บทที่113 คิดว่าเธอเป็นคนโง่จริง ๆ
เหตุการณ์นี้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อบริษัทของพวกเขาจริง ๆ ถ้าบอกว่าไม่มีอารมณ์เลยสักนิดก็คงเป็นไปไม่ได้
ก็ไม่รู้ว่า เขาหาตัวเองตอนนี้ทำไม
“คืออย่างนี้ คุณหนูเจียง ครั้งนี้คุณสามารถที่จะปล่อยเจียงหนิงเอ๋อสักครั้งได้หรือไม่？ถึงอย่างไรเธอก็เป็นน้องสาวของคุณ ครั้งนี้เราก็ลงโทษเธอเบาๆ และชดเชยหนักๆ คุณดูแบบนี้ได้หรือไม่？”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ คิ้วของเจียงหยุนเอ๋อขมวดแน่นมากขึ้น และในใจก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก
“ฉันไม่เห็นด้วย ในเมื่อเธอกระทำผิด ก็สมควรที่จะต้องถูกลงโทษ”
เมื่อเห็นท่าทีที่ยึดมั่นของเจียงหยุนเอ๋อ คนคนนั้นถอนหายใจ และจากไปในที่สุด
หลังทานมื้อเย็นเสร็จ เจียงหยุนเอ๋อไปอาบน้ำสบายตัว โดยคิดไว้ว่าจะขึ้นไปชั้นบนเพื่อเอาไดร์เป่าผม และเป่าผมที่เปียกโชกให้แห้ง
แต่ทันทีที่ก้าวเท้าออกจากห้องน้ำ ก็ได้รับโทรศัพท์ที่โทรมาจากสถานีตำรวจ
คิดถึงผลลัพธ์สุดท้ายออกมาแล้ว เจียงหยุนเอ๋อก็อดไม่ได้ที่จะยกหัวคิ้วขึ้น
หลังจากวางสายโทรศัพท์ คิ้วของเจียงหยุนเอ๋อก็ค่อยๆคลายออก และสุดท้ายทุกอย่างไม่เป็นไปตามอย่างที่เขาคาดไว้
คนที่สมควรถูกลงโทษ สุดท้ายก็นำเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม
“เนื่องจากการมีส่วนร่วมในครั้งนี้ใหญ่เกินไป ดังนั้นพวกเราทางสถานีตำรวจตัดสินใจให้เจียงหนิงเอ๋อถูกควบคุมตัวสิบห้าวัน และชดเชยค่าเสียหายเป็นจำนวนเงินหนึ่งล้านห้าแสน เป็นค่าเยียวยาสำหรับเรื่องนี้”
……
ตกดึกกลางคืน ความมืดก็เข้าปกคลุมทั่วทั้งเมือง
รถเบนท์ลีย์สีแดงหนึ่งคันจอดอยู่ด้านหน้าประตูของสถานีตำรวจ ผู้หญิงคนนั้นถอดแว่นกันแดดออก และเผยให้เห็นถึงขาที่เรียวยาวและขาวสองข้าง
“หนิงเอ๋อ”
“ทันทีที่ฉันได้รับผลสรุปที่ด้านบนประกาศก็รีบมาหาคุณเลย เป็นอย่างไรบ้าง โอเคไหม？”ส้งหวั่นหวั่นเดินตรงเข้าไปที่หน้าของเธอ และมองไปที่เธอ ริมฝีปากสีแดงเข้มแสดงรอยยิ้มเบาๆออกมา
เมื่อได้ยินเสียง เจียงหนิงเอ๋อที่ก้มหน้าอยู่ตลอดก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย และเมื่อเห็นเป็นส้งหวั่นหวั่น สีหน้าที่ตึงเครียดตลอดก็มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย：“ดีค่ะ พี่หวั่นหวั่น”
ส้งหวั่นหวั่นวางของขวัญที่ตัวเองตั้งใจเตรียมให้ไว้ด้านข้าง แล้วปลอบโยน：
“ฉันรู้ว่าตอนนี้คุณไม่พอใจอย่างมาก แต่ว่ายังไม่ถึงเวลาเรายังไม่สามารถทำอะไรได้ และครั้งนี้คุณต้องเชื่อฟังดี ๆ ไม่เช่นนั้นหากไม่สามารถแก้ไขคดีได้ จะมีอันตรายมากขึ้นในอนาคต”
“พวกนี้เป็นสิ่งที่ฉันได้เตรียมไว้ให้คุณ และฉันก็ได้พบหัวหน้าของฝ่ายนั้นหนึ่งครั้งเป็นการส่วนตัวแล้ว เขาก็รับปากฉันแล้วว่าจะดูแลคุณเป็นอย่างดี ไม่ให้คุณต้องทรมาน”
ส้งหวั่นหวั่นหยิบของชิ้นหนึ่งที่สวยงามออกมาจากของขวัญ
“พวกนี้เป็นของขวัญที่ฉันเลือกให้เธอเองกับมือ คุณดูว่าชอบหรือไม่ แบบนี้ อารมณ์คุณจะดีขึ้นหน่อยไหม”
ส้งหวั่นหวั่นยังไม่ทันได้ยื่นมือออกมา ก็ถูกเจียงหนิงเอ๋อผลักจนล้มทันที“ไม่ ฉันไม่ต้องการของพวกนี้”
“ตอนนี้ฉันไม่ขออะไรสักอย่าง แต่สิ่งที่ฉันอยากได้ก็คือให้เจียงหยุนเอ๋อชดใช้ในส่วนที่คล้ายกัน ฉันจะให้ร่างกายเธอแหลกเหลว ในชาตินี้ ไม่สามารถพลิกผันตัวได้อีก ปลาเค็มก็จะเป็นปลาเค็มตลอดไป”
เจียงหนิงเอ๋อกัดฟันพูดด้วยความแค้น และทุกคำพูด ราวกับว่าเป็นมีด ครุ่นคิดเป็นเวลานาน พร้อมที่จะหลบหนีจากคุกได้ทุกเวลา
เธอเกลียด ทำไมเจียงหยุนเอ๋อถึงสามารถมีชีวิตที่อยู่อย่างปลอดภัย และมีความสุข แต่เธอกลับต้องมาทนทุกข์ทรมานอยู่ตรงนี้
“โอเค คุณวางใจได้เลยพี่หวั่นหวั่นจะยืนอยู่ข้างของคุณเสมอ แต่ว่าถ้าครั้งหน้ามีแผนการอะไรที่จะดำเนินการ หนิงเอ๋อคุณต้องหารือกับฉันล่วงหน้าก่อน อย่าเป็นเหมือนครั้งนี้ที่ต้องกลายเป็นปลาที่ตกอยู่ในตาข่าย และตรงกันข้ามกลับทำให้ผู้หญิงคนนั้นได้ออกนอกหน้าไปหมด”
ส้งหวั่นหวั่นตบไหล่ของเจียงหนิงเอ๋อแล้วกล่าวตักเตือน
แม้ว่าท่าทีในการพูดของเขาจะอ่อนโยนมาก แต่ก็ยังฟังออกและสัมผัสได้ถึงความรังเกียจที่อยู่ข้างใน
เจียงหนิงเอ๋อพยักหน้า และไม่ได้พูดอะไรต่อ
“โอเค ตอนนี้เวลาก็ไม่เช้าแล้ว ฉันจะกลับไปเช้าหน่อย และคุณก็พักผ่อนเช้าหน่อย มีเรื่องอะไรติดต่อฉันได้ตลอดเวลา”ส้งหวั่นหวั่นแสดงรอยยิ้มมาตรฐานอีกครั้ง
“อืม เดินทางระวังด้วย”เจียงหนิงเอ๋อกล่าว
ได้ยินคำพูดของเจียงหนิงเอ๋อ ส้งหวั่นหวั่นพยักหน้า และใส่แว่นกันแดดอีกครั้ง และเดินออกจากสถานีตำรวจอย่างเดินเชิด
เห็นแผ่นหลังที่เดินจากไป ใบหน้าเจียงหนิงเอ๋อเต็มไปด้วยความป่าเถื่อน และตบเสื้อผ้าของเธอตรงไหล่อย่างรังเกียจ
แสงพิษมืดมนสว่างวาบในดวงตาของเขา
ฮึ ส้งหวั่นหวั่น คุณคิดว่าฉันไม่รู้จริง ๆเหรอว่าเรื่องนี้คุณเป็นคนทำ！
คิดจริง ๆเหรอว่าฉันจะโง่เป็นปืนให้คุณคอยใช้ ฉันแค่ใช้เรื่องนี้ เพื่อให้ได้ความเชื่อใจจากคุณเท่านั้นแหละ
คิดว่าฉันโง่จริง ๆเหรอ……
เจียงหนิงเอ๋อหัวเราะอย่างเย็นชา สีหน้ายิ่งโหดเหี้ยมมากขึ้น
——
ทีแรกนึกว่า เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ไม่ว่ายังไงหัวข้อข่าวบันเทิงนี้ก็จะส่งเสียงดังทำมันให้ใหญ่ และส่งผลกระทบอย่างมาก
แต่ก็คิดไม่ถึงอย่างมาก ตั้งแต่หลังจากที่ชี้แจ้งเรื่องความบริสุทธิ์ เพียงแค่ไม่กี่วัน ออร์เดอร์ของพวกที่หายสาบสูญไร้ร่องรอย และสาบานว่าชาตินี้จะไม่ร่วมมือกับบริษัทของพวกเขาก็กลับมาแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้นคือแห่กันมาหาเธออย่างกับฝูงผึ้ง อีกทั้งยังเพิ่มผลผลิตจากเดิมขึ้นเป็นหลายเท่า และในแต่ละวันเธอรับโทรศัพท์แทบจะไม่ทันเลย
ทางด้านผู้บริหารระดับสูงก็จัดการประชุมชั่วคราวขึ้นหลายครั้ง เพื่อหาแนวทางง่ายๆในอนาคตอันใกล้นี้
“ฉันตรวจสอบแล้ว นี่ไม่ใช่ออร์เดอร์ปลอมอะไร ทั้งหมดนี้เป็นรายชื่อบริษัทที่จดทะเบียนมาตรฐานอย่างเป็นทางการ และอีกอย่าง ในช่วงเวลาทุกวันนี้ฉันเล่นแอพTaobao ผลิตภัณฑ์ซีรี่ย์บิวตี้และซีรีย์คู่สามีภรรยาของเราเป็นที่นิยมมาก เป็นผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางที่ผู้คนค้นหามากที่สุดบนเว็บไซต์ และบิวตี้บล็อกเกอร์มากมายก็แนะนำผลิตภัณฑ์ของเราด้วย”
เสี่ยวเฉินพูดขึ้นในที่ประชุม
“อย่างที่เสี่ยวเฉินพูดมา อันที่จริงนี่ก็ถือว่าเป็นผลลัพธ์ของการโฆษณาอย่างหนึ่ง”
บุคคลระดับสูงคนหนึ่งชี้ไปที่ข้อมูลสถิติบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ และเดินไปเดินไป
“แม้ว่าจะได้รับความเสี่ยงอย่างมาก แต่ว่าผลลัพธ์ที่พวกเราได้มานั้นย่อมไกลกว่าที่เราคิดไว้หลายเท่ามาก และตอนนี้ออร์เดอร์ก็ส่งเข้ามาในบริษัทของพวกเราตลอดไม่ขาดสาย”
“ในระดับประเทศพวกเราก็เริ่มมีชื่อเสียงเล็กน้อย รวมทั้งประเทศที่ค่อนข้างล้าหลัง ที่มีความต้องการผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางมากขึ้น และตอนนี้ต่างก็เริ่มเข้ามาเบียดที่บริษัทของพวกเราแล้ว”
“อย่างเช่นเกือบทุกประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ต่างก็ตั้งใจที่จะร่วมมือกับบริษัทของเรา และตอนนี้ก็เริ่มมีออร์เดอร์เข้ามาแล้ว พร้อมที่จะร่วมมือกับเราเพื่อเปิดร้านค้าพิเศษได้ตลอดเวลา ตอนนี้ก็ขาดแค่เวลาอันดีงามเองแล้ว”
“ถึงแม้ว่าธุรกิจของบริษัทเราจะคึกคักขึ้นทุกวัน แต่น่าเสียดายคนที่มาทำงานล่วงเวลาอย่างพวกเรา ที่ต้องมายุ่งที่นี่แทบเป็นแทบตายในทุกวันนี้ ”
พนักงานบางคนแอบถอนใจและพูดขึ้น
แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่พูดรังเกียจบนผิวปาก แต่สำหรับเรื่องที่บริษัทสามารถกลับมาตั้งตัวได้ ก็มีความสุขมากเช่นกัน แต่ที่ต้องลำบากทุกวันแบบนี้ และไม่มีเวลาพักเกือบเจ็ดถึงแปดชั่วโมงแบบนี้ มันเจ็บปวดมากจริง ๆ