‘ชั่วโมง, การวัด, ผอม, อ้วน และมีศัตรูคือลม’
ความคิดของออเธอร์ตัวปลอมล่องลอยไปตามเบาะแสหลายข้อที่ได้รับมา ในไม่ช้าสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ส่วนสำคัญ ‘คุณวัดชีวิตของฉันเป็นชั่วโมง’ ทันทีที่เขานึกออกรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขาตะโกนออกมาดังๆ
“เทียน!”
ดูเหมือนว่าคำตอบของเขาจะถูกต้องเมื่อประตูเริ่มสั่นและไม่นานภาพของทะเลทรายก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา เมื่อเห็นมันแล้วเขาก็ทำได้เพียงถอนหายใจให้กับโชคที่ได้ทะเลทราย สุดท้ายแล้วเขาก็ทำได้เพียงกำคันธนูแน่นก่อนจะเดินเข้าไปในทะเลทรายนั่นและในไม่ช้าความร้อนของทะเลทรายก็เริ่มส่งผลกระทบต่อเขาทำให้เขาขาดน้ำอย่างรวดเร็ว
‘ให้ตายเถอะ นี่พวกเขาจำเป็นต้องทำให้มันร้อนขนาดนี้เลยเหรอไง?’
เขาทำได้เพียงสาปแช่งผู้สร้างเกมในขณะที่เดิินไปเรื่อยๆ ในทะเลทราย ในตอนที่มองไปยังรอบข้างก็เห็นเพียงแค่ทราย ไม่มีเงื่อนงำว่าเขาควรจะไปที่ไหน เนื่องจากไม่มีข้อมูลเขาจึงทำได้เพียงก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและนุ่มนวล
เขาเดินต่อไปอีกระยะหนึ่งจนกระทั่งขณะที่กำลังเดินอยู่เขาก็รู้สึกถึงความรู้สึกอันตรายจากสัญชาตญาณของเขาที่กำลังกรีดร้อง
เขาไม่ได้คิดถึงสิ่งอื่นและขยับตัวไปด้านข้างในทันที ในไม่ช้าสัตว์ร้ายตัวหนึ่งก็ลุกขึ้นมาจากพื้นที่เขายืนอยู่ มันมีรูปร่างเหมือนหนอนดิน มีฟันหลายร้อยซี่ในปาก มีขนาดที่ใหญ่โตเกินไปในตอนที่มันลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า ออเธอร์ตัวปลอมเหลือบเห็นกุญแจบนหัวของสัตว์ร้ายได้ในตอนที่มันกำลังยกตัวเองขึ้นมา
เมื่อเห็นว่าการโจมตีของตัวเองล้มเหลว เจ้าหนอนดินหรือสัตว์ร้ายก็พุ่งกลับไปที่พื้น
“โห่ววว อย่าหวังเลย!”
เขาตะโกนขณะยิงธนูที่เต็มไปด้วยเปลวไฟ แต่เมื่อลูกธนูพุ่งออกไปโดนสัตว์ร้ายมันก็ตกลงสู่พื้น เมื่อเห็นลูกธนูโดนสัตว์ร้าย เด็กชายก็ยิ้มและไม่กี่วินาทีต่อมาสัตว์ร้ายก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด มันสั่นไปทั้งตัว
ลูกธนูที่ยิงออกไปกำลังเผาร่างของเจ้าหนอนจากด้านใน มันบิดตัวอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะหยุดเคลื่อนไหวไป ร่างกายของมันแตกออกเป็นเศษเล็กเศษน้อยพร้อมกับทิ้งกุญแจไว้ ออเธอร์ตัวปลอมเดินเข้าไปหากุญแจก่อนที่เขาจะหยิบมันขึ้นมา
เมื่อได้รับกุญแจมาแล้วประตูก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา เขาเก็บกุญแจไว้กับตัวก่อนจะเดินไปยังประตูเพื่ออ่านปริศนาใหม่
“ฉันมีเมืองแต่ไม่มีบ้าน ฉันมีภูเขาแต่ไม่มีต้นไม้ ฉันมีน้ำแต่ไม่มีปลา ฉันคืออะไร?”
‘อืมม? ไม่ใช่ว่านี่มัน?’
เมื่อออเธอร์อ่านปริศนาเสร็จเขาก็เริ่มหัวเราะออกมาด้วยความสุข เนื่องจากปริศนานี้เป็นสิ่งที่เขาเคยได้ยินมาก่อนแล้ว เขาทำเพียงขอบคุณดวงดาวนำโชคของตัวเองก่อนที่จะพูดกับประตู
“แผนที่”
ประตูสั่นสะเทือนในตอนที่มันกำลังเปิดออก ในไม่ช้าดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยดินแดนหิมะ เขาไม่รีรอเลยที่จะเดินเข้าไปจนเดินมาถึงพื้นเนินซึ่งเต็มไปด้วยหิมะ ในไม่ช้าประตูก็ปิดตามหลังเขาก่อนที่มันจะหายไป คราวนี้เขาไม่ต้องรอก็มีสัตว์หมาป่ากลุ่มหนึ่งกำลังพุ่งตรงมาหาเขา
พวกมันทั้งหมดมีขนสีขาวราวกับหิมะ เมื่อมองไปด้านบน เขาก็สามารถเห็นจ่าฝูงของหมาป่าพร้อมกับหมาป่าอีก 20 ตัวที่อยู่รายรอบมันเพื่อรอคำสั่งของจ่าฝูง เมื่อเห็นสิ่งนี้ออเธอร์ตัวปลอมไม่แม้แต่จะสะดุ้งในขณะที่เขาวางลูกธนู 3 ดอกลงบนคันธนูของเขา ลูกธนูทั้ง 3 ดอกถูกยิงออกไป ซึ่งทวีคูณเป็นสามเท่าอย่างรวดเร็ว
หมาป่าเคลื่อนไหวเพื่อพยายามหลบ แต่ลูกธนูก็พุ่งเข้าใ่หมาป่าทั้งเก้าอย่างแม่นยำจนพวกมันเอาชีวิตกันไม่รอด จ่าฝูงหมาป่าคำรามเพื่อสั่งให้กองทัพของตนพุ่งไปข้างหน้า แต่มันไม่รู้ด้วยซ้ำว่านี่จะเป็นการคำรามครั้งสุดท้ายของมัน ทันทีที่มันคำรามลูกธนูก็พุ่งทะลุหัวมันไปก่อนที่มันจะทันได้ตอบโต้ด้วยซ้ำ
หมาป่าตัวอื่นๆ ตกตะลึงเมื่อเห็นจ่าฝูงของพวกมันถูกสังหารได้อย่างง่ายดาย ในไม่ช้าดวงตาของหมาป่าที่เหลือก็เปลี่ยนเป็นสีแดงก่อนที่พวกมันจะวิ่งไปข้างหน้าโดยไม่มีการเตรียมตัวใดๆ ออเธอร์ตัวปลอมที่เห็นเช่นนั้นก็ยิงลูกธนูอีกดอกหนึ่งเข้ากลางกลุ่มของพวกมันอย่างใจเย็นก่อนที่ลูกธนูดอกนั้นจะระเบิดและสังหารพวกหมาป่าไปบางส่วนและใช้เวลาอีกไม่นานนักส่วนที่เหลือก็ตายตามไป
หลังจากนั้นความสงบก็กลับคืนสู่เนินเขาหิมะ เมื่อพวกหมาป่าสลายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ออเธอร์ตัวปลอมมีรอยยิ้มสงบบนใบหน้าขณะที่เขาเดินไปยังยอดเขาโดยมีกุญแจรอเขาอยู่ หลังจากนั้นไม่นานประตูก็เปิดออกหลังจากนั้น
มีรูกุญแจ 3 รูอยุ่ที่ประตู เขาไม่รีรอที่จะไขกุญแจทั้ง 3 ดอกเข้าไปและในไม่ช้าประตูก็สั่นก่อนที่มันจะเปิดออก เมื่อเขาเดินเข้าไปก็มาถึงห้องขนาดใหญ่ ห้องนั้นกลมพอที่จะใส่คนได้หลายร้อยคน แต่บัดนี้ภายในห้องกลับว่างเปล่าไร้ซึ่งสิ่งใด ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
[ ยินดีด้วย!! คุณมาถึงรอบที่ 3 แล้ว กรุณารอคนที่เหลือมาถึงก่อนที่รอบถัดไปจะเริ่มขึ้น! ]
เมื่อเสียงเงียบลงออเธอร์ตัวปลอมก็เห็นขวด 2 ขวดปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา โดยที่ขวดหนึ่งเป็นยาฟื้นฟู ส่วนอีกขวดเป็นยารักษา แท้จริงแล้วมันมีไว้สำหรับนักเรียนที่ต้องต่อสู้เสี่ยงชีวิตเพื่อมาถึงที่นี่ ออเธอร์ตัวปลอมยักไหล่ก่อนจะเก็บยาไว้
“ทำไมผมถึงรู้สึกว่าเส้นทางของเขามันช่างง่ายดายนักนะครับ”
คำพูดของแม็กซ์พบกับความเงียบเนื่องจากเหล่าผู้ชมก็รู้สึกเหมือนกัน แต่อนิจจาพวกเขาต่างรู้ว่าความจริงแล้วมันไม่ใช่ว่าเส้นทางนั้นง่ายเลย มันเป็นเพียงข้อเท็จจริงง่ายๆ ว่าออเธอร์ตัวปลอมคนนี้นั้นแข็งแกร่งเกินไปต่างหาก!!
เหล่าผู้ชมมองดูฉากอื่นๆ ที่ผู้เข้าร่วมคนอื่นกำลังต่อสู้ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด ในความเป็นจริงคือไม่มีศัตรูตัวไหนที่ออเธอร์ตัวปลอมเจอนั้นง่ายเลย
สำหรับสัตว์ร้ายตัวแรกที่เขาต่อสู้ด้วยนั้น ร่างกายของมันที่เป็นโลหะนั้นเป็นภาระหนักหนาที่ผู้เข้าร่วมต้องเผชิญ! เป็นที่ทราบกันดีว่าสัตว์ร้ายมีพลังมากกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ที่อยู่ในระดับเดียวกัน เราต้องระวังในตอนที่จะจัดการกับสัตว์ร้ายดังกล่าว แต่ออเธอร์ตัวปลอมกลับทำกับพวกมันราวกับเป็นการละเล่นของเด็ก
“ดูเหมือนว่าผู้ชนะปีนี้จะถูกตัดสินแล้วนะ”
แองเจลิน่าพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเลห์ สาวๆ คนอื่นก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกันเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ
“ก็ไม่เชิงหรอกนะ ดูสิ…เลโอนาร์โดคนนี้เองก็ทำได้ดีนะ แถมเขายังไม่ได้ชักดาบเล่มนั้นเลย…”
เมื่อได้ยินที่อิซาเบลล่าพูด สาวๆ ทุกคนก็จดจ่อไปยังหน้าจอที่ซึ่งเลโอนาร์โดกำลังต่อสู้อย่างกล้าหาญในดินแดนหิมะกับเสือตัวหนึ่งอยู่ แม้ว่าดาบของเขาจะยังไม่ถูกชักออกมา เขาก็ยังคงเดินหน้าต่อไปได้
“ก็จริงที่เขาไม่เลวที่ไม่ดึงดาบเล่มนั้นออกมา”
เสียงสงบของซาบรีน่าดังขึ้นเพื่อแสดงความเห็นด้วยกับคำพูดของอิซาเบลล่า แม้ว่าความลับของดาบใหญ่ดุเรนเดลที่ยอมรับเจ้าของคนใหม่แล้วนั้นจะถูกเก็บไว้เป็นความลับเพื่อปกป้องเลโอนาร์โด แต่อย่าลืมว่าสาวๆ เหล่านี้เป็นใครกัน? พวกเธอเป็นเหล่ามหาอำนาจของโลก ดังนั้นจึงไม่มีความลับใดที่พวกเธอจะไม่รู้หรอกนะ
“ฮี่ฮี่…เขาก็ไม่เลวเลย ฉันคิดว่าพวกมนุษย์กำลังพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อปกป้องเขาสินะ?”
เมื่อได้ยินเสียงยั่วยวนของแองเจลิน่าก็ทำให้โอลิเวียและคาร์เมลขมวดคิ้ว ความจริงแล้วมันเป็นปัญหาอยู่เนื่องจากทั้ง 2 อาณาจักรต้องการที่จะ ‘ปกป้อง’ เลโอนาร์โดอย่างสมบูรณ์หรือควบคุมเขาอย่างสมบูรณ์นั่นเอง
“เกิดอะไรขึ้นในดินแดนซิลวิยากัน เธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องซักหน่อยหนิแองเจลิน่า”
“เธอไม่ต้องกังวลขนาดนั้นก็ได้นะโอลิเวีย ฉันแค่สงสัยว่าเขาจะเข้าร่วมกลุ่มไหนระหว่างกลุ่มของเธอหรือของคาร์เมลเท่านั้นเอง”
เมื่อได้ยินคำหยอกล้อของแองเจลิน่า ทั้งคิ้วของโอลิเวียและคาร์เมลก็ขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้น พวกเธอรู้ว่าแองเจลิน่ากำลังพยายามสร้างความบาดหมางกันในหมู่พวกเธอเพื่อหาผลประโยชน์จากมัน แต่พวกเธอก็อดไม่ได้ที่จะระแวดระวังกัน ทั้งคู่รู้สึกถึงแหวนในมือ ขณะที่สีหน้าของพวกเขาแข็งกระด้าง ไม่ใช่แค่พวกเธอเท่านั้น แต่ถ้าใครจับสังเกตุดูดีๆ จะเห็นได้ว่าสาวๆ 6 ใน 9 คนมีแหวนที่แตกต่างกัน
พวกเธอคือโอลิเวีย, คาร์เมล, อิซาเบลล่า, ซาบรีน่า, มาร์ลีน, แองเจลิน่า นั่นเอง
เมื่อได้ยินคำพูดของแองเจลิน่า แม้แต่สาวๆ ที่เหลือที่สวมแหวนอยู่ก็สัมผัสได้ถึงการแสดงออกที่แน่วแน่ของกันและกัน พวกเธอจะทำมัน พวกเธอจะต้องเป็นคนแรก!
ที่จะได้รับตำแหน่งราชา/ราชินีแห่งบาบิโลน
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต