44 ชัดเจนว่ากับระเบิด
“งั้นตอนนี้เราคุยธุระกันเสร็จแล้ว… ชั้นอยากจะใช้โอกาสนี้ ถามไม่กี่อย่าง เมื่อตอนนี้ เธอได้มาเยือนยานเราแล้ว ขอได้มั้ย?”
“ยังไงซะ…… ตราบใดที่ชั้นตอบพวกมันได้”
ผบ.ลท.เซเรน่าคิดเล็กน้อย จากนั้นเธอพยักหน้า
“ขออภัยละกัน มันไม่ใช่เรื่องใหญ่จริงๆอะไรหรอก– คือที่ชั้นอยากพูด แต่มันมีเรื่องที่ชั้นกังวลอยู่ ชั้นสงสัย ว่าเธอจำอุบัติเหตุที่มียานทหารรับจ้าง ชนกับยานกองทัพ ระหว่างปฏิบัติการปราบโจรสลัด บนเทอร์เมนซิสเต็มได้ ใช่มั้ย?”
“ใช่ แน่นอน ชั้นจำได้ เรื่องที่ว่ากองทำลงโทษปรับเธอเยอะ โดยไม่สนความจริงว่าชั้นได้เคยพูดเฉพาะเจาจงไปแล้ว ให้อย่าไปตามเรื่องนั้นให้มันโหดร้ายมาก ถูกมั้ย? ชั้นคิดว่าเอลม่า ตรงนั้นหน่ะ เป็นคนที่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุนั้น”
“ถ้าเธอรู้ งั้นมันจะทำให้สิ่งๆต่างๆง่ายขึ้น ชั้นแค่พูดออกไปเผื่อไว้ก่อน แต่ไม่ใช่ว่าพวกเธอ ก่อความผิดพลาด เรื่องการลงโทษปรับเหรอ?”
“ใช่ ชั้นยืนยันสิ่งต่างๆไปกับแผนกที่เกี่ยวข้องแล้วน่ะ ดังนั้น ชั้นปฏิเสธมันไม่ได้ แน่นอนว่ามันมีความผิดพลาดเกิดขึ้น กับเส้นตายที่กำหนดมา แต่จำนวนการปรับมากเท่านั้น มันเป็นอีกเรื่องนึงไปเลย เราแก้ไขเรื่องนั้น เมื่อมาถึงจุดๆนี้แล้วไม่ได้ อีกทั้งเรายังทำการคืนเงินไม่ได้ด้วย ตัวชั้น รู้สึกผิดเกี่ยวกับมัน แต่บุคคลที่สร้างความผิดพลาดนี้ทั้งหมดถูกจัดการไปแล้ว ถ้าให้พูดตรงๆ ความผิดพลาดนั้นน่ะ มันน่าจะเป็นจากการแกล้งกันที่เล็งมาหาชั้น ชั้นว่ามันฟังดูอึดอัดที่ชั้นไปคนพูด จากสิ่งที่ชั้นทำกับเธอลงไป แต่เหตุการนั้นหน่ะ มันทำให้ชั้นจัดการกับพวกแมลงที่ปัญหาเยอะได้ ดังนั้น ชั้นซาบซึ้งกับเธอนะ ในความรู้สึกนึงน่ะ”
ผบ.ลท.เซเรน่า ประกาศออกมาอย่างเมินเฉย ด้วยหน้าที่ตรงไปตรงมา
“เธอเหมือนไม่ได้เมื่อจะรู้สึกเสียใจ ที่เกือบจะทำชีวิตคนคนนึงพังไปเลยนะ”
“อืม ใช่ มันไม่เหมือนว่าชั้นเป็นคนทำผิดที่เป็นคนกำหนดให้ปรับ มันปฏิเสธไม่ได้หรอก ว่าเธอน่ะผิด ที่มาชนกับยานกองทัพ หลังจากนั้นหมด พูดจากใจ มันมีโอกาสดีนะ ที่จะถูกลงโทษด้วยคดีที่โหดกว่านั้น รู้มั้ย? แม้ว่ามันจะเป็นอุบัติเหตุ ที่ไม่ได้เจตนา เธอดันไปจบที่การมาชนกับยานอวกาศกองทัพของอิมพีเรียล และทำให้มันเกือบจะนำออกปฏิบัติการไม่ได้เลย แล้วเธอก็ได้ทำทหารอิมพีเรียลบาดเจ็บไปจำนวนหนึ่งด้วย”
“อืม……เข้าใจแล้ว”
“ชั้นน่ะ รู้สึกเสียใจกับเส้นตายที่ถูกกำหนด ที่มันออกมาสั้นไปเพราะความผิดพลาดของคนของเรา ในความเป็นจริง กองกำลังอวกาศมีสิทธิ์ที่จะกำหนดว่าเส้นตายมันจะนานแค่ไหน สั้นที่สุดมันยังเป็นหลายเดือน และยาวที่สุด มันจะไปถึงปี แต่ระยะเวลานั้นมันไม่ตายตัว ถ้าอุบัติที่รุนแรงมากขนาดนั้น เส้นตายอาจจะจบที่การมาใกล้กว่าปรกติ เหมือนในการณ์นี้ มันเป็นพื้นฐานของแล้วแต่กรณี และชั้น จริงๆแล้ว ได้สั่งให้ยืดเส้นตายไปแล้วมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ยังไงก็ตาม มันดันมีบางคนเข้ามาแทรกแซงกับอุบัติเหตุนี้ มันเลยบานปลาย คำสั่งก่อนหน้าของชั้นก็ถูกเมินไป เหมือนที่ชั้นเพิ่งบอก คนที่รับผิดชอบเรื่องนี้ ถกจัดการไปแล้ว และชั้นก็คิดว่า เราได้แสดงเจตนาดีๆไปหมดแล้ว ในทั้งหมดที่มันเกี่ยวกับเรื่องนี้น่ะ”
หืมม…… มันยังมีบางส่วน ที่ผมว่ามันยอมรับยากๆหน่อย แต่ ผมเดาว่าเรามันโชคร้าย ที่ไปโดนลูกหลงกับระบบสังคม ที่ปลากินปลา ของทหารและขุนนาง
“มันโอเคแล้วฮิโระ ชั้นยอมรับว่ามันเป็นการพลาดโง่ๆของชั้น ที่มันทำให้เกิดอุบัติเหต และมันนำพาชั้น มาสู่การได้เจอกับนาย ฮิโระ ชั้น……เลยคิดว่าทั้งหมดนั้น มันก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่”
เอลม่าดึงแขนเสื้อผมเบาๆ และส่งรอยยิ้มบางๆออกมา อึน…… ยังไงซะ คนที่เกี่ยวข้องตรงๆ บอกว่ามันโอเค ผมจึงเดาว่าเหตุผลดีใดๆมันไม่มีอยู่ ถ้าจะไปมัวยุ่งอยู่แต่กับเรื่องนี้
“ฟุฟุ นายดูแลสหายเยอะจริงๆนะ งั้นมั้ย กับตันฮิโระ? จริงๆแล้วน่ะ ชั้นมีข่าวดีให้นายนะ”
ผบ.ลท.เซเรน่าแว้บรอยยิ้มที่หวานมา แต่ผมรู้สึกแย่ๆกับเรื่องนี้
“เมื่อทำคำร้องของชั้นสำเร็จไปแล้ว ชั้นมีแผน ที่จะแต่งตั้งนาย เป็นทหารรับจ้างที่ทำสัญญากับชั้นเป็นการส่วนตัว”
“……”
“นี่เป็นครั้งแรก ที่นายมองชั้นด้วยสุดความรังเกียจแบบนั้นนะ รู้ป่าว”
แก้มของ ผบ.ลท.เซเรน่ากระตุก ขณะที่เธอมอบรอยยิ้มที่ขมขื่นให้ผม สีหน้าของผมต้องดูไม่ค่อยน่าจะพอใจจริงๆแน่ๆเลย ยังไงซะ คุณเข้าใจ ใช่มั้ยล่ะ? มันมีเสียงกรีดร้องออกมมา ของบางอย่างที่มันปัญหาเยอะ
“ชั้นจะถามเผื่อไว้ แต่ข้อดีอะไรที่เราจะได้จากเรื่องนั้น?”
“นั่นเป็นคำถามที่ดี อย่างแรก ถ้านายมาเป็นทหารรับจ้างที่เซ็นสัญญาภายใต้ชั้น มันจะทำให้มันจะยาก ที่นายจะเข้าไปมีปัญหากับทั้งกองทัพกรากันเอ็มไพร์ และในวงของขุนนาง เพราะทั้งหมดชั้นเป็นผู้บัญชาการ ลูเทนเนนต์ของกองกำลังอวกาศอิมพีเรียล ด้วยกันกับลูกสาวของมาร์ควิสโฮลซ์ การไปทำเละๆอะไรใดๆกับนาย มันจะหมายมาทำเละๆกับชั้น และตระกูลโฮลซ์”
“เข้าใจแล้ว แต่ มันก็ทำให้คนที่มองเห็นเธอเป็นศัตรูที่เป็นเป้าหมาย มองชั้นแบบนั้นด้วย ใช่มั้ย?”
“ชั้นพูดไม่ได้ ว่ามันไม่มีโอกาสที่เรื่องนั้นจะเกิดขึ้น แต่ชั้นคิดว่า เหตุการณ์แบบนั้น มากที่สุดก็หายาก เพราะถ้านายไปข้องเกี่ยวกับปัญหาอะไร นายก็มาแจ้งชั้นได้ทันที และชั้นจะจัดการกับมันให้นายอย่างรวดเร็ว ชั้นสัญญา ว่าชั้นจะทำเรื่องนั้นทั้งหมดเท่าที่ช้้นทำได้ เพื่อสนับสนุนนาย”
“ทั้งหมดเท่าที่เธอทำได้งั้นเหรอ หือห์”
“ใช่ นายไม่พอใจกับอะไรบางอย่างเหรอ?”
“ไม่อ่ะ งั้นมาต่อเรื่องข้อเสียเลย”
ผมพยายามเต็มที่ที่สุด ที่จะสร้างรอยยิ้มทีเป็นธรรมชาติ มันจะจบ ถ้าผมถอยหลังที่นี่
ผบ.ลท.เซเรน่ายิ้มกลับมาให้ผม สองเราทั้งหมดยิ้ม ‘อย่างน่าพึงพอใจ’ ใส่กันและกัน เหมือนเพื่อซี้ ผมสังเกตุว่ามีมิสั่นอยูข้างผม ไม่ต้องกลัวขนาดนั้นก็ได้หนู รู้มั้ย?
“มันไม่มีอะไรบางอย่างแบบนั้น”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ล้อเล่นได้ยอดเยี่ยมน่า ผู้บัญชาการ ชั้นจะพูดก่อนเลยนะ ชั้นไม่มีความต้องการอะไรใดๆเลย ที่จะโดนถูกหาประโยชน์ ในความเป็นจริง เธอนะติดเราทีนึงล้ว เธอไม่เคยได้ยินที่เค้าว่ากันเหรอ ว่ามันจะไม่ดีที่จะไปเพิ่มหนี้ ก่อนที่จะจ่ายหนี้เก่าน่ะ”
“เอาจริงเหรือนายน่ะ ไม่ใช่ว่าชั้นจะจ่ายหนี้นั้นได้ ถ้านายมาเห็นด้วย ที่จะเป็นทหารรับจ้างที่ทำสัญญากับชั้นอย่างเป็นทางการน่ะ?”
