
“เอ๋, ด-ได้” (ลูซี่)
ลูซี่โอบผมแน่นขึ้นที่เอว
ลาเมียได้ทำหน้ามุ่ยด้วยเหตุผลบางอย่าง
แม้แต่ล่าเมียก็เกาะผมแน่น?!
“ฮฮิ้ห์! มอนสเตอร์นี่อะไรน่ะ?!” (ลูซี่)
“ไม่ต้องเป็นห่วง, ลูซี่, มันโอเค” (มาโกโตะ)
แต่ผมไม่มั่นใจนิดหน่อยนะ
มันไม่ได้พยายามจะทำให้ผมลด-การป้องกันลงเหมือนอารัคเน่ก่อนหน้า, ใช่มั้ย?
“สปิริต-ซัง! โปรดช่วยเราด้วย [เวทย์น้ำ: มังกรน้ำอาละวาด]” (มาโกโตะ)
ต่างจากเวลาที่อยู่ในถ้ำอารัคเน่, บนทะเลสาบใต้ดิน, ผมใช้น้ำมากเท่าที่ผมต้องการได้
มังกรน้ำที่ขนาดใหญ่กว่าก่อนหน้านี้สองเท่าอาละวาด
มอนสเตอร์ที่ล้อมเราโดนเป่ากระเด็น, และด้วยพวกมันที่โดนซะไป ที่มุมของตาผม, เราหนีมาที่ด้านหลังของน้ำตก
ด้านหลังของน้ำตกมีพื้นที่กว้าง, และมันไม่มีมอนสเตอร์ปรากฏอยู่
พวกเราสามารถหนีมาได้, หือห์
“ฮ่าาห์, ฮ่าาห์, ฮ่าาห์…นั่นเหนื่อย” (มาโกโตะ)
“ฮ่าาห์, ฮ่าาห์, ฮ่าาห์, เราสามารถหนีมาได้…เดี๋ยว, ทำไมเจ้านี่อยู่กับเราด้วย?!” (ลูซี่)
“…”
ลูซี่รีบกระโดด
ลาเมียมองมาที่นี่ —ไม่, มองตรงมาที่ผม
“ทากัตซูกิ-คุง”
“ค-ครับ?” (มาโกโตะ)
ผมจบที่การตอบโต้
แต่สาวคนนี้…เธอเป็นใคร?
“มันคือทากัตซูกิ-คุง…”
ครั้งนี้เธอเริ่มจับตัวผมทั้งตัว
เอ่อ, หืมม
“เดี๋ยว, พวกนายทำอะไรน่ะ?” (ลูซี่)
ลูซี่ได้ตกใจกับระยะห่างที่เล็กน้อย
จากมุมมองด้านนอก, มันดูเหมือนผมถูกกอดโดยมอนสเตอร์, หือห์
“…”
ลาเมียเมินลูซี่
หรือเหมืนกับ, เธอมองมาที่ผมคนเดียวมากกว่า
“อืม…” (มาโกโตะ)
ผมไม่มีทางเลือกนอกจากพูดกับลาเมีย
คนรู้จักใน 1-A, และคนที่จะพูดกับผมเหมือนคนใกล้ชิด
ยกเว้น ฟูจิ-ยัง, มันมีแค่คนเดียวที่เข้ามาในหัวผม
รูปลักษณ์ภายนอกของเธอได้แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง, แต่…
ยังไงซะ, ถ้าผมผิด, ผมจะขอโทษ
“เธอคือซา-ซัง, ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)
“นายไม่ทันสังเกตุหรอ?”
อุว้า!
เธอมีน้ำเสียงที่ไม่พอใจอย่างมากตอนนี้
“ยังไงซะ, เธอรู้มั้ย, เธอดูต่างออกไปจากเดิมมากนะ” (มาโกโตะ)
“อ้า, เข้าใจแล้ว นี่, [แปลงรูป]” (อายะ)
โออ้, ลาเมียได้เปลี่ยนเป็นมนุษย์อย่างช้า…เด, เดี๋ยวก่อน!
