126 ทำงานต่างประเทศที่แว็ง เดอ ครุช ค่าตอบแทนวันที่สาม
ที่โต๊ะในล็อบบี้ของโรงแรม
โดยปกติจะใช้เป็นสถานที่นัดพบเป็นหลัก เช่น รอแขกที่มาเข้าพัก หรือ รอคนจากข้างนอก
ชายสองคนที่นั่งเคียงข้างกันที่โต๊ะตัวหนึ่งก็เป็นผู้ใช้ประเภทนั้นเช่นกัน
“จะได้เจอจริงรึ? ว่าแล้วคิดว่ากลับกันเลยดีกว่าไหม?”
“ทำไมถึงจะรีบกลับกันล่ะ? พวกเราต้องแอบออกมาจากหอพักอย่างยากลำบากเลยนะ นี่เป็นโอกาสหายากที่เราจะได้เจอเนีย・ลิสตันคนนั้นเชียวนะ”
โอกาสคืออะไร
พูดตามตรง เขาจะอยากพูดว่า「กลับไปเองเถอะพับผ่า」ด้วยซ้ำ และนั่นจะเป็นคำพูดที่สุภาพที่สุดแล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถพูดได้ เพราะตำแหน่งชั้นสูงของตนเอง แต่ถ้าอยู่ในฐานะที่พูดได้ เขาก็จะพูดโดยไม่มีเมตตา
เด็กผู้หญิงคนนั้นกลายเป็นอัญมณีแห่งอาณาจักรอาร์ตัวร์ไปแล้ว
เป็นตัวตนที่ดำรงอยู่ที่ไม่สามารถถูกแทนที่ได้
นี่เป็นเรื่องจริงที่เธอไปถึงตำแหน่งนั้นได้ แม้ว่าเธอจะอายุยังไม่ถึงสิบปีก็ตาม
จากนี้ไปก็จะมีแต่เติบโตและเปล่งประกายมากยิ่งขึ้น และทำให้ผู้คนในอาณาจักรอาร์ตัวร์หลงใหลมากยิ่งขึ้นยิ่งขึ้นไปเรื่อย ๆ ――หรือแม้แต่คนจากทั่วทุกมุมโลกก็ตาม เธอจะกลายเป็นสมบัติล้ำค่าหาที่ใดเปรียบมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
เช่นเดียวกับฮิลเดโทร่าซึ่งเกี่ยวข้องกับเมจิกวิชั่นมาเป็นเวลานาน หรือเรเลียเรดซึ่งพึ่งเริ่มออกสู่ตลาด และกำลังได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว
พวกเธอ ตอนนี้ก็เจิดจ้า แต่จากนี้ไปจะยิ่งส่องประกายยิ่งขึ้นในอนาคต
――แต่ถึงอย่างงั้น เขามีจำเป็นอะไรที่ต้องนำแมลงร้ายที่อาจกัดกินแสงให้มาอยู่ใกล้ด้วย
เจ้าชายลำดับที่สองแห่งอาณาจักรอาร์ตัวร์ ฮิเอโร่・อาร์ตัวร์ อายุยี่สิบปี
เขาเป็นเจ้าชายรูปงามที่โดดเด่นด้วยผมสีบลอนด์มีลักษณะปลายผมกระดกออกไปด้านนอกเล็กน้อย
จนถึงช่วงมัธยมต้นของการศึกษา เขาเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานโดยมีเป้าหมายที่จะโค่นล้มเจ้าชายองค์แรก และขึ้นครองบัลลังก์ แต่เขาก็ลืมความทะเยอทะยานของเขาทั้งหมด เมื่อเขาได้รับตำแหน่งรักษาการผู้อำนวยการสถานีออกอากาศในตอนที่สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมปลาย
เขาหลงใหลในเสน่ห์ และความเป็นไปได้ของเมจิกวิชั่นอย่างสมบูรณ์
หากโดนบอกให้เลิกทำงานในตอนนี้ เขาก็ยอมที่จะสละสถานะราชวงศ์ของตนเองอย่างเต็มใจ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องราชบัลลังก์เลย
การหมั้นหมายกับลูกสาวของขุนนางระดับสูงคนหนึ่งซึ่งพยายามผลักดันให้ฮิเอโร่ขึ้นครองบัลลังก์ได้กลายเป็นเรื่องน่ารำคาญ เขาจึงได้ถอนหมั้นอย่างเด็ดขาด
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงอยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างอันตรายในโลกของชนชั้นปกครอง แต่ว่า……
――เขาอุทิศตนให้กับการทำงานราวกับว่าเรื่องเหล่าไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว และเหนืออื่นใดดูเหมือนเขาจะพอใจกับสิ่งนั้น
อย่างน้อย ตอนนี้ใบหน้าของเขามีสุขภาพดีมากกว่าใบหน้าของเขาที่บิดเบี้ยวด้วยความทะเยอทะยาน และตอนนี้เขาก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีเกียรติโดยไม่มีอะไรต้องปิดบัง
ตอนนี้เขาไม่มีอะไรต้องปิดบัง จำนวนอดีตศัตรูทางการเมืองของเขาก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด และความสัมพันธ์ของเขากับเจ้าชายองค์แรก(พี่ชาย)ก็ดีเช่นกัน ชีวิตง่ายขึ้นมาก เหนือสิ่งอื่นใด เขาดูมีความสุขที่ได้พบเป้าหมายในชีวิตแล้ว
ถัดจากฮิเอโร่เป็นชายขี้เล่น ผมสีดำมันวาว และมีไฝเล็ก ๆ สองจุดใต้ดวงตาซ้ายดูน่าประทับใจ
ชื่อของเขาคือ คริสโต・วอลท์・แว็ง เดอ ครุช อายุสิบเจ็ดปี
เจ้าชายลำดับที่สี่แห่งจักรวรรดิแว็ง เดอ ครุช
แม้ว่าจะยังเป็นวัยรุ่น แต่ชายขี้เล่นคนนี้ก็มีบรรยากาศแบบเพลย์บอยแล้ว และไม่มีร่องรอยบุคลิกของเจ้าชายเลย ทว่าก็มีความสนใจอย่างมากต่อเมจิกวิชั่นที่ฮิเอโร่มอบให้
ด้วยเหตุนี้ มิตรภาพจึงเกิดขึ้น และเนื่องจากอายุที่ใกล้เคียงกัน ไม่นานจากมิตรภาพก็ทำให้กลายเป็นเพื่อนกันอย่างง่ายดาย
การสานสัมพันธ์เหล่านี้ จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับการปลูกฝังวัฒนธรรมเมจิกวิชั่นเข้าสู่แว็ง เดอ ครุช
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงมีหลายสิ่งที่ไม่สามารถเสียมารยาทได้
ทว่า เหนืออื่นใด
“นี่ เนียเร็วได้ขนาดนั้นจริงเรอะ? ไอ้นั่นน่ะแค่ถ่ายทำเพื่อส่งมาอวดเฉย ๆ หรือเปล่า? ไม่ใช่การหลอกลวงแน่นะ?”
เจ้าหมอนี่ ถึงแม้จะเป็นผู้ชายขี้เล่น ปากเบา ไม่น่าเชื่อถือ ก็เป็นผู้ชายที่ใช้ไม่ได้จริง ๆ แหละ เพราะถ้าได้อยู่กับฝ่ายตรงข้ามที่เป็นผู้หญิงวัยเบ่งบานก็จะอ้าปากจีบสองแง่สองง่ามหาทางให้ไปอยู่ด้วยกันสองต่อสองให้ได้ แต่ก็เป็นแฟนตัวยงของเมจิกวิชั่นด้วยเช่นกัน
ถ้าไม่อย่าง พวกเขาก็ไม่มีทางได้พบกันอย่างแน่นอน และไม่มีที่ทางที่เขาจะปล่อยให้ได้พบกับเด็กคนนั้นแน่ ๆ
“ได้ยินมาว่าทางนั้นจริงจังกับเรื่องนี้มาก แต่จะเป็นยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันเองก็ไม่รู้ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่จะได้พบกัน”
นี่เป็นโอกาสที่คริสโตซึ่งไม่สามารถออกจากประเทศได้อย่างง่ายดายเนื่องจากตำแหน่งของตน ที่จะได้พบกับนักแสดงที่มีส่วนร่วมสำคัญในเมจิกวิชั่นเป็นครั้งแรก
อย่างที่คิด เขาไม่อยากให้เด็กคนนั้นมาเจอเจ้าบ้านี่หรอก แต่ว่า……เพราะเข้าใจความเจ็บปวดความรู้สึกที่อยากเจอดี เขาจึงเผลอตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจ
ยังไงก็แล้วแต่ ชายคนนี่ซื้อภาพสะท้อนที่ฮิเอโร่นำมาขายไปดูทุกครั้ง และยังให้ความสนใจกับนักแสดงที่ปรากฎตัวบนภาพสะท้อนเป็นอย่างมาก
สำหรับคริสโต เนีย・ลิสตันก็เป็นหนึ่งในนั้น
สมกับเป็นเพลย์บอยตัวจริง ถ้าเป็นเขาคงไม่สามารถคิดอะไรกับเด็กผู้หญิงอายุหกหรือเจ็ดขวบได้หรอก
――แต่นั่นเป็นเรื่องราวสำหรับ「ตอนนี้」
ถ้าหลังจากผ่านไปสักสิบปีก็มีความเป็นไปได้อยู่
เขาสงสัยว่าการพบปะกันในครั้งนี้จะนำไปสู่ความเป็นไปได้ที่อาร์ตัวร์ ไม่สิ โลกใบนี้จะสูญเสียสมบัติล้ำค่าอย่าง เนีย・ลิสตันไปหรือไม่
เขาสงสัยจริง ๆ ว่าเจ้าผู้ชายคนนี้จะแสดงพฤติกรรมที่ทำให้เนีย・ลิสตันต้องมัวหมองหรือไม่
แค่คิดก็รู้สึก บางอย่าง บางอย่างที่อันตราย รุนแรง――！
“โอ๊ยๆๆๆ เจตนาฆ่ามันแผ่ออกมาไม่ยั้งแล้วนะเฟ้ย คิดว่านั่นไม่ใช่เรื่องที่ควรทำแถวนี้น๊า”
เจตนาฆ่าที่พุ่งใส่คริสโตที่ชี้ให้เห็นรอยยิ้มเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แต่ฮิเอโร่หายใจเข้าลึก ๆ และสงบสติอารมณ์
หากยังคิดหมกหมุ่นต่อไป เขารู้สึกได้ข้อสรุปว่าเขาจะเผลอฆ่าเจ้าเพื่อนที่อยู่ข้าง ๆ นี่แน่นอน ดังนั้นจึงตัดสินใจที่จะไม่คิดเรื่องนี้อีก
แถมเนีย・ลิสตันจะมาถึงในเร็ว ๆ นี้
ตอนนี้สายเกินไปที่จะโต้แย้งแล้ว
――เย็นนี้ อยากรับประทานดินเนอร์กับเราหรือไม่?
นั่นคือข้อความที่ได้รับจากฮิเอโร่เมื่อเช้านี้
“น่าจะใกล้ได้เวลาแล้วนะคะ”
“นั่นสินะ จะไปด้วยกันไหม?”
เนีย・ลิสตัน และริโนกิส ซึ่งกลับมาที่โรงแรมหลังจากล่าสัตว์อสูรเสร็จเร็วกว่ากำหนดนิดหน่อย กำลังเตรียมตัวสำหรับการนัดหมายในค่ำคืนนี้อยู่ในห้องพัก
ทันทีที่กลับมาถึง ฉันก็อาบน้ำ ล้างเหงื่อ และน้ำทะเลออก และเป่าผมให้แห้ง
ฉันใช้ยาเวทมนตร์เพื่อเปลี่ยนสีผมทุกวัน แต่รอบนี้ ฉันใช้ยาที่ปลดปล่อยให้สีผมกลับไปเป็นสีธรรมชาติ
และหลังจากเตรียมการทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็ค่อย ๆ ดื่มชา และรอให้พระอาทิตย์ตกดิน
หิมะที่โปรยปรายมาตั้งแต่เช้า เริ่มตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ
ในระดับนี้ พรุ่งนี้อาจจะไม่สามารถออกไปล่าได้
ในขณะที่คิดถึงเรื่องนั้น ฉันก็ยังคงต้องทำการบ้านต่อไป ซึ่งฉันเกลียดและเกลียด ทั้งยังโดนตามหลอกหลอนกี่ครั้งต่อกี่ครั้งว่า「มือหยุดแล้วนะคะ」 และในที่สุดก็ถึงเวลานัดหมาย
” ――ไปกันเถอะ”
คืนนี้ ไม่ใช่นักผจญภัยริโนะและลิลลี่ ผู้ติดตาม แต่เป็นเนีย・ลิสตันและสาวใช้ริโนกิส
เนียสวมชุดเดรส และริโนกิสสวมชุดเครื่องแบบสาวใช้
ถึงแม้ว่าจะสลับบทบาทกันเพียงไม่กี่วัน แต่พอฉันได้ออกจากห้องโดยสวมชุดปกติก็ทำให้รู้สึกคิดถึงเล็กน้อย
หากไปถึงตรงเวลา ฮิเอโร่ก็น่าจะรออยู่ที่ล็อบบี้แล้ว
ผลลัพธ์ของวันนี้
งูเพลิงทะเล คาคาจา ขนาดใหญ่มากเป็นพิเศษ สามตัว ขนาดใหญ่ สามตัว
ขนาดใหญ่มากเป็นพิเศษ สามตัว 24 ล้านครัม ขนาดใหญ่ สามตัว 15 ล้านครัม
ฉลามหอก(แลนซ์ชาร์ค) ขนาดใหญ่พิเศษ สองตัว
10 ล้านครัม
งูเลื่อย(โนโกะคิริ เฮบิ) ขนาดใหญ่พิเศษ หนึ่งตัว
3 ล้านครัม
รวม 52 ล้านครัม
เมื่อรวมกับ 103,650,000 ครัม ของวันแรกและวันที่สอง ได้ 155,650,000 ครัม
วันนี้อยากกินของหวานเลยซื้อลอดช่องมากิน ดันเจอเจ้าที่ทำเส้นขมซะงั้น กินไปหมดอารมณ์อยากยาว ๆ เลย