“อาจารย์..”
เสียงละเอียดอ่อนดังจากด้านหลังเจ้าหมู่ตึกมู่ตาน นางรู้ว่ามันเป็นศิษย์นางและรีบเช็ดน้ำตาก่อนหันไป
แต่สภาพของเสี่ยวตานตานทำให้นางโกรธ”เกิดอะไรขึ้น? หยานฟู่ยุ่งกับเจ้าอีกแล้วหรือ?เขาทำอะไรกับเจ้า?”
เสี่ยวตานตานเม้มปาก กลั้นน้ำตาขณะส่ายหัว”อาจารย์ เขายังไม่ได้ทำอะไร”
เจ้าหมู่ตึกม่ตานแสดงความเครียดขณะลูบหัวเสี่ยวตานตาน”ตานตาน ข้าผิดเองที่ตำหนิเจ้า”
“อาจารย์ ข้าไม่เป็นไร แต่ท่านต้องทนความอัปยศเช่นนี้เพราะท่านห่วงหมู่ตึกฮัวอวี่”
“อย่าพูด”เจ้าหมู่ตึกมู่ตานแทรก”ตานตาน จำไว้ให้ดี ผู้ชายในโลกนี้จะรู้แค่วิธีปิดบังเจตนาเบื้องหลังคำหวาน พวกเขาบอกรักเจ้า บอกว่าตายได้เพื่อเจ้า แต่พอถึงเวลาจริง พวกมันจะทิ้งเจ้า!”
ดวงตาของเสี่ยวตานตานกวาดมองรอบ ๆ ก่อนพึมพำ”บางทีอาจมีข้อยกเว้น”
“ตานตาน เจ้าพูดอะไร?”
น้ำเสียงของเจ้าหมู่ตึกมู่ตานกลายเป็นเข้มงวด”ผู้ชายทุกคนในโลกไร้หัวใจกันหมด ไม่มีข้อยกเว้น หลินจื่อเทียนก็เหมือนกัน อาจารย์ของเขาก็เหมือนกัน และแม้กระทั่งหยานฟู่นั่น..ฮึ่ม พวกมันเห็นแค่เราเป็นหญิงสำส่อน พวกมันจะไม่มีวันทำเพื่อเรา!ผู้หญิงทำได้แค่พึ่งพาพวกมัน ไม่มีชายใดคู่ควรให้เราไว้ใจ!”
“แต่อาจารย์”เสี่ยวตานตานหน้าแดง”ไม่ใช่ว่าจั๋วฝานปรากฏตัวเร็ว ๆ นี้หรือ?ข้าได้ยินว่าเขาบุกเข้าเมืองชิงหมิงเพื่อสาวนางหนึ่ง ฆ่าผู้อาวุโสเจ็ดแห่งโหยวหมิงกู่ เขาเต็มใจท้าทายโหยวหมิงกู่เพื่อนาง นี่ไม่ใช่ความรักหรือ?”
“จั๋วฝาน?”
เจ้าหมู่ตึกมู่ตานอ้าปาก”ข้าไม่เคยเจอเขาและไม่สามารถตัดสินได้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน แต่ข่าวลือบอกว่าเขาเป็นปีศาจกระหายเลือด การต่อสู้ของเขากับโหยวกุ่ยฉีอาจไม่เกี่ยวอะไรกับหญิงสาวนั่น มันอาจเป็นความขุ่นเคืองระหว่างเขากับผู้อาวุโสเจ็ด”
“แต่…ไม่ใช่ว่าข่าวลือทั้งหมดกระจายโดยโหยวหมิงกู่หรือ?นี่ชัดเจนว่ามันเป็นการจงใจใส่ร้ายเขา!”เสี่ยวตานตานพูด
เจ้าหมู่ตึกมู่ตานเลิกคิ้ว”สาวน้อย ทำไมเจ้าถึงพูดเรื่องเขาขึ้นมา?เจ้าเองก็ไม่เคยเจอเขา!”
เจ้าหมู่ตึกมู่ตานเริ่มประติดประต่อ”อืม เจ้าทำตัวแปลก เอาแต่บ่นหลินเทียนอวี่ขณะออกไปสร้างปัญหา มันเพราะจั๋วฝานสินะ?”
จั๋วฝานกตตะลึง[เจ้ากำลังบอกว่าผู้หญิงคนนี้ทำตัวเหิมเกริมและทำให้ตระกูลตงอัปญสเพราะข้า?ข้าจำไม่ได้ว่ามีเสน่ห์ขนาดนั้น ตั้งแต่เมื่อไรที่ชื่อข้าโด่งดังพอทำให้ผู้หญิงเลียนแบบข้าและทำลายความสุขของตระกูลอื่น?”
[การเป็นคนดังก็มีข้อเสียสินะ]จั๋วฝานแหงนมองฟ้า
เสี่ยวตานตานหน้าแดง”อาจารย์ อย่าล้อข้า ข้าแค่หวังว่าจะเจอชายเช่นนั้น คนที่เต็มใจยืนหยัดต่อต้านเจ็ดตระกูลใหญ่เพื่อหญิงสาว”
“และนั่นทำให้เจ้ายิ่งไม่พอใจหลินเทียนอวี่สินะ?”เจ้าหมู่ตึกมู่ตานเห็นและถอนหายใจ”เด็กโง่เอ๋ย ต่อให้มีชายเช่นนั้นจริง มันก็ไม่ได้หมายความว่าเจ้าจะโชคดีพอได้เจอเขา เรา หญิงของหมู่ตึกฮัวอวี่จะแต่งงานกับคนจากตระกูลใหญ่เพื่อรักษาความยิ่งใหญ่ของเราเท่านั้น เจ้าต้องยอมรับชะตากรรมนี้!”
เสี่ยวตานตานถอนหายใจและพยักหน้า
เจ้าหมู่ตึกมู่ตานตบไหล่นาง”ตานตาน ข้าเหนื่อยแล้ว ไปลาดตระเวนรอบคลังสมบัติแทนข้าซะ”
“ค่ะ อาจารย์!”เสี่ยวตานตานก้มหัว
ดวงตาของจั๋วฝานทอประกายยินดี เขาได้สิ่งที่ต้องการโดยไม่ต้องถาม[มันเหมือนกับการมอบน้ำให้คนกระหาย ช่างสบาย!]
เขาเรียกทารกโลหิตกลับและค่อย ๆ ตามเสี่ยวตานตานไป
หลังผ่านไปสิบห้านาที เขาก็เห็นว่าตรงหน้าเขาคือหอคอยสูงห้าสิบเมตร ถ้าเพ่งมอง เขาพบพลังงานแปลก ๆ รอบมัน
ค่ายกล!
จั๋วฝานหรี่ตาและถอย ค่ายกลนี้ควบคุมโดยคนแถวนี้ ถ้าเขาบุกเข้าไป เขาจะดึงดูดยอดฝีมือรอบ ๆ
[แต่ทมำค่ายกลนี้ถึงไม่มีบนแผนที่?หรือเจ้าหมู่ตึกชิงฮัวจะไม่รู้?]
จั๋วฝานพยายามหาเหตุผลแต่ก็ไม่ได้อะไรมาก เขาโยนความคิดทิ้งไป เขาวางแผนเอารากโพธิ์ออกมาแล้วหนีอยู่แล้ว ทำไมเขาถึงต้องมอบมันให้นาง
ดังนั้นจั๋วฝานจึงให้ความสนใจของท่าทางเสี่ยวตานตานขณะที่นางตะโกน”เปิด!’
พลังงานรอบหอคอยหดถอย
เสี่ยวตานตานเข้าไป ขณะที่จั๋วฝานตามไปติด ๆ
หอคอยมีหกชั้น ส่องสว่างด้วยมุกราตรี เสี่ยวตานตานตรวจสอบสมบัติแต่ละชั้น เคล็ดบ่มเพาะ อาวุธจิตวิญญาณกับสมบัติมาร บนชั้นหก กล่องไม้วางอยู่บนม้านั่งกลางห้อง
เสี่ยวตานตานเปิดมันอย่างเบามือ เผยให้เห็นรากสีเขียวเข้มแผ่กลิ่นหอม ส่องสว่างในแสงจันทร์!
ปึก!
เสี่ยวตานตานปิดมันและยิ้ม”ทั้งหมดอยู่ครบ!”
จากนั้นร่างสีดำก็ไหววูบและบีบคอนาง ทำให้นางหมดสติ
“ฮี่ๆๆ พอเห็นว่าเจ้าเป็นผู้ชื่นชอบข้า ข้าจะปล่อยเจ้าไป!”
ผ้าดำตกลง เผยให้เห็นรอยยิ้มชั่วร้ายของจั๋วฝาน เขาเปิดกล่องและนำรากออกมา
แต่วินาทีที่เขาแตะมัน เขาก็กรีดร้อง”บัดซบ..ของปลอม!’
จั๋วฝานตื่นตระหนก มันดูคล้ายกับของจริงมากจนเขาแยกแยะด้วยสายตาไม่ได้
รากโพธิ์มีแก่นชีวิต และด้วยความที่เป็นราก มันจึงยังมีชีวิต
แต่สิ่งนี้ดูเหมือนของจริงทุกประการยกเว้นว่ามันไม่มีพลังชีวิตข้างใน
นี่เห็นได้ชัดว่าเป็นมาตรการป้องกันขโมย!
จั๋วฝานหรี่ตา เริ่มสงสัยว่าฉินไช่ชิงวางแผนไว้ แต่มันมีประเด็นอะไรถึงคิดให้เขาขโมยของปลอม?
[มันเพื่อหลอกราชาเม็ดยาอสูรหรือ?]
เขาวางรากลงกล่องและเก็บมันเข้าแหวน
เนื่องจากมันเป็นของปลอม เขาก็ควรมอบมันให้เจ้าหมู่ตึกชิงฮัวและดูปฏิกิริยานาง
“ใครกันที่กล้าบุกคลังสมบัติของหมู่ตึกฮัวอวี่?”
เสียงผู้หญิงดังจากด้านหลังเขา เขาสามารถรู้สึกได้ถึงพลังของนางและรู้ว่ามันเป็นยอดฝีมือระดับนภา
เขาตัดสินใจกระโจนผ่านหน้าต่างและวิ่งหนี
แต่ยอดฝีมือระดับนภาจะปล่อยเขาไปง่าย ๆ ได้ไง?
ผ้าผืนบางขวางทางเขา สาวงามผู้สูงส่งนั้นคล้ายกับเทพธิดา
จั๋วฝานมองทะลุผ้าไม่ได้ แต่ก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก
[บัดซบ!หมู่ตึกฮัวอวี่เต็มไปด้วยสาวงามจริง ๆ!แต่ข้ามาเพื่อขโมยของ ไม่ใช่สาวงาม]
จั๋วฝานบุกกระโจน
ผู้หญิงคนนั้นคาดไม่ถึงว่าผู้บ่มเพาะหลอมกระดูกขั้นสองจะพุ่งใส่นาง นี่ไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย
นางหัวเราะเยาะและส่งฝ่ามือไป
จั๋วฝานฉีกยิ้มขณะที่มันกำลังจะโดนตัวเขา เขาเลือนหายไปด้วยท่าเท้า วินาทีต่อมา เขาก็ไปปรากฏด้านหลังนาง
นางไม่คิดว่าเขาจะมีวิชาแบบนี้และไม่ทันระวัง ปฏิกิริยาที่ช้าไปของนางปล่อยให้เขาหนีไปได้ไกลหลายสิบเมตร
แต่นางคือยอดฝีมือระดับนภาและสามารถไล่ทันได้ มือละเอียดอ่อนของนางจับไหล่เขาขณะที่นางหมุนตัว ออกแรงบีบจับจั๋วฝานไว้กับที่
“ฮี่ๆๆ เสร็จข้า!”
จั๋วฝานแสยะยิ้ม แทนที่จะสะบัดนาง เขากลับคว้ามือนาง ไม่ยอมปล่อย ในเวลาเดียวกัน สายฟ้าก็ระเบิดเมื่อเขากางปีก
ปีกสายฟ้าคือสมบัติมารระดับหกและจะส่งผู้บ่มเพาะระดับนภาคนนี้ไปนรก
จั๋วฝานกำลังใช้ลูกไม้สกปรกและโหดร้าย แต่นี่คือสิ่งที่เขาถนัด
พอรับรู้ถึงอันตราย นางก็ปลดปล่อยพลังทั้งหมด!
ปราณเย็นสะบัดมือของจั๋วฝานออกไป เขาหุบปีกและกรีดร้อง”พี่สาวฉู่ฉู่”
หญิงสาวเองก็ตกใจไม่แพ้กัน”อย่าบอกข้านะว่าเจ้าคือ..”
จั๋วฝานไม่คิดว่าจะโดนฉีกหน้ากากเร็วขนาดนี้ แต่ก็เลือกใช้จังหวะที่นางตกใจหายตัวไปในความมืด
ฉู่ฉู่ถูกทิ้งให้ยืนนิ่งตรงนั้น