“เธอ, อย่างน้อยก็ใส่เสื้อผ้าซิ!” (ลูซี่)
ลูซี่-ซัง! สึกโคมิสวย*
*TLN สึกโคมิ tsukkomi คือคนตรง ที่คอยรับมุขจาก Boke ที่เป็นคนตลก
ลาเมียที่ได้เปลี่ยนเป็นร่างมนุษย์ได้เปลือยทั้งตัว
ผมรีบมองไปข้างหลัง
“ซา-ซัง! ไม่มีอะไรใส่เหรอ?” (มาโกโตะ)
“หืมม, ทั้งหมดเพราะชั้นเป็นมอนสเตอร์ไง” (อายะ)
เธอได้สูญเสียความรู้สึกละอายใจไปหมดแล้ว!
“ชั้นจะให้เธอยืมนี่” คือที่ลูซี่พูดระหว่างที่เธอมอบเสื้อคลุมให้เธอ
ซา-ซังห่อผ้าคลุมรอบตัวเหมือนเป็นชุด
“แล้วก็, ใส่นี่” (มาโกโตะ)
ผมใส่เสื้อคลุมของผมให้เธอ
นั่นโล่งใจ ผมคุยกับเธอระหว่างที่มองหน้าเธอโดยไม่ต้องห่วงได้แล้วตอนนี้
“มันเป็นซักพักแล้วนะ, ซา-ซัง” (มาโกโตะ)
“ทากัตซูกิ-คุง!” (อายะ)
เธอกอดผม
“เฮ้, มาโกโตะ, คนนี้ใครอ่ะ?” (ลูซี่)
“ขอโทษ, ขอโทษ, สาวคนนี้คือ ซาซากิ อายะ-ซัง คนต่างโลกเหมือนชั้น ซา-ซัง, สาวคนนี้คือลูซี่ สมาชิกปาร์ตี้ของชั้น” (มาโกโตะ)
ลูซี่และซา-ซังมองหน้ากัน
“…ยินดีที่ได้รู้จัก, ลูซี่-ซัง” (อายะ)
“…ยินดีที่ได้รู้จัก, อายะ ตอนนี้, ออกห่างจากมาโกโตะซะ” (ลูซี่)
“มันเป็นเวลานานที่เราไม่ได้พบกัน มันน่าจะโอเค, ใช่มั้ย? …เธอเป็นแฟนของทากัตซูกิ-คุงหรอ?” (อายะ)
“ช-ชั้นไม่ใช่!” (ลูซี่)
ซา-ซังถอนหายใจเบาๆ
“ว่าแต่, ทำไมเธออยู่ที่นี่แล้วเป็นลาเมียด้วย?” (มาโกโตะ)
มันมีคำถามที่ผมอยากถามมากเป็นภูเขา
“ทากัตซูกิ-คุง, ฟังนะ!” (อายะ)
เธอกอดผมแน่นกว่าเดิม
“…”
ลูซี่จ้องมาอย่างตั้งใจ
ตอนนี้, เธอต้องผ่านความลำบากมา, ดังนั้นใจดีตรงนี้ดีกว่า
“เธอรู้มั้ย, ชั้น…” (อายะ)
◇◇
“…และนั่นคือที่เกิดขึ้น…” (อายะ)
ซา-ซังได้เทชีวิตของเธอในฐานะลาเมียทั้งหมดมาสู่เรา
“ยอมไม่ได้, ฮาร์พีและคนทรยศนั่น! ชั้นจะเป่าพวกมันด้วยเวทย์ชั้น, อายะ!” (ลูซี่)
“อ-โอเค ขอบคุณ…” (อายะ)
ลูซี่เป็นสาวเลือดร้อน มันดูเหมือนเธอได้รับอิทธิพลจากเรื่องนี้และโกรธ
“…”
“ทากัตซูกิ-คุง? มีอะไรเหรอ?” (อายะ)
ผมช็อก
เรื่องของซา-ซังที่เกิดใหม่เป็นลาเมีย
ชีวิตในดันเจี้ยนของเธอ
การต่อสู้รายวันกับมอนสเตอร์มากมายที่นี่
(เธอได้โหมดระดับความยากง่ายที่โหดกว่าชั้น…) (มาโกโตะ)
ผมเรียนรู้เกี่ยวกับสแตทที่ต่ำของผมที่วิหาร, และนึกว่าผมคือคนที่ได้รับเวลาที่ลำบากที่สุดในโลกคู่ขนานนี้
(เทียบกับซา-ซัง, ชั้นมีเวลาที่ง่าย, เวรเอ๊ย!) (มาโกโตะ)