“นั่นเป็นแค่วิธีที่เธอจะใช้เพื่อคว้าชั้นไป ใช่ป่าว? การมาพูดว่านั้นทำให้เรากลายเป็นเท่ากัน แม้แต่ตลกยังไม่ใช่เลย เหตุผลที่เรารับคำร้องนี้ ในเวลานั้น มันเพราะเธอทำบางอย่างให้เรา เราเลยอยากจะคืนหนี้อย่างถูกต้อง และมันก็เพื่อเลี่ยงปัญหาอะไรที่ไกลกว่านั้น แต่มันเหมือนกับที่เอลม่าบอกก่อนหน้า ค่าตอบแทนมันไม่ได้ใกล้กับพอเลย สำหรับงานที่เราจะไปทำ ปรกติแล้ว ชั้นจะปฏิเสธคำร้องแบบนั้น นั่นทำไมชั้นถึงบอกว่าเธอติดเราอย่างหนึ่งแล้ว”
ผบ.ลท.เซเรน่ากัดฟันในความโกรธเคือง
“แล้วที่ว่าปัญหากะขุนนางอิมพีเรียลกะทหาร เราแค่เลือกที่จะหนีได้อย่างง่ายๆเลย เมื่อดูๆแล้วมันไม่ค่อยดี เมื่อคิดแบบนั้นแล้ว ที่บอกว่าจะป้องกันเราจากปัญหา ไม่ได้มีประโยชน์ทั้งหมดอะไรเลย จากใจเลย และถ้าชั้นกลายไปเป็นทหารรับจ้างที่สำสัญญาส่วนตัว พวกนั้นที่อริกับทั้งเธอและทั้งตระกูลโฮลซ์ น่าจะมาคอยจับตามองชั้นไปด้วย แค่นั้น มันก็เป็นข้อเสียที่ใหญ่พอแล้ว ถ้ามันเป็นหนังสือของชั้นน่ะ
“แล้วก็ การไปเป็นทหารรับจ้างที่ทำสัญญากับเธอ จะมากำจัดอิสระที่เราและยานของเรามี นั่นก็อีกข้อเสีย อย่างที่เธอน่าจะรู้แล้ว วิธีที่ชั้นใช้ มันค่อนข้างที่จะแหกคอก ไม่ใช่มันจะแย่สำหรับเธอ ถ้าเราไปทำอะไรไม่ไต่ตรอง ระหว่างที่เราเป็นทหารรับจ้างที่ทำสัญญาอยู่เหรอ? อย่าบอกนะว่า เธอจะตัดหางชั้นปล่อยวัดถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้น? ถ้าเธอมีแผนที่จะทำอย่างนั้นน่ะ มันยิ่งไม่มีข้อดีสำหรับชั้นเลย ใช่มั้ย? พูดอีกอย่าง ข้อดีมันน้อยนิด ที่จะไปเป็นทหารรับจ้างที่ทำสัญญากันเธอ เมื่อเอามาพูด มันมีข้อเสียติดกับมันเพียบเป็นตันๆ เธอจะคัดค้านอะไรกับข้อสรุปนี้มั้ย ไมเลดี้?”
หน้าของผบ.ลท.เซเรน่าเปลี่ยนเป็นแดงสดในความโกรธเคืองหลังจากที่ได้ยินการพูดที่ยืดยาวของผม ผมทำเธอโกรธเหรอ? ยังไงซะ ผมได้เก็บกดความโกรธมาด้วยตัวเองน่ะ เพราะนอกจากจะส่งสแปมเมลรับสมัครมาให้ผมแล้ว เธอมาดันคำร้องที่ไม่มีกำไรใส่หน้าผมอีก โดยที่ไม่ได้มีเหตุผลดีๆเลย เธอแค่เก็บดอกผลที่เธอหว่านไว้
“ฮ-เฮ้ ไม่ใช่นั่นพูดเยอะไปหน่อย—”
“ฟุฟุฟุ…… นี่เป็นครั้งแรกเลยนะ ที่บางคน กล้าที่จะดูลูกสาวของบ้านโฮลซ์อย่างชั้น”
พร้อมหน้าที่ยังแดงจากโทสะ ผบ.ลท.เซเรน่าเลื่อนสายตามาสู่ผม พร้อมกับมุมปากของเธอกระตุกเล็กน้อย ผมแค่อยากจะเอาคืนเธอนิดหน่อย ผมทำเกินเลยไปจริงๆเหรอ?
“ยังไงก็ตาม โอเค ชั้นจะยกโทษให้นาย มันไม่เหมือนว่าชั้นไม่เข้าใจ ว่านายมาจากไหน มันมีสิ่งต่างๆในโลกนี้ ที่มันจะแตกหักไป เมื่อนายไปใช้แรงกับมันมากเกินไป เพราะทั้งหมด มันมีความต่างระหว่างแมวเลี้ยงกับแมวจรจัดอยู่เยอะ”
“แค่ใครเป็นแมวกันวะเธอ!?”
อยากให้ฉันเขี่ยนหน้าเหรอไง เลดี้?
“มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเลี้ยงให้เชื่องและเอาข้าวให้กิน โดยที่ไม่ใส่ปลอกคอก่อนหน่ะ เห็นมั้ย ดังนั้น ชั้นจะให้ข้าวนายกิน และเลี้ยงนาย เมื่อชั้นใส่ปลอกคนนายสำเร็จแล้ว”
“งี้เธอจะยังเล็งที่จะใส่ปลอกคอชั้นซักวันนึงอ่ะดิ?”
“ใช่ เหมือนที่ชั้นพูดก่อนหน้า ชั้นไม่ใช่คนประเภทที่ปล่อยเหยื่อ ที่ชั้นเล็งไว้แล้วให้หลุดเงื้อมมือไป”
ผบ.ลท.เซเรน่า วางนิ้วไว้ที่ริมฝีปากที่หวานฉ่ำของเธอ และส่งสายตาจีบหนุ่มมาให้ผม ความรู้สึกของเหงื่อเย็น วิ่งลงที่สันหลังของผม มันเป็นจินตนาการของผม ใช่มั้ย? ให้มันเป็นอย่างนั้นเถอะนะ
เอลม่าและมีมิ รู้สึกถึงอันตรายบางอย่าง หลังจากที่เห็นผบ.ลท.เซเรน่าเป็นแบบนั้น และทั้งสองคนจับแขนของผมอีกครั้ง ผบ.ลท.เซเรน่า หัวเราะคิกคักในความสุกสนาน หลังจากที่ได้เห็นการกระทำของพวกเธอ
“สำหรับตอนนี้ มาแค่พอใจกับที่นายเห็นด้วยกับคำร้องของชั้นเถอะ ชั้นจะส่งคำร้องอย่างเป็นทางการไปให้กิลด์ และเราจะไปอยู่ในความดูแลของนายในตอนนั้น และชั้นก็จะสงดาต้าที่เกี่ยวข้องไปให้กิลด์ด้วย”
“ได้ โอเค ชั้นจะสุภาพให้ได้มากที่สุด เมื่อคุยกะเธอระหว่างชั่วโมงงาน ดังนั้นได้โปรดอภัยให้ชั้นถ้าชั้นไปหลุดปากซักครั้ง”
“ได้ ได้โปรดทำอย่างนั้น แต่รู้มั้ย ชั้นไม่ถือ ถ้านายจะคุยกับชั้นสบายๆกว่านี้ เมื่อเราอยู่ตามลำพังกันน่ะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ได้เลย”
แต่ผมไม่มีเจตนาจะไปเจอกับเธอตามลำพังเลยนะ
—————————————————————
“นายกล้าๆมากเลยนะที่ไปว่าเจ้าหน้าที่ระดับสูงของกองทัพอิมพีเรียล และเลดี้ของตระกูลมาร์ควิสแบบนั้น…… ชั้นเหงื่อไหลเป็นถังตลอดเวลาเลย”
เอลม่าเปิดประเด็นขึ้นมา ระหว่างที่เรากินข้าวเที่ยง หลังจากผบ.ลท.เซเรน่าจากยานเราไป ข้าวเที่ยงของเอลม่าประกอบไปด้วยบางอย่างที่คล้ายพาสต้าสไตล์ญี่ปุ่น และสลัดพร้อมกับไก่ ปรุงในซอสเสฉวน
“ถ้าเธอโวยวายและยอมแพ้หลังจากที่ แค่ยั่วแค่นั้น มันจะหมายถึงเธอไม่ได้จริงจังเกี่ยวกะดีล แต่ เพราะเธอไม่ทำ และแม้แต่หัวเราะใส่มันระหว่างที่บอกว่ายกโทษให้ชั้น ชั้นเดาว่าเธอค่อนข้างที่จะเอาจริงที่จะผูกชั้นเข้าไป ถ้าชั้นไปลดการป้องกันลงแม่ต่หน่อยเดียว มันมีโอกาสดี ที่เธอจะวางกับดักใส่ชั้น ชั้นเลยผ่อนคลายกับเธอไม่ได้เลยซักนิด และไปสัญญาอะไรกับเธออย่างรีบๆไม่ได้ด้วย”
ข้าวที่ผมกิน ประกอบไปด้วยแฮมเบอร์เกอร์ เฟรนซ์ฟรายส์ และอะไรบางอย่างปั่น ที่ปั่นมันมีรสตามหลังออกหญ้าๆเล็กน้อย แต่มันก็ยังอร่อย ยังไงที่ปั่นนี่มันอะไรกัน?
“คนนั้นไม่ไหว เธออันตราย”
มีมิระวังผบ.ลท.เซเรน่าอย่างผิดปรกติ เธอมองผมและเคี้ยวข้าวห่อไข่ที่ยาไปด้วยซอสมะเขือเทศอยู่มากมาย
ไม่ ไม่ ผบ.ลท.เซเรน่านั้นแน่นอนว่าเป็นคนสวยดินระเบิด ที่หุ่นดีและหน้าอกใหญ่ แต่ผมไม่ใช่คน ที่จะหวั่นไหวกับผู้หญิงแบบนั้น ที่ดูเหมือน การจุติของกับระเบิด ไม่ต้องกังวลน่าสาวๆ
“ยังไงซะ มาฝึกกันสำหรับตอนนี้ ชั้นจะโฟกัสไปกับคำร้อง พี่อยากให้มีมิฝึกเป็นโอเปอร์เรเตอร์ต่อไป โปรดสนับสนุนเราเท่าที่เห็นสมควรนะ เอลม่า”
“ได้เลย นั่นคือทั้งหมดที่เราทำได้สำหรับตอนนี้ ยังไงซะ ทหารรับจ้างอย่างเราๆ ยังไงก็ไม่ได้ใช้แต่ละวันอยู่แต่ในอันตรายตรงๆ มันก็มีเวลาแบบนี้ด้วย ดังนั้นให้มั่นใจว่าฝึกอย่างสม่ำเสมอ เพื่อที่ทักษะนายจะไม่ขึ้นสนิม ฮิโระ”
“ชั้นจะทำเต็มที่ อืม มันไม่เหมือนว่าชั้นไม่มีแผน”
การสอนผ่านปากจะแค่ทำไปสู่การที่ผมได้เป็นผู้ฝึกสอนมันนำไปสู่กลยุทธ์ในเก้าอี้ พวกเขาก็ควรได้รับประสบการณ์จริงบ้างระหว่างนั้นด้วย ผมจะทำหน้าที่เป็นคนรุกถ้าเกิดมันจำเป็น และเผชิญหน้ากับพวกคุณๆทหาร ในการฝึกการต่อสู้ เราควรจะใช้ซิมูเลเตอร์อย่างอุดมสมบูรณ์
“ยังไงซะ เพราะชั้นรับงานมา ชั้นต้องทำมันให้ถูกต้อง ชั้นจะไม่ไปเสี่ยงชีวิต บวก ชั้นก็ให้เจ้าหน้าที่เลดี้ขุนนางติดค้างชั้นด้วย และได้เงินนิดหน่อยเพิ่มเติมมา เพราะมีมิก็ไปฝึกได้ด้วย มันทั้งหมดเลยไม่ได้แย่ขนาดนั้น”
“ฮิโระ-ซามะ”
“หืม?”
“ระวังตัวนะ โอเคมั้ย?”
“ได้”
ผมไม่ทราบว่ามีมิแค่กังลกับผบ.ลท.เซเรน่าเป็นพิเศษ หรือจริงๆน้องเค้าไม่เชื่อใจผมเมื่ออมันเป็นเรื่องสิ่งต่างๆแบบนี้…… มันเป็นอย่างแรก ใช่มั้ยหนู? โปรดบอกพี่ที่ว่ามันเป็นอย่างแรก
“อย่างเข้าไปติดบ่วงของเลดี้ขุนนางคนนั้นนะ โอเคมั้ยพี่”
“เชื่อใจพี่ซักครั้งไม่ได้เลยเหรอ!?”
“อื้ม เพราะนายผิดคดีเก่าไง หลังจากทั้งหมดน่ะ”
“ปฏิเสธเรื่องนั้นไม่ได้ ใช่”
ผมอ่อนแอกับการเอาความผิดพลาดมาขัดขาแบบนี้ และดังนั้น ผมใช้ส่วนหลังของวันเพื่อพยามยามที่จะป้อเอลม่า และมีมิที่บูดบึ้งแปลกๆ สามเราไม่ได้ก้าวออกไปจากกฤษณะซักก้าว และใช้เวลาทั้งหมด หมกกันอยู่ในยาน มันดี ที่จะมีวันแบบนี้ บางครั้งบางครา เพราะทั้งหมด สิ่งต่างๆจะยุ่งๆ ในวันที่จะตามมา
ขอบคุณสำหรับเงิน 100 บาท
เป้าหมายเดือน 7/66
ค่าเน็ต 200/200
รับยา ยาหมด 200/200
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 1028/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook