ตอนที่ 52 เริ่มเลย มาถ่ายทอดสดกินปลาหมึกกันเถอะ (52)
อัปเกรดจริง ๆ ด้วย!
เด็กหนุ่มคนนี้เป็นผู้ดีในชนบทบนดาวเคราะห์ซาร่าแห่งจักรวรรดิชิงเหย้า เขาเรียนอยู่ในชั้นปีที่สามในกองบัญชาการรบของสถาบันการศึกษาทางทหารซาร่า โดยมีระดับดวงดาวเพียง 4 ดวง
ในฐานะนักเรียน ระดับดวงดาว 4 ดวงของเขาก็จัดเป็นระดับค่าเฉลี่ยทั่วไป มันไม่ได้เลวร้าย ทว่าหากเขาต้องการพัฒนาความแข็งแกร่งให้แก่วงศ์ตระกูล ยิ่งแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งดีมากเท่านั้น ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาไม่ได้ดื่มยาทางพันธุ์ธรรมมากนัก หรือแม้แต่ลงทุนกับอาหารเสริมเพื่อพละกำลัง นั่นทำให้ระดับดาวของเขาเติบโตอย่างเชื่องช้า
การได้เห็นอาหารอันโอชะขององค์หญิงสามที่ทำให้ทั้งพลเอกโอคาซีและจอมพลก็อดวินอัปเกรดได้ ทำให้ครอบครัวของเขาเริ่มฉุกคิด
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้โชคดี แต่ว่าพวกเขาก็สามารถใช้เงินจำนวนมหาศาลซื้ออาหารกระป๋องจากผู้โชคดีได้ เดิมทีเด็กหนุ่มเพียงคิดว่าสิ่งของชิ้นนี้เหมาะกับการยั่วยุให้ชาวเน็ตทั้งหลายอิจฉาตาร้อนเท่านั้น
จากนั้นเด็กหนุ่มกัดมันไปสองสามคำอย่างไม่คาดคิดอะไร ในตอนแรกเขารู้สึกได้ถึงความสดชื่นและรสชาติเผ็ดร้อนที่แผ่กระจายในปากของตัวเอง รสชาติของมันทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกเคลิบเคลิ้ม จนยากที่จะกลืนมันลงไป! แต่สุดท้ายก็กลืนลงไปอยู่ดี!
เพราะเขารู้สึกว่าพลังดวงดาวของตนเองเริ่มเคลื่อนไหว!
เพื่อไม่ให้กระป๋องได้รับผลกระทบ เขาจึงรีบวิ่งออกไปเพราะเกรงว่าการเลื่อนขั้นพละกำลังของเขาจะทำให้กระป๋องเสียหาย
ผลลัพธ์…ใน 1 ชั่วโมงต่อมา เขาจ้องมองดูตนเองในกระจก เอ๊ะ? ทำไมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยล่ะ? การเลื่อนขั้นสำเร็จหรือเปล่า?
เมื่อนึกถึงการเลื่อนขั้นของพลเอกโอคาซีกับจอมพลก็อดวินนั้นยิ่งใหญ่มากแค่ไหน แต่ทำไมผมของเขาเองถึงตั้งขึ้นเพียงเล็กน้อย?
ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เฮ้ ที่หลังก็อย่าหลงตัวเองไปมากนักเลย!
ไม่ว่าอย่างไร เขาจะประสบความสำเร็จในการก้าวไปสู่ระดับ 5 ดาวให้ได้! ในที่สุดตอนนี้เด็กหนุ่มก็สามารถลงแข่งขันตำแหน่งหัวหน้าชั้นปีที่สามของสถาบันได้แล้ว!
ครั้งนี้เขาจะต้องชนะอย่างแน่นอน!
ทว่าในตอนนี้จำเป็นต้องโอ้อวดบนอินเทอร์เน็ตเสียก่อน!
“สวัสดีฮะ ทุกคน ผมกลับมาแล้ว!” เด็กหนุ่มโพสต์วิดีโอสั้น ๆ ซึ่งเกี่ยวกับตัวเขาเองได้ใช้พลังดวงดาวในการสร้างดาบเลเซอร์ที่ยาวกว่า 1 เมตร “เห็นไหม? ผมได้เลื่อนขั้นแล้ว!”
“ผมอยากจะขอบคุณทุกคน ขอบคุณชาวเน็ตทั้งหลายสำหรับ ‘ความกระตือรือร้น’ ของพวกคุณและ ‘คำทักทาย’ ที่แสนอบอุ่นต่อครอบครัวของผม อีกอย่างผมอยากจะบอกว่าต่อให้พวกคุณไม่ได้รับอาหารกระป๋องขององค์หญิงสามก็ไม่น่าเป็นอะไรนี่ครับ เพราะองค์หญิงสามกำลังสร้างโรงงานแปรรูปอาหารไม่ใช่เหรอ? หวังว่าพวกคุณทุกคนจะหาซื้อมันได้ในเร็ว ๆ นี้ล่ะ!”
ชายหนุ่มในวิดีโอโบกดาบเลเซอร์ไปมา พร้อมส่งคำ ‘อวยพร’ อย่างเงียบ ๆ และปิดวิดีโอไป
ชาวเน็ตทั้งหลายที่อยู่ในความเงียบสงบถึงกับโมโหควันออกหู!
“ยังเป็นคนอยู่ไหม?! ถึงได้โพสต์อวดแบบนี้! ฮึ่ม! ฉันจะสาปแช่งให้นายได้เลื่อนขั้นไประดับห้าและไม่ได้เลื่อนขั้นอีกเลย!”
“เจ้าเด็กเหลือขอ อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้จักนาย! ถ้ามีความสามารถจริง อย่าหนีระหว่างทางไปสถาบันพรุ่งนี้ล่ะ!”
“บัดซบ! ฉันก็นึกว่าใคร! ฉันจะบอกอะไรให้นะมาร์ติน ว่ามันไม่บ้าบอไปหน่อยเหรอที่นายได้ของดี ๆ มาแต่ไม่ยอมแบ่งมันให้กับฉันน่ะ? รอก่อน ฉันจะไปเดี๋ยวนี้!”
“ฉันอยู่นี่แล้ว! เจ้าเด็กเหลือขอเปิดประตู!”
……….
สงครามต่อต้าน ‘มาร์ติน’ อย่างบ้าคลั่งได้เริ่มขึ้นบนโลกอินเทอร์เน็ต จนกระทั่งมาร์ตินต้องออกมาชี้แจงว่าเขากินอาหารกระป๋องไปจนหมดเกลี้ยงแล้ว และสถานการณ์ได้เปลี่ยนแปลงไปโดยเพื่อน ๆ ของเขา นั่นทำให้สงครามได้สิ้นสุดลง
ดาวเคราะห์ที่รกร้างแห่งนี้เต็มไปด้วยสมบัติอันล้ำค่า และสวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกเศร้าใจที่ต้องจากมันไป…
จักรพรรดิทรงเมตตามาก เขาเช่าดาวเคราะห์รกร้างแห่งนี้ให้กับองค์หญิงสามเป็นเวลา 20 ปี โดยใช้เงินจำนวน 100 ล้านดวงดาว
ภายในระยะเวลา 20 ปี สวี่หลิงอวิ๋นสามารถทำอะไรก็ได้บนดาวเคราะห์รกร้างดวงนี้ เพราะแร่พลังงานที่แสนล้ำค่านั้นได้ถูกขุดไปหมดแล้ว
สวี่หลิงอวิ๋นเข้ากันได้ดีกับจอมพลก็อดวิน ทั้งสองคนชอบคุยและหัวเราะไปด้วยกัน จอมพลก็อดวินโบกไม้โบกมือและช่วยเธอสร้างโรงงานแปรรูปอาหาร เครื่องจักรกลเฉพาะทางได้รับความกรุณามาจากจักรพรรดิที่ทรงมอบมันมาให้ถึงหน้าค่าย
บนดาวเคราะห์รกร้างแห่งนี้ อะไรที่มีจำนวนมากที่สุด? แน่นอนว่าต้องเป็นปลาหมึกยักษ์!
สวี่หลิงอวิ๋นเริ่มลงมือปลูกขิง พริกไทยเสฉวน พริกและอื่น ๆ ในพื้นที่ขนาดกว้าง พืชพันธุ์หลายชนิดถูกปลูกลงโดยได้รับการช่วยเหลือจากนักชีววิทยา อ้อยของสวี่หลิงอวิ๋นก็ฟื้นคืนชีพได้สำเร็จเช่นกัน ทว่าโชคไม่ดีที่ดาวเคราะห์รกร้างแห่งนี้ไม่เหมาะสมกับการปลูกอ้อย
ส่วนใต้ท้องทะเลนั้นอุดมไปด้วย ‘ผักน้ำมัน’ ที่สวี่หลิงอวิ๋นค้นพบ นักชีววิทยาพบว่ามันมีอัตราการผลิตน้ำมันระดับสูงออกมา จากการคำนวณของนักชีววิทยา ผักน้ำมันนี้ยังคงเหมาะสำหรับการเพาะเลี้ยง แต่สามารถเติบโตได้เฉพาะในก้นทะเลลึกเท่านั้น
สวี่หลิงอวิ๋นพยักหน้า
ในขณะเดียวกัน มีผลไม้มากมายที่ถูกค้นพบภายใต้ท้องทะเล อาทิ ผลไม้ที่มีรสชาติคล้ายกับมะเขือเทศ อันที่คล้ายคลึงกับหัวหอม บางอย่างคล้ายกับสาหร่ายทะเลหรือสาหร่ายสำเร็จรูป
ยังมีอีกหลายอย่างที่ถูกค้นพบ
สำหรับหินสีดำ เดิมทีสวี่หลิงอวิ๋นตั้งใจจะมอบมันให้กับโอคาซี ทว่าโอคาซีกลับไม่ยอมรับมัน เขาบอกเธอให้นำมันไปที่สถาบันวิจัยจักรวรรดิแทน บางทีหินสีดำก้อนนี้อาจจะเป็นแร่ชนิดใหม่ก็เป็นได้
สวี่หลิงอวิ๋นคิดเกี่ยวกับมัน ถูกต้อง เอามันไปให้ท่านพ่อของเธอดีกว่า! เพราะในครั้งนี้ จักรพรรดิทรงมีเมตตามอบเครื่องจักรมากมายให้แก่เธอ!
จักรพรรดิเกือบจะร้องไห้ออกมา มันไม่ง่ายเลยที่ลูกสาวของเขาจะจดจำพ่อที่แก่ชราคนนี้ได้ และไม่ได้ยกผลประโยชน์ทั้งหมดให้กับหนุ่มคนนอกหน้าจืดนั่น!
โอคาซี : “…” ฉันกลายเป็นหนุ่มคนนอกหน้าจืดไปตั้งแต่เมื่อไหร่?!
ว่าที่ลูกเขยที่ดีที่สุดในสายตาแม่ยายทั้งดวงดาวกลับกลายเป็นไก่อ่อนหน้าจืดไปเสียแล้วอย่างนั้นหรือ?!
เธอมอบสิ่งของให้กับจอมพลก็อดวิน เพื่อขอให้เขาเอามันออกไป และในขณะที่หญิงสาวอาศัยอยู่ เธอก็ริเริ่มมองหาทุนในการสร้างโรงงาน
เดิมทีเธอเพียงต้องการมองหาคนงานแค่สองสามคนเท่านั้น แต่กลับกลายเป็นว่าจักรพรรดิทรงมอบเครื่องจักรที่ล้ำสมัยที่สุดในชิงเหย้าให้แก่เธอโดยตรง และเครื่องจักรเหล่านี้ก็ไม่จำเป็นต้องใช้แรงงาน!
สำหรับผู้คุ้มกันน่ะเหรอ? แน่นอนว่าต้องเป็นกองทหารที่ประจำการอยู่บนดาวเคราะห์รกร้างแห่งนี้อยู่แล้วสิ!
กองทัพทหารเหล่านี้เป็นคนจากกองทัพตระกูลแอนดรูว์อีกเช่นกัน
ทหารจากกองทัพตระกูลแอนดรูว์เป็นคนจับปลาหมึกยักษ์และเอาพวกมันมาส่งให้ที่โรงงาน ดังนั้นสวี่หลิงอวิ๋นจึงไม่ต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับมัน และโดยปกติแล้ว หุ่นยนต์จะเป็นคนดูแลทุกอย่าง
ตั้งแต่ขั้นตอนการทำความสะอาด การตัด การย่าง การป้อนใส่ และทำบรรจุภัณฑ์ ทั้งหมดนี้จะอยู่ในขั้นตอนเดียวกันและไม่ต้องใช้แรงงานคน
ส่วนเรื่องการปลูกเครื่องปรุงรส ผักและอื่น ๆ ล่ะ? ไม่ต้องใช้กำลังคนเช่นกัน! เพราะบริษัททางการเกษตรที่แข็งแกร่งที่สุดของชิงเหย้าได้แก้ปัญหานี้แล้ว!
หุ่นยนต์เหล่านี้มีความสามารถในการรับมือ ราวกับเกษตรกรผู้ช่ำชอง!
ตั้งแต่การเพาะต้นกล้า การตอน การปลูก การกำจัดวัชพืช การกำจัดแมลง ผสมเกสร เก็บเกี่ยว…ทั้งหมดนี้มันสามารถทำได้ด้วยตัวมันเอง!
สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกประหลาดใจที่สิ่งเหล่านี้สามารถรับมือได้ทุกอย่าง!
ตราบใดที่หญิงสาวเตรียมส่วนผสมด้วยตัวของเธอเอง เธอก็สามารถออกไปได้โดยไร้ความกังวล ไม่ว่าจะกลับไปพักผ่อนที่จักรวรรดิชิงเหย้า หรือจะไปสถาบันการเรียน
สำหรับอย่างอื่น หึหึ เธอจะให้โอคาซีถือหุ้นส่วนสัก 10 % แต่จะให้พลเอกหนุ่มอยู่เฉย ๆ อย่างเดียวไม่ได้ อย่างน้อยเขาต้องทำงานบ้างใช่ไหม?
หากเครื่องจักรเสีย ก็คงจะต้องใช้คนจากกองทัพของตระกูลแอนดรูว์มาช่วยซ่อมแซม เช่นเดียวกับการขนส่ง โดยปกติแล้วคนจากกองทัพของตระกูลแอนดรูว์จะช่วยขนส่งของไปยังจักรวรรดิชิงเหย้า