ตอนที่ 121 กินพี่สาวน้องสาว

ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi

121 กินพี่สาวน้องสาว

—————————————————————

【–มุมมอง เอเกอร์–】

「เอเกอร์ซัง หนูมีคำขอ」

ตอนบ่าย ของวันที่ค่อนข้างที่จะหนาว ผมนอนอยู่บนหมอนตักของเมล ขณะที่เธอนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องของเธอ และลูบหัวของผม แม้แต่ตอนนี้ เธอดูเหมือนจะเกือบคลอดแล้ว และดูเหมือนจะระวัง แต่หลังจากครั้งที่ห้า เมลค่อนข้างที่จะสงบ

เหตุผลที่ผมผ่อนคลายอยู่ที่นี่ แทนที่จะเป็นห้องนั่งเล่น นั้นเพราะอดอล์ฟหาตัวผมอยู่ หลังจากที่ถูกบอกไปถึงการตัดสินใจ ที่ผมทำด้วยตัวผมเอง ที่จะยกเว้นภาษีรายหัวของหมู่บ้านมิเรล ถ้าเขาเจอผม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะไหลการบ่นที่ยาวนานออกมา แต่ผมแน่ใจ ว่าเขาจะไม่ก้าวเข้ามาในห้องของสาวๆนะ

คาร์ล่าและมิเรล ออกไปด้วยกันเพื่อไปกินสเต็กสัตว์ดำ ซึ่งเริ่มเป็นสินค้าพิเศษ ที่เมืองนี้ถูกรู้จักอย่างช้าๆ

เมืองอื่น นำเข้ามันหลังจากที่ทำเค็มหรือรมควันเนื้อแล้ว ซึ่งแบบนั้นมันก็อร่อยของมันเองด้วย แต่ในท้ายที่สุด มันรสชาติดีที่สุดเมื่อย่างมันแบบไม่ปรุง และแค่มีความสุขกับความสดใหม่ในราเฟน

เพราะคาร์ล่าไม่ได้อยู่ใกล้ๆให้กัดด้วย นนน่าออกไปเพื่อซื้อของ มันค่อนข้างตลกเมื่อมิทตี้ถูกดึงไปด้วย อย่างไม่เต็มใจ

เมื่อผมเหม่อลอยและคิดๆ เมลเรียกความสนใจของผม

「ฟังหนูอยู่รึเปล่า? หนูมีคำขอ」

「อาา ขอโทษ ขออะไรพี่มาก็ได้เลย」

ถ้านี่เป็นคำขอของนนน่า ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวนิดหน่อย แต่เมลจะไม่พูดอะไรก็ตามที่อุกอาจเกินไป มันน่าจะเป็นคำขอน่ารักๆ

「หนูอยากให้พี่ นอนกับคูและรูในไม่นาน」

ผมสำลักน้ำผลไม้ที่ผมดื่มอยู่

「คู 20 แล้ว และถ้ามันไม่เกิดขึ้นตอนนี้ เธอจะไม่มีวันได้แต่งงาน」

「พี่เดาว่าเธอจะไปเจอคนรักไม่ได้จริงๆ ตราบใดที่เธออยู่ที่นี่」

พี่น้องคูและรู ถูกปฏิบัติเป็นลูกสาวของผมผ่านการแต่งงาน แต่บ่อยครั้ง ที่ผมให้พวกเธอดูดเอ็นของผม และเราสร้างความรักสู่กันและกัน พวกเธอเห็นได้ว่าเป็นผู้หญิงของผม ดังนั้นผมไปมอบเธอให้ชายอื่นไม่ได้ แต่มันจะโหดร้าย ถ้าผมเก็บความสัมพันธ์ไว้แบบนี้ และให้ปีผ่านไปเรื่อยๆ

「จ้ะ ถ้าพี่ชอบพวกเธอเป็นคนรัก ถ้าอย่างนั้นหนูจะมีความสุข ถ้าพี่ทำให้พวกเธอเป็นเมียน้อย」

「หนูพอใจกับเรื่องนั้นเหรอ? อย่างน้อยพี่ก็ไม่มีแผนที่จะทำกับเธอไม่ดี แต่ พี่จะทำให้ลูกสาวหนู เป็นเมีย รู้มั้ย?」

ผมไม่เข้าใจ ว่าแม่จะรู้สึกอย่างไร แต่ผมคิด ว่ามันอาจจะไม่ใช่ความรู้สึกที่ไม่ดี

「หนุไม่ถือหรอก แทนที่จะไปเป็นเมียชายไม่มีค่า พวกเธอจะดีใจมากกว่ามาก ที่จะเป็นคนรักของเอเกอร์ซัง」

และเธอบอกเติมมาว่า ในแบบนี้ พวกเธอจะอยู่กับเราตลอดกาล

แม่ของพวกเธออนุญาตแล้ว และผมหวังที่จะได้รับความบริสุทธิ์ของพวกเธอมาด้วย

「รูน่าจะพร้อมที่จะรับพี่แล้ว แต่รูกลัวๆนิดหน่อย」

「พี่ไปให้น้องเค้าดูอะไรแรงๆน่ะ」

เมลหัวเราคิกคัก

คูน่าจะกลัวขึ้นมา หลังจากที่ได้เห็นผมสร้างความรักกับเมล ในรูปแบบของสัตว์มีขน เธอมองขณะที่แม่ของเธอสลบต่อหน้าเธอด้วย

「แต่เมื่อพูดอย่างนั้น มันจะน่าเศร้า ถ้าเธอแค่แก่ไป ถ้ากดเธอลงด้วยกำลัง และกระแทกไม้เนื้อพี่เข้าไปล่ะ?」

คำเหล่านั้น ไม่ได้ฟังดูเหมือนบางอย่างที่มารดาจะเอ่ย

「ฟุฟุ พี่น่ะ จะทำให้เธอมีความสุขแน่นอน ดังนั้น ในฐานะแม่ หนูไม่มีอะไรจะบ่น หนูได้ทำการเตรียมไว้แล้ว」

หลังจากพูดอย่างนั้น เธอยืนขึ้นอย่างช้าๆและออกไป เธอพูดอีกอย่าง ระหว่างที่ลูบท้องของเธออย่างอ่อนโยน

「หนู 39 แล้วปีนี้……หนูคิดว่ามันผลักดันสิ่งต่างๆ แต่หนู อยากจะลองเพิ่มอีกคน หนูคิดว่ามันน่ารักดี……ที่จะท้องในเวลาเดียวกันกับลูกสาว ด้วยเมล็ดพันธุ์ของชายคนเดียวกัน」

เอาความจริงที่ว่าเธออย่างได้หลานไว้ก่อน ผมไม่คิด ว่าเธออยากจะท้องพร้อมๆกันกับลูกสาวของเธอ……มันค่อนข้างที่จะน่าตกใจ แต่แก่นกายผมแข็ง วันกำหนดคลอดของเมลอยู่ในฤดูใบไม้ผลิ……ดังนั้นผมน่าจะทำให้เธอท้องได้อีกครั้งก่อนหน้าร้อน

「ตามสบายและพักในห้องนี้นะ」

เมลปิดไฟในห้องและออกไป ผมไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้น แต่ผมจะนอน และรอ

หลังจากซักพักที่เมลไป บางคนเคาะประตู

「แม่ เราอยู่นี่แล้ว」 「หนูมีน้ำร้อน~ มันหนักอ่ะ~」

โดยไม่ได้รับอนุญาติ พี่น้องคูและรูเข้ามาในห้องนี้ พวกกเธอสองคน ถืออ่างที่เต็มไปด้วยน้ำร้อน และเสื้อผ้าสะอาด อาา…….ถ้าอย่างนั้นเหยื่อได้มาพร้อมกับเครื่องปรุง

「ทำไมปิดไฟ เห้อ มีปัญหาจัง」

เพื่อที่จะมองเห็นก่อน คูไปเปิดหน้าต่าง และไม่นานทั้งสองคนอยู่ในห้อง ประตูกระแทกปิด

「เอ๋? ลมเหรอ? รู เปิดมันที มันมองไม่ค่อยเห็น」

「อิ้ววว มันเปิดไม่ออกกก……」

สาวๆได้ยินเมล ผู้ที่พวกเธอเชื่อว่าหลับไปแล้ว พูดอยู่อีกฝั่งของประตู

「อุ่ฟุฟุ ตอนนี้สร้างความรักด้วยกันซะนะ เค๊?」

「เอ๋ แม่!? งั้น คนที่อยู่นี่คือ……」

「เฮ้」

「「เอเกอร์ซัง!?」」

ผมสงสัยว่าสองคนจะเจอผมเหรอในห้องที่มืดๆแบบนี้

「โฮ่ว……เข้าใจแล้ว……มันได้เวลาแล้วสินะ」

รูร่ายสายตาลงไปข้างล่าง ระหว่างที่แดง

「เดี๋ย- แม่ เปิด! หนูจะโดนเอา!!」

「อุ่ฟุฟุ ทำเต็มที่นะ เมื่อชินกับมัน ของหนาๆนั่นจะรู้สึกดีที่สุด」

คูรีบจะเปิดประตู แต่มันไม่เปิด

「หนูแค่ต้องจับนี่ไว้เหรอ?!」

「ใช่ แบบนี้จะทำให้ทุกคนมีความสุข」

「อย่างนั้นเหรอ?!!」

เมื่อได้ยินเสียงอิริจิน่าข้างนอก รูยอมแพ้ที่จะพยายามดันประตู แม้ว่าด้วยสองเธอด้วยกัน คูและรูไม่ควรจะกระดิกอิริจิน่าได้แม้แต่น้อย

「หนูไม่ต้องกลัวมากหรอก เราลูบไล้กันตลอดเลยนะ ไม่ใช่เหรอ?」

「นั่นมันก็จริง……แต่เมื่อมันเป็นเรื่องที่จะเสียมันไป…….เอ๋! พี่โป๊แล้ว!?」

ชิงเปรียบความวุ่นวายเมื่อครู่ ผมโยนเสื้อผ้าผมออกไปหมดแล้ว และเปลือยเปล่าเต็มตัว จากนั้นผมยืนข้างรู และเริ่มถอดเสื้อผ้าที่น่ารักของเธอ ที่มีโบว์ติดอยู่ ทีละชิ้น

「อย่างแรก ทำเหมือนปรกติ」

「ออุ……หนูกลัวอ่ะ」 「โอเน่จัง มันจะโอเคน่า」

รูที่เปลือยเต็มตัว และคูที่ใส่เสื้อผ้าเต็มตัว นั่งอยู่บนเตียง และเข้ามาที่หว่างขาของผม ใช้ลิ้นเพื่อเลียเอ็นอุ่นของผม จากทั้งสองข้าง การที่มีทั้งสองพี่น้อง ดูผมในเวลาเดียวกัน มันทำให้ผมมีประสบการณ์ ความต่างระหว่างเทคนิคของพวกเธอทั้งสอง แม่ของเธอเมล ในท้ายที่สุดก็จะเข้าร่วมด้วย

「ว้าา มันใหญ่ขึ้น」

「พี่เค้าน่าจะคิดบางอย่างซนๆ」

สองคู่ของมือที่เล็ก จับไม้เนื้อของผม และสองลิ้นที่น่ารัก คืบคลานไปทั่ว มันจะเสียวมากกว่า ถ้าพวกเธอรับเอ็นผมไปตลอดทางเข้าคอ และโยกหัว แต่ความรู้สึกที่ทำน้อยๆนี่ก็ดีด้วย เอ็นของผม กระตุกเป็นบางครั้งบางคราว ทำให้พี่น้องส่งเสียงร้อนน้อยๆที่มหัศจรรย์

「ฟูนนนิ้……」 「รู ใส่ลิ้นไปที่นั่นเหรอ?」

รูอมปลาย และจมลิ้นเข้าไปในรูพ่นน้ำของผม

「อาา นั่นดี ทำมันมากกว่านี้」

「ฟู่ ไออ้」

พวกเธอให้ความร่วมมือกันในแบบพี่น้อง เพื่อจะมอบความสุขให้ผม ระหว่างที่รูพ่นน้ำของผมถูกกระตุ้น คู เลียไม้เนื้อของผมอย่างช้าๆ จากโคนถึงปลาย เกลี้ยกล่อมให้ผมหลั่ง ดั่งจะไล่ตามผมด้วยลิ้น คืบคลานขึ้นและลงเอ็นอุ่นของผม น้ำรักเอ่อขึ้นมา

ก่อนที่ผมจะรู้ตัว ผมจับหัวของพวกเธอ และนำพวกเธอเข้าใกล้กับหว่างขาของผม มันจะค่อนข้างบังคับ สำหรับสองพี่น้อยน้อยๆ แต่พวกเธอไม่ได้ทำหน้าตาไม่มีความสุข และบริการผมต่อไป อย่างที่ผมคิด ทั้งสอง คือผู้หญิงของผม และผมจะไม่มอบพวกเธอให้คนอื่น

「กกกุ่……」

การถูกโจมตีอย่างไม่ยอมเลิกรากับรูพ่นน้ำของผม ทำให้ผมยกสะโพกขึ้น มันไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่เข้มข้น แต่ถ้ามันทำเรื่อยๆ มันจะทำให้อสุจิของผมพ่นออกมาในไม่นาน

「ดีแล้ว นันดีพอแล้ว……ถ้าทำไปเรื่อยๆ พี่จะแตก」

พวกเธอสองคนทำให้ปลายเปียกด้วยน้ำลาย จากปากของพวกเธอ และมองขึ้นมาหาผม

「เฟฟฟ่? พีจะไม่แตกเหรอ?」

「แม้ว่ามันจะกระตุกแล้ว……」

「เพราะทั้งหมด พี่อยากจะแทงทั้งสองน้องด้วยเจ้านี่ วันนี้」

ผมพูดเช่นนั้น กอดคู และแก้ผาเธออย่างรวดเร็ว ผมได้ค่อนข้างจะมีทักษะ ในการถอดเสื้อผ้าผู้หญิงแล้ว ถ้าให้ผมพูดเอง แม้ว่ามันจะมืด และผมมองไม่เห็นมือ มันไม่ได้ใช้เวลามากสำหรับผมที่จะทำอย่างนั้น

「ออุ……ในท้ายที่สุด พี่จะทำมันเหรอ?」

「ใช่ พี่ตัดสินใจแล้ว พี่จะทำให้ทั้งสองเป็นผู้หญิงของพี่ ถ้า หนูไม่ต้องการมันจริงๆ วิ่งหนี」

ผมเปิดเผย แท่งแข็ง ที่ชูชัน เต็มไปด้วยเส้นเลือด และวางมือของพวกเธอลงบนมัน

「โอเน่จัง……หนูอยากจะถูกโอบกอด โดยเอเกอร์ซัง…….」

รูเรียกออกไปหาคู ยืนขึ้นอย่างช้าๆตรงหน้าผม และคลอเคลียผม ใช้นิ้วเพื่อตรวจดูหว่างขาของเธอ ผมยืนยันว่ามันเอ่อล้นเหมือนน้ำพุ

ผมได้รู้มา ว่ารูมีความรู้สึกกับผม ตั้งแต่ที่เธอลักตัวเล็กๆอยู่ ตอนนั้น เธอยังเด็กเกินไป ผมเลยไม่ได้วางมือไปบนเธอ แต่ตอนนี้เธอ 16 แล้ว แม้ว่าตัวเธอจะเล็ก และมันควรจะทำได้แล้วที่ผมจะกินเธอ

「หนูจะมอบครั้งแรกให้พี่」

ผมอุ้มรู และนำหน้าเข้าไปใกล้กับเธอ และถามอย่างอ่อนโยน

「ใช่แล้ว! ได้โปรดรับมัน……ความบริสุทธิ์ของหนู」

เราแลกเปลี่ยนการจูบที่ลึกซึ้งหน้าคู ผู้ที่ชะงัก จากอะไรที่เกิดขึ้นหน้าเธอ โดยที่พวกเราไม่รู้ ประตูเปิด และเมลมาที่ข้างเตียง

「พี่จะทำมันในท่าที่หนูชอบ อยากจะทำมันแบบไหน?」

「อืม……นั่งข้างบน……เอ่อ……」

「งั้นแบบนี้」

ผมนั่งที่ขอบเตียงพร้อมกับขาที่อ้าห่างกัน และนำรูไว้ข้างบน ระหว่างที่เธอหันหน้าหาผม แก่นกายของผม ติดกับกายของรู

「ฮู้วววว……มันไปถึงหน้าอกเลย」

「ฮ่าฮ่าฮ่า พี่จะไม่ใส่มันหมดอัน อย่ากังวลไปเลย」

ถ้าผมทำอย่างนั้นกับคู เธออาจจะตายจริงๆ

「โอเค พยายามจะใส่เข้าไปด้วยตัวหนูเอง」

ผมให้เธอทำ เธอยืนบนต้นขาของผม และเรียงเอ็นของผมไว้กับช่องเปิดของเธอ เธออาจจะรู้สึกไม่มั่นคง แต่ผมแค่ต้องการมือเดียว เพื่อที่จะยกกายรูที่น้ำหนักเบา

「ออุ……มันหนา……ม-มันเจ็บอ่ะ」

น้องขี้แงรู หลั่งน้ำตาอกมาทันที แต่ไม่ได้ดูเหมือนว่าเธออยากจะหยุด และทิ้งสะโพกเธอลงต่ออย่างช้าๆ แต่เธอลงไป แค่จนกว่าปลาย ไปถูกติดกันเนื้อเยื่อ ที่แสดงออกถึงความบริสุทธิ์

「โฮ้ววว……หนูใส่มันเข้าไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว」

「ม-มันไปถึงตลอดทางมั้ย?」

 「เมื่อพี่แทงส่วนนั้น หนูจะกลายเป็นผู้หญิง หนูอยากจะทำอะไร」   

เมื่อพิจารณารูที่แน่นและแคบของรู จะมีความเจ็บที่แหลมคมครั้งแรก แต่รู ส่ายหัวของเธออย่างเมามัน

 「ไม่ หนูอยากให้พี่รับมันตอนนี้ หนูขี้ขลาด และขยับไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ดังนั้น……พี่เอเกอร์ซังขา……」   

รู พยายามจะยิ้ม แม้ว่าจะมีหน้าที่เปื้อนน้ำตา

เมล ผู้ที่เข้ามาในห้อง และมองดูอยู่ข้างๆ ก็พยักหน้าของเธอด้วย

 「ได้เลย เอาล่ะนะ」   

ผมจับบนไหล่ของคู และกดลงแน่นๆ

 「มมมมมมมมมี้—!!」   

ช่างเป็นการร้องที่น่ารัก ไม่เนื้อของผมฉีกผ่าเยื่อพรหมจรรย์ของเธอไป โดยไม่มีการต่อต้านใดๆ และดันทางของมันไปถึงข้างหลังทันที

 「อู้ยยยยย—!! มันเจ็บ มันเจ็บบบบอ่าาาา!! หม่าม้าาาา!!」   

เธอเรียเมลว่า ‘หม่าม้า’ แทนที่จะเป็น ‘แม่’ ขณะที่รูโยนหัวของเธอไปข้างหลัง และกรีดร้องต่อไป ผมรู้สึกได้ถึงเลือด ที่ไหลทีละหยดลงมา จากที่ที่เราเชื่อมต่อกัน

 「รู! หยุดมันนะ พี่ทำน้องเค้าเจ็บแล้ว!!」   

คูร้องขออย่างสิ้นหวัง แต่เมลคุมเธอไว้ ก่อนที่จะกอดรูจากข้างหลัง

 「รู ลูกเป็นผู้หญิงของเอเกอร์ซังแล้วนะตอนนี้ นี่จ้ะ รู้สึกถึงของนั่นข้างในลูกนะ มันไม่ได้แค่เจ็บ มันก็อุ่นด้วย ใช่มั้ย?」   

เมลลูบท้องรูอย่างอ่อนโยน ทรงของเอ็นผมสามารถเห็นได้ว่าปูดออกมา จากท้องที่ผอมบางของรู

 「มันเจ็บ แต่……ออุ…….มันอุ่น……หนูเป็นผู้หญิงของเอเกอร์ซังแล้วมั้ยตอนนี้」      

 「จ้ะ ลูกเป็นผู้หญิงเต็มตัวแล้ว แต่ยังมีสิ่งหนึ่งที่ขาดไปนะ ทนมัน แล้วขยับสะโพก เมื่อลูกรีดเมล็ดพันธุ์ของพี่เค้าออกมาแล้ว นั่นถึงจะสมบูรณ์แบบ」   

 「หม่าม้าจ๋า…….แต่……」   

 

 「หนู จะมีเอเกอร์ซัง ปกป้องและดูแลหนู จากตอนนี้ต่อไป พี่เค้า จะทำให้หนูมีความสุขอย่างแน่นอน……นั่นทำไม หนูต้องรับความเจ็บพวก นี่ เป็นบททดสอบของผู้หญิง ดังนั้นหนูต้องทนมัน แล้วขยับสะโพก」      

ถูกตักเตือนโดยเมล รูมองผม และทำใจเธอเป็นเหล็กกล้า จากน้น ช้าๆ เริ่มขยับสะโพก

 「เอ้! เอ้! อว้า! นนนึ๊!!」   

ระหว่างปล่อยเสียงออกแรง รูขยับสะโพกของเธอข้างบนผม เมลพูดไป ว่ามันนเป็นบททดสอบของผู้หญิง แต่มันจะน่าเศร้า ถ้าครั้งแรกของเธอมีแต่ความเจ็บปวด

ผมทำให้นิ้วเปียกด้วยน้ำลาย และเอื้อมไปหาหว่างขาของรู ผมถู และหยิกยอดอ่อนของรู

 「ฮฮฮฮฮี้!!」   

 「พี่จะทำให้หนูรู้สึกดี ขยับสะโพกอย่างที่ชอบ แล้วบอกพี่เมื่อไม่ไหวแล้ว」   

 「ด-ได้ค่ะพี่!!」   

ผมเล่นกับยอดอ่อนของรู ระหว่างที่ยกตูดของเธอ และมีความสุข ไปกับการเคลื่อนไหวสะโพกที่เก้ๆกังๆ วิธีที่เธอขยับ มันค่อนข้างที่จะเด็กน้อย แต่เมื่อรวมกับความจริงที่ว่า เธอเป็นสาว ที่ผมรู้จักตั้งแต่ยังเป็นเด็กๆ และถูกรีดโดยรูที่รัดอย่างคุ้มคลั่ง ความรู้สึกดีของผม สร้างขึ้นมาอย่างช้าๆ มันก็ช่วยได้ด้วย ที่ผมถูกให้ความรู้สึกดีอย่างทั่วถึงด้วยปากก่อนหน้า

 「รู พี่จะแตกแล้ว หนูโอเคมั้ยถ้าไม่ใช้ยาคุม」   

 「ดั้ย! หนูไม่ถึงถ้าหนูท้อง!!」   

ถ้าเช่นนั้นผมไม่ต้องลังเล ด้วยการแทง ที่แข็งแกร่งครั้งสุดท้าย ผมจับสะโพกของเธอ และไขว่คว้าหน้าอกที่เกือบจะสังเกตไม่เเห็นอย่างมั่นคง

 「อั่ก!」   

มันอาจจะทำให้เธอเจ็บเล็กน้อย แต่ยกโทษให้ผมด้วยที่เป้นผู้ชาย ผมแทงขึ้นไปสามที ระห่างที่ยกเธอขึ้น ก่อนจะกอดเธอแน่นอน

 「อู้ววว!!」   

 「โอ้ววววว!!」   

มันค่อนข้างเป็นการน้ำแตกที่ใช้กำลัง การกระตุกของกายของรู เทียบได้ตรงกับการเต้นเป็นจังหวะของเอ็นของผม ขณะที่มันยิงน้ำเงี่ยน

 「เอ๋? มันออกมาแล้วเหรอ? พี่ปล่อยมันข้างในเหรอ?」   

  

คูตื่นตกใจ

 「ลองจับมันสิ」   

 「……ว้า! มันเต้นเป็นจังหวะ!! พี่ปล่อยข้างในรูแล้ว……」   

คูรู้สึกถึงเอ็นของผมจากข้างหลัง เพราะมีมากกว่าครึ่งที่ยังอยู่ข้างนอก มันควรจะง่ายสำหรับเธอที่จะจับมัน

 「อาา……ฮู้วววว……คิ้วว……」   

หลังจากที่พยายามอย่างตั้งใจแสนสุดพยายาม ในที่สุดรูก็ไปถึงขีดจำกัดของเธอ และงอตัวอย่างเหนื่อยหน่าย พิงมาหาผม มันดูเหมือนเธอหมดสติ มันแค่ตอนที่การปล่อยน้ำเงี่ยนของผมจบด้วย

 「หนูทำได้ดีนะ」   

 「ลูกจะเป็นเหมือนแม่ลูกแล้วนะ จากต่อแต่นี้ไป」   

ผมนอนรูไว้ที่ขอบเตียง และเมลกระซิบหาเธออย่างอ่อนโยน สีหน้าของรูค่อนข้างที่จะผ่อนคลาย ขณะที่เธอสลบ

 「งั้นต่อไปคือคู」   

หลังจากที่ดึงอออกจากรู ผมชี้ไม้เนื้อที่ปกคลุมไปด้วยเลือด น้ำรัก และน้ำเงี่ยน

 「ฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮิ้!!」   

ผมเดาว่ามันเป็นความตกใจที่มากไปสำหรับบเธอ ผมทำความสะอาดมันดด้วยผ้า ที่เปียกน้ำร้อน และชี้มันไปข้างหน้าอีกที แต่คู เขินอายหนีไป

 「ตัวหนูพร้อมแล้ว มันเลยจะไม่เจ็บมากเหมือนที่มันเป็นกับรู พี่จะลูบไล้หนูอย่างมากมายด้วย ดังนั้น มาเถอะ」   

 「แต่……แต่……」   

 「คู!」   

เมลคำรามใส่คูที่ไม่เต็มใจ

 「เหตุผลเดียว ที่ลูกใช้ชีวิตดูได้อย่างไม่ลำบาก นั้นเพราะเอเกอรซัง! จนถึงตอนนี้ แม่ทำกับหนูเหมือนลูกสาว แต่ตอนนี้ หนู 20 แล้ว และหนู จำเป็นต้องเลือก ในฐานะผู้หญิง!!」   

 「ออออุ-……」   

จู่เมลก็เปลี่ยนไป และพูดในน้ำเสียงที่อ่อนโยน

 「แม้ว่าหนูไม่ได้กังวลเกี่ยวกับมัน มันไม่มีผู้ชายคนไหน ดีไปกว่าเอเกอร์ซังอีกแล้ว จากตอนนี้ต่อไปของชีวิตของลูก ชายที่หนูจะเห็น จะแค่น่าเบื่อไปเท่านั้น ดังนั้น ลูกควรจะเปิดขาอย่างกล้าหาญ」   

ถูกคะยั้นคะยอโดยเมล คูทำคล้ายกัน และขึ้นบนผม ขณะที่ผมนั่งอยู่ขอบเตียง มันเป็นตำแหน่งเดียวกันอย่างนั้นเลย ยกเว้นว่า หลังเธอหันหน้าหาผมแทน

 「ฮ่าฮ่า คูไปจากแม่เธอไม่ได้」   

 「ออุ……อื้ม นั่น-」   

นั่นก็น่ารัก คูใส่ปลายเขาไปในรูของเธอ และจับมือกับเมล ผู้ที่อยู่ตรงหน้าเธอ

 「หม่าม้าา……」   

มันดูเหมือนสองพี่น้องเรียกเมลม่า ‘หม่าม้า’ เมื่อพวกเธอจนปัญญา

 「ตอนนี้ เอเกอร์ซัง กระแทกมัน」   

 「เอออ๋! พี่จะไม่นะ-」   

แน่นอนว่านั่นมันจะโหดร้าย ผมเลยดันเข้าไปอย่างช้าๆ จนผมไปถึงเยื่อพรหมจรรย์ของเธอ ไม่ว่ายังไง ผมได้ยินเสียงของเนื้อถูกดันออกจากกัน และคูปล่อยเสียงครวญ

 「โอ้ชั้น ไม้เนื้อหนาเข้าคู ช่างเป็นภาพที่เหลือเชื่อ」   

 「อย่าพูดมันสิ หม่าม้า!」   

ในท้ายที่สุด ผมไม่สามารถจะดันแก่นอุ่นของผมไปได้ไกลกว่านี้แล้ว เมื่อผมฉีกผ่านส่วนนี้ไป คูจะเป็นผู้หญิงของผม

 「จูบ……」   

ขณะที่คูหันมา และร้องขอจุมพิต ผมจุมพิตเธอ อย่างลึกซึ้งและเร่าร้อน ข้างหลังเธอ เมลทำท่าบอกให้ผมแทงเขาไปตอนนี้ เวลานี้มันยอดเยี่ยมแล้วตอนนี้ ผมว่า

ผมจับเอวเธอลง และดันตัวผมเข้าไปทันที ไม่เหมือนรู กายองเธอพร้อม และเธอควรจะสบายๆ แม้ว่ามันจะใช้กำลังไปเล็กน้อย ที่สำคัญมากกว่านั้น ผมอยากให้ความเจ็บปวดของเธอจบเร็วๆ

 「นั่น-!」   

 「อ๊า……อ๊าาาาาา—!!」   

 「โอ้ชั้น หนูได้ยินเสียงฉีก อะร้าร้า ข้างในลูกยืด」   

เมลจับท้องของคูเพื่อจะให้รู้สึก ด้วยมือของเธอ เพื่อที่จะผ่อนความเจ็บปวดของคูไปบ้าง ยอดอ่อนและหน้าอกถูกลูบไล้

  「ลูกจะโอเค ผู้หญิงน่ะ สร้างมาเพื่อให้เอ็นอยู่ข้านในพวกเธอ แค่ผ่อนคลาย」     

 「อ๊ากก! แต่! ของเหมือนม้าอันนี้อาจจะเป็นข้อยกเว้นนะแม่!!」   

 「น่าคู พูดเรื่องม้าอะไรกัน ของม้าจะไม่ทรงสวยแบบนี้หรอก……ปลายบวมๆ……และมันเส้นเลือดเยอะ…….มันเป็นเอ็นที่เห็นแล้วห้ามใจไม่อยู่ เมื่อหนูคุ้นเคยกับมัน!」   

 「เอ๋? หม่าม้า?」   

ผมไม่ได้หลับนอนกับเมลที่ท้องมาเกือบปีแล้ว เมื่อเธอคลอด ผมจะเอาเธออีกครั้ง

ผมเอนหงายท้องลงไป ขยับสะโพกของผมมาข้างหลัง ในตำแหน่งหญิงอยู่บนหันหลัง มันจะไม่เข้าออกเธอลึก เธอเลยจะรู้สึกเจ็บนิดเดียว มันจะค่อนข้างน่าสมเพช ถ้าเธอทนมันไม่ได้ แม้ว่า

รูจะสามารถทำได้ แต่ความเจ็บมันค่อนข้างจะเลี่ยงไม่ได้

 「อ๊ะ……นี่อาจจะรู้สึกดีนิดหน่อย……」      

โฮฮฮ่ ถ้าอย่างนั้นผมจิ้มจุดเสียวของคูได้ในตำแหน่งนี้ ผมจะจำเรื่องนั้น

 「แม่จะช่วยด้วย อ่ะ มาทำให้มันรู้สึกดีขึ้นเถอะ」   

เมลขึ้นบนเตียง ระหว่างที่ทำให้มั่นใจ ว่าจะไม่เป็นภาระสู่ท้องของเธอ และเลีย ที่ที่แก่นอุ่นของผมเชื่อมต่อกับคู เธอใช้ลิ้นของเธอ ลงไปบนกลีบกุหลาบและยอดอ่อนของคู และกัดเบาๆบนแก่นอุ่นของผมเบาๆเป็นบางครั้งบางคราว เพื่อที่จะสร้างการกระตุ้นที่มากขึ้น เฮ้ ถ้าหนูทำมันเชี่ยวชาญแบบนี้ มันจะทำให้พี่ใหญขึ้นนะ

 「หืมม น้อยยกว่ารูนิหน่อย?」   

สองเรานอนบนกันและกัน ขณะที่ผมจับหน้าอกของเธอดด้วยสองมือ โออ้ หัวนมเธอแข็งเหมือนจุกไวน์ หัวนมเธอค่อนข้างใหญ่ เมื่อเทียบกับหน้าอกของเธอ ถ้าอย่างนั้นมันเป็นแบบนี้ เมื่อเธอรู้สึกดีผสมเจ็บ

 「แม้ว่าหัวนมหนูจะใหญ่」   

 「ใจร้าย! มันกวนใจหนูนะ!!」  

มันดูเหมือนเธอเริ่มที่จะผ่อนคลายจริงๆ ผมหยิกและถูหัวนมเธอ

 「อ๊าานน……นั่น……รู้สึกเสียวอ่ะ」   

 「เมื่อพี่ทำแบบนี้กับแม่หนู เธอพ่นน้ำอย่างแรงเลยนะ รู้มั้ย?」   

 「โอ้ชั้น! อย่าพูดอะไรแบบนั้นสิ!」   

เมลประท้วงและรูหัวเราะ เธอเริ่มผผ่อนคลายมากแล้ว

 「พี่แทงแรงกว่านี้จากด้านหลังได้มั้ย?」   

คูพยักหน้า

เราเปลี่ยนท่ากันอย่างรวดเร็ว พร้อมกับคูที่ลงไปคุกเข่าสีขา ขณะที่ผมจับสะโพกของเธอ และกระแทกเข้าไปในเธอจากข้างหลัง ตามมาเป็นเหมือนเพื่อนกัน คือเสียงเนื้อตีกันเป็นจังหวะ กกับเสียงครวญที่ไม่เจ็บปวด แต่เป็นการครางเสียงแหลมของคู มันดูเหมือนกายของเธอ เริ่มจะเงี่ยนแล้ว

 「หนูจะดูจากที่นี่ถ้างั้น」   

เมื่อเห็นว่าเราทำกันดีอยุ่ตอนนี้ เมลลงจกเตียง และไปนั่งที่เก้าอี้ มองเราด้วยรอยยิ้ม

 「พี่จะแรงมากขึ้นนะ!!」   

 「ค่าาาา」   

กายท่อนบนของคูล้มไปบนเตียง ขณะที่ผมเอียงไปข้างหน้า และเหวี่ยงสะโพกของผม ผมไม่ได้จับหน้าอกของเธอ ผมเลยพยายามจะสัมผัสหลังของเธอ แต่เธอมีผิวงามและหุ่นงามจริงๆ

 「คุห์ หนูทำงานหนักจริงๆ เพราะทั้งหมดขนมหวานอร่อยจริงๆ」   

 「พี่ดีใจนะ ที่หนูหุ่นดีแบบนี้」   

คูดูมีความสุขจริงๆ แต่ด้วยการเคลื่อนไหวสะโพกที่ดุร้าย เธอขมวดคิ้วอย่างรวดเร็ว แลดูเหมือนอยู่ในความเจ็บปวดอีกครั้ง ผมพยายามจะกระแทกส่วนที่ลึกที่สุดของเธอ และมันไม่ได้ดูเหมือนว่าเธอรู้สึกเจ็บปวดอะไร ผมไม่ต้องลังเล ในการทำให้เธอรู้สึกดีแล้วตอนนี้

 「แบบนี้เป็นยังไง?」   

 「อ๊าาา! ลึกมาก!!」   

ผมดึงทั้งสองแขนของเธอ และแทงอย่างรุนแรง ดั่งผมจะยกตัวเธอขึ้น ขณะที่ผมแทง กายของเธอสั่นเหมือนเธอเป็นของเล่น ด้วยการเคลื่อนไหวที่เข้มข้น ความรู้สึกดีส้รางขึ้นมาในเอ็นของผมด้วย

 「มันขยาย!!」   

 「พี่จะแตกแล้ว!! ที่ไหนที่ชอบ? ข้างในมั้ย!?」   

 「ม-ไม่เอาข้างใน! หนูยังไม่พร้อมมีลูก!!」   

นัั่นช่างโชคร้าย แต่มันช่วยไม่ได้ การสร้างเด็ก จะภายหลังเล็กน้อย

 「ได้เลย งั้นพี่จะแตกข้างนอก พี่จะแรงสำหรับการจะพุ่งสุดท้ายนี้นะ」   

 「รุนแรงมากก่านี้อีกเหรอ!?」   

ผมพลักตัวของคูกลับมาสู่มิชชันนารี ผมจับไหล่เธอและขยับสะโพกของผมอย่าดุดัน มันไม่ใช่บางอย่างที่ปรกติแล้วจะทำกับสาวบริสุทธิ์ แม้แต่สำหรับผม

 「อึนนน……เสียงตีๆอะไรนี่~? โอเน่จัง!?」   

รูตื่นขึ้น เพื่อมาเห็นการสร้างความรักที่เข้มข้น เมื่อผมชำเลืองมองเร็วๆ เมลก็ดูกังวลด้วยถ้านี่มัทำำต่อไปนานเกินไป ผมอาจจะทำให้เธอบาดเจ็บจริงๆ

 「ได้เลย……จะแตกแล้ว!!」   

 「ค่าาาาา!」   

ทันทีต่อมา คูรัดทั้งสองแขนและสองขา เพราะเราได้ทำการสอดใส่เทียมแบบนี้ตลอด เธอคุ้นชินกับการรัดผมแบบนี้

 「เฮ้! ถ้าหนูไม่ปล่อย พี่จะแตกข้างใน……อออุ-!」   

 「เอ๋? อ้าาา!!」   

คูตื่นตกใจและปล่อยแขนขา รีบดึงแท่งแข็งของผมออก ซึ่งเริ่มกระตุกแล้ว

 「อุโอออ้!!」   

ในท่าที่งอตัวครึ่งหนึ่ง ผมถูเอ็นของผมอย่างเร็ว และฉีดน้ำหวานของผมใส่คู อย่างเป็นธรรมชาติ ผมไม่ชี้ไปที่หว่างขาของเธอ แต่เป็น ท้อง หน้าอก และหน้า ที่ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำหวานขาวที่ข้น เกือบแข็ง อย่างเป็นระยะ พ่นมันเป็นจังหวะจากแท่งแข็งของผม การน้ำแตกของผมอยู่ไปนานห้านาที และเธอถูกวาดด้วยน้ำหวาน

 「โอเน่จัง……เหลือเชื่อ」   

 「นี่มันอะไรอย่างอื่นเลย…….」      

 「…………หนูไปเอาผ้ามาได้มั้ย?」   

 「อาา……นั่นดี พี่อยากจะเอาสองพี่น้องพร้มกันครั้งหน้า」   

 「นั่นมันซุกซน」 「พี่ลามก……」 「อุฟุฟุ」

ผมกำลังจะใช้ผ้าเพื่อเช็ดเอ็นของผมท่ถูกเปื้อนไปด้วยน้ำหวานไซรัป แต่มันดูเหมือนไม่มีความจำเป็น

 「รู」 「เค โอเน่จัง」 「แม่จะทำด้วยเหมือนกัน」

พีน้องและแม่ที่ท้องรวมกันที่เท้าของผม และแลบลิ้นของพวกเธอออกมา เมลรับไม้ของผมไปอย่างอบอุ่น ตลอดทางเข้าไปถึงคอของเธอ ระหว่างที่คูและรู เลียแท่งแและไข่ เพื่อที่จะทำความสะอาดน้ำหวาด ความรู้สึกผิดศีลธรรม ที่มีแม่และลูกสาวสองคน บริการผมด้วยปาก คือความรู้สึกดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด หลังจากที่เอ็นของผมสะอาดอย่างสมบูรณ์ มันเริ่มใหญ่ขึ้นมากกว่าก่อนหน้า

เมื่อผมมองดูบนเตียง คูและรูนอนทับกัน ชี้ตูดของผมเธอมาหาผม

 「「เอาเลยแล้วทำพี่น้องข้างๆกัน」」   

ผมรอมากกว่าน้ไม่ได้อีกแล้ว ผมแบกหอกอุ่นที่แข็งชูชัน และพุ่งเข้าตีรูของสองพี่น้อง

—————————————————————   

. 「อาา ไข่พี่เบาเลย」   

 「พี่แตกไปมากจนถังยังไม่พอเลย」   

หลังจากที่เอ็นของผมอ่อนและปวกเปียก เมลเล่นกับมัน ระหว่างที่นอนต่อจากผม พี่น้องสลบไปแล้วและเกาะเท้าของผม

 「ถ้าอย่างนั้น พวกเธอเป็นผู้หญิงของพี่แล้ว」   

 「ใช่ เมื่อพวกเธอท้อง ได้โปรดให้พวกเธอเป็นเมียน้อยนะ เค๊?」   

เมลยิ้มและพักบนแขนของผม

 「ยังมีบางอย่างที่ต้องทำ สำหรับแม่และลูกที่จะท้อง ใช่มั้ย?」   

 「อุฟุฟุ ลามกจัง」   

บางอย่างมากวนระหว่างที่คุยกันอย่างหวานแหว๋ว เกือบจะดั่งพยายามจะเข้าร่วม

(อุฟุฟุ หนูเห็นมัน เอากันกับแม่และลูก)

เคซี่ แม้ว่าหนูจะเป็นผี หนูไม่ควรจะถ้ำมองนะ

ตุ๊กตาที่ห้อยรอบคอเธอจะติด ระงับเธอจากการผ่านประตู แต่เธอเก่งในการแค่โผล่แค่หัว เพื่แอบดูข้างใน

(หนูเห็นมันแล้ว หนูเห็นมันแล้ว)

จากนั้นเธอดึงหัวของเธอกลับไป และออกไปที่โถงทางเดิน ให้ตายสิ ผมมั่นใจว่าเธอจะรับการลงโทษจากสวรรค์ซักวันหนึ่ง

 「เมลโดโนะ-!! ชั้นมีบางอย่างที่อยากจะถามพี่!!」   

เสียงดังนี้เป็นของอิริจิน่า หือห์ วิญญาณอาฆาตแค้นนี้น่าจะทำให้ทกซอกทุกมุมของคฤหาสน์นี้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้

(โอ้ยยยยยยยย!! เท้า เธอเหยียบชั้นอยยยู่!! เอ๋? กย้าาาาา!! เธอเหยีบมันอีกแล้ววววว!!)   

การลงโทษนั้นเร็ว

—————————————————————

ตัวเอก: เอเกอร์ ฮาร์ดเลตต์ 22 ปี ฤดูหนาว

สถานะ: เคานต์แห่งอาณาจักรโกลโดเนีย ลอร์ดศักดินาผู้ยิ่งใหญ่ของบริเวณตะวันออกของโกลโดเนีย ราชาแห่งภูเขา เพื่อนของดวอร์ฟ

กองทัพที่บัญชาการ: กองทัพส่วนตัว –  1800 (ที่ 1000 เป็นทหารม้าธนู) – กำลังจัดระเบียบ

สินทรัพย์: 6770 ทอง (แรงงาน -100) (สร้อยทับทิม -30) หนี้: 20 000 ทอง

อาวุธ: แอ่งคู่ (ดาบใหญ่), หอกดวอร์ฟ

ครอบครัว: นนน่า (ภรรยา), คาร์ล่า (เดินทางทางธุรกิจ), เมล (ภรรยาน้อยที่ท้อง), คู (คนรัก), รู (คนรัก), มิเรล (คนรัก), เมลิสซ่า (คนรัก), มาเรีย (คนรักที่ท้อง), ริต้า (หัวหน้าแม่บ้าน), แคทเธอรีน (คนรัก), เลอาห์ (ประกาศตัวเองว่าเป็นทาสเซ็กส์), โยกุริ (ปรับปรุงนิสัย), เคซี่ (ผี), เซบาสเตียน (พ่อบ้าน), มิตตี้ (คนรัก), อัลม่า, ครอลล์ (ทุกข์ทรมาน), ปีปี้ (ผู้ติดตาม)

ลูก: ซู, มิว, เอคาเทอริน่า (ลูกสาว), แอนโตนิโอ (ลูกชาย), โรส (บุญธรรม)

ลูกน้อง: ซีเลีย (ผู้ช่วย), อิริจิน่า (ผู้บัญชาการ), ลูน่า (ผู้บัญชาการ), รูบี้ (ผู้ติดตามของลูน่าและคนรัก), ไมล่า (เจ้าหน้าที่เพื่อสันติสุข), ลีโอโพลต์ (เจ้าหน้าที่), อดอล์ฟ (เจ้าหน้าที่กิจการภายใน), กิโด้ (ผู้คุ้มกัน), แคลร์ & ลอรี่ (แม่ค้าอย่างเป็นทางการ), ชวาร์ซ (ม้า)

คู่นอน: 101, เด็กที่เกิดแล้ว: 9

—————————————————————   

 เป้าหมายเดือน 8/66

ค่าเน็ต 200/200

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 1208/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook