ตอนที่ 83 สูตรโกง
การแพทย์แผนจีนมุ่งเน้นไปที่การแยกกลุ่มอาการและการรักษาโรคมากกว่าการยึดติดกับชนิดของยาที่ใช้
นี่คือสถาบันวิจัย แถมยังเป็นสถาบันวิจัยยาจีนของถูโยวอีก จะไม่มียาจีนโบราณที่นี่ได้อย่างไร
ไป๋เยี่ยตั้งใจตามหายาจีนที่เขียนไว้ตามใบสั่งยาโบราณ
เขาเริ่มทดลองซ้ำแล้วซ้ำอีก โดยขั้นแรกเขาจะต้มยาจีนและหาว่าส่วนไหนคือส่วนที่ออกฤทธิ์
ทว่าเพิ่งเริ่มต้น เขาก็เจอเข้ากับปัญหาแฃ้ว!
มีสารประกอบตั้งมากมาย จะทราบได้อย่างไรว่าส่วนผสมใดในส่วนผสมเหล่านี้คือส่วนที่ออกฤทธิ์
ตอนนี้ไป๋เยี่ยรู้สึกว่าการแพทย์แผนจีนนั้นเป็นดั่งภูเขาสีทอง ส่วนเทคโนโลยีสมัยใหม่ก็เหมือนกับขวาน
เราต่างรู้ดีว่าในภูเขาทองลูกนี้มีขุมทรัพย์มากมายซ่อนอยู่ แต่กลับเอาขุมทรัพย์มันออกไปไม่ได้เพราะไม่มีเรี่ยวแรงพอ
ขุดได้เพียงทองคำที่อยู่ในจุดที่ขุดง่ายเท่านั้น
บางทีสักวันหนึ่ง วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสมัยใหม่อาจจะได้รับการพัฒนามากพอจนขุดหาขุมทรัพย์ภูเขาสีทองได้ทีละน้อย
สมบัติเหล่านี้ช่างพิศวง!
ไป๋เยี่ยฉีดยาต้มเข้าไปในหนูที่ดื้อต่ออาร์เทแอนนิวอินเป็นครั้งแรก แต่…ผลลัพธ์ที่ได้กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง!
ไป๋เยี่ยรู้สึกประหม่า เขาไม่ได้ตั้งใจทำงานหนักเพื่อมาคาดหวังให้สมมติฐานของเขาผิด!
แล้วควรเริ่มต้นจากตรงไหนดีล่ะ
เปลี่ยนโครงสร้างของอาร์เทแอนนิวอิน หรือว่าสร้างอาร์เทแอนนิวอินขึ้นใหม่ แต่ทีมทดลองก็ลองทำไปหมดแล้ว
มันยากเกินไป!
จะทำไงดี
ไป๋เยี่ยรู้สึกหมดแรง
แค่ภารกิจพื้นฐานเขายังทำไม่สำเร็จเลย!
นับประสาอะไรกับภารกิจระดับสูง
ไป๋เยี่ยถอนหายใจ ผ่อนคลายตนเอง
ขณะที่ไป๋เยี่ยกำลังหมดหนทางอยู่นั้น จู่ๆ เขาก็นึกถึงหนังสือ ‘คู่มือการเตรียมและการจัดหมวดหมู่ยาจีน’ ที่เขาเคยได้รับ
เขาเริ่มพลิกหนังสือไปเรื่อยๆ เพราะเขาจำได้ว่ามีงานวิจัยสมัยใหม่และการจำแนกประเภทของยาจีนทั่วไปเพียงสี่สิบห้ารายการเท่านั้น
ไป๋เยี่ยไม่แน่ใจว่าในนั้นจะมีอาร์เทแอนนิวอินหรือไม่
เขาเปิดหนังือด้วยความคาดหวัง
“ชะเอมเทศ..ไฉหู..ตังเซียม…เก๋ากี้…โกฐจุฬาลำพา!”
นี่ไง!
มีจริงด้วย!
นี่คือคู่มือการแพทย์แผนจีนที่เขียนขึ้นเมื่อสองร้อยปีต่อมาซึ่งได้บันทึกวิธีการเตรียมและความก้าวหน้าการวิจัยของการแพทย์แผนจีนเอาไว้
ไป๋เยี่ยมองหน้าหนังสือด้วยความคาดหวังและเริ่มต้นอ่าน
“โกฐจุลำพาเป็นยาจีนโบราณและเป็นพืชในวงศ์ทานตะวัน…ช่วยขับร้อน ทำให้เลือดเย็น และป้องกันโรคมาลาเรีย…”
ไป๋เยี่ยเข้าใจทั้งหมด เขารู้ว่าใบของโกศจุฬาลำพาที่ขึ้นก่อนดอกจะบานนั้นดีที่สุดเพราะมีสารอาร์เทแอนนิวอินมากที่สุด
ต่อไปคือการประเมินระดับของยาจีนแต่ละชนิด ตลอดจนการเก็บรักษาและการแปรรูปยาจีน ฯลฯ
ทว่าไป๋เยี่ยไม่ได้กำลังมองหาสิ่งนี้ แต่เขากำลังมองหาความก้าวหน้าในการวิจัยของการแพทย์แผนปัจจุบันต่างหาก!
เขาเปิดหนังสือต่อไปเรื่อยๆ!
มีทั้งอาร์เทแอนนิวอิน ทั้งไดไฮโดรอาร์เทแอนนิวอิน (ไฮดรอกซี) ซึ่งเป็นผลงานอันยอดเยี่ยมถูโยว ซึ่งก่อให้เกิดความก้าวหน้าในการพัฒนาอาร์เทแอนนิวอินจากรุ่นสู่รุ่น
แต่สิ่งที่ทำให้ไป๋เยี่ยประหลาดใจคือ…
ไม่มี ‘อาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อน’ นี่นา
เอ่อ…ดูเหมือนว่าบทความของเราคงจะยังไม่ดีพอที่จะถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์สินะ…
ไป๋เยี่ยยิ้มแห้งแล้วเปิดหนังสือต่อไป ในที่สุดก็เจอแล้ว!
‘สารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอิน—การพัฒนาอาร์เทแอนนิวอินครั้งที่สอง’ เวลา: 12-12-12-2018,; วารสาร: ‘เซลล์’, ฉบับที่: 20181201, ผู้แต่ง:คาริส พาล เดซี่ เบลัค…ผู้ให้คำปรึกษา: ถูโยว
เมื่อไป๋เยี่ยเห็นหมายเลขและชื่อบนนั้นก็นิ่งไปทันที นี่มัน… ถูโยว! แถมยังมีคาริสและเดซี่ด้วย…มีแต่ชื่อคนรู้จัก!
พวกเขาเพิ่งค้นพบโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินที่มีการเปลี่ยนแปลงนี้เมื่อปลายปี 2018 ไป๋เยี่ยจึงลองพิจารณาถึงกระบวนการค้นพบอาร์เทแอนนิวอินชนิดนี้อย่างละเอียด
เมื่อปี 2018 ได้มีการส่งทีมแพทย์ไปที่ทวีปแอฟริกา มีแพทย์แผนจีนคนหนึ่งใช้ยาต้มไป๋หูเพื่อรักษาโรคมาลาเรียที่แพร่ระบาดในพื้นที่นั้น หลังจากที่เขากลับมาที่จีน ทีมวิจัยของถูโยวก็ตัดสินใจทำงานร่วมกันกับแพทย์แผนจีนคนนั้น
ในที่สุด สารที่เรียกว่าอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนก็ถูกสกัดและทำให้บริสุทธิ์ได้สำเร็จด้วยวิธีการทางการแพทย์แผนจีน
สารเชิงซ้อนนี้ทำปฏิกิริยากับกรดนิวคลีอิกในเชื้อมาลาเรียภายใต้สภาพแวดล้อมที่พิเศษได้
ปฏิกิริยาระหว่างกรดนิวคลีอิกและอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนนี้ก่อให้เกิดสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินขึ้นในเซลล์ของร่างกายมนุษย์
สารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินจึงเป็นส่วนประกอบสำคัญในการ ทำลายเชื้อมาลาเรียที่ดื้อต่ออาร์เทแอนนิวอิน
ไป๋เยี่ยตกตะลึง ข่าวนี้ทำเอาเขาไปไม่เป็นเลย!
กุญแจสำคัญอยู่ที่สารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนที่เราค้นพบ
ตราบใดที่สารอาร์ทเทแอนนิวอินเชิงซ้อนทำปฏิกิริยากับกรดนิวคลีอิกในเชื้อมาลาเรียภายใต้สภาพแวดล้อมเฉพาะ ก็จะเกิดสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินขึ้น
เป็นไปได้จริงเหรอ
ถ้างั้นฉันก็ทำภารกิจขั้นสูงๆ ได้หมดเลยน่ะสิ!
