109 เล่ม 4 ระบบดาวแบรด

ผมรู้สึกถึงการอยู่ตรงนี้ของใครบาคน และสติที่ง่วงของผมเริ่มตื่นขึ้น

ผมได้ยินเสียงขยุกขยิกของเสื้อผ้าในหมู่ความอุ่น และการนอนที่สบาย ในที่สุดก็สามารถเปิดตาของผมไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง และหันสายตาไปที่ทางของเสียง ที่นั่น ผมเห็นร่างของผู้หญิงที่เพิ่งเสร็จการใส่เสื้อผ้าเมดของเธอกลับไป เธอหันหลังมาให้ผมและรวบผมที่ยาวของเธอเป็นหางม้าที่ดูเรียบร้อย

มันดูเหมือนเธอรู้ว่าผมตื่น และผู้หญิงหันมาหาผม

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ นายท่าน”

ผู้หญิงในชุดเมดคลาสสิค มีรอยยิ้มที่บางๆบนในหน้าของเธอ ซื่งเกือบจะสังเกตไม่ได้เลย ถ้าคุณไม่ตั้งใจดีพอ

“สวัสดีตอนเช้านะ เม”

ผมทักตอนเช้ากลับสู่เธอ ระหว่างที่ยังรู้สึกง่วง

—————————————————————

“สวัสดีตอนเช้าค่ะ ฮิโระซามะ เมซัง”

“หวัดดี”

“ใช่ หวัดดี”

“สวัสดีตอนเช้าค่ะ”

ผมออกมาจากห้องผมกับเม หลังจากที่ได้อาบน้ำเร็วๆ และเจอเอลม่าและมีมิข้างในห้องกินข้าว แต่พวกเธอทั้งสอง ดูจะหมดสิิ้นพลังงาน

“มันจะดีกว่าถ้าทั้งสองคนหยุดวันนี้ แทนที่จะพูดงั้น พี่ยืนกราน”

“ค่ะ ขอบคุณพี่มากๆนะคะ”

“ขอโทษทีนะ”

พวกเธอทั้งสองคนยิ้มให้ผม ระหว่างที่ดูไม่ค่อยสบาย พวกเธอไม่ได้ป่วยจริงๆ มันเวลานั้นของเดือนสำรับพวกเธอทั้งสองคน แม้ว่าเธอจะกินยาไป พวกมันแค่บรรเทาอาการ และไม่ได้กำจัดพวกมันทั้งหมด ยังไงซะ นั่นช่วยไม่ได้

“เค้าจะไปอยู่ในห้องนักบิน ได้โปรดเอาอาหารเช้ามาที่ห้องนักบินทีหลังนะ เม เตงไปดูแลพวกเธอทั้งสองได้หลังจากนั้น”

“รับทราบ”

“โอ้ มันโอเค เราไม่เป็นไรหรอก เราแค่รู้สึกเนือยๆนิดหน่อย อาการมันไม่ได้แย่ปานนั้นน่ะ”

เอลม่าทำรอยยิ้มเกร็งๆ มีมิ ผู้ที่ดูป่วยนิดหน่อย ส่งเสียงของเธอด้วยเหมือนกัน

“นั่นใช่แล้ว ได้โปรดไปอยู่เป็นเพื่อนฮิโระซามะนะ เมซัง”

“จริงเหรอ? งั้นเตงช่วยชั้นกับเรื่่องงานรายวันหลังจากนำข้าวเช้ามาให้เค้าได้มั้ย งั้น เม?”

“รับทราบค่ะ”

หลังจากที่ได้เห็นเมพยักหน้า ผมมุ่งเข้าไปที่บล็อกห้องนักบิน

“มืม ค่อนข้างที่จะประสาทหลอนเหมือนเคย…”

หลังจากที่ได้เข้าห้องนักบิน สิ่งที่เข้าตาของผมคือเส้นคลือนแสงหลายสีที่สว่างไสว ตอนนี้ ยานส่วนตัวของผม กฤษณะ เดินทางผ่านไฮเปอร์เลน และมุ่งหน้าไปที่ระบบดาวแบรด เวลาไปถึงคร่าวๆถูกแสดงอยู่ที่หน้าปัดห้องนักบิน นั่นคือประมาณเจ็ดชั่วโมง

การเดินทางอินเตอร์สเตลล่าโดยใช้ไฮเปอร์เลน โดยพื้นฐานแล้วมันแค่เดินทางออโต้ไพลอทโดยใช้ไฮเปอร์ไดร์ฟ ดังนั้นจริงๆแล้วไม่ต้องมานั่งอยู่ในห้องนักบิน และดูโชว์แสงหลอนๆ แต่บนโอกาสน้อยๆที่มีเหตุการณที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เราจะสามารถตอบโต้ได้ดีกว่า ถ้ามีบางคนประจำอยู่ที่นี่ในห้องนักบิน ดังนั้น มันเป็นกิจวัตรทั่วไปสำหรับบางคนที่จะคอยดูข้างในห้องนักบิน ระหว่างที่เดินทางในทะเลของดาว

“งั้นตอนนี้ มันใช้เจ็ดชั่วโมงเพื่อไปสู่ระบบดาวแบรด…… เดาว่าชั้นจะต้องหาทางฆ่าเวลา”

ระหว่างที่พูดอย่างนั้น ผมนั่งที่เก้าอี้นักบินหลักและใช้งานคอนโซล ผมดึงแผนที่กาแล็กซีและฉายมันไปที่จอโฮโล ผมเช็คแผนที่กาแล็กซีและยืนยันพิกัดของระบบดาวแบรด

ระบบดาวแบรดค่อนข้างคล้ายกับระบบดาวเทอร์เมน ที่ผมพบตัวเองหลังจากที่ถูกพามาที่มิตินี้ มันประกอบไปด้วยดาวเคราะห์สี่ดวงและเข็มขัดดาวเคราะห์น้อยอยู่ตรงกลางของดาว ประเภท G แบรด เข็มขัดดาวเคราะห์น้อยเป็นแหล่งของทรัพยากรแร่ที่อุดมสมบูรณ์สำหรับระบบดาว และถูกขุดอยู่เป็นประจำ วัสดุก๊าซดิบที่มีค่า ก็ถูกเก็บเกี่ยวจากก๊าซขนาดยักษ์ แบรด III มันเป็นหนึ่งในระบบดาวที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากร ในอาณาจักรกรากันทั้งหมด

เพราะมีทรับยากรและความร่ำรวย อยู่เหลือเฟือที่จะหาได้ที่นี่ โจรสลัดควรจะค่อนข้างกระตือรือร้นด้วยเหมือนกัน แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นเลยซักนิด เหตุผลสำหรับนี่ก็คือ เพราะระบบดาวนี้ เป็นถิ่นของสาขาหลักและอู่ยาน ของบริษัทสร้างยานชื่อดัง สเปซดเวิร์ก

ทำไมไม่มีโจรสลัดเพราะอู่ยานล่ะ คุณถาม? นั่นเพราะพวกเขาจะถูกโจมตีโดยยานโมเดลต้นแบบเป็นฝูง ที่ผลิตโดยบริษัทสเปซดเวิร์ก ทันทีที่โผล่หน้าที่หน้าเกลียดขึ้นมา

ทำไมบริษัทสเปซดวิร์กจำกัด กระตือรือร้นเกี่ยวกับการกำจัดโจรสลัดอวกาศเหรอ?  นั่นเป็นคำถามที่ดี ที่ครั้งหนึงนักข่าวได้ถามตัวแทนของบริษัทคำถามนี้ด้วย ระหว่างที่สัมภาษณ์ และนี่คือที่พวกเขาตอบ:

『บริษัทของเรามีช่างที่ยอดเยี่ยมที่ท้าทายตัวเองอย่างต่อเนื่อง ในการสร้างยานที่ล้ำหน้าและล้ำสมัยในตลาด เมื่อโอกาสที่จะทดสอบผลงานของยานและอุปกรณ์ ปรากฏมาด้วยตัวมันเอง ไม่มีเหตุผลที่ทำไมเราจะไม่เอาเปรียบมัน เพราะทั้งหมด มันจะเป็นเรื่องน่าเสียดาบ ที่จะเสียเป้าหมายการทดสอบ ที่พื้นฐานแล้วมาแบบฟรีๆ』

พูดอีกอย่างช่างที่บ้าไปแล้วของสเปซดเวิร์กพิจารณาว่าโจรสลัดเป็นแค่หนูทดลองสำหรับการทดสอบของพวกเขา

พวกเขาจะสร้างกำไรงาม ถ้าโจรสลัดสามารถที่จะยึดยานได้ แต่เพราะมันเป็นต้นแบบ มันไม่รู้ว่ามีปัญหาหรือข้อบกพร่องใหญ่ๆมั้ย ดังนั้นการยึดซักลำ เบสิกแล้วมันเป้นการพนัน ดังนั้น โดยรวมแล้วโจรสลัดไม่แม้แต่ที่จะพยายามยืดยานต้นแบบ แล้วมันก็ไม่ใช่แค่สเปซดเวิร์กด้วยเหมือนกัน บริษัทผลิตยานทั้งหมด มีนโยบายเดียวกันเกี่ยวกับเรื่องโจรสลัด ดังนั้นพวกเขาโดยรวมแล้วจะเลี่ยงระบบดาวที่มีบริษัทสร้างยานยู่

และระบบดาวที่สองถึงสี่โหนดห่างออกไป คือการล่าที่ยุติธรรมสำหรับช่างยาน เพื่อที่จะทดสอบการเดินทางระยะไกล ดังนั้นโจรสลัดเลี่ยงพวกมันด้วยถ้าพวกเขาทำได้ ยานโจรสลัดที่ถูกทำลายก็เป็นแหล่งของวัสดุมีค่า และดาต้าสำหรับช่างบ้าๆเหล่านั้น ดังนั้นพวกเขาปล้นสะดมทุกอย่างที่เป็นไปได้ว่าทำได้ และเงินจากการขายชิ้นส่วนที่ไม่ต้องการจะเป็นงบสำหรับการทดลองต่อ

พวกเขาทดสอบต้นแบบใหม่และหางบได้ ดังนั้นไม่มีเหตุผลให้ต้องปล่อยโอกาสที่แสนอร่อยนี้ไป

“พวก พวกเค้าเล่นระบบดาวที่ล้อมรอบซะเกลี้ยงเลย……”

เวลานี้ โอกาสที่จะเข้าไปมีปัญหากับโจรสลัดนั้นใกล้กับศูนย์ มันน่าเบื่อนิดหน่อยและน่าเสียดายที่จะไม่มีโอกาสที่มีอยู่สำหรับการทำเงิน แต่มันก็เป็นสิ่งดีด้วย เพราะในที่สุดเราก็ยกขาขึ้นพาดและรีแล็กซ์ได้หลังจากความล้มเหลวที่จะทำอย่างสิ้นเชิงในระบบดาวเซียร่า มันก็จะใช้เวลานิดหน่อยที่จะปรับแต่งยานเมื่อเราซื้อด้วย ดังนั้น บางที่ผมจะรับนี่ไว้และให้กฤษณะยกเครื่องด้วยเหมือนกัน มีมิและเอลม่าไม่ได้รู้สึกดีไม่ว่ายังไง ดังนั้นเวลามันแค่พอดีเลย

2 / 5

วายุ: โหดพอๆกับทหารเลย

แปลโดย: wayuwayu

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ สปอนเซอร์ตอนให้อัพโหลดเพิ่มทันที แจ้งได้ทาง Facebook ครับ