98 เล่ม 3 เกทเวย์
มันเป็นสามวัน ตั้งแต่เราได้ส่งตัวคริส ให้เป็นความดูแลของปู่ของเธอ ในที่สุด เราก็ออกจากโคโลนีเซียร่าไพร์มวันนี้
มันดูเหมือนมีชุดรายการของเหตุการณ์ที่น่าตกใจ เกิดขึ้นข้างในโคโลนีเซียร่าไพร์มสามวันที่ผ่านมานี้ เหมือนการปรากฏตัวของศพที่ระบุตัวตนไม่ได้ ที่ถูกแขวนบนไฟถนน หรือเสียงยิงปืน ดังก้องไปที่บริเวณที่ลับตาคน ของโคโลนี ที่การรักษาความปลอดภัยสาธารณะไม่ค่อยจะดี โอ้ ที่รัก มันทั้งหมดฟังดูน่ากลัวมากกก ผมสงสัยว่าใครกันน้าเป็นคนก่อเหตุ
ระหว่างที่เรื่องเหล่านั้นเกิดขึ้น อยู่กันข้างในกฤษณะ โดยไม่สนอะไรในโลกนี้ เราติดตั้งพอดบำรุงรักษา ที่ซื้อมาใหม่ของเม ข้างในห้องคาร์โก้ และหลังจากนั้น ผมแค่ใช้เวลาอย่างมีความสุข จีบกับมีมิและเอลม่า เพราะทั้งหมดเราได้รั้งตัวเองไว้ เมื่อคริสอยู่ที่นี่
ไม่ว่ายังไง ผมสังเกตว่าพวกเธอทั้งสองคน ได้กล้าแสดงออกมากขึ้นและมากขึ้นหลังๆนี้ มันเป็นอิทธิพลของเมเหรอ บางที? …อย่างไรก็ไม่รู้ ผมได้ความรู้สึกว่า พวกเธอสองคน จริงๆแล้วได้สู้อยู่กับเธอ ในแง่ของเสน่ห์ความเป็นผู้หญิง หรืออะไรบางอย่าง ยังไงซะ นอกจากเรื่องนั้นแล้ว มีมิและเอลม่า สนิทกันดีกับเม พวกเธอทั้งสองคน คุยกันกับเธอเยอะแยะเลย และแม้แต่อาบน้ำด้วยกันอีก
แต่ อย่างไรก็ไม่รู้ ผมรู้สึกเหมือนว่า พวกเธอสามคนน่ะ มีแผนอะไรกันบางอย่างอยู่ ผมคิดมันมากไปเหรอ? โอ้ยังไงซะ มันดีนะ ที่พวกเธอสามคนสนิทกัน
“ฮิโระซามะ?”
“มืม? โอ้ เอ่อ… พี่แค่คิดอะไรบางอย่างอยู่อะ”
“นายเป็นอะไรมั้ย? เราจะออกเดินทางในไม่นานนี้นะ รู้ม้ย?”
“มันไม่มีอะไรชั้นแค่ย้อนนึกถึง ว่าอะไรเกิดขึ้นเมื่อคืน– โอ้ย โอ้ย โอ้ย!”
หน้าของเอลม่าเปลี่ยนเป็นแดงสด และดึงหูของผมด้วยกำลัง ฮ่าฮ่าฮ่า ผมไม่เคยได้เหนื่อย กับการตอบสนองที่น่ารักของเอลม่าเลย
เราไม่ได้จำเป็นต้องจัดเตรียมอะไรจริงๆ สำหรับการเดินทางในเวลานี้ กฤษณะ ได้ถูกสมัครเป็นส่วนหนึ่งของบริวารของเอิร์ลดาเลนวัลด์ หลังจากทั้งหมด ตระกูลดาเลนวัลด์ ดูแลงานที่จำเป็นทั้งหมด ดังนั้นเราแค่จำเป็นต้องตามพวกเขาไป เมื่อพวกเขาได้ออกจากโคโลนี
“มันจะยอดเยี่ยม ถ้ามันไม่มีเหตุการณ์อะไร”
“นั่นใช่แล้ว และมันน่าทึ่ง ที่พวกเค้ายินดีจะจ่ายเรา 250,000 อีเนลต่อวัน…ขุนนางรวยจริงๆนะ”
“การแสดงออกถึงตำแหน่งของเขา ก็เป็นส่วนหนึ่งของมันด้วย เพราะทั้งหมด ถ้าขุนนางคนอื่น ได้รู้เข้าว่าพวกเค้าจ้างทหารรับจ้างแรงค์ทองถูกๆ มันจะเป็นข่าวลือไม่ดี พวกเค้าจะแม้แต่เอาไปพูดกันว่า โชคของตระกูลขุนนางเริ่มจางหรือออะไรบางอย่าง มันน่าจะเหมือนกันกับนักธุรกิจอ่ะแหละ ปรกติแล้วกองททัะ จะจ้างคนแรงค์ทอง ที่ราคาสแตนดาร์ด ซึ่งเป็น 80,000 ทอง แต่ พวกพ่อค้าแม้ค้าเจ้าใหญ่ และนักธุรกิจ ปรกติน่ะจะจ่ายกัน 160,000 อีเนล และขุนนางอย่างน้อยจะ 180,000”
“เฮฮ๋… ถ้าอย่างนั้น นั่นคือโลกที่คนรวยเค้าทำกันดิ มันห่างไกล จากความเป็นจริงทุกวัน ของคนทั่วไปแบบหนูเลย”
“ยังไงซะ ชั้นเดาว่างัน แต่รู้มั้ยล่ะ มีมิ ความรู้สึกเรื่องเงินของน้องน่ะ เริมตีห่างมาจากพลเมืองทั่วไปแล้วนะ หรือน้องไม่ได้สังเกต?”
“อ-อ่ะฮ่าฮ่า…… จริงๆแล้วหนูกลัวที่จะดูเงินในบัญชีน่ะ”
ผมจำไม่ได้ตรงๆแล้ว ว่าจำนวนที่มีมิได้ มันมากเท่าไหร่แล้วตอนนี้ แต่ผมคิดว่ามันประมาณ 100,000 อีเนล หรือบางอย่าง พูดอีกอย่าง เธอได้ประมาณอย่งน้อย สิบล้านเยน ในแค่ไม่กีเดือนนี้ มีมิพึ่งไปถึงอายุบรรลุนิติภาวะ สำหรับส่วนนี้ของกาแล็กซี แต่การได้เงินมากกว่าสิบล้าน หลังจากที่เดบิวเข้าสังคม ก็ทำให้เธอห่างออกมาจากพลเมืองทั่วไปแล้ว
เอลม่า ควรจะได้1.2 ล้นนไปแล้ว ยังไงซ เธอได้ซื้อเหล้าที่ราคา 100,000 อีเนลบ่อยๆ ดังนั้น ผมไม่รู้ว่า เธอมีเก็บจริงๆแล้วเท่าไหร และเธอยังต้องจ่ายผมคืน 3 ล้านด้วยเหมือนกัน มันจะเป็นชาติ ก่อนที่เธอจะเก็บพอถ้าไปแบบนี้
“อืมม ฮิโระซามะ มันดูเหมือนการเคลียร์ทางสำหรับออกยานได้ถูกสั่งแล้ว เราจะออกเดินทางคนสุดท้าย”
“โรเจอร์ บอกพี่เมื่อมันเป็นตาเรานะ”
“ไดค่ะ ยานที่เหลือได้เริ่มออกยานแล้ว……แบทเทิลชิพใหญ่นั้นค่อนข้างช้าเลย ไม่ใช่เหรอ?”
“พวกเค้าก็ระวังเป็นพิเศษ เพราะเรายังอยู่ในในท่าด้วย เพราะยานมันค่อนข้างจะใหญ่ มันจะเป็นภัยพิบัติใหญ่เลย ถ้ามันบินไปชนกำแพงโคโลนี หรือบางอย่าง”
“ใช่ นั่นจะเป็นหายนะเลยน่ะ”
กลับไปเมื่อผมยังเล่น SOL (สเตลล่าออนไลน์) มีผู้เล่นหลายคน ที่เข้าไปในอุบัติเหตุใหญ่ ทำยานที่ซื้อใหม่เสียหายอย่างหนัก พเราะพวกเค้าไม่ได้คุ้นกับความรู้สึกของการขับยานใหญ่ เมื่อเทียบกับยานเล็กหรือกลาง หลังจากที่เปลี่ยน
หลังจากซักพักสั้นๆ ในที่สุดมันก็เป็นตาของเรา ดังนั้นผมนำกฤษณะออกมาจากท่า และไปข้างหน้า โคโลนีเซียร่าไพร์ม เต็มไปด้วยกิจกรรมวันนี้ด้วยเหมือนกัน มันดูเหมือนการโจมตีลงบนดาวเคราะห์เซียร่า III ไม่กี่วันที่แล้ว ผลออกมาเป็นเพิ่มความมั่นใจ ในมาตรการความปลอดภัย ที่ใช้ในดาวเคราะห์รีสอร์ต นั่นเพราะระบบป้องกันของเซียร่า III สุดท้ายแล้วสามารถขับไล่ การโจมตีของโจรสลัดได้ ในท้ายที่สุด สร้างทางให้คลื่นแง่บวกของชื่อเสียง มันชัดเจนกับเรา ว่ามาตรการควบคุมและเปลี่ยนแปลงข้อมูล ได้เกิดขึ้น อย่างที่สัญญาไว้ เราจะเก็บความคิดของเราไว้กับตัวเอง
“พวก การขี่ยานอวกาศ มันดีที่สุดเลย ความรู้สึกทีเป็นอิสระและความตื่นเต้นนี้ มันเสพติดมากไปแล้ว มันเหมือนการกระโดดเข้าไปในทะเล และว่ายน้้ำเลยล่ะ”
“ว่ายน้ำในทะเล หือ……”
มีมิถอนหายใจ จากเก้าอี้โอเปอร์เรเตอร์ข้างหลังผม มันฟังดูเหมือนไม่ค่อยจะเข้าใจ ว่าผมสื่อถึงอะไร โอ้ยังไงซะ มันแค่ที่ผมรู้สึกเป็นการส่วนตัวน่ะ และผมไม่ได้คาดว่า คนอื่นจะเข้าใจผมด้วย ไม่ว่ายังไง
“ยังไงซะ ชั้นค่อนข้างที่จะเกท ว่ามันรู้สึกยังไงนิดหน่อย แต่มันเหมือนเดินอยู่ในป่าเขียวชอุ่ม แทนที่จะเป็นทะเลนะ”
ดูเหมือนเอลม่าเกทมันอย่างไรก็ไม่รู้ บางที มันเพราะเธอมีประสบการบินไปบินมาบนยานอวกาศมากกว่ามีมิ
“หนูก็จะได้ความรู้สึกของอิสระนั้น ในอนาคตซักวันนึงด้วยมั้ยพี่?”
“บางทีนะ น้องแม้แต่อาจจะรู้สึกต่างไปจากความประทับใจของเอลม่าหรือพี่นิดหน่อยด้วย”
เพราะทั้งหมด การตีความว่าอิสระและตื่นเต้น ของทุกคนนั้นขึ้นอยู่กับตัวของพวกเขาเอง
“ในกรณีของหนู หนูรู้สึกว่ามันบางอย่าง ที่หนู จะไม่สามารถเข้าใจได้ง่ายๆ”
เมมอบความคิดเห็นของเธอ จากเก้าอี้รองโอเปอร์เรเตอร์ คริสไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้ว ดังนั้น เมมาแทนที่เธอ ที่เก้าอี้รองโอเปอร์เรเตอร์ เบสิคแล้ว เธอทำหน้าที่ซัพพอร์ตมีมิ เพื่อเพิ่มทักษะการเป็นโอเปอร์เรเตอร์ยานของน้องเค้า เพราะทั้งหมด ด้วยสเปคของเธอ เธอจะไม่มีปัญหา ที่จะทำหน้าที่โอเปอร์เรเตอร์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ในที่สุดเราก็ผ่านเกทบาเรียพิเศษ และออกมาข้างนอกโคโลนีเซียร่าไพร์ม
“พวกเค้าส่งสัญญาน ให้เราเคลื่อนที่ไปตำแหน่งซ้ายล่าง กองยานเข้าสู่ขบวนแถวแล้ว
“เรามีงานที่ต้องกันหลัง ถูกมั้ย?”
“ใช่”
มันเป็นตำแน่งที่เราจะบินไปสนับสนุนส่วนไหนของขบวนแถวก็ได้ ถ้ากองยานถูกโจมตี ถ้าเรามีตำแหน่งอยู่ข้างหน้า และกองยานถูกโจมตีจากข้างหลัง มันจะใช้เวลามากกว่า ที่จะหันยานและสกัดกั้น มันจะเป็นแค่พริบตาเดียว อย่างไรก็ตาม พริบตานั้น มันเเป็นความเสียหายอย่างหนักหน่วงได้ สำหรับกองยานที่เหลือ ยังไงซะ เมื่อเอามาพูดกัน มันก็เป็นตำแหน่ง ที่มีโอกาสสูงกว่า ที่จะได้รับการโจมตีก่อน
เรารีบไปที่ข้างหลังขบวนแถว เหมือนที่ถูกสั่ง
“เซ็ตทั้งเอฟทีแอลไดร์ฟและไฮเปอร์ไดร์ ไว้เป็นสแตนบาย ขอการอนุญาตจากยานธง และทำการซิงโครไนส์
“เอฟทีแอลไดร์ฟและไฮเปอร์ไดร์ฟ แสตนบาย ส่งคำขอซิงโครไนส์ ซิงโครไนส์ถูกอนุญาต ซิงโครสมบูรณ์
“โอเค ตอนนี้เราแค่นั่งและรีแล็กซ์”
เพราะเราซิงโครไนส์กับทั้งกองยานแล้ว มันไม่มีความจำเป็นต้องใช้งานเอฟทีแอลไดร์ฟและไฮเปอร์ไดร์ฟด้วยแรงตัวเราเอง เราได้เซ็ตเข้าออโต้ไพลอต และจะเดินทางตามคำสั่งของยานธง
ไม่นานหลังจากนั้น กฤษณะใช้งานเอฟทีแอลไดร์ฟ และหลังจากซักพักสั้นๆเพิ่ม มันออกจากการเดินทางเอฟทีแอล และใช้งานไฮเปอร์ไดร์ฟ
“ไม่ว่าหนูจะเห็นมันกี่ครั้ง หนูยังรู้สึกว่ามันเป็นภาพที่มหัศจรรย์
มีมิปล่อยถอนหายใจ ขณะที่น้องเค้ามองดูทิวทัศน์นี้มีสีสันข้างนอกยาน ขณะที่เราเดินทางโดยไฮเปอร์เลน
“ใช่ น้องพูดถูก แต่อย่างมองมันนานเกินไป หรือน้องจะเริ่มรู้สึกป่วย”
“จริงเหรอ? แต่หนูรู้สึกว่าหนูมองมันได้ตลอดไปเลยนะ”
“น้องอดทนในส่วนที่แปลกที่สุดเลยนะ มีมิ……”
“เอ๋……? ทำไมมันรู้สึกเหมือนพี่ล้อหนูอย่างสบายๆเลยล่ะ?”
มีมิพองแก้มในความรำคาญ เอลม่าแหย่เธอ แต่ผมคิดว่าเอลม่าพูดถูกนะ แต่มันดีกว่า ที่จะเก็บคำนั้นไว้กับตัวเอง
ยังไงซะ รู้ป่ะ ทิวทัศน์ของในไฮเปอร์เลน มันเหมือนมิกซ์การผสมผสานแสงสีรุ้งที่ส่องสว่าง มันดูสวยเมื่อมองผ่านๆ แต่เมื่อคุณน่ะมองมันนานพอ คุณจะเริ่มรู้สึกเวียนหัว เพราะมันไปทำให้เซ้นส์ของระยะทางและสมดุลเละ
—————————————————————
การเดินทางนั้นเป็นการเดินทางที่ราบลื่น พื้นฐานแล้วมันไม่มีอะไรที่เราทำได้กับยานที่เดินทางผ่านไฮเปอร์เลน และเราไม่ได้ถูกโจมตีโดนเครื่องขัดขวาง เมื่อเราออกมาที่อวกาศธรรมดา และเปลี่ยนกลับไปที่การขับเคลื่อนเอฟทีแอลไดร์ฟด้วย
เราใช้ไฮเปอร์เลนเพื่อเดินทาง ข้างนอกระบบดาวเซียร่า และในที่สุดก็มาถึงระบบดาวมิวเรอ ซื้อเป็นสี่ระบบดาวไกลจากเซียร่า เราใช้ไฮเปอร์ไดร์ฟเดินทางเพื่อตรงไปสู่ระบบดาวดีเซอร์ แต่มีเหตุผลที่เราหยุดที่นั่น
“ฟว้าาา… ถ้าอย่างนั้น นั่นเป็นเกทเวย์ หือห์”
“มันใหญ่มาก”
หลังจากที่ได้เห็นสิ่งก่อสร้างขนาดยักษ์ ลอยอยู่ในอวกาศ มีมิพูดออกมาอย่างตื่นเต้น พร้อมด้วยตาที่เป้นประกาย ระหว่างที่ผม แสดงออกสีหน้าคล้ายกับเด็กประถมที่ออกไปทัศนะศึกษา
มันช่วยไม่ได้ครับ พวกคุณ มันยักษ์มากจริงๆ เห็นป่ะ ซูเปอร์สิ่งก่อสร้างนี้ มันใหญ่มากกว่าโคโลนีทั้งหลายที่เราไปเยือนไปหลายเท่า และมันมีทรงเหมือนสามเหลี่ยมเหล็กยักษ ภายในตรงกลางสามเหลี่ยมนั้น เป็นมวลที่หมุนวน ของอวกาศทที่บิดเบี้ยว คุณเห็นยานนับไม่ถ้วนเข้าและออกผ่านมันได้ ดังนั้นนั่นแหละเกทเวย์ มันเป็นสัญลักษ์ของเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าระดับไฮเปอร์
มันดูต่างนิดหน่อยกับเกทเวย์ที่ผมคุ้นเคยจากเกม แต่มันไม่เหมือนว่าทุกอย่างในมิตินี้ เหมอนกันเป๊ะ เหมือนที่ผมเจอใน SOL (สเตลล่าออนไลน์) บางทีมันแค่สไตล์การดีไซน์ของอาณาจักรกาแล็กติกนี้
“โอ้ใช่ มันเห็นครั้งแรกที่ได้เห็นเกทเวย์ หือ นายสองคน”
“ชั้นคุ้นเคยกับมัน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ชั้นได้เห็นมันจริงๆ”
“นั่นใช่แล้ว หนูก็เหมือนกันกับพี่ค่ะ ฮิโระซามะ”
มันห่างกันเป็นโลก ระหว่างรู้อะไรบางอย่าง และเห็นมันจริงๆด้วยตาตัวเอง แต่พวก มันใหญ่สุดๆ มันใหญ่แบบบ้าไปแล้ว แสกนเนอร์มันแดงค่าที่ถูกต้องมั้ยเนี่ย? จริงๆเหรอ? มันใหญ่กว่าเซียร่าไพร์มเป็นเท่าๆ ขีดฆ่านั่นออก เจ้านี่ ดูเหมือนว่าจะใหญ่กว่าแม้แตโลก เป็นซูเปอร์สิ่งก่อสร้างที่บ้าคลั่งอย่างแท้จริง นั่นน่ะแน่นอนเลย
“แต่ด้วยนี่ ในที่สุดเราก็ได้หายใจโล่งๆแล้วนะ ใช่มะ? แต่ละเกทเวย์ มีกองยานกองทัพอิมพีเรียลหลายกอง ลาดตระเวนพวกมันเป็นการ์ด มันเกือบจะไมมีโอกาส ที่การโจมตีจะเกิดขึ้นเลยไ
“ใช่ คนที่โจมตีที่นี่ ต้องน็อตที่หัวหลวมจริงๆ พวกมันจะถูกเปลี่ยนเป็นฝุ่นอวกาศในพริบตาเดียว ด้วยอำนาจการยิงที่มากขนาดนี้”
เกทเวยที่ทำให้การเดินทางที่ทันที ระหว่างเซ็กเตอร์อวกาศหลายหรือหลายล้านปีแสงห่างกัน โดยพื้นฐานแล้วในพริบตา มันเป็นสิ่งก่อสร้างที่สำคัญมากๆ ที่ทำให้มันเป็นไปได้ ที่เอ็มไพร์จะขยาย และได้รับดินแดนที่ใหญ่จริงๆ และผลของมัน กองกำลังที่ถูกแต่งตั้งเป็นการ์ด ทรงพลังและจำนวนเยอะมากกว่าที่เราเจอ ในที่ที่เราไปเท่าที่ผ่านมาหลายเท่า แม้แต่ยานพิเศษเหมือนกฤษณะ จะถูกเปลี่ยนเป็นแค่ฝุ่นอวกาศในทันที โดยพลังที่ท่วมท้นนี้
ถ้าคนนึง ยืนกรานที่จะโจมตีที่นีจริงๆ เขาต้องนำกองกำลังติดอาวุธ ของเอมไพร์การแล็กติกทั่วไป ที่จะมีโอกาศได้ ทำไมน่ะเหรอ? เพราะกรากันเอ็มไพร์นั้นน่าจะใช้เกทเวย์อื่นที่เขาควบคุมอย่างต่อเนื่อง เพื่อส่งกำลังเสริมจำนวนที่ยิ่งใหญ่ นั่นแหละทำไม
และ แค่เหมือนที่ผมพูดก่อนหน้า กองกำลัง ที่ถูกแต่งตั้งไว้ที่นี่ ก็ค่อนข้างที่จะทรงพลังด้วย ยกเว้นว่าคุณมีกองกำลังมากพอที่จะโจมตีเกทเวย์อย่างต่อเนื่อง คุงจะจบ จากการเน้นการโจมตี ของอำนาจกองทัพเอ็มไพร์ และมันจะเริ่มด้วยกองกำลังพิเศษอีลิท ที่ถูกแต่งตั้งให้มาการ์ดเกทเวย์โดยเฉพาะ คนหนึ่งจะต้องบ้าไปแล้วจริงๆ ที่จะไปลุยกองกำลังแบบนั้น
“นายพูดถูก เราจะจบในทันที นั่นทำไม อันตรายน่าจะมาหลังจากนี้”
“ใช่ มีนั้น หือ เอ่อ ระบบดาวมากเท่าไหร่ ที่เราต้องผ่านหลังจากออกไปจากเกทเวย์ เพื่อที่จะไประบบดาวดีเซอร์นะ?”
“ห้าระบบดาวค่ะ ระบบดาวที่เราไปถึง หลังจากที่เราผ่านเกทเวย์์ไปคือ ระบบดาว นีปาร์ค และตามนั่นไปจะเป็นระบบดาว เมลคิท ระบบดาว ซีเกอร์ ระบบดาวยูริค ระบบดาวคอมแมต และในที่สุดระบบดาวดีเซอร์ค่ะ”
มีมิแสดงแผนที่กาแล็กซีบนจอห้องนักกบิน ขณะที่เธอธิบาย เธอก็บอกเส้นทางไฮเปอร์เลนที่เราจะไปด้วย ด้วยกันับระยะเวลาของการเดินทาง จากระบบดาวสู่ระบบดาว
“ถ้ามีเหตุการณ์เกิดขึ้น ไกลจากเกทเวย์มากเกินไป กองยานคนคุ้มกัน น่าจะไม่มีช่วยเรา แต่ถ้ามันอยู่ในเขตของพวกเค้า พวกเค้าจะออกศึกในทันที”
“ใช่ อย่างนั้นเลย”
“ดังนั้นนั่นหมายถึง เราต้องคอยระวังการโจมตีที่เป็นไปได้ เมื่อเราผ่านระบบดาวซีเกอร์ และระบบดาวยูริค หือ ชั้นมันใจเลยว่าเอิร์ลและคนของเขา ได้เตรียมมาตรการป้องกันไว้สำหรับความเป็นไปได้นั้นแล้ว”
“เอ็มเพอเรอร์ก็ได้มอบระบบดาวให้เอิร์ล ต่อจากระดาบดีเซอร์์ ให้เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนของเค้า ดังนั้นเราน่าจะไม่เป็นไร เมื่อเราไปถึงระบบดาวคอแม็ต ระบบดาวเมลกิต อยู่ภายใต้เอ็นเพอเรอร์โดยตรง เนื่องจากระยะของมันกับเกทเวย์ ดังั้นอิทธิพลของเอิร์ลน่าจะเยอะที่นั่น แต่ถ้าความสัมพันธ์ของเค้า กับตระกูลขุนนางที่ปกครองระบบดาวซีเกอร์และยูริคนั้นจริงใจ เค้าน่าจะขอการสนับสนุนกองกำลังเค้านิดหน่อยได้อย่างน้อย”
เอลม่าเขี่ยแผนที่กาแล็กซี และตั้งมันให้แสดงดินแดนของตระกูลขุนนางทั้งหลายในเซ็คเตอร์์ ซึ่งจะแยกกันโดยสีที่ต่างกัน เหมือนที่เอลม่าพูด ระบบดาวเมลกิต บริหารจัดการโดยอำนาจของอิมพีเรียลโดยตรง ระบบดาวซีเกอร์และยูริค บริหารจัดการโดยตระกูลขุนนางที่ต่างกัน และระบบดาวคอแมต เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนของดาเลนวัลด์
“จากที่ชั้นรู้ ขุนนางส่วนใหญ่แล้วไม่ได้เป็นมิตรกัน”
“หนูก็มีภาพนั้นกับพวกเค้าด้วยเหมือนกัน”
“มันไม่เหมือนว่าทุกคนเป็นแบบนั้นนะ รูปป่าว ยังไงซะ มันจะเป็นเรื่องต่างกัน ถ้าพวกเค้างัดกันเรื่องทรัพยากร และการแข่งขันระหว่างอุตสาหกรรมได้เกี่ยวข้องด้วย”
มันไม่เหมือนว่าแผนที่กาแล็กซี มีข้อมูบนความสัมพันธ์ ระหว่างตระกูลขุนนางที่ต่างกัน ดังนั้นเราหาอะไรที่เป็นแบบนั้นไม่ได้จากมัน และมันไม่เหมือนว่าข้อมูลที่มีธรรมชาติแบบนั้น สำคัญสำหรับสายงานของเรา เราเลยไม่ได้ยุ่งกับมันตั้งแต่ทีแรก ช่าย นั่นหมายถึง เราไม่มีเงื่อนงำซักนิดเกี่ยวกับด้านนั้นเลย
“ไม่ว่าจะแบบไหน เราแค่ต้องยกการ์ดขึ้น ไม่อู้และระวังภัยที่เป็นไปได้อยู่ตลอดเวลา”
“เคคคค”
“ใช่”
เราเข้าหากลางเกทเวย์อย่างช้าๆ ซึ่งเป็นมวลหมุนวนของอวกาศที่บิดเบี้ยว โอเค โอเค ผมเกทมัน ผมจะตั้งการ์ด ดังนั้นหยุดหยิกต้นขาผมได้แล้วน่า
“พูดถึงแล้ว เธอมีความคิดเห็นยังไงกับทั้งหมดนี่ เม?”
ผมหันไปหาเมผู้ที่เงียบ ระหว่างทั้งการสนทนาของเรา และถามว่าเธอคิดยังไง เธอจะไม่ออกความคิดเห็น ยกเว้นว่าคุณถามเธอสำหรับมันตรงๆหลังจากทั้งหมด เธอจะให้ความสำคัญกับนายท่าน หมายถึง ความคิดดของผม มากกว่าความคิดเห็นของเธอเอง จากใจผมจะชอบมากกว่า ถ้าเธอกล้าแสดงออกมากกว่านี้
“ค่ะ ยังไงซะ หนูคิดว่าส่วนที่เป็นอันตรายสูงสุดของการโจมตี คือทันทีที่เราออกจากระบบดาวคอแมตค่ะ”
เธอออกความคิดเห็นที่ตรงกันข้ามกับทุกอย่างที่เราคิดกันก่อนหน้านี้
“พื้นฐานนั้นคืออะไร?”
“ดินแดนของเอิร์ลนั้นพื้นฐานแล้วเป็นถิ่นบ้าน ตัดสินจากการกระทำก่อนหน้าของเขาบัลธาซาร์ ดาเลนวัลด์ ชอบวิธีใช้บุคคลที่สาม เพืื่อที่จะทำแผนจองเค้าต่อ โดยใช้วิธีที่ตอนนี้ยังไม่รู้ – รวมไปถึงพวกนั้นจากกองทัพ จากแพทเทิร์นนี้ เราคาดเดาได้ว่ากองกำลังที่ถูกแต่งตั้ง ที่ระบบดาวคอแมต จะมีโอกาสสูงสุด ที่จะถูกบังคับหรือควบคุม”
นั่นใช่แล้ว ลุงคริส บัลธาซาร์ ดาเลนวัลด์ มีความสามารถพอ ที่จะส่งโจรสลัดเป็นร้อยใส่เราบนเซียร่า III จัดหายานทิ้งระเบิดล่องหนของกองทับที่ล้ำหน้าสุดๆ ด้วยกันกับควบคุมทีมทหารของอิมพีเรียลเพื่อโจมตีเรา ด้วยการทำสุดกำลัง
ถ้าเขายืดกรงเล็บไปสู่กองกำลังของระบดาวคอแมตด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งได้… แค่คิดเกี่ยวกับมันทำให้ผมขนลุก กองยานของเอิร์ลดาเลนวัลด์น่าจะยืนไหว กับกองกำลังของระบบดาวคอแมต แต่พวกเขาทำการโจมตีไม่ทันตั้งตัวได้ ทันทีที่เราวาร์ปออกไป ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่กองยานของเรา ไร้การป้องกันมากที่สุด มันฟังดูเหมือนบางอย่างที่เขาน่าจะทำด้วยเหมือนกัน
“……เรารายงานเอิร์ลเกี่ยวกับเรื่องนี้ดีมั้ย”
“ชั้นแน่ใจว่าเอิร์ก็คดถึงความเป็นไปได้นั้นแล้ว เพราะทั้งหมด เค้าดูค่อนข้างที่จะสามารถทำได้ หรือ การคาดเดานี้ จะพูดว่าเอิร์ลไม่ได้ควบคุมดินแดนของเค้าเองนะ รู้มั้ย ไม่ใช่นั่นฟังดูค่อนข้างหยาบคายเหรอ?”
หลังจากพูดอย่างนั้น เอลม่าแสดงรอยยิ้มเบี้ยวๆ ใช่ เธอพูดถูก ถ้าผมไปบอกอะไรเขาว่า ‘เฮ้ ผมคิดดว่ากองกำลังของคุณกลับไปที่บ้านน่ะ จะถูกควบคุมและออกมาจัดการกับคุณนะ พวกคุณระวังไว้ด้วยนะ เค๊?’ จากไหนก็ไม่รู้ ผมเดาว่าเอิลจะสติแตกเลยหละ แต่ถ้าเขาทำให้ความขัดแย้งในตระกูลเขาเองสงบไม่ได้ ถ้าอย่างนั้น เราน่าจะไม่สามารถคาดหวังมากขนาดนั้นจากเขาได้ในท้ายที่สุด
“ดูเหมือนมือเราถูกมัด”
“ช่าย แน่นอน มาแค่ทำงานให้หนัก และรอดชีวิตกันเถอะนะพวกนาย”
“มันดูเหมือนนั่นจะเป็นสิ่งเดียวที่เราทำได้นะ…”
เอลม่ายักไหล่ของเธอและมีมิปล่อยถอนหายใจยอม ผมก็ถอนหายใจเงียบๆ โอนน้อง จู่ๆผมก็รู้สึกไม่สบายใจ
แปล/เขียนโดยดย: wayuwayu
เป้ผาหมายเดือน 9/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 200/300
คอมใหม่ 0/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม ได้โปรดสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ ซื้อตอน จองตอน แจ้งได้ทาง Facebook ครับ