ตอนที่ 160 – ช่องโหว่ที่ใหญ่ที่สุด
นับถอยหลังคืนกลับ 6:00:00
หกโมงเช้า
ในป่าไม้อันมืดสลัวมีคนยี่สิบห้าคนมุ่งหน้าไปทางทิศเหนืออย่างไร้สุ้มไร้เสียง
ชิ่งไฮวเดินอยู่กลางทีม ตรวจตราไปรอบ ๆ ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
คนหนึ่งร้อยห้าสิบกว่าคนตอนที่กองร้อยสนามเข้ามา ปัจจุบันนี้เหลืออยู่แค่หมวดเจ็ด บวกกับชิ่งไฮวก็เป็น 25 คน
เฉาเวยหายตัวไปยี่สิบกว่าชั่วโมงแล้ว ชิ่งไฮวรู้ว่าเวลานี้อีกฝ่ายยังไม่กลับทีม แปดส่วนคือพบเจออุบัติเหตุแล้ว
ยอดฝีมือแรงก์ C ที่เหลืออยู่หนึ่งเดียวในทีมสิ้นชีพแล้ว ไม่ว่าเด็กหนุ่มนั่นจะถูกเฉาเวยฆ่าตายหรือไม่ พวกเขาล้วนไม่สามารถรั้งอยู่อีกแล้ว
ชิ่งไฮวรู้สึกอยู่เสมอว่าด้านหลังทีมมีกลิ่นอายของความอันตรายติดตามอยู่อย่างที่ไม่อาจอธิบาย
ความรู้สึกชนิดนี้ไม่มีที่มาหรือเบาะแส
ในป่าไม้ด้านหลังไม่ได้ยินเสียงอะไรเพิ่มเติม แต่เขากลับรู้สึกว่าตนเองถูกปีศาจจับจ้อง
ชิ่งไฮวขยิบตาให้หัวหน้าหมวดเจ็ด อีกฝ่ายแยกทหารออกไปสองนายทันทีอย่างรู้ใจ ฉวยตอนที่ผ่านพุ่มไม้หย่อมหนึ่งซุ่มทหารสองนายไว้ในเงามืดสลัว
ทหารสองนายนั้นแยกเป็นซ้ายขวาถือระเบิดมือ ยังมีมีด เตรียมพร้อมที่จะขว้างระเบิดมือออกไปได้ทุกเมื่อ
พลังของระเบิดมือแรงมาก สามารถฆ่าคนได้โดยตรง แล้วก็จะกระตุ้นกฎขึ้นมาโดยตรง
แต่ทหารจะกระตุ้นกฎขึ้นมาหรือเปล่าไม่สำคัญ ตัวชิ่งไฮวไม่กระตุ้นก็พอแล้ว
คนที่เหลือมุ่งหน้าไปอย่างช้า ๆ ต่อไป
ชิ่งไฮวกับหัวหน้าหมวดเจ็ดตกไปอยู่ท้ายสุดของทีม คอยฟังความเคลื่อนไหวข้างหลังตลอดเวลา
แต่ว่า พวกเขาเดินไป 10 นาทีแล้วก็ยังไม่ได้ยินทหารที่ซุ่มซ่อนสองคนนั้นเอ่ยปากแจ้งเตือนเลย
“เรียกพวกเขากลับมาเถอะ” ชิ่งไฮวขมวดคิ้วกล่าว “เป็นผมกังวลเกินไปเอง”
ยังไม่ทันไร ทหารนายหนึ่งวิ่งกลับมา “ผู้บัญชาการ สองคนนั้นหายไปแล้วครับ!”
“หายไปแล้ว?” ชิ่งไฮวตะลึง “ตรงสถานที่เกิดเหตุมีร่องรอยอะไร”
“ไม่มีรอยเลือด ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ครับ” ทหารตอบกลับมา
หัวหน้าหมวดเจ็ดที่อยู่ด้านข้างลดเสียงกล่าวว่า “ผู้บัญชาการครับ ผมสงสัยว่าพวกเขาหนีทัพ”
หนีทัพ?
ชิ่งไฮวมองทหารที่รายล้อมอย่างเข้มงวด ตอนที่สายตาของเขากวาดมา ทุกคนล้วนก้มศีรษะลงอย่างไม่ตั้งใจ
ตอนนี้ทุกคนล้วนทราบว่าผู้ที่ฆ่าคนพุ่งมาที่ชิ่งไฮว ปัจจุบันนี้แม้แต่เฉาเวยยังตายแล้ว ทุกคนย่อมไม่อยากถูกฝังร่วมกับเขา
บางทีทุก ๆ คนคงจะมีความคิดเล็ก ๆ เป็นของตนเอง แต่ใครก็ไม่กล้าพูดออกมา ทำออกมา
เพียงแต่ว่า ขณะนี้ชิ่งไฮวไม่มั่นใจอยู่บ้าง สองคนนั้นสรุปแล้วหนีทัพหรือว่าทุกคนฆ่าล้างไปแล้ว?
ถ้าหากเป็นการฆ่าล้าง ใครจะสามารถฆ่าคนอย่างเงียบเชียบขนาดนี้ แถมยังไม่หลงเหลือร่องรอยการต่อสู้?!
“เดินหน้าต่อไป” ชิ่งไฮวกล่าวอย่างสงบนิ่ง “ทุกคนล้วนมีลูกเมีย ก่อนจะทำอะไรก็ตริตรองให้รอบด้านหน่อย ถ้าผมตายที่นี่ แต่พวกคุณมีชีวิตกลับสหพันธรัฐ ตระกูลชิ่งจะปฏิบัติต่อทุกคนยังไง เอาล่ะ ออกเดินทางเถอะ”
ระหว่างที่พวกเขาเดินทางไปทิศเหนือ ทหารที่อยู่หน้าสุดจู่ ๆ หมอบลง มือขวายกขึ้น ทำสัญญาณให้ข้างหลังหยุดเดินหน้า
เพียงพริบตาเดียว เหล่าทหารกระจายตัวไปซ่อนอยู่ข้างหลังต้นไม้ทั้งสองฟาก
อย่างรวดเร็ว มีเสียงของมนุษย์ดังขึ้น “พวกเราหลงทางแล้วใช่มะ ทำไมรู้สึกว่าทางที่เดินอยู่ตอนนี้ อย่างกับผมเคยเห็นมาแล้วเมื่อวันก่อน เฮ้ย หวังปิ่งซู คุณนำมาผิดทางใช่รึเปล่า”
เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งเอ่ยอย่างหมดความอดทนว่า “ถ้านายหาทางออกได้ นายก็มานำทาง ไม่งั้นอย่าพูดไร้สาระ ไม่งั้นระวังจะแหกกฎ ตายไปยังไม่รู้ว่าทำไมตาย ยังมี ทีหลังพูดกับหวังปิ่งซูให้มันสุภาพหน่อย เข้าใจไหม”
ชิ่งไฮวที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าไม้ขมวดคิ้ว เกิดอะไรขึ้น
เดิมทีเขานึกว่าเป็นคนของบ้านใหญ่, บ้านรองที่มาไล่ฆ่าเขามาถึงแล้ว ตอนนี้ดูท่าไม่ใช่เลย
อีกอย่าง ชื่อหวังปิ่งซูนี่คุ้นหูเป็นพิเศษ
นี่ไม่ใช่ยอดฝีมือแรงก์ B ที่นั่งประจำการในทีมล่าฤดูใบไม้ร่วงคนนั้นเหรอ
หวังปิ่งซูนี่สองปีก่อนก็เป็นเจ้าหน้าที่ของกองพลที่สองสหพันธรัฐ ภายหลังขาขวาได้รับบาดเจ็บถูกตระกูลหลี่ขุดตัวออกไป
“เป็นทีมล่าฤดูใบไม้ร่วง” ชิ่งไฮวกล่าว “เก็บมีด เดินทัพอย่างปกติ ไม่อนุญาตให้ทุกคนเปิดเผยรายละเอียดของภารกิจครั้งนี้!”
พูดจบ ชิ่งไฮวถึงกับนำหน้าเดินไปข้างหน้า
ตอนที่สองฝ่ายพบกัน มองครั้งแรกเขาก็เห็นหลี่อีนั่วที่อยู่ด้านหน้าสุดของทีมล่าฤดูใบไม้ร่วง
ในทีมล่าฤดูใบไม้ร่วงขณะนี้ ทุก ๆ คนล้วนหน้าตาเปรอะเปื้อนฝุ่นดิน
ชิ่งไฮวมีชื่อเสียงมากในแวดวงกลุ่มการเงิน ถึงขนาดที่ว่าลูกหลานกลุ่มการเงินมากมายเห็นแวบแรกก็จดจำเขาได้แล้ว “เป็นชิ่งไฮว! พวกเราเจอกับชิ่งไฮว! พวกเรารอดแล้ว!”
ชิ่งไฮวเงียบไปสองวินาทีจึงถามว่า “พวกคุณทำไมมาอยู่ที่นี่”
คนที่ปากไวคนหนึ่งกล่าวว่า “ก่อนหน้านี้ถูกชาวป่าไล่ฆ่า สลัดทิ้งพวกเขาได้ในสถานที่ต้องห้ามอย่างไม่ง่ายดาย ได้พบกับพวกคุณมันโชคดีเกินไปแล้วจริง ๆ พวกเรารอดแล้ว!”
ยังมีลูกหลานของตระกูลชิ่งล้อมเข้ามา “พี่ชิ่งไฮว รีบช่วยพวกเรา!”
ในจิตใจของทุดคน ชิ่งไฮวเป็นสมาชิกสายตรงที่ความสามารถแกร่งกล้าที่สุดในรุ่นเยาว์ ไม่เหมือนกับลูกหลานล้างผลาญที่ถูกผลักไปอยู่ชายขอบเหล่านี้โดยสิ้นเชิง
อย่างน้อยที่สุด บนร่างพวกชิ่งไฮวกลุ่มนี้แม้แต่บาดแผลสักนิดยังมองไม่เห็น เสื้อผ้าก็ค่อนข้างเรียบร้อย
หันกลับมาดูทีมล่าฤดูใบไม้ร่วงก็ไม่เหมือนกันแล้ว ไม่เพียงแต่ละคนเสื้อผ้าฉีกขาด ใบหน้าก็ถูกขีดข่วน แต่ละคนยังยืนอยู่กับที่บิดตัวไม่หยุด ดูแวบแรกก็รู้ว่ามีความต้องการปัสสาวะอย่างเร่งด่วน
ในสถานที่ต้องห้าม ลูกหลานล้างผลาญหนึ่งกลุ่มพบกับกองทัพประจำการ ปฏิกิริยาแรกย่อมเป็นรอดแล้ว
ณ ขณะนี้ชิ่งไฮวมีแผนใหม่แล้ว : เขาอยากหนีออกจากสถานที่ต้องห้ามกับคนกลุ่มนี้
คนที่ร่วมทางยิ่งมาก เขายิ่งปลอดภัย ถึงจะมีคนไล่ฆ่าจริง ๆ ในทีมล่าฤดูใบไม้ร่วงก็มียอดฝีมือแรงก์ B อย่างหวังปิ่งซู ยังมีลูกหลานล้างผลาญหนึ่งกลุ่มขวางกั้นภัยพิบัติให้เขา
เช่นนี้แล้ว โอกาสในการรอดชีวิตของเขาจะเพิ่มขึ้นมากมาย
ชิ่งไฮวคิดแล้วกล่าวกับหัวหน้าหมวด 7 ด้านข้างว่า “เอาถุงซีลแบ่งให้พวกเขาหน่อย ทำให้แน่ใจว่าพวกเขาสองคนสามารถใช้ร่วมกันหนึ่งใบ จากนั้นขุดหลุมฝัง 7 หลุมให้พวกเขา ฝังกระจายไปให้ทั่ว ๆ”
“รับทราบ” หัวหน้าหมวด 7 นำคนไปแบ่งถุงซีล ของนี่พวกเขามีเหลือเยอะมาก
ถึงอย่างไรแผนการเดิมของกองร้อยสนามคือเดินทางในสถานที่ต้องห้าม 15 วัน ผลคือเพิ่งสามวันก็ถูกบังคับให้ล่าถอยแล้ว
ลูกหลานล้างผลาญหลังจากเห็นถุงซีลก็ลิงโลด “พี่ชิ่งไฮว ยังเป็นพวกคุณที่เตรียมการมาพร้อมสรรพ!”
ตอนนี้ ทุกคนเห็นว่าชิ่งไฮวรู้กฎของสถานที่ต้องห้ามหมายเลข 002 อยู่ก่อน ในใจยิ่งรู้สึกมั่นคง
อีกทั้งทุกคนเห็นเขาแบ่งของสำคัญขนาดนี้ออกมา จิตใต้สำนึกจึงรู้สึกว่าชิ่งไฮวสมควรได้รับความไว้วางใจ
มีเพียงหัวหน้าหมวด 7 ที่เกิดปฏิกิริยาขึ้นมา : ผู้บัญชาการชิ่งไฮวอยากจะได้รับความไว้วางใจเป็นเรื่องจริง แต่การขุดหลุมฝังนี่ จุดประสงค์ไม่ได้เรียบง่าย
หลุมฝังของพวกเขาก่อนหน้านี้ถูกคนขุดออกมา ผู้บัญชาการชิ่งไฮวไม่ใช่ไม่รู้ว่าของนี่ทิ้งไว้ในป่าอาจจะเอาชีวิตคนได้
ดังนั้น ชิ่งไฮวจงใจทำอย่างนี้ ถ้ามีคนตามรอยแล้วมาค้นพบหลุมฝังก็อาจจะนึกว่าเป็นของพวกเขากองร้อยสนาม จากนั้นจะเสียเวลาไปกับการขุดหลุม
หัวหน้าหมดเจ็ดทอดถอนใจ หัวกะทิแท้จริงในกลุ่มการเงินพวกนี้ จิตใจโหดร้ายเกินไปแล้วจริง ๆ
เหล่าทหารหมวดเจ็ดตอนที่ขุดหลุมฝังก็มองหน้ากันอย่างลับ ๆ
แต่ไม่มีใครปริปากเรื่องนี้
การใช้คนอื่นขวางกั้นภัยพิบัติมันดีกว่าตัวเองไปตายเสมอ ตอนนี้พวกเขาอยู่เรือลำเดียวกับชิ่งไฮว ย่อมอยากจะช่วยผู้บัญชาการรักษาความลับ
ขณะนี้ ชิ่งไฮวมองไปทางหลี่อีนั่ว “ครั้งนี้เป็นคุณที่นำทีมล่าฤดูใบไม้ร่วงเหรอ”
“อืม” หลี่อีนั่วพยักหน้า
“ผมเห็นว่าพวกคุณก็ไม่ได้มีการเตรียมตัวอะไร ทำไมรีบร้อนเข้ามาที่สถานที่ต้องห้ามนี่ล่ะ” ชิ่งไฮวไม่เข้าใจ
“พวกเราก็ถูกบังคับ เดิมทีไม่มีความตั้งใจจะเข้าสถานที่ต้องห้ามเลย ไม่งั้นฉันไปยื่นคำร้องกับตระกูลขอไฟล์ลับของกฎสถานที่ต้องห้ามมาแล้ว เป็นคนของสระอัคคีที่จู่ ๆ ปรากฏตัวขึ้นที่ป่าไม้ ต้อนพวกเราเข้าสถานที่ต้องห้าม เฮ้อ ขบวนรถของตระกูลจินไดยังถูกสระอัคคีทำลายไปเลย” หลี่อีนั่วอธิบาย
คิ้วของชิ่งไฮวยิ่งขมวดแน่นขึ้น ในบ้านสี่มีข่าวกรองว่าบ้านใหญ่เคยมีความสัมพันธ์กับสระอัคคี เกรงว่านี่คืออีกฝ่ายติดสินบนมาไล่ฆ่าตนเอง
เขาลังเลชั่วขณะ “ชาวป่าตอนนี้อยู่ไหน”
สามารถล้อมฆ่าล้างตระกูลจินไดแล้วยังบังคับให้ยอดฝีมือแรงก์ B อย่างหวังปิ่งซูซ่อนตัวในสถานที่ต้องห้าม งั้นหมายความว่าในทีมสระอัคคีมียอดฝีมือแรงก์ A
เวลาเช่นนี้ ตนเองขึ้นเหนือต่อไปไยมิใช่การส่งตัวเองเข้าร่างแห? แทนที่จะไปเผชิญหน้ากับแรงก์ A ไม่สู้เขากลับไปเผชิญหน้ากับเด็กหนุ่มธรรมดาคนนั้น
ชิ่งไฮวแอบแค้นในใจ เขาคิดไม่ถึงว่าบ้านใหญ่เพื่อวางแผนร้ายต่อตัวเองจะถึงกับเสียเงินมากขนาดนี้
คิดว่าการให้ผู้อาวุโสของสระอัคคีออกจากเขาหิมะไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายอะไรเลย!
กลับได้ยินหลี่อีนั่วกล่าวว่า “ตอนแรกสระอัคคียังไล่ล่าพวกเรา แต่ภายหลังกลับจู่ ๆ ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย”
“ไม่ใช่ว่าพวกคุณสลัดพ้นการตามรอยเหรอ” ชิ่งไฮวฉงน
“อืม” หลี่อีนั่วมองเขาแวบหนึ่ง “อีกฝ่ายมีแรงก์ A ในทีม คิดจะสลัดพ้นไหนเลยจะเป็นเรื่องง่ายดายปานนั้น”
ชิ่งไฮวถอนหายใจโล่งอก เขาเดาได้ว่าสระอัคคีไปไหน อีกฝ่ายจะต้องรู้เป้าหมายภารกิจของตนเอง ดังนั้นตรงเข้าไปยังชั้นในสถานที่ต้องห้าม วางแผนจะดำเนินการเฝ้าต้นไม้รอกระต่ายต่อตนเองอยู่ตรงพื้นที่เป้าหมาย
พวกเขาน่าจะคิดไม่ถึงว่าตนเองถึงกับจะล่าถอยล่วงหน้า!
แต่ชิ่งไฮวไม่ได้ปริปากพูดเรื่องนี้เลย ทว่ากล่าวกับหลี่อีนั่วว่า “ไม่เป็นไร ในเมื่อตอนนี้พวกคุณมารวมกลุ่มกับพวกผมแล้ว งั้นผมย่อมจะพาพวกคุณออกไปอย่างปลอดภัย ยังไง สิทธิ์สั่งการของทีมล่าฤดูใบไม้ร่วง คุณก็มอบให้ผมเถอะ”
ชิ่งไฮวในที่สุดเปิดเผยเจตนาของตนเองออกมาแล้ว
มีสิทธิ์สั่งการของทีมล่าฤดูใบไม้ร่วง ชิ่งไฮวก็จะสามารถสั่งการหวังปิ่งซู!
แต่ตอนนี้หลี่อีนั่วก็มีความระแวงในใจแล้ว “ฉันได้ยินว่าคุณมาทำภารกิจสังเวียนแห่งเงา ทำไมเร็วขนาดนี้ก็ยุติแล้วล่ะ”
ชิ่งไฮวตอบอย่างสงบนิ่งว่า “ด้วยความสามารถของผม อยากจะทำภารกิจจนเสร็จเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก”
“งั้นฉันยังได้ยินมาว่าที่พวกคุณมาเป็นหนึ่งกอง ตอนนี้เหลือคนนิดเดียวขนาดนี้” หลี่อีนั่วถามอีก
ชิ่งไฮวถามกลับว่า “ล่วงล้ำเข้าชั้นในของสถานที่ต้องห้าม มีบาดเจ็บล้มตายไม่ใช่ปกติมากเหรอ”
มีบาดเจ็บล้มตายย่อมปกติ
แต่หลี่อีนั่วยังรู้สึกว่าไม่ถูกต้อง
กองร้อยสนามหนึ่งกองมาถึงที่นี่ แม้แต่เสนาธิการเฉาเวยผู้มีชื่อเสียงคนนั้นยังไม่เห็นแม้แต่เงา แต่บนตัวชิ่งไฮวกับคนอื่นกลับเรียบร้อยขนาดนี้!
นี่ก็คือช่องโหว่ที่ใหญ่ที่สุด
เธอคิดแล้วกล่าวว่า “ทีมล่าฤดูใบไม้ร่วงล้วนเป็นลูกหลานล้างผลาญทั้งกลุ่ม คุณจะสั่งการพวกเขาทำไร คุณสำเร็จภารกิจแล้วก็จะต้องเหนื่อยมากแน่ ๆ สินะ สิทธิ์สั่งการของทีมล่าฤดูใบไม้ร่วงยังคงเอาไว้ที่ฉันเถอะ ฉันจะให้ความร่วมมือกับคุณ ก่อนที่ฉันจะเข้ามาได้ติดต่อกองพลตระกูลหลี่บริเวณนี้แล้ว คิดว่าพวกเขาน่าจะมาถึงอย่างรวดเร็ว”
ชิ่งไฮวมองดูหลี่อีนั่วอย่างลึกซึ้ง ไม่อาจมั่นใจว่าอีกฝ่ายตระหนักถึงอะไรหรือไม่
แต่หลี่อีนั่วก็นำข่าวดีมาหนึ่งอย่าง กำลังเสริม!
……………………………………….
ตอนที่ 161 – ทหารที่สาบสูญ