แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างกระทบใบหน้าชายหนุ่มหน้าขาวด้วยคลื่นความร้อนและแดดมันแยงตาสององค์ประกอบหรืออาจมากกว่านั้นทำให้ยากจะข่มตานอนต่อไป

สุดท้ายปลายทางร่างกายเลือกตอบสนองต่อสิ่งเร้าจากโลกภายนอกก่อเกิดเสียงครางเล็ก ๆ ขึ้นมา

ซึ่งนั่นคือสัญญาณขั้นต้นของการตื่นนอน

“อืออออ”

“…”

เปลือกตาสั่นไหวพร้อมเปิดเผยให้เห็นแววตาคู่งามที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน

กล่าวสำหรับชายหนุ่มหน้าขาวอย่างแรกเลยที่เห็นหลังจากตื่นนอนไม่ใช่เพดานคุ้นหน้าคุ้นตาที่เคยเห็นอยู่ทุกวัน

วันนี้มันแปลกประหลาดกว่าวันอื่นเนื่องจากเพดานไม่ใช่สีดำด้านแต่เป็นสีชมพูทั้งยังไม่ใช่สีชมพูปรกติธรรมดาแต่เป็นชมพูหวานแหววชวนให้รู้สึกเป็นสาวขึ้นทันตาเห็น

ทราเวียร์กระพริบตาเรียกสติหลายต่อหลายครั้ง

…‘ที่ไหน?’

“…”

“ปวดหัวเป็นบ้า” มือข้างหนึ่งกุบขมับแน่น

สายตายังคงจับจ้องมองเพดานไม่คิดขยับไปไหนคล้ายต้องการยืนยันว่านี่คือความจริงไม่ใช่ความฝันหนึ่งตื่น

หลังจากยืนยันเสร็จสิ้น

…‘เดพานสีชมพู?’

“…” เขาก็แน่ใจแล้วว่านี่ไม่ใช่บ้านของเขา

“นี่ไม่ใช่บ้านของฉัน”

ถ้าไม่ใช่บ้านของเขาแล้วมันเป็นบ้านของใคร เพื่อหาคำตอบให้กับตัวเองชายหนุ่มเริ่มกวาดมือไปทั่ว

พยายามหาแว่นตาที่หล่นหายไปไหนก็ไม่รู้

…‘อยู่ไหนวะ?’

“…”

“ทำไมมันหายากหาเย็นแบบนี้วะ” ด้านซ้ายข้างตัวหาไม่เจอเขาปรับเปลี่ยนไปคว้าทางด้านขวาของตัวแทน

ปรากฎว่าพบเจอ

หมับ!

จับบางสิ่งอย่างได้

“…” แต่ไม่รู้ว่าเจออะไรเข้า

“…อะไร?”

“อ๊ะ~”

…‘เชี่ยอะไรวะ!’

“…” ทราเวียร์ขมวดคิ้วแน่นตึงเครียดขั้นสุด

ฝ่ามือเขาสัมผัสได้ถึงบางสิ่งอย่างยิ่งจับสัมผัสเสียงแปลกประหลาดยิ่งดังมากขึ้นไปตามลำดับ

เนียนนุ่ม เต่งตึง และหอมหวาน

“อือ~”

“อ๊า~”

เหงื่อไหลไปตามหน้าผากทันที

…‘สัมผัสแบบนี้อย่าบอกนะว่า—’

“…”

เรียบร้อยเป็นไปตามที่คิด

“!!!” หลังจากหันหน้ามองต้นสายปลายกำเนิดเจ้าเสียงกระตุ้นอารมณ์เขาก็พบเจอเข้ากับเรือนร่างเปลือยเปล่า

ไม่รอช้าร่างกายตอบสนองทันที

“เห้ย?!”

ตึง!

ทราเวียร์สะดุ้งตกเตียงกลิ้งไปมาเหมือนกับเด็กน้อยฝันร้ายกลิ้งตกที่นอน

ปากอ้าค้างนิ้วมือชี้สั่นไหว

“…” หญิงสาวไม่รับรู้อะไรยังคงนอนกอดผ้าห่มแน่นทั้งยังเปิดเผยผิวหนังเกือบทุกสัดส่วนให้เห็นไม่คิดปกปิด

บางทีหล่อนอาจจะเหมือนกับเขาคล้ายยังไม่ตื่นจากห้วงความฝันมาเผชิญหน้ากับโลกความเป๋นจริง

แต่ใครสนละ

…‘เกิดห่าเหวอะไรวะเนี่ย’

“…” ทราเวียร์ที่รู้สึกตัวรีบยกมือปิดปากตัวเองแน่น

หากจะถามว่าหญิงสาวตรงหน้าเป็นใครมาจากไหนเขาสามารถตอบกลับได้ทันทีโดยไม่ต้องเสียเวลาครุ่นคิดให้เปล่าประโยชน์

หล่อนชื่อว่า ‘เอริ’ เป็นรุ่นน้องของเขา รุ่นน้องในที่ทำงานเดียวกัน รู้จักมักคุ้นมาหลายต่อหลายปี

อีกทั้งตัวหล่อนยังจัดได้ว่าเป็นสาวงามยอดเยี่ยมไม่ว่าใครเห็นล้วนต้องหลงใหลหลงรัก

แต่ทำไมหล่อนถึงได้มานอนเตียงเดียวกับเขาแถมยังเปลือยเปล่าปราศจากเสื้อผ้า

…‘อย่าบอกนะว่าเจาะไข่แดงไปแล้วน่ะ’

“…”

“ตื่นสิ” ไม่ได้การต้องปลุกมาเค้นหาความจริงหากไม่ได้ความจริงตามที่ตนต้องการละก็ชาตินี้คงนอนไม่หลับ

เขาเบี่ยงสายตาหลบ

“…” ก่อนใช้มือเขย่าแขนเธอเบาบางพอให้ตื่น

“อืออออ~”

“…”

“นิ ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้”

“…”

“ตื่นมาตอบคำถามของฉัน!”

“…”

“เธอมานอนเตียงเดียวกับฉันทำไมหะ?!”

หลังจากพยายามร่วมนาทีเปลือกตาของหล่อนเริ่มสั่นไหวอาการเดียวกับคนกำลังตื่นนอน

และท้ายที่สุด

“…” เอริลืมตาจ้องมองมาที่เขา

ก่อนตอบกลับมาเบาบางด้วยท่าทีสะลึมสะลือ

“…รุ่นพี่…”

“ตื่นสักทียัยขี้เซา”

“…” ครั้งนี้เหมือนจะได้ผลมากกว่าเดิม

ดวงตาดวงน้อยกระพริบน่ารักหลายต่อหลายครั้งก่อนเผยรอยยิ้มหวานให้ทราเวียร์

หวานมากพอทำให้ผู้คนหลงใหล

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ”

“รุ่นพี่~”

“…ตอบคำถามฉันมา?”

“เธอขึ้นมานอนบนเตียงฉันได้ไง?!”

“ทำไมถึงมาอยู่ที่บ้านของฉันหะ?!”

“…” เอริหลุดหัวเราะออกมาหลังจากได้ยินคำถามของชายหนุ่มหล่อนดึงผ้าห่มกระชับปิดเรือนร่างเอาไว้พองาม

ก่อนเปิดปากถามกลับไปแทน

“บ้านของรุ่นพี่?”

“ไม่เอาน่านี่บ้านของหนูต่างหาก”

“และนี่ก็เป็นเตียงของหนูด้วย” สิ้นเสียงบอกกล่าวเสมือนกับมีค้อนใหญ่ยักษ์ฟาดลงมากลางกระบาลทำเอามึนงงไปหมด

ทันทีที่ได้ยินคำตอบของเอริเขารีบกวาดสายตามองโดยรอบทันทีไม่มีรีรอ

และเมื่อมองเห็นฉากภาพเบื้องหน้าความจริงก็ปรากฎให้เห็นเต็มสองตา

ทราเวียร์ถึงกับวิงเวียนไปชั่วครู่หนึ่ง

…‘นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นวะ’

“…”

“บ้านของเธอ?”

“ค่ะ”

“นี่ก็เตียงของเธอ?”

“ค่ะ” เอริพยักหน้าอีกครั้ง

รอยยิ้มขี้เล่นปรากฎให้เห็นคล้ายหล่อนจะรู้สึกสนุกสนานเวลาที่เห็นชายหนุ่มตื่นตระหนกตกใจ

ทราเวียร์ตบหน้าผากตัวเอง

“เวรกรรม”

…‘พระเจ้าช่วยนี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นวะเนี่ย?!’

“…”

“ว่าแต่รู้สึกเป็นยังไงบ้างคะ?” เอริยิ้มถามกลับ

“…รู้สึกอะไร?”

“…” เห็นท่าทีหวาดระแวงของทราเวียร์แล้วมันอดหัวเราะไม่ได้แทนที่จะตอบคำถามทันที

หล่อนเลือกแสดงออกให้เห็นเป็นอันดับแรก

เรียวขาขาวเนียนยื่นไปหาเขาทั้งยังเป็นเรียวขาเปลือยเปล่าจนแทบเห็นอะไรต่อมิอะไร

การกระทำของหล่อนโหดเหี้ยมใจกล้าบ้าบิ่นครั้งนี้แทบเผาสมองเขาให้มอดไหม้ไปในชั่วพริบตา

ทราเวียร์เหม่อลอยไปครู่หนึ่ง

…‘%×÷$=$÷©%’

“…”

“รู้สึกอะไรน่ะเหรอ~~~” เอริยิ้มหวานช้ำพร้อมยื่นฝ่าเท้าไปวางบนตักของชายหนุ่มก่อนใช้นิ้วเท้าเล็กเรียว

วาดกวาดไปมาบนหน้าขาอีกฝ่าย

“ก็หลังจากที่จับขาหนูไป~”

“…”

“รุ่นพี่รู้สึกยังไงบ้างคะ?”

“…”

“ชอบรึเปล่า?”

“…”

“ถ้ายังไม่รู้สึกหรือว่าสัมผัสไม่พอก็บอกนะ”

“…”

“แต่ถ้าอยากสัมผัสมากกว่าขาของหนูละก็”

“…”

“รุ่นพี่-ต้อง-จ่าย-นะ”

“เอาเป็นจูบที่ปากของหนู—” เอริยิ้มแข็งค้างเมื่อเห็นสีหน้าเดือดดาลขั้นสุดผุดขึ้นมากระทันหันไม่มีสัญญาณบอกกล่าว

แต่ก่อนจะได้ทำอะไรมันก็สายเกินไปแล้วฝ่ามือหยาบกร้านผลักขาของหล่อนออกไป

“…” ก่อนอ้าปากค้างตวาดดังลั่น

“ยัยเด็กแก่แดด!”

“ออกไปจากห้องเดี๋ยวนี้เลยนะ!”