ตอนที่ 71 การตอบโต้ของดอกบัวขาว

ในช่วงบ่าย หยุนนาได้รับจดหมายเชิญตามที่เธอต้องการ

และในเวลาเดียวกันเธอก็ได้รับโทรศัพท์เตือนจากหลี่ตงเฉียง

เมื่อเธอรับสายก็ได้ยินคำถามที่น่าโมโหจากอีกด้านของโทรศัพท์

“หยุนนานะหยุนนา! นังสารเลว! แกรู้ไหมว่ายุ่งอยู่กับใคร? แกทำให้ฉันเดือดร้อน!”

เธอรู้สึกงุนงง “พี่เฉียง พี่หมายความว่าไง”

“ พี่สาวของแกยังบริสุทธิ์และไม่เป็นอันตราย มันได้รับการสนับสนุนจากคนใหญ่คนโต! ฉันไม่ได้แตะต้องแม้แต่เส้นผมของมัน และฉันเกือบจะเสียแขนไปทั้งยังถูกขึ้นบัญชีดำจากผู้มีอำนาจมากที่สุดในเมืองหลวง และฉันเกือบตาย!… “

เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดได้ “พี่เฉียง พี่หมายถึงอะไรฉันไม่เข้าใจ!”

“แกไม่เข้าใจเหรอ!” เขาเดือดและอุทาน “ฉันจะอธิบายอีกครั้ง พี่สาวของแกมีคนที่มีอำนาจคอยหนุนหลัง สำหรับตัวตนของผู้มีอำนาจคนนี้ไม่ใช่สำหรับคนต่ำต้อยอย่างแกที่จะรู้! “

เธอรู้สึกงุนงง แต่ก็ยิ้มออกมาอย่างรวดเร็ว “พี่เฉียงล้อฉันเล่นรึเปล่า? พี่สาวของฉันธรรมดาและด้อยค่าแถมยังมีตัวภาระที่เกิดมาไม่มีพ่อ จะมีผู้มีอำนาจที่ไหนสนใจผู้หญิงแบบนี้ ตลกสิ้นดี!”

หยุนนาดูเบื่อหน่ายเมื่อนึกถึงหยุนซือซือ

หยุนซือซือเป็นแค่โสเภณี พี่เฉียงต้องล้อเล่นแน่ ๆ !

“อย่าดูถูกพี่สาวของแก มันเป็นคนประเภทที่นายใหญ่หลายคนชอบ ยังไงก็ตามแกเป็นหนี้ฉัน 200,000 พร้อมดอกเบี้ย! คืนเงินนั้นให้ฉันภายในสองวัน ถ้าสองวันฉันยังไม่ได้ ฉันจะไปหาแกที่บ้านเอง! “

หลังจากพูดแบบนี้เขาก็ตัดสายทันที

“ ไม่นะ! พี่เฉียง… ”

หยุนนาตกใจและนิ่งอยู่กับที่เป็นเวลานาน

….

ในตอนเย็นหยุนซือซือพาโย่วโย่วไปที่บ้านหยุน

ก่อนเข้าประตู เมื่อเธอเดินผ่านหยุนนาด้วยความโกรธเมื่อหยุนนาเห็นเธอจึงตบเธออย่างแรง

หยุนซือซือเกือบล้มลง เธอกำหมัดแน่นและหันไปพร้อมสายตาเย็นชาคู่หนึ่งที่ไม่ได้ขี้ขลาดเหมือนก่อน

หยุนนามองหน้าเธออย่างขมขื่นและพูดอย่างดูถูก “ไอ้คนไม่มีตา!”

โดยไม่คาดคิด…

“เพี๊ยะ!….”

หยุนซือซือตบหน้าเธออย่างจัง

หยุนนาตะลึงที่กล้าตบเธอ!

หยุนนาโกรธขึ้นทันที “แกกล้าตบฉันเหรอ?!”

หยุนซือซือก้าวไปข้างหน้ามองหยุนนาด้วยใบหน้าสงบนิ่ง “เธอเป็นแค่หมาลอบกัด ไม่ตบเธอจะให้ตบใคร?”

หยุนนาไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ตอนนี้ผู้หญิงขี้ขลาดคนนี้กำลังท้าทายเธออย่างเปิดเผย “แกเป็นบ้าไปแล้วเหรอ? ทำไม? แกเห็นว่าพ่อของฉันไม่อยู่เลยกล้างั้นเหรอ?”

“ข้อกำหนดเบื้องต้น คือเธอควรเป็นคน” หยุนซือซือตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย

หยุนนาไม่สามารถระงับความโกรธได้ เธอยกมือขึ้นสูงเพื่อตอบโต้การตบ “นังสารเลวฉันจะฆ่าแก!”

เสียงตบตีดังตามมา หยุนซือซือสามารถหลบได้ทันเวลาจึงไม่ทำให้เธอบาดเจ็บ

เธอหัวเราะอย่างเย็นชา เธอหันกลับไปและคว้าหยุนนากระแทกเข้ากับกำแพงและตบหน้าดัง ๆ อีกครั้ง

เธอกลับตบสิบเท่า…