ยิ่งไป๋เยี่ยคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งตื่นเต้นมากเท่านั้น อะแฮ่ม…หรือว่าฉันจะกลายเป็นชายผู้กอบกู้โลกใบนี้ไว้กันนะ
ไป๋เยี่ยคิดเช่นนั้นก็รู้สึกละอายใจเล็กน้อย…
แบบนี้…จะโดนคนอื่นอิจฉาไหมน้า
เฮ้อ!
นี่ฉันกำลังใช้สูตรโกงอยู่ใช่ไหม
ไป๋เยี่ยคิดก็ยิ่งรู้สึกอาย
อันที่จริงถ้าฉันศึกษาเพิ่มเติมอีกหน่อย ก็น่าจะพอเจออะไรบ้าง
อืม! ถ้ามีเวลาให้ก็คงไม่ต้องใช้สูตรโกงหรอกมั้ง
แต่ฉันก็ค้นพบแล้วว่าอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนนั้นช่างทรงพลังมากจริงๆ!
หลังจากปลอบใจตัวเองแล้ว ไป๋เยี่ยก็เริ่มงานของเขาทันที กรดนิวคลีอิกในพลาสโมเดียมงั้นเหรอ
ตอนแรกไป๋เยี่ยอยากจะไปถามเดซี่ด้วยตัวเอง เพราะแม้ว่าเธอจะรับผิดชอบงานสร้างแบบจำลอง แต่แต่เธอก็ศึกษาการทำงานทางสรีรวิทยาของเชื้อมาลาเรียเป็นหลักด้วย แต่ไป๋เยี่ยก็ล้มเลิกความคิดนั้นไป
ฉันจะอธิบายยังไงดี มันไม่มีทางอธิบายได้เลย!
ว่าแต่ในหนังสือเขียนว่าอะไรนะ
แพทย์แผนจีนที่ไปแอฟริกามีชื่อว่า ถานเป่า สิ่งที่เขามอบให้แก่ผู้ป่วยก็คือ… ‘ยาไป๋หู่ผสมกุ้ยจือ’!
ไป๋เยี่ยนำหนูทดลองมาสกัดเนื้อเยื่อที่มีเชื้อมาลาเรีย จากนั้นจึงเริ่มแยกพวกมันด้วยกล้องจุลทรรศน์…
พลาสโมเดียมเป็นสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียวที่สืบพันธุ์โดยการแยกนิวเคลียสออก
ไป๋เยี่ยได้รับกรดนิวคลีอิกในนิวเคลียสระหว่างที่มีการแบ่งตัวของเซลล์
จากนั้นเขาก็นำนิวเคลียสที่ได้มาทำปฏิกิริยากับอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนที่สกัดได้
ปฏิกิริยานี้ซับซ้อนและต้องใช้ตัวเร่งปฏิกิริยาเข้าช่วย!
ซึ่งตัวเร่งปฏิกิริยาก็คือสารพิเศษในเซลล์เม็ดเลือดแดงของร่างกายมนุษย์
แล้วจะหาเซลล์เม็ดเลือดแดงจากที่ไหน
ใช้เลือดเราเนี่ยแหละ!
คิดได้ดังนั้น ไป๋เยี่ยก็หยดเลือดของตนเองลงในภาชนะแล้วแบ่งมันออกเป็นหลายส่วน
เขาใส่พลาสโมเดียมลงไปเพื่อจำลองการลุกลามของเชื้อ จากนั้นใช้อีกตัวหนึ่งไปทำปฏิกิริยา โดยนำกรดนิวคลิอิกมาผสมเข้ากับอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อน
ไป๋เยี่ยสังเกตกระบวนการทั้งหมดผ่านกล้องจุลทรรศน์แล้วก็ต้องประหลาดใจ!
สำเร็จแล้วเหรอ
ฉันทำได้จริงๆ เหรอ!
ฉันนี่แหละชายผู้กอบกู้โลก…ถึงจะใช้สูตรโกงก็ตามเถอะ!
อีกอย่าง ถึงจะโกงแต่ก็ใช้ความสามารถของฉันเองนะ! จะไปทำอะไรได้!