บทที่ 121 ไวรัสคอมพิวเตอร์

คิงดราก้อน

เซียวหยางมองใบหน้าชั่วร้ายของจางเฉียง แต่ไม่ได้พูดอะไร สถานการณ์ในตอนนี้เขาไม่สามารถพูดอะไรได้

คนร้ายที่ก่อเรื่องนี้เป็นใคร ทุกคนต่างลือกันไปทั่วตั้งแต่เช้าแล้ว

เมื่อสิ้นเสียง สายตาของทุกคนในฝ่ายขายก็จับจ้องไปที่เซียวหยาง รอดูเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้

จางเฉียงยิ้มอย่างร้ายกาจ เดินไปหยุดตรงหน้าคอมพิวเตอร์ของเซียวหยางด้วยท่าทางดุดัน แล้วตะโกนเสียงดังออกมาอย่างได้ใจ “เครื่องนี้นี่แหละ!”

เสียงฮือฮาดังขึ้นทันที คิดไม่ถึงว่าสามีของประธานเย่จะกล้าทำเรื่องทุเรศอย่างนี้ ไร้ยางอายสิ้นดี!

พนักงานในฝ่ายขายต่างพากันซุบซิบนินทา ชี้ไม้ชี้มือไปที่เซียวหยาง!

สีหน้าของเย่หยุนซูดูบึ้งตึงถึงขีดสุด!

ถึงแม้เธอไม่อยากเชื่อว่าเซียวหยางจะทำเรื่องแบบนี้ แต่ความจริงปรากฏอยู่ตรงหน้า เขาจึงยากจะปฏิเสธได้ ถึงเธอไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ!

ฉากสนุก ๆ อย่างนี้จางเฉียงได้เตรียมการไว้นานมากแล้ว ตั้งแต่เซียวหยางมาทำงานที่บริษัทเขามักพบกับความพ่ายแพ้อยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่ายังไงก็ต้องกำจัดเซียวหยางให้พ้นทาง

ช่างเทคนิคเฉพาะทางมาถึงแล้ว จางเฉียงได้พูดกับช่างเทคนิคสองคนนั้นว่า “จากข้อมูลที่พวกคุณตรวจพบก็คือคอมพิวเตอร์เครื่องนี้ ตอนนี้เริ่มตรวจสอบได้เลย ตรวจสอบอย่างละเอียด ห้ามขาดตกบกพร่องไปแม้แต่น้อย!”

“ปัญหาเกิดจากฝ่ายขายของพวกเรา ผมเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบ คิดไม่ถึงว่าฝ่ายขายของพวกเราจะมีคนสารเลวแบบนี้อยู่!”

เซียวหยางจงใจหลีกทางให้ช่างเทคนิค พวกเขาอยากตรวจสอบก็ตรวจสอบไป ยังไงจางเฉียงก็เป็นคนวางแผนเรื่องทั้งหมดนี้ไว้แล้ว ต่อให้ตอนนี้ตัวเองขัดขวาง ก็มีแต่จะยิ่งน่าสงสัยมากขึ้นไปอีก

ช่างเทคนิคเปิดคอมพิวเตอร์ แล้วเอาคอมพิวเตอร์อีกเครื่องที่ใช้สำหรับทดสอบมาเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ของเซียวหยาง จากนั้นก็เริ่มสแกน

ทุกคนที่อยู่ในฝ่ายขายต่างรอดูอย่างใจจดใจจ่อ อยากรู้มากว่าตกลงเซียวหยางแอบเข้าเว็บไซต์อะไรกันแน่

เย่หยุนซูวิตกกังวลมาก ถ้าเรื่องนี้เซียวหยางเป็นคนทำจริง ๆ เขาไม่เพียงแต่ทำงานที่บริษัทต่อไปไม่ได้เท่านั้น แต่เกรงว่าต้องรับผิดชอบความผิดตามกฎหมายด้วย

เซียวหยางเป็นสามีของเธอ แล้วเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

ภายในห้องเงียบสนิท มีเพียงเสียงที่ช่างเทคนิคเคาะคีย์บอร์ดดังขึ้นมาเท่านั้น ไม่นานก็มีเสียงร้องตกใจดังขึ้นมากะทันหันจากกลุ่มคนที่คอยเฝ้าดูอยู่

หน้าจอคอมพิวเตอร์ของเซียวหยางมีภาพอันเร่าร้อนปรากฏขึ้น ผู้ชายมองดูด้วยความปรารถนา ส่วนผู้หญิงก็เขินอายจนแก้มแดง

ในฮาร์ดดิสก์เต็มไปด้วยหนังโป๊ หนังโป๊ญี่ปุ่นมีมากที่สุด ในจำนวนเหล่านั้นยังมีเวอร์ชันที่หาดูได้ยากอีกมากมาย

ช่างเทคนิคคลิกเปิดวิดีโอเรื่องหนึ่งขึ้นมา พนักงานผู้ชายของบริษัทต่างคอยืดคอยาวกันเป็นแถว จนแทบจะอดใจเข้าไปเลียหน้าจอไม่ได้เลยทีเดียว

ดูท่าทางจางเฉียงเตรียมการได้ค่อนข้างจัดเต็มมาก เซียวหยางยกมุมปากขึ้น นี่มันน่าสนุกซะเหลือเกิน!

อินเทอร์เน็ตของบริษัทรวดเร็วแค่ไหนทุกคนรู้ดีอยู่แก่ใจ เขาเพิ่งมาทำงานที่บริษัทได้ไม่นาน ต่อให้ไม่ปิดคอมพิวเตอร์ไม่พักคอมฯเลย ก็ไม่มีทางดาวน์โหลดหนังโป๊ได้มากมายขนาดนี้

จางเฉียงแหวกผู้คนเดินไปตรงหน้าเย่หยุนซู แล้วพูดพลางยิ้มชั่วร้าย “ประธานเย่ครับ คุณมาดูสิครับ!”

เย่หยุนซูเดินเข้ามาดูภาพอันเร่าร้อนที่ถูกฉายอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์เซียวหยาง เธอก็หันไปเขม็งไปเซียวหยางทันที “คิดไม่ถึงเลยว่านายจะเป็นคนแบบนี้ น่าขยะแขยงจริง ๆ!”

พูดจบ เย่หยุนซูก็กระทืบรองเท้าส้นสูงเดินจากไปด้วยความโกรธ

เซียวหยางอยากตามไปอธิบายให้เย่หยุนซูฟัง แต่จางเฉียงเดินไปขวางหน้าเซียวหยางเอาไว้

จางเฉียงหน้าตาดูได้ใจมาก นี่แหละคือผลลัพธ์ที่เขาต้องการ เซียวหยางมันก็แค่คนไม่ได้เรื่อง

กล้ามาแย่งผู้หญิงกับเขา เขาแค่ใช้แผนนิดหน่อย ก็ทำให้เซียวหยางเสื่อมเสียชื่อเสียงแล้ว!

คนอื่นกำลังดูละครอยู่ เขาเองก็กำลังดูละครอยู่เท่านั้น!

“แกนี่มันไร้ยางอาย ต่ำช้าจริง ๆ! สร้างความเสียหายให้บริษัทตั้งเท่าไหร่แกรู้ไหม? อยู่ที่นี่ทำไม ยังไม่รีบไสหัวไปอีก!” จางเฉียงดุด่าด้วยท่าทางจองหอง

เซียวหยางมองใบหน้าได้ใจของจางเฉียงอย่างเย็นชา ดวงตาคู่นั้นมีรังสีที่ทำให้คนกลัวจนสติแทบหลุดแผ่ออกมา ทำให้คนรู้สึกหนาวสั่น!

จางเฉียงอดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปสองก้าว

“ฉันไม่รู้ว่าของพวกนี้มันมาจากไหน ตอนฉันอยู่ที่บริษัทฉันไม่เคยดาวน์โหลดมาก่อนเลย เห็นได้ชัดว่าฉันถูกใส่ร้าย!” เซียวหยางเอาโทรศัพท์มือถือเก็บใส่กระเป๋าพลางเอ่ยพูดอย่างเรียบ ๆ

จางเฉียงเข้าไปใกล้เซียวหยางแล้วหัวเราะอย่างร้ายกาจออกมา แล้วพูดอย่างยโสโอหังว่า “แกแม่งคิดว่าตอนนี้แกยังมีสิทธิ์แก้ตัวได้อีกเหรอ? หลักฐานทนโท่ขนาดนี้ แกยังมีอะไรจะพูดอีก?”

“ลูกผู้ชายกล้าทำก็ต้องกล้ารับสิวะ ฉันแม่งรู้สึกดูถูกคนอย่างแกมากที่สุดละ เป็นลูกผู้ชายก็ยอมรับมาเลยสิ!”

เขาพูดยั่วยุ เพื่อบีบบังคับให้เซียวหยางยอมจำนน

เซียวหยางแสยะยิ้ม ในสายตาของเขา ตัวตลกพวกนี้ก็เป็นเหมือนมดนั่นแหละ!

จางเฉียงตื่นเต้นดีใจมาก ขอแค่ไล่เซียวหยางที่เป็นหนามยอกอกออกไปได้ ต่อไปเขาก็จะได้ตามจีบเย่หยุนซูในบริษัทได้อย่างสะดวก

ไม่แน่ เย่หยุนซูอาจจะหย่ากับเซียวหยางเพราะเรื่องนี้ก็ได้ เขาจะได้ใช้โอกาสนี้เข้าไปแทนที่

มองจางเฉียงที่ยิ้มปากไม่หุบ เซียวหยางก็เอ่ยถามอย่างเย็นชา “ดูท่าทางของนายเหมือนดีใจมากเลยนะ!”

สายตาของเซียวหยางดูเย็นยะเยือกจนน่ากลัว ราวกับสามารถทำให้เขากลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งแกะสลักได้เพียงชั่วพริบตา

จางเฉียงถอยหลังไปสองก้าวตามสัญชาตญาณ ที่นี่มีผู้คนอยู่มากมาย หรือว่าเซียวหยางยังจะกล้าลงมือให้ได้!

“แกนี่มันจะตายอยู่รอมร่อยังไม่รู้จักกลับตัวกลับใจ! ระวังฉันไปแนะนำให้เจ้านายเอาผิดแกตามกฎหมาย แกแม่งรอเข้าไปอยู่ในคุกเพื่อใช้ชีวิตที่เหลือในนั้นเถอะ!”

เซียวหยางยกมุมปากขึ้น เผยรอยยิ้มที่น่ากลัวออกมา แล้วหมุนตัวเดินออกไปจากฝ่ายขาย

จางเฉียงรีบนั่งลงบนเก้าอี้แล้วนวดขาทั้งสองข้างที่สั่นระริก สายตาของเซียวหยางน่ากลัวเกินไปแล้ว เหมือนกับจะจับตัวเองกลืนทั้งเป็น!

เซียวหยางเดินมาที่ดาดฟ้าด้านนอกแผนกฝ่ายขายแล้วล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาเบอร์โทรศัพท์เบอร์หนึ่ง ปลายสายเป็นเสียงตื่นเต้นดีใจของผู้หญิงคนหนึ่งดังออกมา “เป็นเรื่องที่พบเจอได้ยากจริง ๆ ทำไมนายคิดถึงฉันขึ้นมาได้ล่ะ?”

“ถ้าไม่มีธุระก็คงไม่โทรหาหรอก ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” เซียวหยางเอ่ย

สาวสวยพูดหยอกล้อ “หรือว่านายคิดได้แล้ว เลยเตรียมตัวสู่ขอฉัน?”

เธอเป็นอัจฉริยะด้านคอมพิวเตอร์ที่หาได้ยากคนหนึ่ง ต่อมาได้เข้าประจำการอยู่ในหน่วยกองกำลังพิเศษ ไอคิวสูงบวกกับหน้าตาดี จึงมีคนตามจีบมากมายนับไม่ถ้วน

แต่ใจของเธออยู่ที่เซียวหยางเท่านั้น ต่อให้คนอื่นก้าวข้ามประตูเข้ามา เธอก็ไม่มีกะจิตกะใจชายตามองเลยแม้แต่น้อย

เซียวหยางหัวเราะออกมา “พอได้แล้ว อย่ามัวแต่พูดเล่นอยู่เลย วันนี้ฉันมีเรื่องคุยกับเธอจริง ๆ”

เขาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้แฮกเกอร์สาวสวยฟังอย่างละเอียดหนึ่งรอบ

แฮกเกอร์สาวสวยหัวเราะจนตัวโยกทันที คิดไม่ถึงว่าเซียวหยางจะมีวันที่ยุ่งยากลำบากใจแบบนี้ด้วย

“พอแล้ว หยุดหัวเราะได้แล้ว รีบจัดการซะเถอะ!” เซียวหยางพูดแผนการของตัวเองให้แฮกเกอร์สาวสวยฟังหนึ่งรอบ

ทั้งสองคนต่างเป็นคนที่มีไอคิวสูงมาก ร่วมมือกันมาหลายครั้ง ทั้งสองฝ่ายจึงรู้ใจกันเข้าใจกันเป็นอย่างดี เรื่องมากมายขนาดไหนแค่พูดนิดเดียวก็เข้าใจกันได้แล้ว!

ปลายสายมีเสียงเคาะคีย์บอร์ดดังต๊อกแต๊ก ๆ แฮกเกอร์สาวสวยเริ่มจัดการแล้ว

หลังวางสายไป เซียวหยางได้หันกลับไปมองหน้าจางเฉียงที่เป็น “ฮีโร่” ของฝ่ายขาย แล้วแสยะยิ้มออกมา ปล่อยให้ไอ้หมอนั่นมันอวดดีไปสักพักก่อน เดี๋ยวมันได้ร้องไห้แน่

บริษัทหยุนซูไม่เคยเกิดปัญหาอย่างนี้มาก่อน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับไวรัสคอมพิวเตอร์ที่โผล่มาอย่างไม่ทันตั้งตัว ทุกคนจึงทำอะไรกันไม่ถูก

ไวรัสคอมพิวเตอร์ชนิดนี้ถ้าหากไม่สามารถจัดการได้ทันท่วงที จะส่งผลกระทบให้เกิดความสูญเสียทั้งทางตรงและทางอ้อมมากถึงสองร้อยล้าน!

เย่หยุนซูร้อนใจเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องทำงาน ไม่รู้ว่าควรจัดการยังไงดี บริษัทมีโครงการที่สำคัญมากอยู่สองโครงการ ถ้าไม่สามารถเรียกข้อมูลที่สูญหายกลับคืนมาได้ เธอต้องเผชิญกับค่าผิดสัญญาที่มีมูลค่ามหาศาล ไม่แน่ว่าบริษัทอาจล้มละลายเพราะสาเหตุนี้เลยก็ได้

คราวนี้เซียวหยางสร้างปัญหาใหญ่แล้วจริง ๆ!

จางเฉียงคันไม้คันมืออยากลองดูตั้งนานแล้ว ทั้งหมดนี่อยู่ในแผนการของเขาทั้งหมด

ขณะที่ทุกคนกำลังทำอะไรไม่ถูก จางเฉียงตบหน้าอกแล้วยืดตัวขึ้น “ประธานเย่ครับ คุณอย่ากังวลไปเลย เรื่องนี้ผมสามารถแก้ไขได้!”

เย่หยุนซูตาเป็นประกายขึ้นมา แต่เพียงครู่เดียวก็มืดมนลงอีกครั้ง จางเฉียงเป็นเพียงแค่ผู้จัดการฝ่ายขายของบริษัท จะรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไงกัน

“ประธานเย่ครับ ขอให้คุณเชื่อมั่นในตัวผม! เมื่อก่อนผมเคยเข้าอบรมทางด้านนี้มาก่อน ผมจึงพอเข้าใจอยู่บ้างครับ” จางเฉียงพูดอย่างภาคภูมิใจ

เย่หยุนซูขมวดคิ้วแล้วพยักหน้า “งั้นก็ได้”

เธอเองก็จนปัญญาแล้ว จึงได้แต่ลองดูสักตั้ง!

ชื่อของจางเฉียงกลายเป็นชื่อเรียกของฮีโร่ในบริษัทหยุนซูทันที แม้แต่ช่างเทคนิคของบริษัทก็ช่วยอะไรไม่ได้ แต่จางเฉียงกลับมีวิธีแก้ไข ผู้จัดการจางช่างถ่อมตัวจริง ๆ!