ตอนที่ 137 ความสามารถในการคัดลอก

ซูเจินไม่ได้สนใจเกี่ยวกับความสามารถในการคัดลอกความสามารถของคนอื่นมากนัก เพราะถึงอย่างไรท้ายที่สุดแล้วความสามารถในการกลืนกินของเขามันก็แข็งแกร่งขึ้น บวกกับการที่เขามีความสามารถอยู่มากมาย และจุดประสงค์หลักของเขาก็คือพลังงานสําหรับการอัพเกรดระบบ ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจว่าความสามารถในการคัดลอกมันจะสามารถคัดลอกความสามารถมาได้ถาวรหรือไม่

เพราะถ้าเกิดว่ามีความสามารถที่เขาต้องการมันจริงๆ เขาก็แค่กลืนกินความสามารถนั้นมาก็แค่นั้นเอง

อย่างไรก็ตามความสามารถในการคัดลอกมันก็ให้พลังงานในการอัพเกรดระบบมาเช่นกัน ซึ่งเรื่องนี้มันก็ทําให้เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

“ระบบ ถ้าเกิดว่าความสามารถที่ฉันคัดลอกมาถูกฉันกลืนกินเข้าไปมันจะยังให้พลังงานอยู่หรือไม่? แล้วพลังงานมันจะได้น้อยลงหลังจากที่ฉันคัดลอกความสามารถมาหรือเปล่า?”

“ไม่”

“แล้วถ้าเกิดว่าฉันคัดลอกซ้ําอีกครั้งหนึ่งล่ะ มันจะให้พลังงานเหมือนเดิมใช่ไหม ?”

“ไม่”

ในตอนแรกมันก็ทําให้ซูเจินรู้สึกมีความสุขอยู่หรอก แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็รู้สึกหดหูขึ้นมาทันที

เพราะเดิมที่แล้วเขาคิดว่ามันจะสามารถทําได้เรื่อย ๆ ถึงแม้ว่าพลังงานมันจะให้น้อยลงเรื่อยๆก็ตาม แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังให้พลังงานจํานวนมหาศาล แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ ความคิดนี้มันจะไม่สามารถใช้ได้แล้ว

“คุณ … นี่คือความสามารถที่คุณเพิ่งจะคัดลอกมาอย่างงั้นหรอ?” หลังจากที่อีเดนเข้าใจเรื่องราวคร่าวๆแล้ว เธอก็ค่อยๆถามขึ้นมาอย่างใจเย็น

“ความสามารถในการเพิ่มความแข็งแกร่ง!” ซูเจินพูดขึ้นมาเบาๆ

อีเดนเลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับถามว่า “นี่คือความสามารถของผู้หญิงคนนั้นที่คุณพาไปเมื่อคืนใช่ไหม ?”

“ใช่ เธอชื่อว่าเจสสิก้า และภายในร่างกายของเธอก็มีดวงวิญญาณอยู่อีกดวงหนึ่งชื่อว่านิกกี้ โดยที่พวกเธอใช้ร่างกายรวมกัน ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากเลยทีเดียว” ซูเจินพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

“คุณเคยพบกับดวงวิญญาณอีกดวงหนึ่งแล้วอย่างงั้นหรอ? ไม่น่าแปลกใจเลย … “อีเดนเม้มปากของเธอและพูดต่อว่า” แล้วคุณมีวิธีที่ทําให้ดวงวิญญาณทั้งสองดวงของพวกเธอรวมเป็นหนึ่งเดียวได้อย่างงั้นหรอ ?”

“นี่เป็นครั้งแรกมันอาจจะมีผลกระทบตามมาที่หลังก็ได้”

“ยังไงก็เถอะ มั่นใจได้เลย

“ไม่ต้องห่วง” ซูเจินยิ้ม และพูดต่อว่า “ตอนนี้มันดึกมาแล้ว คุณไปพักผ่อนเถอะ”

“คุณไปอาบน้ําก่อนเลย แล้วค่อยเข้าไปนอน เพราะฉันไม่อยากได้กลิ่นอื่นๆที่อยู่รอบๆตัวของคุณ” อีเดนรีบพูดขึ้นมาอย่างเร่งรีบ

ซ่เงินยักไหล่ขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับเดินไปอาบน้ําอย่างว่าง่าย

หลังจากนั้นไม่นานซ่เงินก็เดินออกมาจากห้องน้ํา พร้อมกับสังเกตเห็นว่าอีเดนนอนหลับไปแล้ว ซึ่งจริงๆแล้วเธอยังไม่ได้หลับ แต่แค่แกล้งทําเป็นหลับก็เท่านั้น ทําให้ซูเจินค่อยๆเดินลงไปนอนบนเตียงเบาๆ พร้อมกับกอดไปที่เธอจากด้านหลังอย่างเงียบๆ หลังจากนั้นพวกเขาก็นอนกอดกันแบบนี้ทั้งคืน

หลังจากพบลินดามันในตอนนั้น ซูเจินก็ไม่เคยเห็นเขาอีกเลยภายในสองสามวันมานี้ ซึ่งซูเจินก็ไม่ได้ทําอะไรเลยนอกจาก กิน ดื่ม และสนุกสนานไปกับการพักผ่อน โดยมีอีเดนอยู่ข้างๆเขาและในบางครั้งก็เป็นเจสสิก้าและนิกกี้

ในขณะเดียวกันความสามารถของเขาก็ค่อย ๆ ฟื้นตัวกลับมาอย่างช้าๆ และในที่สุดร่างกายของเขามันก็ฟื้นตัวเสร็จสมบูรณ์ แถมเขายังรู้สึกได้อีกว่าร่างกายของเขาในตอนนี้มันแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าเดิม ราวกับว่าภายในร่างกายของเขามันมีพลังงานอยู่อย่างไร้ขีดจํากัด

ระบบ ฉันจะอยู่ในดันเจี้ยนแห่งนี้ได้อีกนานแค่ไหน ?”

“สองวัน!”

” เหลือเวลาอีกแค่สองวันเองอย่างงั้นหรอ? สงสัยฉันจะต้องรีบหน่อยแล้ว ไม่งั้นฉันจะไม่สามารถเข้ามาในดันเจี้ยนแห่งนี้ได้อีกสักพักหนึ่ง แถมมันยังมีความสามารถอยู่อีกมากมายที่ฉันยังไม่ได้กลืนกินมันเลย”

หลังจากที่ร่างกายฟื้นตัวเสร็จสมบูรณ์ บวกกับการที่ความสามารถในการกลืนกินของเขามันแข็งแกร่งมากขึ้น และเหลือเวลาเพียงแค่สองวันเท่านั้น ดังนั้นนี่จึงเป็นโอกาสดีที่ซู่เจินจะเริ่มลงมือได้แล้ว

“ฮิโรชิ นากามูระ เตรียมตัวรอไว้ได้เลย ฉันจะไปหาคุณในเร็วๆนี้อย่างแน่นอน!”

ซูเจินพึมพําขึ้นมาเบา ๆ กับตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็หันไปพูดกับเจสสิก้าว่า “คุณช่วยติดต่อลินดามันให้ผมหน่อย ผมอยากพูดคุยกับเขา”

“คุณต้องการจะทําอะไรอย่างงั้นหรอ?” เจสสิก้าถามขึ้นมาด้วยความสงสัย

ซ่เงินไม่กลัวว่าเจสสิก้าจะทรยศเขา เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา ซูเจินก็เคยสังเกตเธออยู่ตลอดเวลา ควบคู่ไปกับการใช้ความสามารถในการอ่านใจกับเธอไปด้วย ทําให้เขาสามารถล่วงรู้ความคิดของเจสสิก้าได้อย่างง่ายดาย

“ผมจะไปข้างนอกสักพักหนึ่ง และก่อนที่ผมจะจากไป ผมจะต้องจัดการกับเรื่องของคุณให้เรียบร้อยซะก่อน ส่วนเรื่องที่ว่าผมจะทําอะไร คุณช่วยติดต่อลินดามันให้ผมก่อนแล้วหลังจากนั้นคุณจะรู้มันเอง”

“อืม”

เจสสิก้าพยักหน้าขึ้นมาเบาๆ หลังจากนั้นเธอก็หันหลังเดินจากไป

แน่นอนว่าลินดามันไม่ได้เชื่อใจเจสสิก้ามากขนาดนั้น และเจสสิก้าก็ไม่ได้มีตําแหน่งที่จะสามารถติดต่อลินดามันได้โดยตรง ดังนั้นเธอจึงจําเป็นที่จะต้องไปหันกันดิสและขอให้กันดิสติดต่อหาลินดามันแทนเธอ

สองชั่วโมงต่อมา ภายในห้องประชุม

ซูเจิน อีเดน ชาวเฮติ เจสสิก้า กันดิส และลินดามัน

ในฐานะที่คนอื่น ๆ เป็นลูกน้อง ทําให้พวกเขาได้แต่ยืนอยู่ห่างๆ ส่วนซูเจินและลินดามันก็นั่งอยู่ตรงข้ามกัน หลังจากนั้นลินดามันก็ถามขึ้นมาว่า “ฉันได้ยินว่าคุณกําลังตามหาฉันอยู่ คุณมีเรื่องอะไรให้ฉันช่วยอย่างงั้นหรอ ?”

“ผมมีเรื่องให้คุณช่วยจริงๆนั่นแหละ” เมื่อลินดามันมองไปที่ดวงตาของซูเจิน ทันใดนั้นดวงตาของซูเจินก็ค่อยๆกลายเป็นสีดําสนิท ทําให้ลินดามันที่กําลังนั่งอยู่เริ่มรู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่างผิดปกติ ทําให้เขาเตรียมตัวที่จะทําอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นซูเจินก็ค่อยๆพูดขึ้นมาอย่างช้าๆว่า “ผมมีธุรอะไรบางอย่างที่จะต้องไปจัดการ ดังนั้นผมจะไม่อยู่ที่นี่สักพัก และในช่วงที่ผมไม่อยู่ ผมจะให้คนของผมอาศัยอยู่ที่นี่ก่อน และจงฟังคําสั่งของพวกเขาเหมือนกับว่าเป็นคําสั่งของผม และผมก็หวังว่าคุณจะฟังคําสั่งของผม … “

“ได้ ฉันจะฟังคุณ” ลินดามันพึมพําซ้ําไปซ้ํามา

“เกิดอะไรขึ้น! คุณทําอะไรกับเจ้านายของฉัน!”

กันดิสที่สังเกตเห็นว่าลินดามันมีท่าทางที่ผิดปกติ ทําให้เธอรีบตะโกนไปทางซูเจินทันที

ซูเจินส่ายหัวเล็กน้อยพร้อมกับโบกมือขึ้นมาเบาๆ ทันใดนั้นร่างของกันดิสก็ค่อยๆลอยมาอยู่ตรงหน้าของซูเจินอย่างช้าๆ

“ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทําไมคุณถึงได้พูดมากขนาดนี้ แต่มันก็ไม่สําคัญ เพราะว่าผมจะไม่ให้คุณมาพูดต่อหน้าของผมอีกในอนาคต”

ร่างของกันดิสสั่นเทาด้วยความตื่นตระหนัก พร้อมกับมองไปที่ลินดามัน โดยหวังว่าเจ้านายของเธอจะสามารถช่วยเธอได้ แต่น่าเสียดายที่แววตาของลินดามันไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย ราวกับว่าเขามองไม่เห็นกันดิสเลยด้วยซ้ํา

“คุณอยากรู้ใช่ไหมว่าหน้าตาของเขาเป็นอย่างไร? ดังนั้นคุณก็ควรตั้งสติให้ดี และอย่าหวาดกลัวจนสติแตกล่ะ” ซูเจินหันไปพูดกับอีเดน พร้อมกับค่อยๆเอามือของเขาแตะไปที่ร่างกายของกันดิสเพื่อกลืนกินความสามารถ

หลังจากนั้นไม่นานซูเจินก็เอามือออกจากร่างกายของกันดิส เพราะตอนนี้เขาได้กลืนกินความสามารถของกันดิสมาเรียบร้อยแล้ว

“ถึงแม้ว่าการกระทําในตอนนั้นมันจะอันตรายเป็นอย่างมาก แต่ผลลัพธ์ที่ได้มันก็คุ้มค่า!” ซูเจินพอใจมากกับความเร็วในการกลืนกินความสามารถของเขาในปัจจุบัน และมันก็น่าจะกลืนกินความสามารถของ ฮิโรชิ นากามูระ ได้แล้ว

ติ้ง!

ร่างของกันดิสล้มลงกับพื้นเผยให้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเธอ

ผู้หญิงอ้วนที่สามารถอุ้มอีเดนได้พร้อมกัน 4 – 5 คน

” พระเจ้า …. เขาเป็นคนอ้วนขนาดนี้เลยอย่างงั้นหรอ!”

อีเดนถึงกับตกตะลึง เพราะเธอไม่คิดว่ากันดิสในตอนแรกที่ผอมเพรียวซะขนาดนั้น จริงๆแล้วเธอจะเป็นหญิงอ้วนที่มีหน้าตาขี้เหร่มากขนาดนี้ ทําให้อีเดนค่อนข้างที่จะรับไม่ได้กับสภาพความเป็นจริงตรงหน้าที่เปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน

ไม่เพียงแค่อีเดนเท่านั้นที่ตกตะลึง แต่มันยังรวมถึงเจสสิก้าและชาวเฮติด้วย

ซึ่งพวกเขาเพิ่งจะเคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของกันดิสเป็นครั้งแรก

ลบความทรงจําของเธอ แล้วปล่อยเธอไป”