บทที่ 66 – เป็นไปตามขั้นตอน
แอเรียนไม่รู้ว่าสิ่งที่เจ้าอิออนนี่ต้องการจะทำคืออะไร และเขาก็รู้ดีว่ามันไม่ใช่เรื่องที่เขาจะสามารถแก้ไขได้โดยง่ายด้วย
เพราะมันรู้อนาคตของทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการได้ การดึงเอามันออกมาใช้ถือเป็นเรื่องที่ผิดพลาดอย่างแท้จริง
แม้ความจริงที่ว่ามันจะสามารถช่วยให้เขาค้นพบจุดอ่อนของสัตว์ประหลาดนั้นได้ก็ตามทว่าคนที่อยู่ตรงหน้าแอเรียนกลับถูกเจ้าอิออนกระตุ้น
กระตุ้นจนสามารถสลายพลังงานของเขาออกไปได้.. แม้จะไม่ค่อยเข้าใจหลักการแต่พลังของอีกฝ่ายคงจะเป็นการทำให้พลังงานนั้นขาดความมั่นคง
จนสลายหายไปในที่สุด.. เหมือนกับว่าพลังงานได้แก่เฒ่าและดับสลายไปตามกาลเวลาเอง.. ถ้าจะพูดให้เข้าใจง่ายกว่านั้น
ที่อีกฝ่ายทำก็คล้ายกับการเร่งอายุขัยของทุกสิ่งทุกอย่างนั่นแหละ.. แอเรียนยกมือออกคำสั่งทันที
“ทุกคน— ไม่ต้องออมมือ เรามีเวลาเหลือไม่มาก”
เขาไม่รีรออะไรร่างของคนสิบคนก็พุ่งดิ่งเข้าหาเอวานที่รอบทิศทาง ในเมื่อตัดสินใจแล้วก็ไม่จำเป็นต้องลังเล
แน่นอนว่าเอวานที่ใช้พลังนั้นของแวมไพร์ไปส่งผลให้หน้าของเธอซีดเผือดลง.. แม้ว่าเธอจะเข้าใจหลักการทำงานของพลังแวมไพร์
แต่เธอก็เป็นแค่แวมพีร์ การควบคุมละเอียดอ่อนขนาดนั้นแม้เป็นไปได้ในทางหลักการ แต่พละกำลังของเธอก็ไม่ได้มีมากขนาดนั้น
อันที่จริงที่ใช้ได้เมื่อกี้ก็เป็นเพราะเลือดเจ้าอาโก้ที่สาดกระจายอยู่ทั่วพื้น แต่ตอนนี้เลือดนั้นหายไปจนหมดพร้อมกับการป้องกันเมื่อสักครู่
คนสิบกว่าคนที่มีพลังในการสร้างแม้กระทั่งระเบิดไฮโดรเจนกำลังพุ่งตัวเข้าโจมตีผู้หญิงคนหนึ่งที่แทบไม่ต่างจากคนธรรมดาเท่าไหร่นัก
แอเรียนพุ่งเข้าโจมตีใส่เอวานด้วยคลื่นพลังที่เอวานมองไม่ทันด้วยซ้ำ แต่ทว่าในตอนนั้นเองร่างของเอมิลี่ก็พุ่งเข้ามาขั้นกลางระหว่างแอเรียนและเอวาน
เธอยกมือขึ้นสร้างสนามพลังที่หักเหเวกเตอร์ของทุกอย่างที่เข้ามาในระยะออกไปจนหมด พร้อมทั้งคนอื่นๆ เองก็โดนคลื่นพลังของแอเรียนเสียเองจนกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง
ทุกอย่างเกิดขึ้นกะทันหันมาก เอมิลี่ยกมือขึ้นพร้อมกับตวัดออกด้านข้าง พลังงานความร้อนถูกปลดปล่อยออกมารอบดด้าน
ส่งผลให้แอเรียนต้องถอยหลังออกไป.. เขาแสดงสีหน้าดูไม่ได้พร้อมกับแหกปากใส่เอมิลี่
“เอมิลี่.. นี่เธอทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย”
“……”
เอมิลี่ไม่ได้ตอบกับแอเรียน.. ต่อให้เป็นแอเรียนเองสถานการณ์นี้เขาก็คาดการณ์ไม่ถึงเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น
ทว่าผู้ที่บงการทุกอย่างอยู่บนฟ้านั้นฉีกยิ้มกว้างขึ้น.. เอวานมองที่อีกฝ่ายที่จู่ๆ ก็เหมือนจะแตกคอกันเอง
เอมิลี่ยื่นมือมาหาเธอ.. แต่คนที่พูดไม่ใช่เอมิลี่ แต่เป็นอิออนปีศาจสีแดงที่ลอยอยู่ด้านบนนอกอาคาร
“พูดตามตรง ฉันถูกใจสิ่งที่เธอเลือกมากๆ มาร่วมมือกับฉันหน่อยไหม?เอลิซาเบธ”
“……?”
เอวานได้แต่เอียงคอด้วยความสับสน แอเรียนที่เห็นภาพนี้เขาก็ดวงตาหดเกร็งสมองเขาวิ่งผ่านความทรงจำมากมาย
เขา..เงยหน้าขึ้นไปมองอิออนด้วยและตะโดนออกมา
“อิออน.. แก!!!!!ปล่อยไวรัสใส่สมองของเอมิลี่งั้นเหรอ?”
อิออนไม่ได้ตอบมันเพียงหัวเราะคึคึ พร้อมกับมองไปที่เอวาน.. แต่เอวานเองก็ไม่รู้จะตอบออกไปอย่างไรดี
ทว่าสถานการณ์ในตอนนี้เธอเลือกอะไรได้ที่ไหน.. เจ้าสัตว์ประหลาดนั่นน่าจะเป็นศัตรูของศัตรูเธอ ก็อาจจะนับเป็นมิตรเธอได้
แต่พวกมันก็มาด้วยกัน.. เอวานไม่รู้ว่าจะเชื่อได้ไหม ทุกอย่างมันปุบปับและมีข้อมูลมากเกินไปจนเรียบเรียงไม่ทัน
แต่จะแบบไหนเธอก็ต้องเลือก อีกอย่างไอ้สนามพลังที่ผู้หญิงที่ชื่อเอมิลี่นี่กางมันก็เหมือนจะพร่าเลือนลงทุกขณะ
แถมมือของเธอก็พยายามจะดึงกลับเต็มที่ เหมือนเจ้าของร่างจะมาคุมร่างคืนแล้ว.. ทุกอย่างเร่งเร้าเอวาน
เธอสูดลมหายใจเข้าลึก
“ฉันขอถามอะไรก่อน.. แกไม่ใช่..พวกชั่วใช่ไหม?”
อิออนที่ได้ยินแบบนั้นก็ฉีกยิ้ม ราวกับว่าอนาคตทุกอย่างได้ถูกำหนดไว้แล้ว มันหัวเราะเบาๆ พร้อมตอบเอวาน
“ฉันอาจจะเป็นคนชั่วที่เธอว่าก็ได้.. แต่ว่านั่นคือสิ่งที่เจ้าพวกนี้ตัดสินให้ฉันเป็นแบบนั้น ส่วนฉันจะชั่วจริงไหมนั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าเธอจะให้ฉันชั่วไหม คึคึคึ”
“ตกลง”
เอวานไม่มีทางเลือก ขอแค่สิ่งที่เธอร่วมมือด้วยมันไม่ใช่สิ่งที่เธอทำมาตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา เพื่อจะมีชีวิตอยู่
เพื่อที่จะได้อยู่ต่อไปภายใต้ปณิธานและความคิดที่เป็นเธอ.. เธอจึงพยักหน้าตอบรับ อิออนหัวเราะพร้อมกับกล่าวขึ้น
“เอาโทรศัพท์ออกมา.. น่าจะมีใช่ไหม โทรศัพท์?”
“ห้ะ..”
เอวานงุนงงกับสิ่งที่มันกล่าวเตือน เมื่อแอเรียนได้ยินแบบนั้นสีหน้าของเขาก็แทบจะเปลี่ยนสีเป็นสีซีดเผือดทันที
เขาตะโกนสั่งทุกคน
“หยุดมันเดี๋ยวนี้.. ห้ามให้มันได้—”
ทว่ากว่าคำสั่งจะถึงหูทุกคน และทุกคนจะเริ่มเคลื่อนไหว และก่อนจะได้ทำลายสนามพลังของเอมิลี่
ทุกอย่างมันสายเกินแก้ไปแล้วเพราะ… เอวานหยิบโทรศัพท์หน้าจอสัมผัสออกมาวางใส่มือเอมิลี่ เจ้าอิออนหัวเราะร่า
“ลาก่อนนะ แอเรียนและพวกแกมนุษย์ดวงจันทร์ทุกคน”
ร่างของมันพร่าเลือนแทบจะทันที การเชื่อมต่อของทุกคนที่เชื่อมต่อถึงอิออนเหมือนจะถูกตัดขาดอย่างกะทันหัน
ซึ่งนั่นแน่นอนว่ารวมถึงอุปกรณ์ยุทธวิธีที่พึ่งเริ่มทำงานด้วยการช่วยเหลือจากอิออนก็แทบจะดับวู้บไปพร้อมกับ
สนามพลังของเอมิลี่… ทุกคนพุ่งเข้ามาทางนี้ด้วยความเร็วสูงต่างสูญเสียความเร็วกะทันหันเพราะชุดยุทธวิธีถูกขัดขวาง
แรงเฉื่อยอันมหาศาลพาร่างพวกเขาพุ่งตรงเข้าไป.. แม้พวกเขาจะสูญเสียการควบคุมไปชั่วขณะ แต่ชุดก็คงปกป้องพวกเขาจากแรงกระแทก
แต่เอวานที่อยู่ปลายทางพวกเขาทุกคนนั่นแหละที่จะโดนแรงกระแทกโดยตรง.. อิออนพูดขึ้น.. ซึ่งเป็นเสียงที่ดังมาจากโทรศัพท์ของเอวานเองว่า
“หมอบลง”
เอวานตอบสนองตามสัญชาตญาณแทบจะทันที เธอหมอบลงและอิออนก็เจาะกลับเข้าไปยังฐานข้อมูลหลัก
แม้ว่าตัวมันในตอนนี้จะอยู่ที่มือถือของเอวานแล้ว แต่ฐานข้อมูลหรือสมองของมันก็ยังอยู่ที่ Moon 2T EdgeLands อยู่ดี
แต่นั่นก็คือสิ่งที่แอเรียนกลัวเพราะว่า..
“ปิดระบบ”
มันสามารถออกคำสั่งปิดระบบทั้งหมดได้ โดยที่ตัวมันยังไม่ถูกปิดไปด้วยแบบสมบูรณ์ ในความจริงมันอาจจะไม่มีสมองพอจะคำนวณอนาคตอีกต่อไป
และคงไม่ได้เป็นปัญหากับพวกเขา.. แค่ตัวอิออนน่ะนะ เพราะผลลัพธ์ที่ตามมาจากการปิดระบบเซิฟเวอร์ของดวงดาว
ทุกอย่างคงกลายเป็นภัยพิบัติครั้งใหญ่อย่างแน่นอน และไม่ว่าจะชุดนาโนเมทริกซ์ของเขาจะทรงพลังขนาดไหน แต่ถ้าเซิฟเวอร์ถูกปิด
ทุกอย่างก็ล้วน… ไม่มีค่าอะไร ร่างของทุกคนที่พุ่งมาจากคนละทิศนั้นพุ่งดิ่งชนผนังคนละทิศคนละทาง
แม้จะไม่ตายแต่ก็คงกระดูกหักไปหลายซี่.. แอเรียนหน้าเขียวค้ำ ร่างที่ลอยอยู่ค่อยๆ ร่วงลงบนอีกฟากหนึ่งของอาคารตึก
ทว่า—
ชุดที่เหมือนจะควรหยุดทำงานไปนั้นเอง.. ก็กลับมาทำงานแทบจะทันที อิออนหัวเราะเบาๆ
“คึคึคึ ตื่นแล้วสินะ ยัยไอออน”
มันหัวเราะเบาๆ แอเรียนที่ชุดกลับมานั้นก็ลอยตัวกลับมาพร้อมพุ่งตัวเข้าหาอิออนแทบจะทันที การที่อิออนไปอยู่ในมือของคนนอก
มันคือภัยพิบัติที่ใหญ่ไม่แพ้กับสัตว์ประหลาดนั่น.. เพราะหากคนนอกมีอิออนที่เป็นเหมือนจุดศูนย์กลางของดาวเขาในมือ
นั่นก็พูดอีกนัยหนึ่งได้ว่า.. อีกฝ่ายสามารถเข้าถึงข้อมูลทุกอย่างในดวงดาวได้.. ซึ่งนั่นมันเหนือกว่าราชาเสียอีก
ตัวตนที่สามารถเข้าถึงข้อมูลทุกอย่างได้ในดาวของเขามีเพียงแค่อิออนกับไอออนเท่านั้น.. ดังนั้นนี่จึงไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายปานนั่น
ร่างของเขาพุ่งเข้าใส่เอวานด้วยความเร็วเหนือกว่า เอวานยังไม่ทันได้ตอบสนองหรือโต้ตอบอะไรด้วยซ้ำ
ร่างของแอเรียนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ—
“เจ้านี่… มันคือของของพวกเรา”
ไม่ว่าจะเป็นเพราะความโกรธหรือเพราะอะไรก็ตามแต่ แทนที่จะเลือกทำลายมือถือ มันกลับเลือกที่จะโจมตีไปที่เอวาน
หมัดขวาของมันอัดแน่นไปด้วยมวลที่แตกไปมาเหมือนกับกำลังจะระเบิดออกมา
“ตายซะ”
ทว่าอิออนก็พูดขึ้น
“ความสิ้นหวังของพวกแกมาถึงแล้ว”
เงาร่างลึกลับพุ่งแหวกผ่านอากาศจน อากาศเกินเสียงเหมือนกับกำลังจะถล่มลงมาให้ได้ มันพุ่งผ่านเส้นขอบฟ้าด้วยความเร็วสูงจนตามไม่ทัน
ผมสีม่วง ตาสีม่วงของเธอโบกสะบัดตามสายลม เส้นเลือดปูดขึ้นบนใบหน้า ความโกรธที่แสดงออกทางสีหน้านั้นชัดเจนยิ่งกว่าอะไร
เหมือนกับว่าเธอเห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นนี้มาตั้งนานแล้ว… เท้าของมิวเหยียบเข้าที่ใบหน้าของแอเรียนก่อนที่หมัดของมันจะถึงใบหน้าเอวาน
ร่างของมันกลายเป็นเหมือนกระสุนปืนใหญ่พุ่งผ่านทะลุอาคารพื้นดิ่งกระแทกลงพื้น กลิ้งกระเด็นกระดอนตามซากปรักหักพังหลายตลบ
ดวงตาของเอวานเบิกกว้างกับแสงสีม่วง.. ที่สยายอยู่ตรงหน้า ผู้หญิงผมสีม่วงก้มลงมามองที่เอวานซึ่งหมอบอยู่กับพื้น
เธอหันกลับไปมองคนอื่นๆ ที่เจ็บสาหัสเพราะพลังของตัวเอง.. และหันมองทางที่เธอจากมา
“ดูเหมือนว่า… เควสตีสนิทกับเทรต้าต้องล้มเหลวไม่เป็นท่าแล้วล่ะ”
“เอ่อ….”
เอวานได้แต่มองอีกฝ่ายอย่างโง่งมกับสถานการณ์ที่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
มิวเดินทางมาถึงแล้ว
ตั้งแต่ที่แอเรียนปรากฏตัวขึ้นที่นี่จนถึงวินาทีที่มิวเตะหน้าแอเรียน
มันเกิดขึ้นในชั่วระยะเวลาไม่ถึง 3 นาที ด้วยซ้ำ