ตอนที่ 140 ความอิจฉาและเกลียดชังของเหล่าผู้เล่น

“จูล่งจะภักดีต่อท่านลอร์ด” จูล่งได้ยินคําชมอย่างไม่ปิดบังของเยเฉิน เขาผงะไปครู่หนึ่งแล้ว ก็โค้งคํานับอย่างจริงจัง

จูล่งลงจากภูเขาที่ไปศึกษาเล่าเรียน เดิมที่เขาเตรียมเข้าร่วมกองทัพในฐานะทหาร จากนั้นจะได้ใช้สิ่งที่เขาได้เรียนรู้มา

แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าหวังว่าเพื่อที่จะตามหาน้องสาวของเขาเตียวหยู กลับต้องเดินทางมายังเมืองหลุนฮุยและได้พบกับเย่เฉิน

สําหรับสิ่งที่เตียวหยูพูดกับเขาก่อนหน้านี้ จูล่งก็ตระหนักว่าเย่เฉิน แตกต่างจากแม่ทัพทั่วไปมาก และเย่เฉินยังต้องการชักชวนเขามานานแล้ว

หลังจากไตร่ตรองแล้วจูล่งจึงตัดสินใจขอเขาร่วมกับเย่เฉิน

สิ่งที่จูล่งไม่คาดคิดก็คือเย่เฉินให้ความสําคัญกับเขามากกว่าที่เขาคิด

นี้ไม่ใช่การเสแสร้ง และด้วยเหตุนี้จูล่งจึงรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย

“จูล่ง มาเถอะ ให้ข้าแนะนําตัวคนให้รู้จัก” เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นจึงนําจูล่งมาที่ด้านข้างของกุยแก และกล่าวว่า

“ นี้คือกุยแก เป็นกุนซือของข้าและเมืองหลุนฮุย เขาชื่นชอบการดื่มเหล้าเป็นที่สุด!”

ในตอนนี้ กุยแกยิ้มและมองไปที่จูล่ง กําหมัดแล้วพูดว่า

“กุยแกคารวะท่านขุนพลจูล่ง”

“ท่านอย่าได้กล่าวเช่นนั้น ข้าไม่มีตําแหน่งอะไร ข้าจูล่งคารวะท่านกุยแก”

จูล่งได้ยินกุยแก เรียกเขาว่าขุนพลโดยตรงและรีบกําหมัดทักทายกลับ

เย่เฉินอดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นสิ่งนี้แล้วพูดว่า

“จูล่ง เจ้าไม่จําเป็นต้องเจียมเนื้อเจียมตัวจนเกินไป จากนี้ไปเจ้าจะกลายเป็นหนึ่งในผู้บังคับบัญชาการกองทัพหลุนฮุยของข้า ในไม่ช้าข้าจะนํากองกําลังของของข้าออกไปปราบกบฏและข้ายังจะเดินทางไปยังเผ่าอูหวน จูล่ง เจ้ามั่นในจะติดตามข้าไปปราบกบฏและกวาดล้างคนเถื่อนนอกด่านหรือไม่?”

เมื่อจูล่งได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ตกตะลึง เขาไม่คิดว่าเย่เฉินจะให้ตําแหน่งผู้บัญชาการกับเขาจริงๆ และเย่เฉินยังต้องการพาเขาไปปราบกบฏในอิวจิ๋วและยิ่งกว่านั้นเขายังจะเดินทางขึ้นเหนือไปกวาดล้างเผ่าอูหวน

ทั้งหมดที่เย่เฉินกล่าวออกมามันคือเป้าหมายของจูล่งที่เขาเดินทางมาอิวจิ๋ว

จูล่งรู้สึกว่าเย่เฉินให้ความสําคัญกับเขามาก เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นคุกเข่าข้างหนึ่ง แล้วตะโกนเสียงดัง:

“จูล่ง ต้องการปราบการกบฎพร้อมกับท่านลอร์ด และต้องการทําลายเผ่าคนเถื่อนนอกด่านเหล่านั้นให้หมด!”

ทันใดนั้นการประกาศทั่วโลกก็ดังขึ้นทันที

“ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นเย่เฉิน ที่ได้รับการสวามิภักดิ์จากจูล่งขุนพลในประวัติศาสตร์ระดับพิเศษคนที่สอง ผู้เล่นเย่เฉินได้รับรางวัลชื่อเสียง +5 ล้านและเงิน 10 เหรียญทอง”

“ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นเย่เฉิน ที่ได้รับการสวามิภักดิ์จากจูล่งขุนพลในประวัติศาสตร์ระดับพิเศษคนที่สอง ผู้เล่นเย่เฉินได้รับรางวัลชื่อเสียง +5 ล้านและเงิน 10 เหรียญทอง”

หลังจากเสียงประกาศโลกดังขึ้นช่องโลกก็บ้าคลั่งทันที

“บัดซบ! ข้าเห็นอะไรจูล่ง! จูล่งสวามิภักดิ์! จูล่งของข้า”

“บัดซบ เย่เฉินอีกแล้ว โลกนี้มีความยุติธรรมอยู่หรือไม่ เป็นเขาที่ได้รับไปอีกแล้ว!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า บอสเย่เฉินช่างยอดเยี่ยมจริงๆ พึ่งจะสังหารเฮาเฉียไปไม่นาน และตอนนี้กลับได้รับจูล่งมาอีก”

“มารดามันเถอะ แม่ทัพในประวัติศาสตร์ระดับพิเศษ มีเพียงไม่กี่คน ตอนนี้เย่เฉินได้รับมาสองคนแล้ว และมันไม่ยุติธรรมกับผู้เล่นคนอื่นเลย”

“เขาได้รับเตียนอุย และกุยแก เพิ่งผ่านไปนานแค่ไหน ข้าถามว่าผ่านไปนานแค่ไหนกันเขาถึงได้รับจูล่งมาอีกแล้ว”

“ข้าอยากจะรู้ว่าบอสเย่นั้นอยู่ที่ไหน ตระกูลหลุน จะไปหาท่านจูล่งข้าได้ยินมาว่าท่านจูล่งนั้นหล่อเหลาเป็นอย่างมาก”

“มารดามันเถอะ เธอต้องการยั่วยวนจูล่ง จูล่งของเราไม่มีนทางหลงกลเจ้า หากเจ้าถูกฆ่าตายก็ไม่มีใครช่วยเจ้าได้!”

“เย่เฉินเจ้าต้องเห็นใจคนอื่นบ้าง! เจ้าไม่สามารถได้รับประโยชน์คนเดียวได้ อย่างน้อยเจ้าลองขายให้คนอื่น ข้ารับรองว่าเจ้าจะไม่ขาดทุน!”

“ใช่เจ้าไม่สามารถทําแบบนี้ได้ เจ้าได้รับขุนพลระดับพิเศษมาคนหนึ่งแล้ว และตอนนี้ยังมีอีกคน ถึงแม้จูล่งจะยอมสวามิภักดิ์ต่อเจ้าด้วยตนเอง แต่เจ้าคิดว่ามันยุติธรรมกับผู้เล่นคนอื่นหรือไม่”

“เมืองเซิงถัง ขอแสดงความยินดีกับแม่ทัพผิงเปยที่ได้รับสมาชิกใหม่ที่ยอดเยี่ยม นอกจากนี้ เราขอเชิญท่านแม่ทัพผิงเปยมายังเมืองของเราด้วย

“บิวตี้ทาวน์ ขอแสดงความยินดีกับแม่ทัพผิงเปยที่ได้รับสมาชิกใหม่ที่ยอดเยี่ยม สุดท้ายนี้ข้าขอเชิญแม่ทัพผิงเปยมาเยี่ยมชมบิวตี้ทาวน์ของเรา พวกเราจะรอคอยการมาของท่าน”

เช่นเดียวกับที่ผู้คนชื่นชม อิจฉา เกลียดชัง ในช่องโลก ข้อความที่ไม่ปกติก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

“ขายที่อยู่ในโลกแห่งความจริงของเย่เฉิน ในราคา 1 พันล้าน! อย่าคิดว่าข้าจะเป็นคนโกหก ข้าเคยพบกับเย่เฉินจริงๆ!

ทันทีที่คําพูดนี้ปรากฏขึ้น ช่องทั้งโลกก็เงียบลงในทันที

ไม่กี่วินาทีต่อมา ช่องโลกก็ดุเดือดอีกครั้ง

“บัดซบ! อะไรกัน ทําไมข้ารู้สึกว่าสิ่งที่จ้าวเอ๋อเหอนั้นพูดเป็นความจริง?”

“เป็นไปไม่ได้ มีคนมากมายที่หาเย่เฉินไม่พบ แล้วเขาจะรู้ว่าเย่เฉินอยู่ที่ไหนได้อย่างไร”

“อย่าลืมว่าบางคนในเกมนี้เลือกชื่อแฝง แต่ชื่อของเยเฉันคือชื่อจริง และอาจจะมีคนรู้จักเขาในโลกแห่งความจริงก็ได้”

“ไอ้โง่ หากคนมันจะโกหกมันจะบอกเจ้าเหรอว่ามันโกหก”

“ถ้านี่เป็นเรื่องจริง เย่เฉินจะต้องลําบากแน่คราวนี้ พวกเจ้าต้องรู้ว่ากองกําลังจํานวนมากต้องการตามหาเย่เฉิน”

“พวกเขาทุ่มทุนไปมากมายแต่มันก็เปล่าประโยชน์ คนผู้นั้นต้องอยู่ในเมืองเดียวกันกับเย่เฉิน หากไม่ใช้ในเมืองเดียวกัน ใครจะกล้าออกตามหา”

“อย่าแม้แต่จะพูดถึงว่าสัตว์อสูรภายนอกสามารถฆ่าได้แล้ว ดูเหมือนว่าพวกเขากําลังใช้อุปกรณ์จริง” ที่บอสเย่บอก ถ้าพวกเขานําอุปกรณ์ดังกล่าวออกมาพร้อมกันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรในการออกจากเขตเมืองปลอดภัย

“จัดการเย่เฉิน หากหาตัวเย่เฉินเจอ มารดามันเถอะ ขุนพลในประวัติศาสตร์ อุปกรณ์ชั้นยอด และเตียวเสี้ยนจะกลายเป็นของเรา!”

“ใช่ ฮ่าฮ่าฮ่า เร็วเข้า หาเย่เฉินให้เจอ อย่าปล่อยให้เขารอดไปได้ มารดามันเถอะ สิ่งดีๆทั้งหมดล้วนตกเป็นของเขา วันนี้ข้าอิจฉาจะแย่แล้ว!”

นครหลุนฮุย คฤหาสน์เจ้าเมือง

เย่เฉินได้ยินประกาศโลก แต่เขาไม่ได้ดูช่องแชทโลกเลย

ในตอนนี้จูล่ง เพิ่งยอมเข้าร่วมกับเขา เย่เฉินจึงไม่สนใจช่องแชทโลก

เมื่อได้ยินคําพูดอันหนักแน่นของจูล่ง เย่เฉินก็หัวเราะและกําลังจะพูดอะไรบางอย่างเสียงของระบบก็ดังขึ้น

“ตั้ง ความภักดีของจูล่ง +10”

“ติ้ง จูล่งผู้มีพรสวรรค์นับถือและจงรักภักดีต่อคุณไปจนตาย”

เย่เฉินผงะไปครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยความปิติยินดี: “เอาล่ะ! จูล่ง ข้าไม่ได้มองคนผิดไป ในวันที่จะส่งทหารออกไปสํารวจ เจ้าจะต้องแม่ทัพกองหน้า! เจ้าจะรับหน้าที่นี้หรือไม่”

“ข้าเต็มใจเป็นกองหน้า!” จูล่งตอบเสียงดัง

“ฮ่าฮ่าฮ่า ไปดื่มกันเถอะ วันนี้เป็นวันที่ดีมากข้าโชคดีได้ผู้มีความสามารถเข้าร่วมกับเราอีกครั้ง” เย่เฉินหัวเราะและกล่าวว่า

“จูล่ง: สุดยอดขุนพลในประวัติศาสตร์ระดับพิเศษ (แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์)

คุณสมบัติ: ระดับ SSS (ถูกผนึก)

ความภักดี: ตายอย่างภักดี

พละกําลัง: 99

รากฐานกระดูก: 99

พลังวิญญาณ: 98

โชคชะตา: ซ่อนเร้น

เทคนิคะเทพสงคราม (ไม่สมบูรณ์) (ระดับศักดิ์สิทธิ์)

ทักษะ: ทักษะพายุดอกแพร์ (ระดับศักดิ์สิทธิ์), ทักษะร้อยวิหกคืนรัง (ระดับศักดิ์สิทธิ์) ทักษะทวนเจ็ดมังกรเขียว (ระดับศักดิ์สิทธิ์), เพลงทวนยังไม่ตั้งชื่อ(ไม่สมบูรณ์, ระดับศักดิ์สิทธิ์)

อุปกรณ์ :ทวนมังกร(ระดับ สวรรค์) ”