ตอนที่ 133 สถาบันการศึกษาอาร์ตัวร์ สงครามหนึ่งปีปราบโลลิ

คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน

133 สถาบันการศึกษาอาร์ตัวร์ สอบเลื่อนชั้น จบชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง

 

ทันทีที่ฉันกลับมาถึงอาณาจักรอาร์ตัวร์จากจักรวรรดิการบินแว็ง เดอ ครุช ภาคเรียนที่สามก็เริ่มต้นขึ้น

 

บนเรือความเร็วสูงที่พวกเราโดยสารนั่นมีที่ว่างมากมาย แต่ฉันไม่สามารถแวะระหว่างทางกลับได้ ทุกอย่างเป็นไปตามกำหนดเวลาตามที่วางแผนไว้แต่แรก วันหยุดฤดูหนาวสิ้นสุดลงแล้ว

 

รายได้สุดท้ายจากงานต่างประเทศที่ได้รับการสนับสนุนโดยบริษัทเซโดนี อยู่ที่หนึ่งร้อยแปดสิบล้านครัม 

และรายได้ สิบล้านครัม จากการไปช่วยเหลือเรือเหาะที่ถูกโจมตีโดยสกายสควิดที่ได้เจอระหว่าง ทาง นอกจากนี้ ยังได้รับเงินพิเศษเพิ่มเล็กน้อยจากการออกล่าสัตว์อสูรตามคำสั่งซื้อของบริษัทเซโดนี รวมเบ็ดเสร็จออกมาที่ หนึ่งร้อยแปดสิบล้านครัม

 

อุดมคติดั้งเดิมคือ สามร้อยล้านครัม แต่อย่างน้อยผลลัพธ์ก็มากกว่าครึ่ง

ในทางหนึ่งก็น่าเสียดาย แต่เมื่อพิจารณาถึงจำนวนเงินที่สามารถหาได้แล้ว ก็ให้ความรู้สึกใกล้ความเป็นจริงขึ้นอีกเล็กน้อย

 

หนทางยังอีกยาวไกล แต่วันหยุดยาวครั้งต่อไป……วันหยุดฤดูร้อน จะมีเวลามากกว่าสิบวันเป็นอย่างน้อย ฉันรู้สึกเหมือนสามารถหารายได้ที่เหลือได้ในคราวเดียว

การเตรียมการจนกว่าจะถึงเวลานั้น อย่างการวางแผนล่าสัตว์อสูรเอาไว้ก็เป็นความคิดที่ดีเช่นกัน หากว่ามีเวลามากกว่าสิบวัน ก็เป็นไปได้ที่จะสามารถทำงานข้ามประเทศได้อีกครั้ง และเล็งไปที่สัตว์อสูรที่มีมูลค่าสูงเท่านั้น

 

อีกทางเลือกหนึ่งคือ ปรึกษากับบริษัทเซโดนี และขอให้พวกเขาจัดทำแผนการเดินทางที่น่าเชื่อถือที่ทำให้สามารถหาเงินที่เหลือประมาณเจ็ดร้อยเจ็ดสิบล้านครัมได้อย่างแน่นอน

ม๊า ฉันจะหารือเรื่องนี้กับริโนกิสอีกครั้ง

 

 

 

“คุณหนู พยายามเข้านะคะ!อย่าลืมไปเข้าห้องน้ำก่อน ใจเย็น ๆ เข้าไว้ และอ่านคำถามสองรอบ เพื่อทำความเข้าใจและคิดให้ดี!เคล็ดลับคือ ถ้ามีเวลาเหลือให้อ่านคำถามและคำตอบอีกครั้ง! อย่าเผลอหลับไปเพียงเพราะคิดว่ามีเวลาเหลือเฟือ และก็ไม่ควรวาดรูปหลังคำตอบนะคะ!”

 

“ค๊า ค๊า”

 

ข้อควรระวังต่าง ๆ ของริโนกิส ช่วงนี้ฉันได้ยินเกือบทุกวัน ครั้งแล้วครั้งเล่า

ฉันจำได้ขึ้นใจแล้ว จึงตอบกลับอย่างลวก ๆ ก่อนออกจากห้อง

 

โดยปกติแล้วหอพักหญิงสำหรับขุนนางจะมีชีวิตชีวาเพราะเต็มไปด้วยเด็ก ๆ แต่วันนี้กลับเงียบสงบและเต็มไปด้วยบรรยากาศที่ค่อนข้างตึงเครียด ความตึงเครียดที่ปะปนกับความหนาวเย็นนั้นไม่เคยเป็นความรู้สึกที่ดีเลย

 

ก็สมควรที่จะเป็นแบบนั้น

วันนี้ เป็นวันสอบเลื่อนชั้น

 

วันสอบเป็นวันแห่งการต่อสู้ ซึ่งนักเรียนจะต้องยืนยันเป็นลายลักษณ์อักษรว่าพวกเขาจำสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้ในหนึ่งปีที่ผ่านมาจากสถาบันการศึกษาได้ถูกต้องหรือไม่ และตรวจสอบว่าเข้าใจสิ่งที่เรียนมาได้อย่างถูกต้องหรือไม่

 

ว่ากันว่าในระดับชั้นนประถมศึกษา ไม่สำคัญว่าคุณจะได้คะแนนเท่าไร ยังไงคุณก็จะได้เลื่อนชั้นขึ้นชั้นต่อไปอย่างแน่นอน

ยังไงก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีบทลงโทษ

 

หากคะแนนต่ำกว่าระดับที่กำหนด ดูเหมือนจะมีกฎเกณฑ์อันเลวร้าย จะถูกบังคับให้เข้าร่วมชั้นเรียนเพิ่มเติมที่เรียกว่า 「การเรียนพิเศษ」 ในชั้นเรียนปีถัดไปโดยไม่มีทางปฏิเสธ

ยิ่งไปกว่านั้น กิจกรรมต่าง ๆ เช่น ชั้นเรียนศิลปะการต่อสู้แ ละการไปห้องทดลองหลังเลิกเรียนจะถูกห้าม

 

――แต่ ม๊า อะไร

 

ต้องขอบคุณสัตว์ประหลาดที่เรียกว่าการบ้านที่ไม่มีอะไรดีนอกจากความเกลียดชัง ที่คอยเกาะติดฉันมาโดยตลอด ฉันจึงได้เรียนรู้มาไม่น้อย

ฉันสามารถเอาชนะตัวเลขที่มีตัวเลขไม่เกินเจ็ดหลักได้โดยใช้นิ้วของฉันได้อย่างหวุดหวิด และยังสามารถจดจำเรื่องราวการก่อตั้งที่ได้เรียนในวิชาประวัติศาสตร์มาได้พอสมควร อาจเป็นเพราะมีการถ่ายทอดเรื่องราวมากมายที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ของประเทศนี้อย่างใกล้ชิด รวมถึงเรื่องราวการก่อตั้งอาณาจักรอาร์ตัวร์ การแสดงนิทานภาพของดินแดนซิลเวอร์จึงปรากฎอยู่ในหัวของฉันอย่างน่าประหลาดใจ

 

ฉันได้รับการรับรองจากพี่ชายกับริโนกิสแล้วว่า ในระดับนี้ไม่มีปัญหา

ช่วงนี้ฉันได้เตรียมการและทบทวนบทเรียนมากมาย ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวล ควรจะเป็นแบบนั้น ……บางที

 

…………

 

อาเร๊ะ? พอคิดว่าใกล้จะถึงเวลาแล้ว ก็เริ่มรู้สึกปวดท้องนิดหน่อยแล้วสิ…………ไม่คิดว่าจะมีอะไรออกมาหรอก แต่ไปเข้าห้องน้ำเผื่อไว้กันเถอะ

 

 

 

แม้ว่าช่วงวันหยุดฤดูหนาวจะสิ้นสุดลงแล้ว แต่ชีวิตประจำวันของฉันก็ยังยุ่งวุ่นวายมาก

 

ฉันได้เจอกับเรเลียเรดทุกวัน แต่พวกเราทั้งคู่ต่างก็ยุ่งกับเมจิกวิชั่นมาก ดังนั้นจึงแทบไม่ได้รวมตัวกันเพื่อคุยกันเลย

 

ฮิลเดโทร่าซึ่งอยู่คนล่ะระดับชั้นยิ่งเห็นชัดเจนเป็นพิเศษ และฉันแทบไม่ได้เจอกับเธอเลย

วันก่อนฉันได้พบเธอโดยบังเอิญ และพูดคุยกันนิดหน่อย แต่เธอบอกว่าช่วงนี้เธอยุ่งอยู่กับการถ่ายทำ「ทำอาหารกับเจ้าหญิง」และในวันที่ไม่ได้ถ่ายทำ เธอก็มักจะใช้เวลาฝึกทำอาหาร ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะสนุกกับการหั่นปลา วิธีรับประทานที่เป็นที่นิยมคือ ใส่เกลือย่าง เห็นได้ชัดว่าความเรียบง่ายโดยไม่ต้องตกแต่งหรือเสแสร้งเป็นสิ่งที่ดี

 

――「นี่เป็นความลับ แต่ฉันจะบอกให้เนียรู้เท่านั้น」

 

ตามที่ได้ยินจากการเข้ามากระซิบข้างหูของเธอ ได้รับความรู้และทักษะเกี่ยวกับอาหารทะเล ในฤดูร้อนก็จะไปเข้าร่วมงานเทศกาลต่าง ๆ ในหมู่บ้านชาวประมง และจะปรุงอาหารจากปลาที่จับได้สด ๆ เสิร์ฟให้กับคนทั่วไปจำนวนมาก

พวกเขากำลังเตรียมโครงการขนาดใหญ่ที่จะใช้ประโยชน์จากเทศกาลและให้ผู้ชมมีส่วนร่วมใน 「ทำอาหารกับเจ้าหญิง」ที่ห้องครัวจะแตกต่างจากห้องครัวทั่วไปของภัตตาคารและร้านอาหารต่าง ๆ

 

――「เนียจะมาเข้าร่วมด้วยได้ไหมคะ? 」

 

พูดตามตรง ฉันสนใจเรื่องนี้มาก แต่ก็ถือว่ามีความสำคัญน้อยสำหรับฉัน

 

อย่างแรก ตารางการถ่ายทำของดินแดนลิสตัน

นี่เป็นสิ่งเดียวที่ฉันไม่สามารถทิ้งได้ แม้ว่าจะอยากต่อยเบนเดริโอ้มากแค่ไหน ฉันก็ไม่มีความตั้งใจที่จะทิ้งงานไป

 

ต่อไปคือทำงานต่างประเทศ

หากฉันไม่สามารถหาเงินให้ได้มากกว่าครึ่งในช่วงฤดูร้อนนี้ ก็ไม่ต้องคิดถึงเงินหนึ่งพันล้านครัมเลย ฉันต้องลงมืออย่างจริงจัง

 

ฉันจะตอบรับคำเชิญของฮิลเดโทร่าหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นต่อไป

การถ่ายทำในดินแดนลิสตันสามารถปรับได้ในระดับหนึ่ง แต่ทำแบบนั้นการไปทำงานต่างประเทศซึ่งตัวเลือกลำดับถัดไปจะกลายเป็นเรื่องยากลำบาก ตั้งแต่แรกแล้วฉันก็ไม่รู้เลยว่าจะปรับขยับเวลาได้ขนาดไหน

 

ฉันจึงตอบแค่ว่า「ถ้าสามารถปรับตารางงานได้ให้ตรงกันได้」และจากนั้นก็แยกย้ายกัน

แล้วฉันก็ไม่ได้เจอเธอนับแต่นั้นมา

 

อะ พูดไปแล้ว

 

――「เน๊ เนีย ช่วยเล่าเกี่ยวกับตอนนั้นของเนียเพิ่มหน่อยได้ไหม? 」

 

ในวันเดียวกับที่บังเอิญเจอกับฮิลเดโทร่า เรเลียเรดก็พูดแบบนั้นกับฉัน

 

เมื่อถูกถามว่า「ตอนนั้นไหน? 」เธอก็ตอบว่า「เรื่องตอนที่หายเป็นปกติจากอาการป่วยไงล่ะ」

 

――「เรื่องนั้น จะใช้ทำการแสดงนิทานภาพของบ้านฉันไงล่…เจ็บๆๆๆๆๆ」

 

สำหรับตอนนี้ บีบไปก่อน

และฉันก็บอกว่า

 

“เรื่องนั้น ถ้าจะทำ เราจะทำในดินแดนลิสตัน”

 

ตาเรเลียเรด

เธอกำลังมองหาเรื่องราวที่ได้รับการยอมรับแบบนั้นอย่างจริงจัง เธอเป็นคนที่คุณไม่สามารถลดความระมัดระวังลงได้

 

 

 

และ วันนี้เป็นวันสอบเลื่อนชั้น

เมื่อการสอบนี้จบลงก็จะเป็นช่วงปิดเทอมฤดูใบไม้ผลิ และหลังจากนั้นจะได้รับการเลื่อนชั้นเป็นชั้นปีที่สอง

 

ฤดูใบไม้ผลินั้นสั้น มีไว้สำหรับการเตรียมความพร้อมเพื่อการเลื่อนชั้น

ยิ่งไปกว่านั้น เบนเดริโอ้ที่ฉันเกลียดก็กำลังจัดตารางการถ่ายทำที่เลวร้ายไร้ความปราณีไว้ให้ ดังนั้นฉันจึงยอมแพ้เรื่องที่จะหาเวลาไปทำงานต่างประเทศ

นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันตั้งตารอวันหยุดฤดูร้อน

 

…………

 

ราชาบอกว่า「จะโฆษณาการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ตลอดทั้งปี」

เพื่อความแน่ใจ อาจจะเป็นความคิดที่ดีที่จะรายงานถานการณ์ปัจจุบันไป

 

――ในขณะที่คิดเรื่องต่าง ๆ ต่อหน้าคำถามที่ไม่สามารถตอบได้ เวลาในการสอบก็ผ่านไปอย่างไม่หยุดยั้ง

 

 

 

ยังไงก็ตาม สิ่งต่าง ๆ ก็ไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้

ใช่ กำหนดการสามารถพลิกกลับได้ง่ายดาย หากมีสิ่งใดที่มีลำดับความสำคัญสูงกว่าเข้ามา

 

――เวลาที่ฉันต้องกลับไปที่จักรวรรดิการบินแว็ง เดอ ครุช เพื่อทำตามคำพคำสัญญาที่ไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นคำสัญญาที่ได้แลกเปลี่ยนไว้สั้น ๆ เช่น「ไว้โอกาสหน้า」หรือ「ครั้งหน้าที่ได้เจอกัน」กับพวกเขานั้นมาถึงเร็วอย่างคาดไม่ถึง

 

 

 

 

 

 

 

 

ทำแกงกะหรี่แบบกินได้ 4วันติด หายใจทีมีแต่กลิ่นแกง ฮา