บทที่ 64 แว่นตาวิเคราะห์ท่าเต้น

Top Star ระบบปั้นเธอให้เป็นดาว

บทที่ 64 แว่นตาวิเคราะห์ท่าเต้น

บทที่ 64 แว่นตาวิเคราะห์ท่าเต้น

ลู่เฉินเหลือบตามองเธอแล้วจิบด้วยท่าทางที่สง่างาม

แต่แล้วเขาก็ทำหน้าไม่สบอารมณ์และพูดออกมาว่า “ผมดื่มไม่ถนัด”

บนริมฝีปากของเขามีน้ำติดอยู่เล็กน้อย

เมื่อกระทบกับแสงไฟมันก็ยิ่งดึงดูดสายตา

ซูโย่วอี๋มองที่ริมฝีปากสีดอกกุหลาบของเขาด้วยหัวใจที่เต้นระรัว

สายตาที่เธอมองมาทำให้เขาอึดอัดเล็กน้อย ชายหนุ่มจึงแสร้งมองไปทางอื่น พร้อมยกขวดน้ำแร่ขึ้นมาดื่ม

เมื่อยกน้ำขึ้นดื่ม ลู่เฉินไม่ทันได้ระวังจนทำให้มันไหลลงคอเสื้อของเขา

ซูโย่วอี๋หยิบกระดาษทิชชูอย่างรวดเร็วแล้วยื่นให้ชายหนุ่ม

ดวงตาของลู่เฉินดูลึกลับและสับสน “ซูโย่วอี๋ คุณมันโง่”

ซูโย่วอี๋รู้สึกแน่นหน้าอก

ท่านประธานคนนี้รับมือยากจริง ๆ

“ทีหลังก็อย่าดื่มสิ ถ้าคอไม่แข็งพอ” เธอพึมพำในลำคอ

ประสาทหูของลู่เฉินนั้นดีมาก แต่เขาก็ไม่พูดอะไร

“คุณดื่มเก่งไหม?”

ซูโย่วอี๋คิดอยู่พักหนึ่ง และคิดว่าคำตอบนี้น่าจะโอเค

ความสามารถในการดื่มของเธอพัฒนาขึ้นมากเพราะเมื่อก่อนเธอเป็นคนเชิญชวนให้นักธุรกิจลงทุนในบริษัทของเล่นเฉินอี

“คุณดื่มได้เท่าไหร่?”

“ประมาณ… ไวน์ 2 ขวด”

“เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?” เขาถาม

เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้นซูโย่วอี๋ก็คิดหนัก หรือว่าเธอจะพูดมากเกินไป?

เมื่อเธอต้องการลบล้างคำพูดนั้น เธอก็พบว่าลู่เฉินนั้นหลับไปแล้ว

แสงไฟสว่างไสวด้านนอกกระทบใบหน้าของชายหนุ่มยามหลับใหล

เมื่อดวงตาที่เคยเฉียบคมปิดลง ก็เผยให้ขนตาโค้งงอนงาม คนตรงหน้ากลับกลายเป็นคนอ่อนโยนขึ้นทันใด

ในพื้นที่แคบ ๆ อย่างในรถคันนี้ จู่ ๆ ซูโย่วอี๋ก็เกิดความรู้สึกแปลก ๆ

ราวกับว่าเขาคิดว่าเธอเป็นคนที่สามารถวางใจได้ จึงเผยภาพลักษณ์แบบนี้ให้เธอเห็น

และราวกับว่าทั้งสองเป็นคนสนิทชิดเชื้อกัน

ซูโย่วอี๋ปรับพัดลมเครื่องปรับอากาศทั้งหมดก่อนจะลงจากรถไป

“ขอบคุณค่ะ”

หลังกล่าวขอบคุณคนขับรถ เธอก็หันหลังและเดินกลับบ้านไป

เมื่อเธอกลับบ้านครั้งนี้ เธอสังเกตสิ่งอำนวยความสะดวกในบ้านอย่างระมัดระวังและตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีวี่แววว่าจะมีใครบุกรุกเข้ามา

สุนัขจิ้งจอกนอนอยู่บนโซฟาอย่างชำนาญแล้วพูดว่า [ซู่จู่ คุณเมาหรือเปล่า]

ซูโย่วอี๋ส่ายหัวของเธอ “ฉันแค่อยากนอน”

แต่เฉินซีซียังไม่กลับบ้าน ดังนั้นเธอจึงได้แต่รอ จากนั้นเข้าไปในระบบเพื่อตรวจสอบรางวัลภารกิจ

[ค่าความใกล้ชิดกับสัตว์เลี้ยงอย่างแท้จริง: ใครก็ตามที่มนุษย์นิยามว่าเป็นสัตว์เลี้ยงโดยทั่วไปจะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้ใช้ นั่นคือในสายตาของสัตว์เลี้ยง ลำดับความสำคัญของผู้ใช้จะสูงกว่าใครอื่น]

[ข้อควรระวัง: ความรักของสัตว์เลี้ยงขึ้นอยู่กับความประสงค์ของผู้ใช้เอง หากผู้ใช้ไม่ต้องการใกล้ชิดกับสัตว์เลี้ยง ความใกล้ชิดของสัตว์เลี้ยงจะน้อยลง]

หมายความว่ายังไง

“หลังจากใช้แล้วแมวและสุนัขข้างถนนจะชอบฉันมากขึ้นไหม”

ซูโย่วอี๋จินตนาการว่าถูกแมวและสุนัขรุมล้อม ก็ตัวสั่นอย่างช่วยไม่ได้

เธอไม่เคยเลี้ยงสัตว์เพราะมันลำบากเกินไป เธอจึงไม่ได้สนใจในความสัมพันธ์ของสัตว์เลี้ยง

[โปรดยืนยันว่าจะใช้หรือไม่]

ซูโย่วอี๋ไม่ลังเลที่จะยกเลิก

โชคดีที่ภารกิจนี้ค่อนข้างง่าย หากภารกิจเสร็จสิ้นหลังจากผ่านความยากลำบากมามากมาย ซูโย่วอี๋คงอาเจียนเป็นเลือดทันทีที่เห็นรางวัลค่าความสนิทสนมกับสัตว์เลี้ยง

พออยู่ในระบบสักพักก็ไม่มีอะไรทำ สุนัขจิ้งจอกเตือนเธอว่า เธอสามารถไปที่หน้าจับฉลากได้ และลงชื่อเข้าใช้เป็นเวลาสิบวันติดต่อกันจะมีโอกาสจับฉลาก

ซูโย่วอี๋สนใจและเปิดหน้าจับฉลากขึ้นมาทันที จากนั้นก็ปรากฏแถบเมนูขนาดใหญ่เปล่งแสงสีขาว

ด้านล่างคือ ‘เริ่มต้น’ เป็นตัวอักษรสีแดง

ซูโย่วอี๋มองไปที่ทักษะทุกประเภทด้วยความละโมบ ตราบใดที่เธอไม่มีทักษะไร้ประโยชน์อย่างการทำตะกร้าไม้ไผ่และซ่อมท่อน้ำ เธอก็สามารถรับมันได้

เธอจิ้มไปที่ ‘เริ่ม’ และตัวชี้ก็เริ่มหมุนอย่างรวดเร็ว

สายตาของซูโย่วอี๋เปลี่ยนไปที่พรสวรรค์ ทักษะ และไอเทมต่าง ๆ ขณะที่ตัวชี้ผ่านพวกมันไปเรื่อย ๆ

ความเร็วของตัวชี้ค่อย ๆ ช้าลง

จนมันหยุดขยับ

ดวงตาของซูโย่วอี๋เบิกกว้าง และตัวชี้อยู่ในหมวดไอเทม

สุนัขจิ้งจอกอยากรู้อยากเห็นมากเกี่ยวกับสิ่งที่เธอสุ่มได้ จู่ ๆ ก็มีแว่นดำลอยออกมา

เมื่อเธอมองไปที่มัน ซูโย่วอี๋พบว่ามันเป็นเพียงการจำลองทางกายภาพ ไม่ใช่แว่นตาจริง

เธอแตะแว่นดำเบา ๆ จากนั้นมันก็หายไป

สุนัขจิ้งจอกเตือนเธอว่า [คุณต้องตรวจสอบในช่องเก็บไอเทม]

แน่นอนว่านี่เป็นของจริง ซูโย่วอี๋หยิบมันขึ้นมาดู

มองซ้ายมองขวาก็ไม่มีอะไรพิเศษ

พูดให้ถูก ต้องบอกว่ามันน่าเกลียดเป็นพิเศษ

เมื่อลองใส่ เธอดูเหมือนหนอนหนังสือ

ถ้ามีคนมาเห็น เธอคงถูกเรียกว่าครูสอนภาษาจีนแน่

ลืมไปเลย มาดูวิธีการใช้กันดีกว่า

[แว่นตาวิเคราะห์ท่าทางการเต้น: เมื่อซู่จู่สวมแว่นตา จะสามารถวิเคราะห์ท่าทางการเต้นได้อย่างแม่นยำ และเลียนแบบท่าทางของนักเต้นกับท่าทางที่สมบูรณ์แบบได้]

[ข้อควรระวัง: ความเปราะบางของแว่นตานั้นเหมือนกับแว่นตาทั่วไป เมื่อได้รับความเสียหายจะไม่สามารถกู้คืนได้ ซู่จู่จะต้องใช้งานอย่างระวัง]

ซูโย่วอี๋คิดอย่างถี่ถ้วนแต่ไม่เข้าใจ “เจ้าจิ้งจอกเน่า สรุปแล้วแว่นนี้ใช้ยังไงกันแน่?”

สุนัขจิ้งจอกมองซู่จู่ด้วยท่าทางไม่พอใจ [ถ้าไม่เข้าใจก็ลองใส่แว่นแล้วดูเองสิ]

ซูโย่วอี๋ทำตามที่มันบอก

เธอใส่มันแล้วมองไปรอบ ๆ อย่างอยากรู้อยากเห็น แต่ก็ไม่เห็นความแตกต่าง

สุนัขจิ้งจอกโบกอุ้งเท้าหน้าของมัน ก็ปรากฏหุ่นเต้นรำตรงหน้าเธอ

แว่นตากรอบสีดำธรรมดาเริ่มทำงานในขณะนี้ และด้วยการเต้นของบุคคลหน้าแว่นตา มันก็เริ่มวิเคราะห์ตามเวลาจริง

[ชื่อท่า: เตะ]

[ประเด็นสำคัญ: ตั้งขาให้ตรง ขยับขาไปข้างหน้า เหยียดเท้า แล้วแตะปลายเท้าที่ด้านในของข้อเข่า]

หุ่นเป็นแบบเสมือนจริง ดังนั้นมันจึงไม่ได้วิเคราะห์ข้อดีและข้อเสียของการเคลื่อนไหวของหุ่นในขณะนี้

สุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์อธิบายว่า [การกระทำของหุ่นจำลองนั้นสมบูรณ์แบบ ดังนั้นเราไม่สามารถวิเคราะห์ข้อดีและข้อเสียได้ แต่ถ้าเป็นการแสดงของมนุษย์ก็สามารถวิเคราะห์ปัญหาของท่าทางแต่ละอย่างได้อย่างแม่นยำ]

[พูดอีกอย่างคือฉันหาครูให้คุณได้ 365 วันต่อปี]

น่าทึ่งมาก!

ซูโย่วอี๋สร่างเมาทันที

เมื่อคิดถึงการเต้นของเพลงธีมรายการ เธอเต้นตามมันแบบสุ่มทันที

เธอเต้นกับกระจก

จากนั้นแว่นก็เริ่มวิเคราะห์ และมันก็ได้วิเคราะห์ ปัญหามีมากมายจนน่ากลัว

จุดแข็งของผู้เต้นไม่เพียงพอ

จุดเสริมของผู้เต้นอยู่ผิดที่

ผู้เต้นเต้นไม่ถูกต้อง

มุมการกระทำของผู้เต้นต่ำเกินไป

ซูโย่วอี๋คิ้วตกอย่างผิดหวัง

เธอรู้ตัวดีว่าเธอเต้นไม่เก่ง แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน

แต่ตอนนี้เธอสามารถเข้าใจปัญหาได้อย่างถูกต้อง

เธอออกจากระบบ พบกล่องแว่นวางอยู่ตรงหน้า เธอก็เก็บแว่นวิเคราะห์ทันที

ด้านเฉินซีซีที่ยังกลับไม่ถึงบ้านจนกระทั่งเกือบห้าทุ่มก็พูดด้วยความลำบากใจว่า

“พี่สาวขอโทษที่ให้รอนาน”

ซูโย่วอี๋ที่เหนื่อยมากจากการซ้อมเต้น ตอนนี้เธอหลับไปแล้ว

ในวันหยุดสุดสัปดาห์พวกเธอตัดสินใจที่จะพักผ่อนอย่างเต็มที่ ตอนนี้พวกเธอนั่งในห้องนั่งเล่นและดูทีวี

ซูโย่วอี๋ปัดโทรศัพท์มือถือของเธออย่างไม่ใส่ใจนัก เธอจำได้ว่าเธอไม่ได้เข้าเวยป๋อเป็นเวลานาน เธอจึงคลิกเข้าไปดู

นับตั้งแต่หย่ากับเฉินเฉิน เธอได้ลบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเขาจน ‘โย่วอี๋’ เกือบจะเป็นบัญชีร้าง

ทันทีที่เธอเข้าไป ซูโย่วอี๋ก็ต้องตกตะลึงกับภาพเต็มหน้าจอ 99+

ข้อความ 99+

ความคิดเห็น 99+

เพื่อนใหม่ 99+

แถมยังมีข้อความส่วนตัวที่ยังเขียนไม่จบ

ซูโย่วอี๋คลิกที่มันโดยไม่ตั้งใจ

[โย่วโย่ว? ตัวจริงเหรอ?]

[น้องส้มโอเหรอ!]

[ทำไมคุณไม่โพสต์อะไรในเวยป๋อเลย ใครกันที่บอกว่าบัญชีนี้เป็นของเธอ ดูเหมือนว่าจะเป็นบัญชีปลอม]

[พี่น้องครับ บัญชีนี้ยังไม่ผ่านการยืนยัน อย่าหลงเชื่อ]

[โย่วโย่ว ออกมาโพสต์สักหน่อยเถอะ]