44 การพบกันอีกครั้งกับฟูจิ-ยัง
ท่าน-ทักกิและท่าน-ลูซี่ยังไม่กลับมาแม้ว่าจะผ่านไปวันหนึ่งหลังจากไปที่ลาเบรินทอส
“นาย-ท่าน, ถ้านายกังวลขนาดนั้น, ชั้นจะไปที่ลาเบรินทอส” (นีน่า)
ท่าน-นีน่าแนะนำ
“หืมมม…แต่มันมีรายงาานว่ามังกรได้ปรากฏในชั้นบน แม้แต่เธอ, ท่าน-นีน่า, ไม่สามารถสู้กับมังกรคนเดียวได้หรอก” (ฟูจิวาระ)
“ถ้ามันเป็นการวิ่งหนี, ชั้นน่าจะพอทำได้” (นีน่า)
ช่างพิศวง
เมื่อวานมันมีการประกาศว่ามังกรได้ปรากฏในชั้นบน, และเมืองของนักผจญภัยได้มีเสียงดังขึ้น
มันมีคนมากกว่าสิบคนถูกเพิ่มเข้าไปในรายชื่อคนหายในแค่วันเดียวเมื่อวานนี้
ผมรู้สึกประหลาดใจทันทีที่เพื่อนของผมท่าน-ทักกิและท่าน-ลูซี่อยู่ในรายชื่อนั่น
ผมสูญเสียความสงบใจที่จะทำการเจรจาทางธุรกิจ, ดังนั้นผมจึงยกเลิกแผนทั้งหมดของวันนี้
ยังไงก็ตาม, มันไม่มีสัญญานว่าเพื่อนผมจะกลับมา
“มังกรโผล่ขึ้นมาที่ชั้นบนเพราะมังกรต้องห้ามเรอะ?” (นีน่า)
“นั่นคือข่าวลือ…” (ฟูจิวาระ)
บางอย่างที่เรียกว่ามังกรต้องห้ามเกิดข้างในลาเบรินทอส
มอสเตอร์ปีศาจที่แม้แต่มังกรยังหลบ
มันพูดกันว่าเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ใช้งานมอนสเตอร์พวกนี้ 1,000 ปีที่แล้ว
เพราะสิ่งนั้น, มอนสเตอร์ในลาเบรินทอสได้ทำตัวประหลาด, คือสิ่งที่นักผจญภัยรายงาน
“ชั้นหวังว่าท่าน-ทักกิคงไม่เจอกับมังกรนั่น” (ฟูจิวาระ)
“ชั้นได้ยินว่ามังกรได้ปรากฏรอบๆน้ำตกยิ่งใหญ่ ท่าน-ทากัตซูกิพูดเมื่อวานว่าเขาจะไปที่น้ำตกยิ่งใหญ่นั่น” (นีน่า)
“ชั้นก็จำเค้าพูดอย่างนั้นได้…” (ฟูจิวาระ)
ออา, ผมเป็นห่วง-เดสุ โซ
“แต่ท่าน-ทากัตซูกิคือคนที่จัดการกับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งได้ในความใจเย็น ชั้นมั่นใจว่าเค้าโอเค!” (นีน่า)
“ใช่ แต่การรออย่างเดียวมันน่าตกใจ” (ฟูจิวาระ)
“งั้น, มาไปที่สมาคมอีกคร— นาย-ท่าน! ชั้นได้ยินเสียงของท่าน-ทากัตซูกิ!” (นีน่า)
“อะไรนะ?!” (ฟูจิวาระ)
◇◇
-มุมมองมาโกโตะ-
“ท่าน-ทักกิ!” (ฟูจิวาระ)
ฟูจิ-ยังวิ่งมาหาพวกเรา
“ท่าน-ลูซี่! เธอโอเคมั้ย?! โอ้? คนนี้เป็นใคร?” (นีน่า)
หน้านีน่าซังที่สดชื่นเปลี่ยนเป็นนัยน์ตาที่แหลมคม
บางทีเธออาจจะตรวจเจอมอนสเตอร์จากซา-ซัง
“เธอเป็นคนต่างโลกเหมือนฟูจิ-ยังและผม มันซับซ้อนน่ะ, งั้นคุยข้างในได้มั้ย?” (มาโกโตะ)
“อ-อะไรนะ?! ไม่ใช่นั่นท่าน-ซาซากิเหรอ?!” (ฟูจิวาระ)
ฟูจิ-ยังส่งเสียงตกใจ
ว้าว, เขาสังเกตได้ในแว้บเดียว?
ยังไงซะ, ทั้งหมดนี่เพราะโหมดมนุษย์ของเธอมีหน้าที่เหมือนกับหน้าตาเก่าของเธอด้วย
“แม้แต่ฟูจิวาระ-คุงก็สังเกตเห็นทันที, แต่ทากัตซูกิ-คุงไม่…” (อายะ)
“อย่าพูดอย่างนั้นสิ” (มาโกโตะ)
ผมเหนื่อยจากการสู้มอนสเตอร์มาทั้งคืน
◇◇
“อะไรนะ…อะไรแบบนั้นเกิดขึ้นเรอะ?” (ฟูจิวาระ)
“ท่าน-ซาซากิ… เธอมีประสบการณ์ที่ไม่ดี, ไม่ใช่เหรอ” (นีน่า)
ฟังเรื่องของซา-ซัง, ฟูจิ-ยังและนีน่า-ซังตกอยู่ในน้ำตา
พวกเขาเป็นคนดี
เห็นได้ชัดว่าพวกเขารอพวกเรามาตลอดเมื่อคืนนี้
ซา-ซังเปลี่ยนชุดแล้ว
มันดูเหมือนว่าสำหรับชุดของผู้หญิง มันมีแค่ของนีน่า-ซัง, ดังนั้นเธอได้ใส่เสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้น
เมื่อมองเธอในที่สว่าง, ผิวของเธอออกเป็นสีฟ้า
ผมของเธอนั้นได้สีม่วงดำ
แต่หน้าของเธอมีเค้าโครงของซา-ซังนะ
ช่างระลึกความหลัง
“นายทำอะไรน่ะจ้องอายะ?” (ลูซี่)
ลูซี่ตอบโต้
เหมือนจะถูกดึงโดยสิ่งนี้, ซา-ซังได้หันมาทางนี้
ใบหน้าที่งงงวยของเธอเหมือนกันในโลกนี้ด้วย
“งั้น, ซา-ซัง, เธอจะทำอะไรต่อไปล่ะ?” (มาโกโตะ)
ยังไงซะ, ผมแทบจะไม่ต้องถาม
“ชั้นจะแก้แค้นให้ครอบครัวชั้น” (อายะ)
ผมรู้สึกได้ถึงความมุ่งมั่นที่แรงกล้าจากเสียงของเธอ
เธอนั้นดื้อเมื่อเธอตัดสินใจบางอย่างไปแล้ว
เธอไม่เปลี่ยนไปเลยตั้งแต่มัธยมต้น
“แต่ทำนั่นคนเดียวทั้งหมดมัน…” (นีน่า)
นีน่า-ซังดูเหมือนจะอยากพูดอะไรบางอย่างระหว่างที่มองฟูจิ-ยัง
ลูซี่มองผม
{ช่วย ซาซากิ อายะ}
{ไม่ช่วยซาซากิ อายะ} ←
แทบไม่ต้องคิดเกี่ยวกับมันเลย ซา-ซังคือเพื่อนที่สำคัญ
แต่มันมีจุดหนึ่งที่ทำให้ผมสนใจ
มันดูเหมือนว่าสกิลผู้เล่นอาร์พีจีนี้ขึ้นมาช่วงเวลาที่ผมกำลังจะเจอเรื่องอันตราย
ถ้าอย่างนั้น, ฮาร์พีเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งเหรอ?
(เธอเพิ่งรู้นี่เหรอ?) (โนอาห์)
ผมได้ยินเสียงตะลึงของเทพธิดา
พูดตามตรง, ผมคิดว่ามันเป็นพลังที่ขึ้นอยู่กับอารมณ์
(ท่าน-เทพธิดา, ขอบคุณมากครับ ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะ, ผมได้พบกันใหม่อีกครั้งกับเพื่อนที่สำคัญ) (มาโกโตะ)
(อะร้า, อย่างนั้นเหรอ) (โนอาห์)
พูดสิ่งนี้กับเทพธิดา, ผมมองดูฟูจิ-ยัง
“ฟูจิ-ยัง, ชั้นจะคิดหาทางพิชิตสิ่งนี้” (มาโกโตะ)
“ฟูมุ, เพื่อการนั้น, เราต้องรวบรวมข้อมูล” (ฟูจิวาระ)
พวกเราทั้งสองคนยิ้ม
นั่นมันเพื่อนผม เขาเข้าใจ
“โอ้ ชั้น, นายตั้งใจไปกับมันนี่, มาโกโตะ”, ลูซี่พูดด้วยความตกใจ
“แน่นอน ต้องช่วยเพื่อนร่วมชั้นที่มีปัญหา” (มาโกโตะ)
“ขอบคุณ, ทากัตซูกิ-คุง, ฟูจิวาระ-คุง…” (อายะ)
แม้แต่ซา-ซังก็ทำหน้าเหมือนเธอกำลังจะร้องไห้
“แต่ฮาร์พีดูเหมือนจะเป็นมอนสเตอร์ที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง” (นีน่า)
นีน่า-ซังโชว์โปสเตอร์คำของของสมาคมนักผจญภัย
[ลาเบรินทอส: ชั้นกลาง
ราชินีของฮาร์พีและลูกของเธอ
รางวัล; 3,000,000จี (ผู้รับเลือกเป็นระดับกำหนดภัยพิบัต)]
“หมายความว่ามันแข็งแกร่ง?” (มาโกโตะ)
“หืมม, สู้ทั้งฝูงจะมีปัญหามากกว่าสู้กับกริฟฟอน” (นีน่า)
“มันแข็งแกร่งกว่านั้นอีก…” (ลูซี่)
ลูซี่ทำสีหน้าไม่พอใจ
“มันไม่มีปัญหา ถ้ามันแค่ฮาร์พี, ชั้นจัดการได้ในการโจมตีครั้งเดียว” (อายะ)
ซา-ซังที่กำหมัดแน่นรู้สึกเหมือนว่าพึ่งพาได้
เธอได้เป็นนักสู้ที่ค่อนข้างเก่ง
“ว่าแต่, ฟูจิ-ยัง, ซา-ซังเป็นลาเมียธรรมดาจริงๆเรอะ?” (มาโกโตะ)
“เอ๋? หมายความว่ายังไง?” (อายะ)
ซา-ซังหันมาทางนี้
“ชั้นคิดว่าเธอแข็งแกร่งกว่าลาเมียธรรมดานะ” (มาโกโตะ)
“ชั้นก็สนใจด้วย จากเรื่องของท่าน-ซาซากิ, เธอคิดว่าเธอตายแล้ว, แต่จบที่การมีชีวิตอยู่ ชั้นรู้สึกถึงพลังลึกลับบางอย่างจากนั่น มาใช้สิ่งนี้กัน” (ฟูจิวาระ)
ที่ฟูจิ-ยังถือคือโซลบุค
“นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราควรจะได้รับจากโบสถ์อย่างเดียวรึ หรือนายจะเอามันมาไม่ได้?” (มาโกโตะ)
หรือเหมือนกับ, คุณจะไม่สามารถซื้อมันยกเว้นคุณมาจากโบสถ์มากกว่า
“ฟุฟุฟุ, มันมีหลายทาง เอาเลย, ท่าน-ซาซากิ โปรดถือหนังสือนี่” (ฟูจิวาระ)
“โอเค นี่มันอะไรไรอ่ะ?” (อายะ)
“ด้วยสิ่งนี้, เราจะบอกสแตทของซา-ซังได้” (มาโกโตะ)
เมื่อผมพูดนี่, โซลบุคได้เปล่งแสงออกมา
มันดูเหมือนว่าสแตทและสกิลได้รับการตรวจสอบแล้ว
“หืม? ดูมันยังไงล่ะ?” (อายะ)
“ให้ชั้นยืมก่อน” (มาโกโตะ)
ผมยืมหนังสือของซา-ซังและพวกเราทั้งหมดดูมัน
[{เผ่า:ลาเมีย
ชื่อ: ซาซากิ อายะ
สแตท: XXXXXX
สกิล: XXXXXX}]
“เลเวลเธอมากกว่า 30?!” (มาโกโตะ)
“อุว้า! นี่มันอะไร? สแตทเธอสูงอย่างบ้าคลั่งด้วย” (ลูซี่)
“ชั้นแพ้นี่…” (นีน่า)
นีน่า-ซังช็อกจากสิ่งนี้
“งั้นมันหมายความว่าซา-ซังก็ได้ประโยชน์จากอิเซไก?” (มาโกโตะ)
“นี่มันน่าประทับใจเหรอ?” (อายะ)
ซา-ซังเอียงหัวของเธอ
“สแตทเธอบ้าไปแล้ว, แต่สกิลของเธอก็น่าสนใจ-เดสุ โซ” (ฟูจิวาระ)
“อืม, สกิลพิเศษ: [สกิลเปลี่ยนร่าง] และ [สกิลวิวัฒนาการ] และ…โอ้?” (มาโกโตะ)
สกิลสุดท้าย…
“หืม? นี่มัน…” (ลูซี่)
ดูเหมือนลูซี่จะสังเกตเห็นมันด้วย
มันพูดว่า [ผู้เล่นเกมแอคชั่น]
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอท https://discord.gg/dru8M3ZY
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน