ตอนที่ 93 วิ่งแข่งกับสุนัขหมีที่คิดไม่ซื่อต่อเจ้าหญิงโลลิ

คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน

93 วิ่งแข่งทั้งสุนัขทั้งเจ้าหญิง

 

“เนีย!”

 

ฉันกับเมียร์โก・ไทล์ ตัวแทนทีมถ่ายทำเมืองหลวงมาพบกับฮิลเดโทร่า เจ้าหญิงลำดับที่สามที่จุดนัดพบบนเกาะลอยฟ้าได้อย่างปลอดภัย

 

“ไม่เจอกันนานเลยนะ ฮิลเด้”

 

เรือเหาะของฉันลงจอดข้างกับเรือเหาะที่มาถึงก่อน และเมื่อฉันลงจากเรือเหาะ เธอก็อยู่ตรงนั่น เนื่องจากเธออยู่ในตำแหน่งที่มีฐานะทางสังคมสูง เธอจึงมาพร้อมกับผู้คุ้มกันนอกเครื่องแบบหลายคน ซึ่งน่าจะเป็นอัศวิน แต่ดูไม่น่าเชื่อถือนิดหน่อย

 

เรื่องนั้นช่างไปก่อน

 

ฮิลเดโทร่าที่ไม่ได้เจอกันมาประมาณหนึ่งเดือนยังคงดูมีชีวิตชีวาเหมือนเด็ก

 

“เธอแต่งตัวแปลก ๆ จังนะ”

 

จุดสีแดงบนดวงตาสีเขียวใสซึ่งเป็นหลักฐานแห่งราชวงศ์ เหมือนเช่นปกติ

แต่ว่า การแต่งตัวต่างออกไป

 

เธอมัดผมยาวสีบลอนด์ และสวมชุดจั๊มสูทสีชมพูน่ารักอีกด้วย

สวมรองเท้าบูทและถุงมือ เป็นชุดสำหรับทำงานอย่างสมบูรณ์แบบ

 

ในฐานะราชวงศ์และเจ้าหญิง ฉันเคยเห็นฮิลเดโทร่าแต่งตัวหรูหราเท่านั้น แต่……ม๊า เธอก็ยังเป็นเด็ก ดังนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกที่ชุดที่มีชีวิตชีวาแบบนี้จะเหมาะกับเธอ

 

――ฉันหมายถึง แทบจะเป็นชุดแบบเดียวกับกับชุดทำงานที่ฉันใส่อยู่ แต่คนละสี ฉันแน่ใจว่าถูกเตรียมไว้โดยเจตนา

 

“จากนี้เราจะไปช่วยงานที่ฟาร์มปศุสัตว์กันค่ะ เนียอยากจะได้ด้วยกันกับเราไหม?”

 

“ค่ะ ตามที่เห็น”

 

ไม่ว่ายังไง แม้ว่าสีจะต่างกัน แต่ฉันก็แต่งตัวแบบเดียวกับเธอแล้ว และก็พร้อมเต็มที่

 

 

 

เกาะนี้มีขนาดเล็ก

มีไม่กี่ครัวเรือน และดูเหมือนว่ามีคนประมาณสิบกว่าคนที่ทำงานในฟาร์มปศุสัตว์และไร่นา

 

สิ่งมีชีวิตจำนวนมากบนเกาะลอยฟ้าได้ผ่านวิวัฒนาการในแบบของตัวเอง

ผลที่เกิดขึ้นส่งผลให้ที่ดินแห่งนี้ปลูกพืชผัก ธัญพืช และเลี้ยงปศุสัตว์ได้ง่าย

 

ในอดีต เกาะลอยฟ้าหลายแห่งถือกำเนิดขึ้นจากอาละวาดของสัตว์อสูรระดับพิเศษ 「วิเครันด้า ผู้ฉีกแผ่นดิน」 ที่แยกแผ่นดินออกจากทะเล

ที่นี่คือหนึ่งในนั้น

 

เมื่อทุกอย่างเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน ความกดอากาศ อากาศ ลม และแสงแดด โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับสภาพแวดล้อมโดยรอบจากที่เคยอยู่ในทะเล ทำให้ดูเหมือนพืชผลจะมีความเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมาก

 

ถ้าพูดง่ายๆ ก็คือ ถ้าเป็นเกาะลอยฟ้าที่เหมาะทำฟาร์มปศุสัตว์ ก็จะสามารถปลูกหญ้าสำหรับปศุสัตว์ได้อย่างง่ายดาย และคุณภาพของหญ้านั้นก็ดีอย่างประหลาด

 

ฉันเคยไปที่ฟาร์มปศุสัตว์บนเกาะลอยฟ้าใกล้กับเมืองหลวง และได้กินเนื้อวัวคุณภาพสูงที่เรียกว่าเนื้อวัวโมอามูระที่เลี้ยงที่นั่น และถูกขายให้กับราชวงศ์และขุนนาง

ยังคงสดใหม่ในความทรงจำของฉันจนรู้สึกประหลาดใจว่า การเติบโตในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมทำให้เกิดความแตกต่างได้มากขนาดนั้น

 

แน่นอนว่าไม่ใช่แค่สิ่งแวดล้อมเท่านั้น แต่ยังเป็นผลมาจากความพยายามอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของเกษตรกรอีกด้วย

 

 

 

“ไม่แตกต่างจากงานที่เคยทำมาจนถึงตอนนี้เลยเหรอ?”

 

จนถึงตอนนี้ ผลงานของฮิลเดโทร่าเป็นเหมือนงานพระกรณียกิจของราชวงศ์ เช่น การเยี่ยมเยียนปลอบประโลมใจโรงพยาบาล การแนะนำสนามฝึกและพาชมบรรยากาศฉากการฝึกของอัศวิน การเยี่ยมชมเมืองหลวง และสถานที่ท่องเที่ยวรอบเมืองหลวง

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการเยี่ยมเยียนโรงพยาบาลและสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามากมาย และจากนั้นเธอก็กลายเป็นเจ้าหญิงลำดับที่สามที่ได้รับความนิยมในหมู่ประชาชน

 

「เจ้าหญิงที่คุณสามารถพบโดยไม่คาดฝัน」――วลีนั้นไม่ได้มีไว้แค่โชว์

 

นั่นเป็นเหตุผลที่ฮิลเดโทร่ากำลังทำงานในฟาร์มปศุสัตว์กับฉัน เป็นอะไรที่แปลกใหม่ในสายตาของฉันมาก พูดกันตามตรงแล้วเธอไม่ควรทำงานประเภทนี้

 

ยังไงก็ตาม ฉันมาที่นี่หลายครั้งเพื่อทำงานเยี่ยมชมธุรกิจ และช่วงหลังมานี้ ฉันมาที่นี่บ่อยมากเพราะสุนัข

 

“นั่นสินะคะ เรารู้สึกว่าควรมีการขยายขอบเขตงานของเราออกไปซักเล็กน้อยในช่วงฤดูร้อนนี้”

 

เห๊ เป็นแบบนั้นเองเหรอ

 

“คุณหนูแห่งตระกูลลิสตัน และคุณหนูแห่งตระกูลซิลเวอร์กำลังพยายามอย่างเต็มที่ ฉะนั้นเราเองก็จะแพ้ไม่ได้เหมือนกันค่ะ”

 

งั้นเหรอ

ม๊า ก็ถูกล่ะนะ

 

ฮิลเดโทร่าเป็นคนที่ต้องการให้เมจิกวิชั่นเป็นที่แพร่หลายมากกว่าพวกเราทุกคน

 

ฉันไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งที่เจ้าหญิงควรทำ แต่ก็พูดได้ตามปากว่าที่เธอทุ่มสุดตัว ก็เพราะเธอเป็นเจ้าหญิง 

 

โครงการเมจิกวิชั่นถูกบริหารโดยรัฐ และหลังจากลงทุนไปจำนวนมากก็มาถึงปัจจุบัน

 

พูดตามตรง ยังไม่ได้ผลกำไรที่น่าพอใจเลยด้วยซ้ำ

หากโครงการเมจิกวิชั่นไม่เป็นไปตามแผนการ เรื่องนี้จะกลายเป็นเรื่องของนโยบายระดับชาติ――กลายเป็นความรับผิดชอบของกษัตริย์ซึ่งเป็นพ่อของฮิลเดโทร่า

 

สำหรับฮิลเดโทร่านี่จึงไม่ใช่ปัญหาของคนอื่นอย่างแท้จริง

 

“นอกจากนี้ สำหรับเราแล้ว งานในครั้งนี้ก็ไม่ได้แตกต่างกันเท่าไหร่”

 

“อย่างงั้นเหรอ?”

 

สำหรับฉันก็เป็นเหมือนการเยี่ยมชมธุรกิจตามปกติ

 

 

 

หลังจากการถ่ายทำงานเสร็จสิ้น บนโต๊ะที่เตรียมไว้ภายใต้ท้องฟ้าสีครามก็เรียงรายไปด้วยอาหารที่ใช้วัตถุดิบที่เติบโตในฟาร์มปศุสัตว์และไร่นา ดูน่าอร่อยมาก

 

“――ฟาร์มนี้กำลังมองหาผู้มีความสามารถหนุ่มสาวอยู่นะคะ”

 

“――พวกเราแก่กันแล้ว การทำงานหนักเลยค่อนข้างลำบาก แต่จะหยุดก็ไม่ได้ เพราะกำลังคนไม่เพียงพอ……”

 

ในช็อตสุดท้าย เจ้าของฟาร์มซึ่งเป็นคู่สามีภรรยาสูงอายุที่คุยกับฮิลเดโทร่าบ่นเกี่ยวกับสภาพปัจจุบันของฟาร์มปศุสัตว์

 

อ้า เข้าใจล่ะ เป็นการถ่ายทำพร้อมกับประกาศรับสมัครงานไปด้วยสินะ

จากมุมมองของ「เจ้าหญิงที่คุณสามารถพบโดยไม่คาดฝัน」ที่เป็นมิตรกับผู้คน การให้ความช่วยเหลือร่วมมือกับประชาชนอยู่ในรูปแบบเช่นนี้เอง หรือก็คือมีสไตล์แบบนี้

 

หลังจากแนะนำฟาร์มสั้น ๆ จากคู่สามีภรรยาเจ้าฟาร์มแล้ว เจ้าหญิงผู้โด่งดังก็กล่าวเสริม

 

“กล่าวกันตามตรง การทำงานในฟาร์มปศุสัตว์นั้นยากลำบาก ต้องตื่อนแต่เช้าตรู่ ทำงานอย่างหนัก และไม่มีวันหยุดที่แน่นอน เพราะคุณต้องดูแลสิ่งมีชีวิต

 

แต่ว่า มีผู้คนที่ยอมอุทิศตนทำงานอย่างแข็งขันในฟาร์มปศุสัตว์และไร่นาเช่นนี้ ก็เพื่อผลิตอาหารให้เราทุกคนสามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่หิวโหย

 

งานเกษตรเป็นงานที่หนัก

บางทีแม้จะทำงานอย่างหนัก ค่าตอบแทนที่ได้ก็อาจน้อยนิด

แต่ว่า เราคิดว่านี้เป็นงานที่น่าภาคภูมิใจไม่จำเป็นต้องอายผู้ใด

 

สำหรับผู้ที่สนใจได้โปรดพิจารณาด้วยนะคะ”

 

…………

 

เข้าใจ ฮิลเดโทร่ามักจะมีด้านที่แปลกประหลาดมากมาย แต่การแสดงออกและคำพูดที่จริงใจของเธอก็เหมาะกับเธอเป็นอย่างดี

ฉันรู้สึกว่าเธอมีพลังในการโน้มน้าวใจอย่างแปลกประหลาดในสถานการณ์เช่นนี้ ทำให้รู้สึกว่าสมเป็นราชวงศ์มาก ๆ

 

 

 

อนึ่ง

 

“ซ้า เนีย มาแข่งกันเถอะคะ!”

 

หลังจากถ่ายทำที่ฟาร์มปศุสัตว์ ฉันได้รับประทานอาหารกลางวันก่อนเวลากับทีมงานถ่ายทำด้วยอาหารที่เตรียมไว้

 

จากนั้น ก็ย้ายไปทำงานถัดไป

 

――ใช่ น้องหมาล่ะ

 

ที่ฟาร์มแห่งนี้ยังมีสุนัขต้อนแกะที่คอยไล่ต้อนแกะอีกด้วย

ตอนนี้กำลังวิ่งไปรอบ ๆ ทุ่งอย่างกระฉับกระเฉง ดูเหมือนฝีเท้าจะเร็วเช่นกัน ในแบบสุนัข

 

แล้วในตอนที่ฉันคิดว่าจะเอาชนะตามปกติ ด้วยเหตุผลบางอย่างฮิลเดโทร่าก็เข้ามาขัดจังหวะ

 

“แม้ว่าเราจะดูเป็นเช่นนี้ แต่เราก็ได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้โบราณที่เป็นความลับของราชวงศ์เพื่อป้องกันตัวมาตั้งแต่เด็ก ๆ เราก็มั่นใจเรื่องการเคลื่อนไหวนิดหน่อยเหมือนกันนะคะ”

 

ฮ้า ศิลปะการต่อสู้โบราณ ……ม๊า ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่าเธอกำลังฝึกอยู่ แต่

 

“อย่าคิดว่าจะเป็นคนเดียวที่สามารถเอาชนะสุนัขได้นะคะ!”

 

ห๊า อืม

 

“พร้อมที่จะถูกสุนัขเกลียดแล้วใช่ไหม?”

 

สุนัขขนาดกลางที่มีขนสีทูโทนขาวดำกำลังเลียมือของฮิลเดโทร่าอย่างหนัก

 

ถึงจะเป็นสุนัขเลี้ยงแกะที่น่ารัก ขนปุกปุย และบุคลิกที่เป็นมิตรก็ตามแต่

 

――หลังการแข่งขัน ฉันมักจะถูกเกลียด จะโดนเห่าเสียงดังใส่ ราวกับจะบอกว่า「รีบไสหัวกลับบ้านไปเดี๋ยวนี้เลย」

 

จู่ ๆ ความเป็นมิตรนั้นก็เปลี่ยนไปราวกับโกหกในทันใด

 

จะทนได้จริง ๆ เหรอ?

ถูกสุนัขที่เคยรัก เกลียดขี้หน้า ค่อนข้างช็อกเลยนะ

 

“ฟุๆ……ผู้ชนะมักเดียวดายค่ะ”

 

ฉันเห็นด้วย

 

“――มาทำให้สถิติไร้พ่ายของคุณ ต้องแปดเปื้อนที่นี่และเดี๋ยวกันเถอะค่ะ!”

 

 

 

ผลลัพธ์ ฉันถูกเกลียดจากสุนัข และ ……ฮิลเดโทร่า

 

 

 

 

 

 

 

 

ดีดๆกลางคืนนอนไม่หลับมาหลับบ่าย นาฬิกาชีวิตน่าจะพังเละแล้ว เอ๊ะ หรือแค่เราอยู่ผิดซึกโลก ฮา