สัตว์ร้ายยังคงโจมตีบาเรียอย่างต่อเนื่องในขณะที่ปีศาจจากเบื้องบนยังคงเพลิดเพลินกับการแสดงเพื่อรอเวลาแห่งความสิ้นหวัง
“พร้อมไหมครับ?”
“อืม”
ทันทีที่ผมพูดจบบาเรียก็พังในทันที สัตว์ร้ายที่ล้อมรอบเราจากทุกทิศทางก็ทะลักเข้ามา
ในขณะที่ผมรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย เอเลนอร์ยังคงดูสงบนิ่งเหมือนเช่นเคย ขณะที่สัตว์ร้ายทะลักเข้ามา เธอก็ยกคันธนูขึ้นและพูด
“[ Stars Fall ]”
เธอยิงลูกธนูขึ้นไปบนฟ้าอย่างไม่รีรอ หลังจากลูกธนูพุ่งขึ้นไปบนฟ้าแล้วก็มีแสงสว่างจ้าจากมันกระจายไปทั่วทิศทาง
ผมรู้สึกได้ถึงลมที่พัดผ่านและในวินาทีต่อมา สัตว์ร้ายทุกตัวที่อยู่รอบตัวผมก็ตายในทันที
เหตุการณ์นี้ได้ทำให้ผมตกอยู่ในความงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง
ในขณะที่สิ่งที่ผมเห็นนั้นน่าทึ่งมาก ความเข้มข้นที่แท้จริงในการดึงสิ่งนั้นออกมานั้นไม่น่าเชื่อ โดยพื้นฐานแล้ว เอเลนอร์ควรจะแยกลูกธนูของเธอออกแล้วยิงออกไป ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่เป็นปัญหาอะไร
แต่สิ่งที่ทำให้การโจมตีนี้น่าทึ่งคือความจริงที่ว่ามันเก็บเกี่ยวชีวิตของทุกสิ่งที่อยู่ใกล้เธอ ศัตรูทั้งหมดที่อยู่ใกล้เราขั้นต่ำคือต้นกำเนิดระดับ 5 ขึ้นไป สำหรับการที่เธอซึ่งตอนนี้อยู่ในระดับต้นกำเนิดระดับ 1 แล้วสามารถฆ่าพวกสัตว์ร้ายได้นั้น ลูกธนูทั้งหมดคงจะต้องเป็นอันตรายถึงชีวิต
นั่นหมายความว่าลูกธนูทั้งร้อยที่เธอยิงต้องคร่าชีวิตพวกสัตว์ร้ายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว ต้องรู้ก่อนว่าลูกธนูไม่มีตัวระบุตำแหน่ง นั่นหมายความว่าเอเลนอร์ควบคุมลูกธนูทั้ง 100 ดอกพร้อมกันโดยเล็งให้ทุกดอกสามารถฆ่าพวกสัตว์ร้ายได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว
‘ดูเหมือนว่าเราจะประเมินตัวเองสูงเกินไปจริงๆ’
ความจริงแล้วผมอาจจะกำจัดสัตว์ร้ายพวกนั้นลงได้เหมือนกัน แต่นั่นก็ด้วยพละกำลังที่แท้จริง ไม่ใช่ทักษะที่แท้จริง มีความแตกต่างกันมากระหว่างทั้งสองอย่าง
“ออสตินรีบไปกันได้แล้ว”
เอเลนอร์พูดพร้อมกับหน้าที่ซีดเซียวขณะเรียกผม ผมเลยได้สติกลับคืนมา
“ขอโทษด้วยครับ ผมแค่ทึ่งเกินไปหน่อย”
หลังจากพูดจบลูกธนูที่ติดอยู่กับคันธนูของผมก็ถูกยิงออกไปยังพื้นที่ที่มีการรวมตัวกันของสัตว์ร้ายน้อยที่สุด ลูกธนูดอกเดียวที่ผมยิงไปนั้นเจาะผ่านสัตว์ร้ายอย่างรวดเร็วเพื่อสร้างเส้นทางออกไป
ในเวลาเดียวกันนั้นผมก็ร่าย [ ฟื้นฟู ] และ [ เร่งความเร็ว ] ใส่เอเลนอร์เพื่อคืนพลังให้เธอ หลังจากนั้นเราก็รีบวิ่งออกจากวงล้อมอย่างรวดเร็ว ผมเลยนำลูกธนูยิงออกไปเพื่อกำจัดวิ่งมันก่อนจะหนีออกไป
ภายในไม่กี่วินาทีเราก็ออกมาได้ แต่สิ่งที่เราฆ่าไปเป็นเพียงแค่น้ำหยดหนึ่งจากทะเลสาปเท่านั้น สัตว์ร้ายยังคงไล่ตามเราอย่างต่อเนื่อง ขณะที่พวกเราวิ่งเราก็ยังคงยิงธนูเพื่อรักษาจำนวนสัตว์ร้ายไว้
เสียงหัวเราะของปีศาจและเสียงนาฬิกาเดินยังคงดังก้องอยู่ในหัวของเรา พวกเราทำได้เพียงแค่วิ่งต่อไป เราวิ่งต่อไปประมาณครึ่งชั่วโมง
ในช่วงเวลานั้นผมต้องร่ายคาถาใส่เอเลนอร์เพื่อให้เธอวิ่งตามผมทัน ความจริงแล้วไม่ใช่เรื่องยากเลยถ้าผมออกแรงแบบเต็มที่ ผมอาจจะหยุดพวกมันไว้ได้ 2 ชั่วโมง แต่เราก็ยังคงวิ่งต่อไปอีก 2 ชั่วโมง
แต่อนิจจาสิ่งต่างๆ มักจะไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ ขณะที่เราวิ่งไปไกลจนทิ้งระยะห่างได้พอควรแล้วนั้น พื้นด้านล่างเอเลนอร์ก็เปิดออก
สัตว์ประหลาดซึ่งมีลำตัวเหมือนปลาแต่มีดาบที่แหลมคมขนาดใหญ่อยู่บนใบหน้าพุ่งออกมาทางเอเลนอร์
เธอรู้สึกถึงอันตรายและหลบ แต่ปลายดาบที่เหมือนปากยังคงเล็งมาที่เธออยู่
“เวรแล้ว! นั่นมันเข็มพิษ”
ในเวลาเดียวกันนั้นเองเอเลนอร์หลบได้หลบลูกธนูของผมและมันได้บินผ่านไปโดนสัตว์ประหลาดก่อนจะฆ่ามันด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว แต่มันก็สายเกิดไปแล้ว เอเลนอร์ถูกเข็มพิษเข้าจนรู้สึกอ่อนแอและล้มลงกับพื้น
ผมไม่รอช้าอีกต่อไปและอุ้มเธอขึ้นมาก่อนจะแบกขึ้นหลัง ผมฉีกเสื้อผ้าออกมาเพื่อมัดแขนเธอไว้ที่คอและจับขาเธอไว้
แต่ในขณะเดียวกันสัตว์ร้ายที่เราถอยห่างออกมาก็เริ่มเข้ามาใกล้แล้ว
“[ Sonic Boom ]”
ทันทีที่ฉันร่ายมันเสร็จ คลื่นลมลูกใหญ่ก็แผ่กระจายออกจากขาของผมก่อนจะผลักผมไปด้านหน้า
‘บ้าจริง! ทำไมถึงเป็นแบบนี้ฟะ’
เข็มพิษ ผมไม่คิดว่าจะมีสิ่งนี้อยู่ที่นี่ด้วย ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่ามันมีพิษอยู่ในเข็ม
แต่เอเลนอร์แตกต่างจากคนปกติ สิ่งนี้ไม่ได้ฆ่าเธอหรือทำอะไร นอกจากทำให้เธอเป็นอัมพาตอย่างสมบูรณ์ มานาและความสามารถในการเคลื่อนไหวของเธอถูกช่วงชิงออกไป สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือขยับปากเท่านั้น
“ฉันขอโทษนะ ดูเหมือนอาจารย์ของเธอจะไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่นักนะ”
ขณะที่ผมกำลังวิ่งอยู่ก็ได้ยินเสียงเอเลนอร์พูดขึ้นมาจากข้างหลัง ผมสัมผัสได้ถึงความหงุดหงิดและความผิดหวังจากน้ำเสียงของเธอ เธอคงรู้สึกอับอายขายหน้าอย่างมากที่ตกหลุมพลางของไอ้ปีศาจนั่น
“อาจารย์กำลังพูดเรื่องอะไรเหรอครับ? สิ่งที่ผมเห็นก็คืออาจารย์ที่ยอดเยี่ยมของผมที่เผชิญหน้ากับฝูงสัตว์ร้ายโดยปราศจากความกลัวและบุกทะลวงสังหารสัตว์ร้ายมากมายด้วยลูกธนูดอกเดียวครับ”
“ผมเห็นเธอยืนอย่างไม่เกรงกลัว ผมเห็นเธอต่อสู้อย่างไม่หวั่นเกรงและเห็นเธอหลบหลีกช่วงเวลาอันตรายได้อย่างง่ายดาย”
“ในหัวใจของผม อาจารย์เป็นคนที่สุดยอดอยู่เสมอครับ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต ผมรู้เพียงแค่ว่าอาจารย์ของผมนั้นเป็นคนที่สุดยอดเท่านั้นครับ”
ผมหยุดพูดและวิ่งต่อไป นั่นเลยทำให้ผมพลาดที่จะได้เห็นใบหน้าที่ตกตะลึงของเอเลนอร์ก่อนจะกลายเป็นรอยยิ้มที่น่าทึ่งอย่างรวดเร็วในเวลาต่อมา
ขณะที่ผมกำลังคิดว่าตัวเองหนีมาได้ไกลแล้วนั้นก็ได้ยินเสียงพื้นสั่นสะเทือนขึ้นมา เมื่อผมมองไปทางด้านหน้าก็พบเข้ากับฝูงสัตว์ร้ายอีกฝูงที่กำลังวิ่งเข้ามาทางผม ฝูงสัตว์ร้ายที่มาจากด้านหน้านั้นมีแต่ตัวที่สูงกว่าระดับต้นกำเนิดทั้งนั้น
“บ้าเอ้ย!”
“ทิ้งฉันไว้ออสติน”
ขณะที่ผมสบถออกมาก็ได้ยินเสียงของเอเลนอร์ที่พูดขึ้นมา เมื่อผมหันไปก็เห็นเอเลนอร์ที่กำลังมองกระแสสัตว์ร้ายด้วยใบหน้าที่จริงจัง
เอเลนอร์หันมามองผมก่อนจะพูดขึ้นมา
“ทิ้งฉันไว้ที่นี่ออสติน ฉันมีอุปกรณ์ข้ามมิติอยู่ในแหวนมิติของฉัน มันอาจจะไม่ปลอดภัย 100% แต่เธอน่าจะรอดไปจากที่นี่ได้อยู่ ดังนั้นการฉันทิ้งไว้ที่นี่จะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้ว”
ความเงียบเกิดขึ้นครู่หนึ่ง
ผมมองเข้าไปในดวงตาของเอเลนอร์และตอบกลับไปเพียงคำเดียว
“ไม่มีทางครับ”
เมื่อได้ยินคำตอบของออสติน เอเลนอร์นั้นไม่ได้แปลกใจเลย ทำไมเธอจะไม่รู้หล่ะว่าเขาเป็นคนแบบไหน เธอรู้ว่าเขาจะไม่มีทางทอดทิ้งเธอแน่ๆ แต่การได้ยินคำตอบจากปากของเขานั้นก็ยังคงทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจอยู่ดี
สำหรับเอเลนอร์ที่กำลังอ่อนแอนั้น การได้รับการสนับสนุนจากใครซักคนเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยได้รับมันมาก่อนและบอกตามตรงว่าเธอมีความสุขมาก
“นี่ไม่ใช่การต่อรองนะออสติน ฟังที่ฉันพูดแล้วออกไปจากที่นี่ซะ! นี่คือคำสั่งจากอาจารย์ของเธอ ไปซะ!!”
“ถ้าเธอไม่ไป ฉันจะยกเลิกความสัมพันธ์ของเราที่นี่และตอนนี้เลย ดังนั้นอย่าทำให้ฉันต้องทำแบบนั้นเลยนะออสติน ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้เลย”
“เข้าใจแล้วครับ”
ผมตอบโดยมองไปที่เอเลนอร์ เธอมองกลับมาที่ผมอย่างประหลาดใจ ผมทำเพียงแค่ส่งรอยยิ้มอันอบอุ่นให้เธอ ที่เรื่องเป็นแบบนี้นั้นถือเป็นความผิดของผมและผมจะแก้ไขมัน
“อาจารย์จำตอนที่ผมบอกว่าทำไมถึงอยากได้ธนูเป็นอาวุธได้ไหมครับ?”
“นั่นเพื่อปกป้องครับ ปกป้องครอบครัวของผมและคนที่ผมรัก เพื่อให้แน่ใจว่าผมจะไม่ตกอยู่ในความสิ้นหวังและตอนนี้อาจารย์คือคนที่ผมรักครับ แม้ว่าอาจารย์บอกว่าจะตัดความสัมพันธ์ของเรา ผมก็จะยังปกป้องอาจารย์ต่อไปโดยไม่เสียใจครับ”
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต