‘ทำไมสิ่งนี้ถึงเกิดขึ้นกับเรากันนะ?’

ตรงหน้าของผมคือราเซลเลียที่ปลอมตัวมาซึ่งกำลังจับมือผมอยู่ สัญชาตญาณของผมกรีดร้องให้วิ่งหนี แต่ขาของผมกลับไม่สามารถทำตามคำสั่งของสมองได้

ในช่วงเวลานี้เองที่สมองของผมทำงานอย่างรวดเร็ซเพื่อหาทางออก

‘เฮ้ระบบ บอกฉันทีว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น’

[ โฮส คุณจะรู้สึกยังไงถ้าต้องอยู่คนเดียวเป็นเวลาหลายพันปีโดยไม่มีใคร แล้วอยู่ๆ ก็มาพบกับความรัก? ]

[ คุณโชคดีมากแล้วนะที่เธอไม่ได้ข่มขืนคุณในทันที ]

‘Fuck you! เรื่องนั้นฉันเห็นแล้วโว้ยยย ที่ฉันอยากรู้คือทำไมฉันถึงไม่ได้รับผลกระทบจากพลังของเธอต่างหาก?’

[ โฮสลืมความสามารถที่คุณได้รับไปแล้วหรือไง? ทักษะ ‘ปรับตัว’ นั่นหน่ะ ]

‘นั่นคือเหตุผลงั้นเหรอ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะทรงพลังขนาดนี้’

[ ความจริงแล้วทักษะนั่นไม่สามารถจัดการกับธาตุแห่งการทำลายล้างของเธอได้ แต่เนื่องจากวิญญาณของโฮสมีระดับที่สูงกว่า พลังของเธอจึงไม่ทำงาน ]

‘อ่า…อย่างนี้นี่เอง’

เมื่อได้รับข้อมูลที่ต้องการสมองของผมก็เริ่มเตรียมแผนการสำหรับการหลบหนีให้ได้อย่างปลอดภัยในทันที 

ผมมองไปยังเด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าก่อนจะถามขึ้นมาด้วยความโกรธ

“ขอโทษนะ ผมรู้จักเธอด้วยเหรอ?”

‘โอ้…พระเจ้า ได้โปรดขอให้มันได้ผลนะ!’

เมื่อได้ยินเสียงอันเกรี้ยวกราดของผมและรู้ตัวว่าต้วเองทำตัวรบกวนผมอยู่ ราเซลเลียก็ปล่อยมือของผมไปอย่างไม่เต็มใจ

เมื่อเห็นว่าเธอยอมปล่อยมือแล้วผมก็ถอนหายใจออกมา แต่ระดับความรักของเธอยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของผมอยู่เลย 

หลังจากปล่อยมือผมไปเธอก็มองมาที่ผมก่อนจะพูดขึ้น

“ต้องขอโทษด้วย เธอดูเหมือนคนที่ฉันรู้จักหน่ะ”

“ครับ ไม่มีปัญหา”

พูดจบผมก็เดินไปที่ห้องอาหารเพื่อสั่งอาหาร ขณะที่ผมกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ก็มีผู้หญิงเดินเข้ามารับออเดอร์ ในเวลาเดียวกันนั้นเองราเซลเลียก็มานั่งที่ฝั่งตรงข้ามของผมอย่างไม่ได้บอกกล่าว

“เธอต้องการอะไรงั้นเหรอ?”

“อืม ช่วยบอกชื่อของเธอหน่อยได้ไหม?”

ผมมองเธอ ‘อย่างระแวดระวัง’ ราวกับว่าเธอเป็นศัตรู

“ทำไมคนที่แข็งแกร่งอย่างเธอถึงอยากรู้ชื่อผมหล่ะ?”

เนื่องจากเธอสามารถหยุดการเคลื่อนไหวของผมได้ จึงค่อนข้างชัดเจนว่าเธอแข็งแกร่งอย่างมาก ดังนั้นผมเลยวางแผนผ่านเส้นทางนั้น

“อ๊ะ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย ฉันสูญเสียการควบคุมตัวเองไปหน่ะ ฉันชื่อรายาแล้วเธอหล่ะ?”

“ผมชือออสติน คุณต้องการอะไร?”

ผมวางแผนที่จะเมินและระวังเธอในตอนนี้

“เปล่าหรอก ฉันแค่รู้สึกทึ่งนิดหน่อย ไม่ต้องห่วงนะฉันไม่ใช่ศัตรูของเธอหรอก…เพราะฉันจะไม่ปล่อยให้ใครทำร้ายเธอได้”

แม้ว่าผมจะไม่ได้ยินท่อนสุดท้ายที่เธอพูด แต่ร่างกายของผมกลับสั่นโดยสัญชาตญาณด้วยเหตุผลบางอย่าง

“ก็ได้”

ผมทำได้เพียงพยักหน้าเล็กน้อยและจดจ่ออยู่กับการรออาหารและในตอนที่อาหารมาถึงผมก็ดึงฮู้ดลงพร้อมกับถอดหน้ากากออกก่อนจะเริ่มกินอาหาร

แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังคงรู้สึกถึงสายตาอันทรงพลังที่กำลังจ้องมองมาที่ผมจนทำให้รู้สึกไม่สบายใจเอาซะเลย ผมทำได้เพียงก้มหน้าลงและจดจ่อกับอาหารต่อไป มันเป็นการเคลื่อนไหวที่ดีเพราะผมไม่ต้องเห็นรอยยิ้มกว้างๆ บนใบหน้าของราเซลเลีย 

หลังจากทานอาหารเสร็จและสวมหน้ากากแล้วผมก็มองไปยังราเซลเลียที่ยังคงนั่งอยู่ตรงข้ามกับผมก่อนจะถามขึ้น

“มีอะไรที่ผมพอจะทำให้เธอได้ไหม?”

“มี เธอบอกหน่อยได้ไหมว่าคิดยังไงกับเทพธิดาราเซลเลีย?”

“ห้ะ?”

นี่มันอันตรายแล้ว ผมควรจะพูดถึงเธอในแง่ดีหรือไม่แย่ดี

‘ช่างแม่ง ผมจะพูดความจริง’

“รายา ผมไม่รู้หรอกนะว่าเธอต้องการอะไร แต่สำหรับผมแล้ว ผมคิดว่าเทพธิดาราเซเลียนั้นทั้งน่าสงสารและสุดยอดมาก”

คราวนี้เป็นราเซลเลียที่ประหลาดใจ

“ทำไมหล่ะ? ไม่ใช่เขาบอกกันว่าเธอเป็นผู้นำแห่งการทำลายล้างงั้นเหรอ? เธอเป็นผู้หญิงที่ไร้ความรู้สึก ธ -เธอเป็นเพียงตัวอันตราย มีแค่แม่มดเท่านั้นที่บูชาเธอ”

ยิ่งราเซลเลียพูดมากเท่าไหร่ ออร่ารอบตัวเธอก็ยิ่งเข้มข้นขึ้นเท่านั้นพร้อมกับการหายใจของเธอที่แรงขึ้น

“รายา”

ผมเรียกเธอที่กำลังก้มหน้าอยู่ให้เงยหน้าขึ้นก่อนจะเห็นดวงตาที่สั่นไหวของเธอ ผมเลยตัดสินใจบอกสิ่งที่ผมคิดกับเธอ

“ผมไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงถามผมแบบนี้ แต่ผมจะบอกคุณว่าผมเชื่อในสิ่งที่เห็นเท่านั้น ไม่ใช่สิ่งที่ผมได้ยินมาจากคนอื่น ผมรู้ว่าเทพธิดาราเซลเลียเป็นมนุษย์และเธอไม่สามารถสัมผัสกับคนอื่นได้”

“ผมไม่ค่อยรู้เรื่องเทพธิดามากนักหรอก แต่ผมรู้ว่าสำหรับมนุษย์แล้วนั่นคงเจ็บปวดมาก แถมเธอยังกลายเป็นเทพธิดาที่เป็นตัวแทนของเทพธิดาซิลวิยาอีกแม้ว่าเธอจะเป็นมนุษย์ก็ตาม มันคงเป็นเรื่องยากมากสำหรับเธอ”

“แต่เธอยังคงก้าวไปข้างหน้าและใช้ชีวิตต่อไป บวกกับผมไม่คิดว่าใครที่ทำงานช่วยเหลือคนอื่นเป็นคนไม่ดีหรอกนะ ดังนั้นสำหรับผมแล้วเธอเป็นคนที่สุดยอดมาก”

เมื่อผมพูดจบผมก็เห็นใบหน้าที่มึนงงของเธอ 

เธอเป็นแบบนั้นอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มกว้าง

“ฉันว่าแล้ว เธอคือคนในพรหมลิขิตของฉันจริงๆ ด้วย”

“เธอหมายคว-”

ก่อนที่ผมจะพูดจบผมก็รู้สึกว่าพื้นที่รอบตัวเองกำลังสั่นไหว รู้ตัวอีกทีผมก็กำลังยืนอยู่บนเนินเขาสักแห่งซะแล้วพร้อมกับราเซลเลียที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม

“เกิดอะไรขึ้น? เธอทำอะไรลงไป?”

ผมมองตรงไปที่เธอด้วยสายตาสงสัย แต่เธอกลับส่งยิ้มให้ผมก่อนที่วินาทีต่อมาจะมีแสงกระจายออกมาจากตัวเธอ 

ผมต้องหลับตาลงเพราะแสงนั่น

เมื่อผมลืมตาขึ้นอีกครั้งเด็กสาววัยรุ่นเมื่อกี้ก็หายไปแล้ว ตอนนี้ตรงหน้าผมมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูแล้วอายุราว 20 ปี ยืนอยู่

เธอมีดวงตาและผมสีดำเข้ม ใบหน้าของเธอช่างงดงามเหลือเกิน เธอสวมใส่ชุดสีดำไว้บนร่างกายซึ่งชุดนั้นเกาะติดกับส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอได้อย่างสวยงาม

“ธ -เธอคือ?”

เมื่อเห็นผู้หญิงตรงหน้าผมก็แสดงท่าทาง “ประหลาดใจ” ขึ้นมา รูปร่างหน้าตาของเธอเหมือนกับรูปปั้นทั้งหมดของเธอที่อยู่ในวิหารเลย 

เมื่อเห็นท่าทางของผมเธอก็ยิ้ม

หลังจากนั้นเธอก็ยกมือขึ้นพร้อมกับมานาอันมหาศาลที่เริ่มเข้ามาหาผม วงเวทขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นเหนือหัวผมในทันที

‘นี่มันเกิดอะไรขึ้น?’

ก่อนที่ผมจะได้ถามอะไร ราเซลเลียก็ชิงพูดไปเสียก่อน

“ในนามของการทำลายล้าง, คำสาปแช่งและความโชคร้าย ข้าราเซลเลีย ดิ ไฮดรา ขอยินยอมให้เจ้าเท่าเทียมกับข้า จากนี้ไปเจ้าจะอยู่ภายใต้การคุ้มครองและการดูแลของข้า ศัตรูของเจ้าจะเป็นของศัตรูของข้าและจะไม่มีใครสามารถทำร้ายเจ้าได้”

ทันทีที่เธอพูดจบวงเวทก็บินตรงเข้ามาหาผมและในเวลาเดียวกันนั้นก็มีข้อความใหม่จากระบบเข้ามา

[ ติ้ง! ]

[ โฮสได้รับพรอันสูงสุดจากเทพธิดาสูงสุดราเซลเลีย ดิ ไฮดรา 

จากนี้ไปจะไม่มีคำสาปและความโชคร้ายเกิดขึ้นกับโฮส

หากโฮสแสดงพรให้เหล่าแม่มดดู โฮสจะกลายเป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์ของแม่มดทั้งมวล ]

[ ติ้ง! ]

[ โฮสได้รับธาตุใหม่ “การทำลายล้าง” ]

ทันทีที่ข้อความต่างๆ จบลง ร่างกายของผมก็เริ่มเซ ขณะที่ฉันกำลังจะล้มลงราเซลเลียก็คว้าตัวผมเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเธอ จิตใจของผมกลายเป็นหมอกในขณะที่หมดสติไป

ขณะที่รับตัวออสติ้นเอาไว้ในอ้อมอก ราเซลเลียก็มองเขาด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟ เธอไม่ต้องการอะไรอีกแล้วและอยากจะเอาตัวเขาไป แต่เธอก็รู้ว่าตอนนี้เขายังเป็นแค่เด็กอยู่ เธอต้องรอจนกว่าเขาจะโตซะก่อน

ราเซลเลียกอดออสตินและนั่งลงบนพื้น เธอกอดออสตินที่อยู่ในอ้อมแขนไว้แน่นก่อนจะจูบไปที่หน้าผากของเขา

“ไม่ต้องห่วงนะที่รัก เธอจะต้องตกหลุมรักฉันแน่นอน”

ในเวลาเดียวกันนั้นภายในโบสถ์และวิหารของเทพธิดาราเซลเลีย นักบุญหญิงและบรรดาผู้สูงศักดิ์คนอื่นๆ กำลังบ้าคลั่ง

พวกเธอรู้แล้วว่าตอนนี้มีบุตรศักดิ์สิทธิได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว!!

“จงไปตามหาบุตรศักดิ์สิทธิของพวกเราให้เจอด้วยทุกอย่างที่เรามี!!”

นักบุญหญิงแห่งเทพธิดาราเซลเลียต่างร้องคำรามกันออกมา

 

 

 

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต