บทที่ 181 ทํางานร่วมกัน

เมอร์ลินเปิดประตูเข้ามา พ่อมดวลาดียืนขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พ่อมดเมอร์ลิน ในที่สุดท่านก็มา เข้ามาสิ มาแบ่งปันประสบการณ์การปรุงยาของพวกเรากันเถอะ”

พ่อมดวลาดีหมกมุ่นอยู่กับการปรุงยา เช่นเดียวกับพ่อมดฮาวล์ที่เมอร์ลินเคยพบในดินแดนมนต์ดําเลย พ่อ มดสองคนนี้หลงใหลในศาสตร์การปรุงยาจนโงหัวไม่ขึ้น

พ่อมดวลาดีคิดเอาเองว่าเมอร์ลินเชี่ยวชาญด้ายการปรงยาแต่เรื่องนี้เมอร์ลินได้แต่ส่ายหัวอย่างไม่เต็มใจ เขาไม่ได้รับการศึกษาด้านปรุงยามากนักและรู้เพียงพื้นฐานทั่วไปเท่านั้น อัตราความสําเร็จสูงของเขาในปรุงยา นั้นส่วนใหญ่มาจากการควบคุมที่แม่นยําของเดอะเมทริกซ์

“พ่อมดวลาดี เราจะคุยกันเรื่องปรุงยาในวันอื่นที่ฉันมาหาคุณวันนี้เพราะฉันมีเรื่องจะถามคุณ!”

“โอ้ ไม่เป็นไร พูดออกมาเลยไม่ต้องเกรงใจ!”

พ่อมดวลาดีเห็นว่าเมอร์ลินไม่เต็มใจที่จะแบ่งปันประสบการณ์การปรุงยาของเขา ทางวลาดีเองก็ไม่ได้ดึงดันที่จะให้เมอร์ลินพูดด้วย เขาพยักเล็กน้อยและจ้องไปที่เมอร์ลินแทน

เมอร์ลินพยักหน้าและอธิบายสั้นๆ เกี่ยวกับแผนการขายน้ํายา พ่อมดวลาดีจับทางได้อย่างรวดเร็วและพยักหน้าเล็กน้อย “ดังนั้น พ่อมดเมอร์ลินกําลังวางแผนที่จะเตรียมน้ํายาเพื่อขายซึ่งจริงๆ แล้วมันง่ายมาก ยาที่ขายดีที่สุดในตอนนี้คือน้ํายาด่างดินซึ่งถูกจัดเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ภายใต้การแนะนําของท่าน ในเมืองโฟลตติ้งมีพ่อมดพเนจรมากมายและพ่อมดเหล่านี้ส่วนใหญ่กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ ดังนั้น ความต้องการของน้ํายาด่างดิน จึงสูงกว่าอัตราการผลิตแน่นอน หากท่านสามารถทําน้ํายานั้นได้ มันจะขายหมดอย่างรวดเร็วอย่าที่ท่านก็คิดไม่ถึง”

“น้ํายาด่างดินงั้นเหรอ?”

เมอร์ลินพึมพํากับตัวเองอย่างลังเล แม้ว่าเขาจะไม่คิดว่าตัวเองเป็นนักบุญแต่เขาก็ไม่เห็นด้วยกับศาสตร์ที่ช่วงชิงชีวิตของคนไปแบบนี้ ถึงเขาจะจากโลกเก่ามาสักพักหนึ่งแล้วแต่แนวคิดยังมีอิทธิต่อตัวเขา การที่นักเล่นแร่แปรธาตุพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแปลงร่างมนุษย์ให้กลายเป็นโฮมุนครุสด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยม มันทําให้เมอร์ลินรู้สึกไม่สบายใจ

“มีอะไรผิดปกติรึเปล่าหรือเงินทุนของท่านไม่เพียงพอ?” พ่อมดวลาดีเป็นผู้สังเกตการณ์ที่กระตือรือร้น และดวงตาที่สดใสของเขาจับจ้องไปที่เมอร์ลิน

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เมอร์ลินก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และผลักความคิดที่วุ่นวายเหล่านี้ไปในส่วนลึกในจิตใจของเขา เขาไม่ใช่หลินเฟยในชีวิตก่อนหน้านี้อีกต่อไป แต่เป็นนักเวทย์นามว่าเมอร์ลินวิลสัน!

“ตกลง ฉันจะเตรียมน้ํายาด่างดิน ฉันต้องรบกวนพ่อมดวลาดีเพื่อช่วยขายยา โดยกําไร 30% จะเป็นของคุณ!”

เมอร์ลินพูดด้วยน้ําเสียงแผ่วเบา เขารู้ว่าน้ํายาด่างดินที่เขาเตรียมมานั้นมีปริมาณมากอย่างแน่นอน ถ้าเขาต้องการให้พ่อมดวลาดีช่วยเขาขายยาด้วยความจริงใจโดยไม่ทําให้เกิดปัญหาตามมาภายหลัง แผนที่ดีที่สุดก็คือสร้างเงื่อนไขเพื่อให้ทั้งสองคนทําธุรกิจร่วมกัน มีเพียงการแบ่งปันผลประโยชน์ร่วมกันเท่านั้นที่จะผูกมัดพวกเขาเข้าด้วยกันได้

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพ่อมดวลาดี แม้ว่าเขาจะคลั่งไคล้การวิจัยศาสตร์ปรุงยาแต่เขาก็ไม่ได้เพิกเฉยต่อวิถีของโลก ในทางกลับกัน ในฐานะพ่อมดพเนจร เขาก็ต้องการทรัพยากรมากมายเช่นกัน

“ตกลง ข้ายอมรับข้อเสนอของท่าน! ข้าเดาว่าตอนนี้พ่อมดเมอร์ลินไม่มีวัตถุดิบสําหรับน้ํายาด่างดิน พอดีว่าข้ามีวัตถุดิบที่นี่ซึ่งข้าจะให้เป็นของขวัญแก่ท่าน โดยไม่แลกกับหินธาตุแม้แต่ชิ้นเดียว อย่างไรก็ตาม ท่านจะต้องซื้อวัสดุปรุงยาด้วยหินธาตุชุดต่อไปในอนาคต”

จากนั้นพ่อมดวลาดีนําวัสดุปรุงน้ํายาด่างดินธออกมามากกว่าสิบชุดจากแหวนของเขาและส่งให้เมอร์ลิน นี่เป็นการแสดงความจริงใจของเขา

เมอร์ลินไม่ปฏิเสธข้อเสนอและรับวัสดุปรุงยาพวกนั้นมา หลังจากนั้น เขาพูดกับพ่อมดวลาดีว่า “ในอีกไม่กี่วัน ฉันจะส่งน้ํายาด่างดินสักสองสามชุด”

“เยี่ยมมาก ตราบใดที่น้ํายาด่างดินทําสําเร็จ ข้าจะขายมันให้เร็วที่สุด”

เมอร์ลินพยักหน้าและกําลังจะหันหลังเดินออกไปเมื่อดูเหมือนเขาจะคิดอะไรบางอย่างออก เขาพูดกับพ่อมดวลาดีว่า “จริงสิ พ่อมดวลาดี ได้โปรดอย่าให้คนอื่นรู้ว่าฉันเป็นคนปรุงยาพวกนั้น”

เมอร์ลินไม่ต้องการดึงดูดความสนใจเนื่องจากการปรุงยา เขาเพียงต้องการหาหินธาตุจํานวนหนึ่งเพื่อที่เขาจะได้ซื้อวัตถุดิบสําหรับน้ํายามนตราอสูรกับน้ํายาบลูบอร์รี่ เขาไม่ต้องการที่จะก่อปัญหาใด ๆ โดยที่ไม่จําเป็น

พ่อมดวลาดีพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปากของเขา “นี่เป็นคําขอร้องง่ายมาก ข้าจะบอกว่าน้ํายาด่างดินนี้ถูกจัดเตรียมโดยข้า ด้วยชื่อเสียงของข้า คงไม่มีใครสงสัยในเรื่องนี้แน่นอน”

“ขอบคุณมาก!” เมอร์ลินพยักหน้าอย่างพึงพอใจและหันหลังเดินจากไป

เมื่อกลับไปที่บ้านของพ่อมดเบอร์ตัน เมอร์ลินก็ไม่เห็นพ่อมดเบอร์ตัน บางทีเขาอาจจะออกไปทําการทดลองหรือดัดแปลงร่างโฮมุนครุสของเขา ส่วนพ่อมดฮิลล์ ประตูห้องของชายชรายังคงปิดสนิท ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ออกมาซักพัก

เมอร์ลินกลับไปที่ห้องของเขาและจัดเตรียมวัตถุดิบสําหรับน้ํายาด่างดิน เขาเอาของพวกนั้นมาวางไว้บนโต๊ะ จากนั้นเขาก็หยิบเครื่องแก้วครบชุดสําหรับปรุงยาจากแหวนของเขา

เมอร์ลินได้แลกเปลี่ยนแต้มสนับสนุนของเขากับเครื่องแก้วในหอสมุด เขาไม่จําเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความแม่นยําของพวกมัน พวกมันเหนือกว่าเครื่องแก้วที่พ่อมดวลาดีใช้

ด้วยอุปกรณ์ที่แม่นยํานี้ เมอร์ลินจะป้องกันข้อผิดพลาดที่ไม่จําเป็นในขณะที่เตรียมน้ํายาด่างดิน ซึ่งจะทําให้อัตราความสําเร็จของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ เขาสังเกตพ่อมดวลาดีเคยเตรียมน้ํายาด่างดินมาก่อนหน้านี้ พ่อมดวลาดีควบคุมกระบวนการได้ดี ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของการจัดการไฟหรือการวัดวัสดุยา ถึงกระนั้น เขาไม่ประสบความสําเร็จในการทําน้ํายา เพียงเพราะเครื่องแก้วที่เขาใช้สําหรับการเตรียมยานั้นไม่แม่นยํา

ดังนั้นเครื่องแก้วจึงเป็นปัจจัยสําคัญในการรับรองความสําเร็จของการปรุงยา

“เดอะเมทริกซ์ เริ่มกระบวนการปรุงน้ํายาด่างดิน!”

เมอร์ลินเริ่มเปิดใช้งานเดอะเมทริกซ์ทันที ครั้งสุดท้ายที่เขาอยู่ในห้องของพ่อมดวลาดี เขาได้สั่งให้เดอะเม ทริกซ์บันทึกขั้นตอนและการวัดปริมาณวัสดุสําหรับเตรียมน้ํายาด่างดิน ดังนั้นเขาเพียงแค่ทําตามขั้นตอนของเดอะเมทริกซ์อย่างแม่นยําและควบคุมไฟให้ดี แค่นี้เขาก็จะปรุงน้ํายาด่างดินสําเร็จแน่นอน

เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเตรียมน้ํายาด่างดินด้วยตัวเขาเอง จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขาจะล้มเหลว อาจเป็นเพราะความล้มเหลวในการจัดการไฟของเมอร์ลิน

อย่างไรก็ตาม เมอร์ลินเคยชินกับสถานการณ์เช่นนี้แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่อืดอาด แต่พยายามต่อไปด้วยความพยายามครั้งที่สอง คราวนี้เขาโชคดี เมอร์ลินประสบความสําเร็จในการปรุงน้ํายาด่างดินชุดแรกสําเร็จ

จากนั้น เขาก็เตรียมปรุงยาต่อไปโดยไม่หยุดพัก

หนึ่งวันผ่านไป เมอร์ลินใช้วัตถุดิบปรุงยาที่พ่อมดวลาดีมอบให้จนหมดและทําน้ํายาได้ 6ชุด อัตราความสําเร็จของเขาถือว่าไม่สูงมากแต่ก็ยังเป็นที่น่าพอใจ จากวัสดุ 18ชุดสําหรับน้ํายาด่างดิน เขาสามารถผลิตได้ทั้งหมด 6ชุด

ซึ่งอัตราสําเร็จราว ๆ 30% ซึ่งถือว่าค่อนข้างสูง แม้แต่พ่อมดวลาดีเองซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญการควบคุมไฟที่สมบูรณ์แบบ เขาก็ไม่สามารถทําได้ขนาดนี้

เมอร์ลินพักสักครู่ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังบ้านของพ่อมดวลาดีด้วยน้ํายาด่างดิน 6ชุดที่เขาเตรียมไว้

“พ่อมดวลาดี!” เมอร์ลินเดินเข้าไปในบ้านของพ่อมดวลาดีและเห็นว่าเขากําลังหลับอยู่

เมื่อได้ยินเสียงของเมอร์ลิน พ่อมดวลาดีก็ลืมตาทั้งสองขึ้นทันที เขาส่ายหัวเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่เหนื่อยล้า “เมื่อคืนข้ากําลังศึกษาวิชาปรุงยาอยู่ตลอดทั้งคืน ดังนั้นข้าจึงได้นอนพักเมื่อกี้นี้ โอ้ใช่ พ่อมดเมอร์ลิน ท่านมาที่นี่เพื่อทําอะไรหรือ? ท่านมีปัญหาในการปรุงน้ํายาด่างดินรึเปล่า?”

เมอร์ลินส่ายหัวและหยิบน้ํายาด่างดินทั้ง 6ชุดที่เขาเตรียมไว้จากแหวนของเขา เขาพูดกับพ่อมดวลาดีว่า “พ่อมดวลาดี นี่เป็นน้ํายาด่างดินที่ฉันเพิ่งปรุงเสร็จ ฉันนํามาให้คุณตรวจสอบมัน”

“น้ํายาด่างดินงั้นเหรอ? ท่านปรุงยา 6ชุดได้เร็วขนาดนี้เลยเหรอ?”

พ่อมดวลาดีแสดงความไม่เชื่อออกมาทางสีหน้าและรีบรับน้ํายาจากมือของเมอร์ลิน เขาวางมันเบา ๆ บนโต๊ะและดมมันเบา ๆ ก่อนวางลงในแก้วใสเพื่อการสังเกตอย่างใกล้ชิด

หลังจากการสังเกตหลายครั้ง พ่อมดวลาดีอดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความชื่นชมว่า

“มันคือน้ํายาด่างดิน ไม่อยากจะเชื่อ มันคือน้ํายาด่างดินแถมคุณภาพดีด้วย! ทักษะปรงยาของท่าน มันเหนือกว่าที่ข้าคิดไว้ในตอนแรกมาก ท่านสามารถปรุงยา 6ชุดสําเร็จได้ในเวลาเพียงวันเดียว!”

ส่วนที่ใช้เวลานานที่สุดในการปปรุงยาก็คือขั้นตอนที่ซับซ้อนซึ่งต้องดําเนินการอย่างไม่มีที่ติ นักปรุงยาจะต้องดําเนินการแต่ละขั้นตอนอย่างระมัดระวังด้วยความรอบคอบเพื่อให้เกิดข้อผิดพลาดให้น้อยที่สุด

อย่างไรก็ตาม เมอร์ลินไม่ต้องกังวลกับเรื่องเหล่านี้ ด้วยความช่วยเหลือของเดอะเมทริกซ์ เขาสามารถควบคุมขั้นตอนการผลิตยาได้อย่างเข้มงวด สิ่งที่เขาต้องกังวลมีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้นนั่นก็คือการควบคุมไฟ

ความเชี่ยวชาญในการจัดการไฟสามารถได้รับจากการปรุงยามาเป็นเวลานาน เมื่อเขาฝึกฝนได้ดี เขาจะสามารถควบคุมไฟได้ดีโดยธรรมชาติและเพิ่มอัตราความสําเร็จในการเตรียมยาของเขาในภายหลัง

“ดี ดีมาก ข้าจะจัดการขายพวกมันให้โดยเร็วที่สุด ส่วนเรื่องหินธาตุข้าจะมอบให้ท่านหลังจากที่ขายพวกมันหมด ซึ่งไม่น่าจะใช้เวลานาน โอ้จริงสิ ท่านยังมีวัสดุปรุงยาสําหรับน้ํายาด่างดินเหลืออีกหรือไม่?” พ่อมดวลาดี ถามคําถามนี้ทันที

เมอร์ลินส่ายหัวและตอบว่า “วัสดุปรุงยาทั้ง 18ชุดถูกใช้ไปหมดแล้ว”

พ่อมดวลาดีพึมพํากับตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหยิบวัสดุปรุงยาจํานวนมากออกจากแหวนของเขา เขากล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “พ่อมดเมอร์ลิน ท่านสามารถบรรลุอัตราความสําเร็จในการปรุงยาถึง 30% มันน่าพึ่งเกินไป!

ส่วนนี้เป็นวัตถุปรุงยา 30ชุด แต่ละชุดใช้หินธาตุ 50ก้อน ดังนั้น 30 ชุดต้องใช้ 1,500ก้อน ในการจ่ายมัน เมื่อขายน้ํายาด่างดินได้ ข้าหักหนี้ส่วนนี้จากกําไรของพวกเรา ท่านคุณคิดอย่างไรกับข้อเสนอนี้?”

แน่นอน เมอร์ลินพยักหน้าเห็นด้วย นี่เป็นการแสดงความปรารถนาดีอย่างชัดเจนจากพ่อมดวลาดี ด้วยอัตราความสําเร็จ 30% ของเมอร์ลินและทําด้วยระยะเวลาอันสั้นทําให้พ่อมดวลาดีประทับใจอย่างมาก

ด้วยเหตุทําให้พ่อมดวลาดียังสงสัยว่าเมอร์ลินเป็นปรมาจารย์แห่งศาสตร์ปรุงยาที่มาที่เมืองลอยน้ําด้วยเหตุผลพิเศษบางอย่างหรือไม่

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าตัวตนของเมอร์ลินจะเป็นอย่างไร อัตราความสําเร็จสูงในการเตรียมน้ํายาด่างดินก็สมควรได้รับไมตรีและและความสนใจจากพ่อมดวลาดี

หลังจากนั้นเมอร์ลินและพ่อมดวลาดีพูดคุยต่อเล็กน้อย จากนั้นเมอร์ลินก็ออกจากที่พักของพ่อมดวลาดี และกลับไปที่บ้านของพ่อมดเบอร์ตันอีกครั้งหนึ่ง

เมื่อเขาเข้ามาในห้อง เขาก็กระบวนการปรุงน้ํายาด่างดินอีกครั้ง