ตอนที่ 87 โชคชะตาลิขิตให้ผมต้องมาเลี้ยงหนู
คืนวันที่ 26 มีนาคม
ไป๋เยี่ยมองดูวันที่บนหน้าจอโทรศัพท์แล้วถอนหายใจออกมา
ฉันมาที่นี่ได้ยี่สิบแปดวันเอง แต่รู้สึกว่ามันผ่านไปไวมากเลย ฉันได้อะไรจากที่นี่มากจริงๆ แฮะ
สรีรวิทยาเลเวลสี่: 18000/30000
ชีวเคมีเลเวลสี่: 20300/30000
พยาธิวิทยาเลเวลสี่: 19020/30000
เภสัชวิทยาเลเวลสี่: 9000/30000
ทั้งสี่วิชาอัปเป็นเลเวลสี่แล้ว ส่วนสถิติก็อัปเป็นเลเวลห้า
เป็นยี่สิบแปดวันที่คุ้มค่าจริงๆ
ที่สำคัญคือวันนี้ถูโยวได้เสนอชื่อเขาให้เข้าไปร่วมโครงการด้วย ทันใดนั้นเสียงแจ้งเตือนจากระบบที่ไม่ได้ยินมาตั้งนานก็ดังขึ้น
[ติ๊ง! สำเร็จภารกิจขั้นต้น: พิชิตใจสมาชิกของกลุ่มทดลองแต่ละกลุ่ม คุณพิชิตใจทุกคนในห้องแล็บได้สำเร็จด้วยความเก่งกาจของคุณ ภารกิจสำเร็จลุล่วง รางวัลภารกิจ: แต้มสมาชิก 40 แต้ม โอกาสจับรางวัลระดับ 4 ดาวจำนวนหนึ่งครั้ง]
[ติ๊ง! สำเร็จภารกิจขั้นกลาง: ได้เป็นหนึ่งในผู้เข้าร่วมโครงการวิจัยขนาดใหญ่ครั้งนี้ (เจ็ดอันดับแรกตามลำดับ) รางวัลภารกิจ: แต้มสมาชิก 60 แต้ม ค่าประสบการณ์วิชากาบวิภาคศาสตร์ 30000 แต้ม และโอกาสจับรางวัลระดับ 4 ดาวจำนวนหนึ่งครั้ง]
[ติ๊ง! สำเร็จภารกิจขั้นสูง: พัฒนาสารประกอบโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินเพื่อยับยั้งการกลายพันธุ์ของพลาสโมเดียมในปัจจุบัน รางวัลภารกิจ: แต้มสมาชิก 80 แต้ม ค่าประสบการณ์ 30000 แต้ม และโอกาสจับรางวัลระดับ 4 ดาวจำนวนหนึ่งครั้ง]
ผลประโยชน์มากมายขนาดนี้ทำเอาไป๋เยี่ยไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง
ดูเหมือนว่าความพยายามของฉันจะไม่สูญเปล่า! ตลอดยี่สิบแปดวันที่ไป๋เยี่ยใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ เขามีเวลานอนต่อวันน้อยกว่าห้าชั่วโมงด้วยซ้ำ ส่วนเวลาที่เหลือก็เป็นเวลาทำงาน
ทว่าความพยายามนั้นก็นำมาซึ่งรางวัลอันยิ่งใหญ่ ไป๋เยี่ยตื่นเต้นมากเมื่อนึกถึงบทความที่ได้ตีพิมพ์ใน ‘เซลล์’ ซึ่งเป็นวารสารที่มีคะแนนไอเอฟสูงถึงสามสิบคะแนน ทั้งมณฑลจิ้นซีคงจะไม่มีใครทำคะแนนไอเอฟได้สูงขนาดนี้แล้ว
อีกอย่างตอนนี้เขาก็กลายเป็นบุคคลที่ได้รับการเสนอชื่อให้เข้าไปร่วมทำงานในแผน NCKKB ซึ่งเป็นโครงการนานาชาติที่อยู่ภายใต้การควบคุมขององค์กรอนามัยโลกเป็นอันดับที่เจ็ดอีกด้วย
เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ!
ไป๋เยี่ยไล่อ่านรางวัลสำเร็จภารกิจทีละรายการ แต้มสมาชิกทั้งหมดหนึ่งร้อยแปดสิบแต้ม ค่าประสบการณ์วิชากายวิภาคศาสตร์สามหมื่นแต้ม แต้มคะแนนประสบการณ์ฟรีอีกสามหมื่นแต้ม แถมยังมีโอกาสจับรางวัลระดับสี่ดาวอีกสามครั้งด้วย
ปัจจุบันวิชากายวิภาคศาสตร์ของเขาอยู่ที่เลเวลสาม: 5000/10000 แต่หลังจากอัปเกรดแล้วก็ขึ้นเป็นเลเวลสี่: 25000/30000
ไป๋เยี่ยกำลังคิดว่าเขาควรจะแบ่งค่าประสบการณ์อีกสามหมื่นแต้มไปให้วิชาไหนบ้าง
สรีรวิทยา ชีวเคมี พยาธิวิทยา เภสัชวิทยา และกายวิภาคศาสตร์ล้วนเป็นวิชาพื้นฐานของการแพทย์สมัยใหม่ และไป๋เยี่ยเองก็ตระหนักได้ถึงความสำคัญของวิชาเหล่านี้
เช่นเดียวกับวิชาทางคลินิก ทั้งการวินิจฉัยโรคและอายุรศาสตร์การแพทย์แผนปัจจุบัน ไป๋เยี่ยรู้ดีว่าวิชาพวกนี้ต้องเน้นการปฏิบัติจริงถึงจะเห็นผลชัดกว่า
เพราะการแพทย์คือวิชาที่นำมาใช้รักษามวลมนุษย์ให้พ้นจากโรคภัย
วิชาสรีรวิทยาและชีวเคมีเป็นวิชาที่ศึกษาเกี่ยวกับการใช้ยารักษาโรค
ไป๋เยี่ยมีเป้าหมายเล็กๆ ในใจก่อนจะเข้าไปทำงานที่โรงพยาบาล
นั่นก็คืออัปเลเวลทุกวิชาขึ้นเป็นเลเวลห้าให้หมด!
พอถึงตอนที่ต้องเข้าไปทำงานกับผู้ป่วยในโรงพยาบาลก็จะได้นำความรู้จากวิชาพื้นฐานเหล่านั้นมาใช้ในการค้นหาสาเหตุของโรคและหาวิธีควบคุมอาการของโรค
คำถามสามข้อที่แพทย์ต้องถาม ได้แก่ โรคนี้คืออะไร โรคนี้มีสาเหตุมาจากอะไรและควรรักษาโรคนี้อย่างไร
อันที่จริงก็คือ สาเหตุของการเกิดโรคคืออะไร ขั้นตอนสู่การเกิดโรค (พยาธิกำเนิด) คืออะไรและจะควบคุมโรคได้อย่างไร
ไป๋เยี่ยรู้ว่าเป้าหมายของเขาคืออะไร เขามั่นใจว่าเขาจะไม่มีวันหลงทาง แม้ว่าถนนเส้นนี้จะยากลำบากและยาวไกลเพียงใด แต่เขาก็จะยืนหยัดเดินต่อไปให้ได้!
เลเวลสมาชิกจะอัปเกรดเป็นเลเวลสามโดยอัตโนมัติในเดือนหน้า ส่วนแต้มสมาชิกอีกร้อยแปดสิบแต้มก็ยังถูกสะสมไว้ต่อไป
ไป๋เยี่ยคาดหวังกับรางวัลระดับสี่ดาวมากกว่า
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับรางวัลระดับสี่ดาว มาดูกันว่ามันจะมีอะไรพิเศษบ้าง
ไป๋เยี่ยคันมือจนอดใจกดสุ่มรางวัลไม่ไหว
จานขนาดใหญ่เริ่มหมุนวนไปอย่างรวดเร็วโดยมีไป๋เยี่ยคอยสั่งมันให้หยุดในใจ
จานหมุนหยุดลงที่รูปถุงบางอย่างซึ่งมีลักษณะคล้ายถุงอาหารหมา!
ไป๋เยี่ยใจเต้นโครมคราม!
อย่าเป็นอาหารหมา!
บอกฉันทีว่ามันไม่ใช่อาหารหมา!
จู่ๆ ไป๋เยี่ยก็รู้สึกกระวนกระวายใจ มันคงไม่ใช่อาหารหมาจริงๆ ใช่ไหม
[ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับอาหารหนูทดลอง!]
ไป๋เยี่ยชะงัก
ก็ยังดีที่ไม่ใช่อาหารหมา! แต่…เอ๊ะ…นี่มันอาหารหนูนี่หว่า
งั้นก็ฝากเอาอาหารหมามาให้ฉันด้วยเลยแล้วกันนะ
ไป๋เยี่ยแทบจะร้องไห้ นี่ระบบ ช่วงนี้ฉันก็มีผลงานดีๆ ไม่ใช่เหรอ ไหงทำแบบนี้ล่ะ!
[แจ้งเตือน นี่คือสูตรอาหารหนูที่ถูกคิดค้นขึ้นโดยแซคเกอร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านการเพาะพันธุ์หนูทดลอง ระดับโลก หากนำมาใช้คู่กับหนังคือ ‘คู่มือเลี้ยงหนู’ ก็จะได้ผลลัพธ์ทที่ดียิ่งขึ้นไปอีก!]
ไป๋เยี่ยชะงัก แสดงว่า ‘คู่มือเลี้ยงหนู’ ก็เป็นหนังสือของแซคเกอร์น่ะสิ รวมถึงอาหารหนูนี่ด้วย
ไป๋เยี่ยลุกไปปิดประตูแล้วหยิบอาหารหนูขึ้นมาดู
มันเป็นถุงอาหารน้ำหนักราวๆ สองกิโลครึ่ง และมีคู่มือการให้อาหารแถมมาในถุงด้วย
ไป๋เยี่ยลองหยิบคู่มือขึ้นมาอ่านดู
มันเป็นหนังสือเล่มบางๆ มีแค่เจ็ดแปดหน้าเท่านั้น หน้าแรกเป็นคู่มือการใช้งาน วิธีให้อาหาร เวลา ปริมาณ และปริมาณน้ำที่ต้องผสม
แต่ส่วนต่อไปจะเป็นการแนะนำพันธุ์หนูทดลอง ทั้งหนูพันธุ์เล็กและใหญ่
ตัวอย่างเช่น หนูพันธุ์เล็กเคเอ็มทั่วไป (หนูคุนหมิง) ยังเป็นหนูพันธุ์พื้นฐานที่นำมาใช้กันอย่างแพร่หลายและผลิตได้มากในประเทศจีน นักวิจัยมักจะนำมันไปใช้ในการทดลองทางเภสัชวิทยา พิษวิทยา ฯลฯ เช่นเดียวกับหนูพันธุ์เล็กไอซีอาร์และเอ็นไอเอช เป็นต้น
นอกจากนี้ยังมีหนูที่พบได้บ่อยอย่างหนูพันธุ์ใหญ่เอสดีและหนูวิสตาร์อีกด้วย
อาหารหนูแต่ละประเภทจะแตกต่างกันออกไปขึ้นอยู่กับสายพันธุ์หนู วงจรการเจริญเติบโต นิสัยและพฤติกรรมการใช้ชีวิต
ไป๋เยี่ยได้รับประสบการณ์มากมายจากการมาเลี้ยงหนูที่นี่เป็นเวลาหนึ่งเดือน นอกจากนี้ เขายังได้รับความรู้ด้านการทดลองและความเข้าใจเกี่ยวกับหนูทดลองเพิ่มขึ้นด้วย
หนูที่ทางหน่วยวิจัยนำมาใช้นั้นแตกต่างออกไปจากหนูที่จางฮั่นหลินนำมาใช้ในการทดลองเรื่องความดันโลหิต
หนูทดลองนิยมนำมาใช้ในการวิจัยเกี่ยวกับปรสิต เชื้อโรค และไวรัส โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการรักษาโรคต่างๆ เช่น มาลาเรีย
‘คู่มือเลี้ยงหนู’ มีเงื่อนไขการใช้งานคือต้องมีเลเวลวิชากายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยาถึงเลเวลสาม ซึ่งไป๋เยี่ยก็มีคุณสมบัติตามเงื่อนไขที่ระบบกำหนด
ไป๋เยี่ยอ่านหนังสือเล่มนี้มาสักพักหนึ่งแล้ว แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจชื่อผู้เขียนบนปกเลย
แซคเกอร์เป็นนักสัตววิทยาทดลองที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ยี่สิบสอง เขามีเป้าหมายที่จะเพาะกันธุ์หนูทดลองและสร้างแบบจำลองขึ้น…เขาได้สร้างประโยชน์อันยิ่งใหญ่ให้กับมวลมนุษยชาติโดยการตีพิมพ์หนังสือเกี่ยวกับหนูทดลอง ได้แก่ หนังสือฉบับพื้นฐาน ‘คู่มือเลี้ยงหนู’…ระดับกลาง ‘การสร้างแบบจำลองหนูทดลอง’…และระดับสูงอย่าง ‘เจาะลึกเรื่องหนูทดลอง ฉบับผู้เชี่ยวชาญ’
หนังสือที่ไป๋เยี่ยได้รับคือ ‘คู่มือเลี้ยงหนู’ ฉบับพื้นฐานซึ่งเป็นบทสรุปเกี่ยวกับหนูทดลองและแบบจำลองที่ดีที่สุดในศตวรรษที่ 21 จากประสบการณ์ครั้งก่อน ส่วนระดับกลางจะมุ่งเน้นไปที่การส้รางแบบจำลองของโรคทั้งสองพันสองร้อยสิบแปดโรค
และระดับสูงจะเป็นการคาดเดาถึงการเพาะพันธุ์หนูทดลองในอนาคต
แม้ว่าเขาจะได้รับ ‘คู่มือเลี้ยงหนู’ ฉบับพื้นฐานซึ่งเป็นเล่มที่อ่านง่ายที่สุดและเป็นเล่มพื้นฐาน แต่มันก็เหมาะสำหรับไป๋เยี่ยที่สุดแล้ว