ตอนที่ 96 ยีนส์มีส่วนสําคัญ

หลังจากดื่มชาสมุนไพรแล้วเธอก็รีบเข้านอน

ตอนนี้หัวใจของเธอตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายหวาดกลัว แต่เธอไม่มีใครที่จะขอปลอบใจ

เธอเคยปรารถนาให้ใครสักคนมาดูแล คนที่จะสามารถปกป้องเธอจากความกลัวและความเจ็บปวด คนที่จะคอยให้กําลังใจเธอ เธอรอให้คน ๆ นั้นมายี่สิบสี่ปีแต่เขาไม่เคยปรากฏตัวเลยสักครั้ง

โย่วโย่วห่มผ้าและปิดไฟให้เธอ แล้วพิมพ์จูบที่หน้าผากของเธอ

ความไร้พลังของเธอทําให้หัวใจของเขาปวดร้าวด้วยความเป็นห่วง

“แม่ไม่ต้องกลัว จําไว้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นโย่วโย่วจะอยู่เคียงข้างและเป็นกําลังใจให้แม่เสมอ อย่าคิดมากนะครับ”

เธอตกใจกับคําพูดปลอบโยนของเขาและน้ำตาก็เอ่อคลอในดวงตาของเธอ

“โย่วโย่วจะอยู่เคียงข้างแม่ตลอดไปและจะไม่ทิ้งแม่ไปใช่ไหม?”

“แน่นอนครับ” โย่วโย่วเอนกายลงบนเตียงพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “แม่อย่าคิดมากนะครับ โย่วโย่วอยู่ตรงนี้เสมอ”

เธอพยักหน้าหนัก ๆ แล้วหลับตา

โย่วโย่วปิดประตูห้องนอนและเดินเข้าไปในห้องทํางาน เห็นหลี่หานหลินมองเขาอย่างประหลาดราวกับว่าเห็นผี

เขารู้สึกไม่พอใจ “ผู้จัดการหลี่ คุณมองผมแบบนี้หมายความว่าไง?!”

หลี่หานหลินกระแอมในลําคอและมองไปอย่างเชื่องช้า ” ท่านประธานหยุน ดูคุณและแม่ของคุณไม่เหมือนแม่ลูกกันเลย”

หยุนเทียนโย่วรู้สึกสับสน “แล้วดูเหมือนอะไร?”

หลี่หานหลินตอบด้วยใบหน้าที่จริงจัง “พ่อกับลูกสาว”

“…” หยุนเทียนโย่วไม่รู้จะพูดอะไร

หลี่หานหลินปรบมือเข้าหากันและพูดต่อด้วยความกระตือรือร้น “ช่างน่าอิจฉาจริงๆ ผมอยากมีลูกชายที่ฉลาดและน่ารักเหมือนท่านประธานหยุนบ้างจัง”

หยุนเทียนโย่วไอเล็กน้อยและบอกเขาโดยไม่รั้งรอ “ผมเกรงว่าคุณจะไม่มีโอกาสนั้น ผู้จัดการหลี่”

“ ทําไม?” หลี่หานหลินถามอย่างเศร้า ๆ

“ ยืนมีความสําคัญ” เขาชี้ให้เห็นอย่างรวบรัด

สิ่งที่เขาหมายถึงก็คือการที่จะมีลูกฉลาดพ่อต้องฉลาดก่อน

นี่เป็นการบอกหล่หานหลินทางอ้อมว่าเขาโง่!

หลี่หานหลินตะลึง

เด็กคนนี้ดูบริสุทธิ์และไร้พิษภัย แต่เขาสามารถโจมตีจุดอ่อนที่สุดของบุคคลได้ด้วยคําพูดเพียงคําเดียว

“ท่านประธานหยุน คุณเคยเจอ…พ่อของคุณไหม?” เขาถามอย่างระมัดระวัง

“ไม่” โย่ว โย่วมองเขาแล้วพูดว่า “แต่เขาต้องเป็นผู้ชายที่หล่อและโดดเด่นมากแน่ ๆ !”

หลี่หานหลินประหลาดใจ “คุณไม่เคยเจอเขานี่ แล้วรู้ได้ไง?”

โย่วโย่วมองเขาเหมือนคนงี่เง่า ” ถ้าเขาไม่เป็นอย่างนั้นเขาจะมีลูกชายอย่างผมได้ไง”

“….”

หลี่หานหลินพูดไม่ออก

เขาถอนหายใจอย่างเห็นอกเห็นใจ “มันไม่น่าเชื่อจริง ๆ สมาชิกคณะกรรมการที่ลึกลับและน่านับถือที่สุดของหลี่จื้อ จะเป็นเพียงเด็กชายอายุหกขวบ ถ้าสมาชิกคนอื่น ๆ รู้เรื่องนี้พวกเขาต้องกระอักเลือดแน่”

“ นั่นก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงได้” หยุนเทียนโย่วนั่งอย่างสง่าหลังโต๊ะเรียน เขาเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างสบาย ๆ ใบหน้าสวยของเขาดูบึงตึงขณะที่เขาพูด “ ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้ คณะกรรมการกําลังวุ่นวาย “

“ใช่ผู้อํานวยการอาวุโสสองสามคนไม่พอใจคุณ” ใบหน้าของหลี่หานหลินก็เปลี่ยนไปอย่างจริงจังในขณะที่เขารายงาน

Lezhi Holdings มีผู้ถือหุ้นใหญ่ห้าคนและพวกเขาก็มีสิทธิออกเสียงด้วยเช่นกัน

หยุนเทียนโย่วเลิกคิ้วขึ้น “อ่อ คนแก่พวกนั้นพูดอะไรบ้าง?”

“ ผู้อํานวยการจางไม่เข้าใจการกระทําของคุณ” หลี่หานหลินหยุดและหยุนเทียนโย่วและสังเกตสิ่งที่เขาพูด

Lezhi Holdings เป็นผู้ผลิตและจําหน่ายของเล่นรายใหญ่ที่สุดในโลกเมื่อพยายามบุกตลาดในจีนแผ่นดินใหญ่ บริษัทได้ให้การสนับสนุนรายการโทรทัศน์สําหรับเยาวชนที่เป็นที่นิยมหลายรายการ ซึ่งทําให้บริษัทมีชื่อเสียงในชั่วข้ามคืนและยอดขายก็ราบรื่น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

แต่เมื่อไม่นานมานี้โย่วโย่วได้สั่งให้บริษัทลงทุนในภาพยนตร์วัยรุ่น

การกระทําของเขาทําให้เกิดความปั่นป่วนในหมู่คณะกรรมการ