77 ลิตตี้ ปัดป้องคนโง่เขลา
ผู้คนส่วนใหญ่ที่ตามอิลิซิสเข้ามานั้น ลิตตี้ไม่คุ้นเคย
เธอสง ว่าผู้คนที่ล้อมโรม่าอยู่เป็นนักผจญภัยมั้ย และในที่สุดก็ได้รู้ว่า พวกนั้นเป็นพวกพ้องของอัลดิส ไม่เพียงแค่นั้น
“ลุง ป้า…?”
ยังมีคู่รักแก่ของร้านอาหารที่ลิตตี้อยู่ ในเมืองโทปาส พวกเขามองลิตตี้ ด้วยสีหน้าที่ไม่สบายใจ ลิตตี้ อยากจะคุยกับพวกเขา แต่สำหรับตอนนี้ เธอหันความสนใจของเธอ ไปสู้อิลิซิส
“เฮ้ นี่อะไรกัน? คนเหล่านี้คือใคร?”
“พระองค์ราชา และอาร์ชดยุคเรดเนอร์ หัวหน้าของความยุติธรรมนี้ และฝ่ายที่เกี่ยวข้องทั้งหมด ขออภัยสำหรับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ในห้องพิจารณาความผิดอันศักดิ์สิทธิ์นี้” (อิลิซิส)
“…มันไม่เป็นไร”
“มันไม่เป็นไร ดำเดินการต่อได้”
ห้วของรัฐทั้งสอง ได้รู้จักอิลิซิสอย่างชัดเจน อิลิซิส ผู้ที่ถูกมอบชื่อเรียกกิตติมศักดิ์ พาลาดิน และถูกประเมินว่าเป็นถึงสถานะของสัญลักษณ์ของชาติ
ถ้าไม่ใช่ว่าเพราะเธอ การพิจารณาความผิด จะถูกระงับไว้ก่อนทันที และเธอจะถูกขัง สำหรับความไม่เคารพตระกูลราชวงศ์ของเธอ
เมื่อเห็นว่าราชา อนุญาตให้อิลิซิส แทรกแซงการตัดสินความผิด ไบเดอร์ไม่สามารถจะเก็บความปั่นป่วนของเขาไว้ได้อีกต่อไปแล้ว และการหายใจของเขา หนักและถี่
เขาจ้อง อิลิซิส ระหว่างที่จับหน้าอกของเขา
อิลิซิส สูดหายใจลึกๆ และพูดต่อ “มันได้ถูกบอกกับหนูว่าอัศวินไบเดอร์นั้น ได้ข่มขู่นักผจญภัยแดนดี้ และคนอื่นๆหลายคนตรงนั้น บังคับให้พวกเขากระทำความผิด”
“อะไร?”
เรดเนอร์ ปิดตาของเขา และยิ้มบางๆ
ห้องพิจารณาความผิด ได้มีเสียงดัง จากนั้น ราชาถามคำถามที่ชัดเจนมากที่สุด
“คนอื่นคือใครหรือ? และมิใช่แค่นักผจญภัยที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้ ใช่ไหม ฉันคิดว่า?” (ราชา)
“ค่ะ พวกเขาคือนักผจญภัยแรงค์ 5 เหมือนแดนดี้ พวกเขาก็ด้วย ที่ถูกข่มขู่โดยอัศวินไบเดอร์ และถูกสั่งให้กระทำความผิดร่วมกับแดนดี้ และครั้งนี้ความผิดที่พวกเขากระทำ คือการพยามยามฆาตกรรม…” (อิลิซิส)
“อย่ามางี่เงาน่า! เธอมีหลักฐานอะไรเพื่อสนับสนุนคำพูดเธอมั้ย? ชั้นไม่ได้รู้จักคนพวกนี้เลยซักนิด!” (ไบเดอร์)
“นายเข้ามากันได้” (อิลิซิส)
อิลิซิส แนะนำพวกเขาสู่คนอื่น นักผจญภัยแรงค์ 5 ที่เหมือนกับแดนดี้ และในหมู่พวกเขา มีชายหนุ่มคนหนึ่ง
“เธอ ทำไมไอ้นั่น…? (ไบเดอร์)
“ชายหนุ่มคนนี้ มีการบันทึกอย่างละเอียด ที่บันทึกการกระทำผิดขอไบเดอร์ สมุดจดที่เขาถือ ทำหน้าที่เป็นข้อพิสูจน์ของหนู มากกว่านั้น หนูพิสูจนได้ว่า เค้า ถูกโจมตีโดยทหารของงูสองหัว”
อิลิซิสเรียกไปที่ทางเข้า และคนของไบเดอร์ นากอนด้าและกอร่า ถูกจับมาโดยอัศวินของเธอ ปรากฏตัว
อาวุธของพวกเขาถูกนำไปแล้ว และหน้าของพวกเขาบวม
“พวกแกทำพลาดอะ… อ๊ะ!” (ไบเดอร์)
“…หนูคิดว่าคุณหลุดบางอย่างออกมา แต่หนูจะพูดต่อ” (อิลิซิส)
อิลิซิส พร้อมการชำเลืองมองที่ประชดประชันไปสู่ไบเดอร์ ไปตรงชายที่ถูกจับสองคน
“ชายหนุ่มที่มีสมุดจดได้เดินทางไปที่สมาคมนักสู้ จากนั้นตามเขาไป คือทั้งสองคนที่นี่ สู้กับไอด้า นักผจญภัยแรงค์ 5 ผู้ที่ทำงานให้กับสมาคม และผลที่ออกมา ไอด้าถูกพิษจากดาบงูพิษ ที่ใช้โดยหนึ่งของในสองคน แต่ทันทีที่หนูไปถึง คนของหนได้รีบไปช่วยเธอ และปกป้องเธอ พิษที่ถูกตรวจเจอในร่างกายของเธอนั้น น่าจะเป็นข้อพิสูจน์การโจมตีนี้ได้ดีที่สุด ตอนนี้ เธออยู่ในโรงพยาบาลในเมืองหลวง และคาดว่าจะรอดชีวิต” (อิลิซิส)
“ถ้าเช่นนั้น ชายสองคนนี้ ประสงค์ที่จะทำให้ชายหนุ่มและไอด้าปิดปากหรือ?” (ราชา)
“ค่ะ ตอนแรก พวกเค้าไม่รู้ ว่าชายหนุ่มมีหลักฐาน แต่พวกเค้าตามเค้าไปขณะที่เขาทำตัวมีพิรุธ ไม่ว่ากรณีไหน มันคือการกระทำที่น่าอับอาย สำหรับอัศวิน” (อิลิซิส)
ไบเดอร์รักษาความสงบของเขาไว้ไม่ได้อีกแล้ว มากกว่าการเปิดเผยการกระทำความผิดของเขา มีหนึ่งคนที่ต่อต้านเขา ที่เขากลัวมากที่สุด
คนนั้นหัวเราะใส่ไบเดอร์
“สมุดจดนี้ อธิบายการตกลงกันที่มีความผิดทางกฎหมาย กับบางคนของอัศวินไบเดอร์ เราได้จับกุมตัวฝ่ายอื่นทั้งหมดแล้ว และพาพวกเค้ามาที่นี่ พวกเค้านั้นได้สารภาพเรียบร้อยแล้ว พวกเค้าบางคน ดูเหมือนจะนำเข้านำหวานของเวสป้า ผ่านช่องทางที่ผิดกดหมาย และในการทำเช่นนั้น พวกเค้าติดสินบนอัศวินไบเดอร์ค่ะ” (อิลิซิส)
“พวกแม่งโกหก!” (ไบเดอร์)
“หนูก็ได้หาหางเหล่างูสองหัวอย่างลับๆ มาบางเวลาแล้ว หนูแค่ประทับใจว่ามันจะง่ายมากขึ้นมากเท่าไหร่ ที่มันจะเกิดเป็นความก้าวหน้า ถ้าหนูมีสมุดจดนี้ก่อนหน้านี้” (อิลิซิส)
เมื่อพูดคำนี้เสร็จ อิลิซิสอ่านเนื้อหาของสมุดจดออกมา บรรยากาศในห้องพิจารณาความผิด นั้นเหนือเลยความตกใจไป ขณะที่การทำผิดทั้งหลายของไบเดอร์ ถูกเปิดเผยทีละอย่างตามๆกัน
ข่าวลือมืดดำเกี่ยวกับไบเดอร์ ที่มันมีตัวตนอยู่มาค่อนข้างนานแล้ว ตอนนี้ถูกเปิดเผยออกมาให้ผู้คนเห็น
บางคนตกตะลึง และไม่สามารถที่จะกลืนสถานการณ์ลงได้ บางคนถอนหายใจ และคนอื่นๆไม่พอใจ อารมณ์ในแง่ลบเหล่านี้ทั้งหมด มุ่งตรงไปที่ไบเดอร์
“ชั้นได้ยินพฤติกรรมแย่ๆ เกี่ยวกับพวกเค้ามาเป็นเวลานานแล้ว แต่นี่มันมากเกินไปแล้ว!”
“แกมันไม่ใช่อัศวิน!”
“แกควรจะถูกขังตอนนี้!”
“เงียบ!”
หลังจากที่ผู้ตัดสินความผิด ทำให้ผู้คนเงียบ อิลิซิสเดินไป และส่งสัญญาณให้แดนดี้ บอกความจริงไป พระมันเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเขา ที่จะช่วยตัวเขาเอง
“ท่านผู้ทรงเกียรติ… ผมนั้น… อยากจะบอกความจริง… ผมถูกข่มขู่โดยไบเดอร์ ให้ทำตามคำสั่งของเค้า ไม่อย่างนั้น เขาจะขังพ่อของผมสำหรบการฆาตกรรม… เค้าก็ยังสัญญาด้วยว่า เค้าจะปล่อยผมออกจากคุกทีหลัง” (แดนดี้)
“อย่างที่ท่านเห็นได้ ท่านผู้ทรงเกียรติ ไบเดอร์บังคับชายผู้นี้ ให้ทำตามแผนที่ชั่วร้ายของเขา ช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก” (อิลิซิส)
หลังจากที่แดนดี้สารภาพ คนอื่นทุกคน ที่ถูกจัดเตรียมมาโดยไบเดอร์ให้เป็นเหยื่อ พยาน หรือคนก่อเหตุ ก็ตัดสินใจที่จะบอกความจริงด้วย
อิลิซิสชื่นชมความกล้าของผู้คน รวมไปถึงแดนดี้ จากนั้นจ้องไปที่ไบเดอร์ ผู้ที่ค้นหาคำพูด แต่คิดยังไงก็ไม่ออก
“แกแค่สมรู้ร่วมคิดกันเพื่อจะใส่ร้ายชั้น เพราะชั้นไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเหล่านักผจญภัย!” (ไบเดอร์)
“หนูจะปล่อยเรื่องนั้นไว้ ให้เป็นการตัดสินความผิดของแต่ละบุคคล ว่าสิ่งที่พวกเค้าพูดนั้น มี่ความหมายใดๆหรือไม่” (อิลิซิส)
“ชะ ใช่ แน่นอน! แต่แล้วอะไรเกี่ยวกับอีนั่นล่ะ…” (ไบเดอร์)
“ขณะที่สำหรับน้องเค้า น้องเค้ามีข้อแก้ตัวแล้ว” (อิลิซิส)
ผู้คนที่อิลิซิสแนะนำนั้นมีหลากหลาย: นักผจญภัย วิสเคานต์โอไรออน พ่อครัวคนหนึ่ง เกี่ยวทั้งหมดของพวกเขา คือผู้คนที่ลิตตี้ ได้รับคำร้องมา
“อย่างที่หลายๆท่านได้ทราบ น้องเค้าทำงานหนักอย่างมากในเมืองหลวง จากตอนเช้า ถึงดึกดื่น… จนไม่มีแม้แต่โอกาส สำหรับน้องเค้าที่จะไปรบกวนคนอื่นๆ”
“นั่นถูกแล้วครับ! และแม้แต่ในวันของการกระทำความผิดอื่น น้องเค้าไปหาวัตถุดิบที่ผมขอไปอยู่!” (พ่อครัว)
“ผมมั่นใว่าเธอไม่ได้อยู่ในเมืองหลวงมาเป็นเวลานาน เมื่อผมขอให้เธอหาบางอย่าง มาเป็นของขวัญหลาของผม”
“ไม่ ไม่ แต่ชั้นจับนักผจญภัยนั่นตอนอีนั่นทำอยู่!” (ไบเดอร์)
ไบเดอร์หอน ซึ่งเรียกว่าการหอนของความปวดร้าวได้ แตมันไม่มีผลใดๆกับคนที่เหลือ ในห้องพิจารณาความผิดแล้ว ดั่งจะยืนยันเรื่องนี้ ผู้คนรอบๆ เข้ามาร่วมด้วย
“ใครมันจะเชื่อแก?”
“น้องเค้าเป็นเด็กดีออก! เธอทำเต็มที่ แม้ว่าจะยังเด็กมาก!”
“การอยู่กับแดนดี้ ไม่ได้หมายถึงว่าเธอเกี่ยวข้อง ในการกระทำผิดของเค้า แทนที่จะเป็นอย่างนั้น มันเป็นการละเลยของอัศวินไบเดอร์ และการจับกุมที่เต็มไปด้วยความผิด นั่นแหละที่เป็นปัญหา”
ดั่งจะสบประมาทผู้บาดเจ็บ เคานต์ดี ไมล์ และมามุ ก็มาเพื่อพิสูจน์ความไม่ผิดของลิตตี้
แม้แต่ทั้งด้วยขุนนางที่มีชื่อเสียงสูง อยู่ฝั่งของเธอ ความไม่ผิดของลิตตี้ โดยพื้นฐานนั้นถูกยืนยันแล้ว ไบเดอร์ น่าจะรู้สึกถึงเรื่องนี้ ส่ายหัวของเขาไปข้างๆ ปฏิเสธที่จะมองขึ้นไป
“…อัศวินไบเดอร์ เราจะคุยกันเรื่องการลงโทษของเจ้า ภายหลัง”
“พระองค์ครับ! แม้ว่ามันจะผิด มันเพราะผมคิดเกี่ยวกับประเทศของผม ในความเป็นอัศวิน! ผมเสียใจที่ผมทำมากเกินไป! มันเป็นบางอย่างที่เก็บรักษาไว้ได้โดยความรุนแรงแค่เล็กน้อยเอง!” (ไบเดอร์)
ไม่มีใครจะฟังการพล่ามของไบเดอร์จริงจัง เขาอยู่ตามลำพัง กรีดร้องในความสับสน
“กูมันกัปตันของงูสองหัว! กูมันลูกชายคนโตของตระกูลเวค! กูถูกรับรู้ว่าเป็นอัศวิน! กูมันอัศวิน!” (ไบเดอร์)
“เจ้าควรจะให้เขาสงบสงเล็กน้อย นำตัวเขาไป” (ราชา)
“ฮฮฮฮิ้…!” (ไบเดอร์)
ไบเดอร์กลัวเรดเนอร์ ผู้ที่จ้องเขาเหมือนงู
“โอ้ เรดเนอร์ตรงนั้นก็เกี่ยวข้องด้วย รู้ป่าว! ตรวจมันดูเซ่! เค้ามันคนที่คิดว่าพวกนักผจญภัยแม่งชั่วร้าย! ผมถูกข่มขู่โดยเค้าให้ทำเรื่องทั้งหมดนี้!” (ไบเดอร์)
แค่เมื่อไบเดอร์กำลังจะอาละวาดออกมา อัศวินชุดเกราะสีดำสองคน สองคนเดียวกัน ที่คุ้มกันเรดเนอร์ กดเขาลง
หัวของไบเดอร์มันใกล้พอที่จะเลียพื้นได้ และเขาดิ้นอย่างควบคุมอารมณ์ไม่ได้
“มันทั้งหมด! มันเป็นความผิดของมึง! อีเด็กระยำ! ตั้งแต่มึงมาที่นี่ มึงแม่งเป็นปัญหาอย่างเดียวเลย!” (ไบเดอร์)
ลิตตี้ เข้าใจ ว่าไบเดอร์พูดอะไรกับเธอ กระนั้น เธอเพียงแต่เมินมัน สำหรับลิตตี้ เธอเพียงแค่ ทำอะไรที่เธอต้องทำ
“ลิตตี้ นี่น่าจะเป็นครั้งสุดท้าย ที่เจ้าจะได้เสวนากับเขา มันมีสิ่งใด ที่เจ้าประสงค์จะพูดหรือไม่” (เรดเนอร์)
“ไม่มีค่ะ” (ลิตี้)
เรดเนอร์ถามลิตตี้ ในน้ำเสียงที่สนุก แต่คำตอบของเธอน่าเบื่อหน่ายสำหรับเขา
เธอเป็นสาวที่เห็นแล้วหงุดหงิดตา และนั่นเป็นการประเมินของเรดเนอร์ ที่มีต่อลิตตี้
“พวกมึงกล้าดียังไงมาประเมินไบเดอร์คนนี้วะ! มึง พวกมึงทุกคนแม่งน่าขยะแขยง! ไอ้พวกงู! ทุกคนเลย ทุกคนแม่ง……” (ไบเดอร์)
เขากระจายน้ำลายไปตลอดทางไปุทุกที่ และตะคอกอย่างฟังไม่รู้เรื่อง ณ จุดนี้ ทุกคนเดาว่าไบเดอร์นั้น จบแล้ว ในทุกความรู้สึกของคำคำนั้น
“นี่แม่ง! นี่อ๊าาาา!”
ไบเดอร์ถูกวิพากษ์วิจารณ์ก่อนหน้านี่ แต่ไม่มีอีกแล้ว ที่ใคร จะโยนคำพูดใดๆ ไปสู่เขา
เก้าอี้ราชวงศ์ เก่าอี้ผู้ตัดสินความผิด คนดู
ทุกคนมองลงไปที่ไบเดอร์ ไม่เพียงแค่เหล่าพยาน ผู้ที่ควรจะยืนในตำแหน่งเดียวกับเขา แต่แม้แต่ผู้ถูกกล่าวหา
“อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาา…” (ไบเดอร์)
ขณะที่ไบเดอร์ถูกลากออกไปจากห้องพิจารณาความผิด เสียงที่แปลกประหลาดของเขา จางหายไปสู่ระยะที่ไกลออกไป
“ปล่อยให้ความอวดดีของเขานั้น ถูกมองข้ามไปเถิดครั้งนี้ การลงโทษใดๆที่มากไปกว่านั้น จะไร้จุดหมาย” (เรดเนอร์)
เรดเนอร์ ผู้ที่พูดถึงการอาละวาดของไบเดอร์ เป็นเรื่องตลกขบขัน พูดคำนี้เพื่อให้ทำการตัดสินความผิดต่อไป ไม่มีใครในที่นี้ จะเชื่อคำกล่าวหาของไบเดอร์ เพราะคำพูดของไบเดอร์ ไม่ได้มีน้ำหนักหรือความหมายอยู่เลย
หลังจากที่ไบเดอร์ได้ถูกลากออกไป อิลิซิสมองดูอัลดิส และพูด “ตอนนี้มันเป็นเวลาที่ต้องจัดการกับพวกนายด้วยเหมือนกัน อัลดิส คลารีน และซูล”
“อะไร….?”
สมาชิกของอิกดราเซียทุกคน รู้ว่าอิลิซิสกำลังจะเปิดเผยอะไร การข่มขู่ที่เงียบงันของอัลดิสนั้น ไม่มีผลกับเธอเลย
อัลดิสพยายามจะให้ดูไม่แยแส แต่เขารู้สึกได้ บางอย่าง คืบคลานขึ้นมา ที่หลังของเขา
ขอบคุณสำหรับเงิน 200 บาท จากคุณ ประยุทธ
เป้าหมายเดือน 9/66
ค่าเน็ต 0/200
คอมใหม่ 0/2000
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 2000/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook