ตอนที่ 122 สงครามระบาด
หากเธอมีผู้สนับสนุนที่ทรงพลังเช่นนี้อาชีพการแสดงของเธอก็จะราบรื่น!
หยุนนายังคงคิดอย่างไร้เดียงสาว่าเหอหลิงเซียงกําลังจะพาเธอไปพบกับโปรดิวเซอร์คนอื่น ๆ และคิดว่าเขามีความสัมพันธ์ที่กว้างขวาง เธอไม่รู้ว่าตัวเองกําลังถูกพาเข้าไปในถ้ําหมาป่าแห่งความสนุกสนาน
เธอยังไม่อยากคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้
เธอจําได้เพียงแค่ว่าเขายื่นการ์ดเชิญให้ก่อนที่จะให้คนมาส่งเธอที่บ้าน เขากัดที่หูของเธอขณะที่เขาพูดว่า “ผมได้ยินว่ากู้ซิงเจ๋อเชิญพี่สาวของคุณไปงานเลี้ยงประจําปีของ Huanyu และงานวันพรุ่งนี้คุณต้องมา”
รอยยิ้มแปลก ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาเมื่อเขาออกคําเชิญ ”คุณและพี่สาวของคุณต้องปฏิบัติต่อผมอย่างดีในคืนพรุ่งนี้ ไม่ต้องห่วงหรอกผมจะให้ผลประโยชน์กับคุณแน่นอน!”
เขาแทบเก็บความตื่นเต้นไว้ไม่ได้ เมื่อจินตนาการถึงฉากที่ใกล้ชิดกับพี่น้องทั้งคู่ เขาไม่มีคําพูดใดที่จะแสดงความรู้สึกได้!
หยุนนารู้สึกขยะแขยงและขุ่นเคือง เธอพยายามแสร้งให้ยิ้มเพราะเธอไม่อยากอยู่ร่วมกับหยุนซือซือ!
หากเกิดความผิดพลาดว่าชายคนนั้นเปลี่ยนการสนับสนุนจากเธอไปยังหยุนซือซือ เธอจะทําอย่างไร? ในวันนี้เธอเป็นเหมือนทาส เธอต้องตอบสนองความต้องการของเจ้านายด้วยรอยยิ้ม เธอรู้สึกอับอายมาก และในที่สุดเธอก็ไม่เต็มใจ
หยุนนาพูดอย่างยั่วยวน “ฉันเกลียดมัน! ผู้กํากับเหอ ฉันไม่พอสําหรับคุณเหรอ?”
“ไม่ต้องห่วง ที่รัก คุณเป็นคนที่น่าดึงดูดมากเพราะงั้นผมถึงรักคุณมากที่สุดมั่นใจได้เลยว่าผมจะไม่รักใครอีกแล้ว!”
หยุนน่ารู้สึกโล่งใจกับคําสัญญาของเหอหลิงเซียง
หลี่ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เมื่อเห็นท่าทางที่สิ้นหวังของเธอจึงโพล่งออกมาและถามว่า “ลูกรัก ลูกสัมภาษณ์หรือยัง?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยุนเยู่เฉิงก็เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ “คุณบอกว่าลูกไปออดิชั่นอีกมั้นเหรอ?”
หลี่ฉินตระหนักถึงลิ้นของเธอและกัดริมฝีปากล่าง
หยุนเย่เฉิงโกรธมากที่ลูกสาวของเขาไม่ทําตามความคาดหวังที่เขาต้องการ “ฉันให้การศึกษาที่ดีกับแก แต่แกยังคงที่จะเป็นนักแสดงเหรอ? ครอบครัวของเราเลี้ยงดูไม่ดีหรือแต่งตัวให้แกไม่อบอุ่นเหรอ? ทําไมแกยังยืนยันที่จะทําให้ตัวเองเสื่อมเสียอย่างนั้น”
ทันทีที่คําว่า ‘เสื่อมเสีย” มาถึงหูของเธอ หยุนนาก็สะอื้นด้วยความขุ่นเคืองและตะโกนว่า ” พ่อ! พี่ก็ไปออดิชั่นด้วย แต่ทําไมพ่อไม่ดุเธอล่ะ!”
” อะไรนะ?!” หลี่ฉินอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ” เธอไปออดิชั่นด้วยเหรอ?!”
” จะเป็นไปได้ยังไง?” หยุนเยู่เฉิงปกป้องหยุนชิชิและกล่าวว่า ” พี่สาวของแกประพฤติตัวถูกต้องมาตลอด พี่แกจะไม่ก้าวเข้าสู่แวดวงบันเทิง!”
” พ่อไม่เคยเชื่อหนูเลย! ถ้าไม่เชื่อหนูพ่อถามพี่เองก็ได้! ไม่ใช่แค่พี่มีส่วนร่วมในการออดิชั่นนะ พี่ยังสอบผ่านอีกด้วย! วันนี้หนูเห็นพี่ขึ้นรถโรลส์รอยซ์ หนูไม่รู้ว่าพี่ใช้กลวิธีอะไร หรืออาจจะติดพันกับเจ้านายก็ได้ ”
ปัง!
ใบหน้าของหยุนนาหันไปทางด้านข้างจากการตบที่รุนแรง เธอประคองใบหน้าของเธอและมองไปที่พ่อด้วยความหวาดกลัว หัวใจของเธอแตกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ” พ่อ … พ่อตีหนู?”
ความผิดหวังปรากฏขึ้นทั่วใบหน้าของเขา “ นานา แกพูดถึงซื่อซื้อแบบนั้นได้ยังไง? เธอเป็นพี่สาวของแก วันๆพี่สาวแกทําอะไรให้แกบ้าง? ตอนเด็ก ๆ ก็ทําอาหารอร่อย ๆ ให้แกเล่นสนุกกับแก แต่แกล่ะ กําลังพูดลับหลังเธอ! เจ้านายใหญ่อะไร ซือซือเธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น! ”
“ ทําไม?! ทําไมพี่เข้าร่วมการออดิชั่นแต่พ่อไม่ดุ พอหนูไปพ่อกลับดุ ตกลงหนูเป็นลูกสาวแท้ๆของพ่ออยู่หรือเปล่า!” เธอตะโกนใส่เขาด้วยความโกรธ
เขานิ่งงันและมองดูเธอวิ่งไปที่ห้อง สิ่งเดียวที่เหลือคือดวงตาที่เย็นชามากขึ้นของหลี่ฉิน