“ชั้นควรจะตั้งใจกว่านี้…” (มาโกโตะ)
“มันรู้สึกเหมือนว่านายมีเวลาที่ลำบาก, ทากัตซูกิ-คุง” (อายะ)
ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอมองผมด้วยความเห็นอกเห็นใจ
“เธอคือคนที่มีเวลาลำบาก, ซา-ซัง ว่าแต่, พวกเราอยากจะไปที่ชั้นบนของดันเจี้ยน เธอรู้จักทางมั้ย?” (มาโกโตะ)
“ชั้นบน? ถ้ามันเกี่ยวกับทางที่จะขึนไปจากชั้นใต้ดินนี่, ชั้นฟังมันจากพี่สาวใหญ่ของชั้น, ชั้นจึงรู้” (อายะ)
“ดี! ลูซี่, ไปกัน ดูเหมือนว่าเราจะกลับไปได้แล้ว” (มาโกโตะ)
“เฮ้, แล้วชั้นล่ะ…?” (อายะ)
ซา-ซังทำสีหน้ากังวลใจ
“ไปด้วยกันเถอะ” (มาโกโตะ)
ผมจะไม่ทิ้งเธอไว้ข้างหลัง
“ได้!” (อายะ)
เธอกอดผมอีกครั้ง
ลูซี่, อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้นทุกครั้งซี่
◇◇
พวกเรามาที่ชั้นบนของลาเบรินทอส
“มันคือที่นี่, ชั้นคิดว่านะ มันแคบนิดหน่อย, ดังนั้นระวังด้วย” (อายะ)
“ไม่, แทนที่จะแคบ…” (ลูซี่)
“มันแทบจะเข้าไม่ได้…” (มาโกโตะ)
มันคือรู
“แต่มันน่าจะง่ายถ้าแปลงเป็นลาเมียนะ” (อายะ)
“เออ่อ, หินมันขรุขระและเข่าชั้นเจ็บอ่ะ…” (ลูซี่)
“ซา-ซัง, อีกไกลแค่ไหน?” (มาโกโตะ)
“เราควรจะออกไปได้ในอีกไม่นาน นั่นไงทางออก” (อายะ)
ที่ที่เราออกมาคือถ้ำน้ำจริงๆ
“มันไม่มีใครเลย” (ลูซี่)
“มันน่าจะเป็นเพราะมันยังเช้ามากอยู่” (มาโกโตะ)
“เอ๋! เวลาผ่านไปขนาดนั้นแล้วหรอ?” (ลูซี่)
ลูซี่พูดขณะที่ตกใจ
“งั้นนี่คือชั้นบน” (อายะ)
ซา-ซังมองดูรอบๆดันเจี้ยนอย่างไม่พักผ่อน
“นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาเหรอ, ซา-ซัง?” (มาโกโตะ)
“ใช่, ชั้นได้ยินมาว่าข้างบนนี้มีมนุษย์เยอะน่ะ, ดังนั้นมันจึงอันตราย” (อายะ)
“สำหรับมอนสเตอร์ของชั้นกลาง, ชั้นบนคือที่อันตราย, หือห์…” (มาโกโตะ)
นั่นน่าสนใจ
“มาโกโตะ, เราอยู่ในช่วงไหนของถ้ำน้ำ?” (ลูซี่)
“น่าจะตรงกลางของทางเข้าและน้ำตกยิ่งใหญ่” (มาโกโตะ)
ผมยืนยันด้วยสกิล [แผนที่]
ตรวจจับของผมจับได้แต่มอนสเตอร์ที่อ่อนแอ
“ดูเหมือนเราจะสามารถหนีได้อย่างปลอดภัยแล้ว” (มาโกโตะ)
เราสามารถหนีจากลาเบรินทอสได้ในหนึ่งวัน
เมื่อเราออกมาจากดันเจี้ยน, กลางคืนได้ผ่านไปแล้ว, และตะวันยามเช้าก็กำลังขึ้น
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอท https://discord.gg/dru8M3ZY
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน