บทที่ 808 มีพิษในชา เจดีย์เวหานี้ยิ่งมีพิรุธ!
“ลาก่อนทั้งสองท่าน!”
ใบหน้าผู้อาวุโสใหญ่ประดับด้วยรอยยิ้มสดใส ร่างกายกำลังเลือนหายไป เขากำลังจะไปจากที่นี่
เขาบรรลุภารกิจของตนแล้ว จึงมีความปีติเป็นล้นพ้น โบกมือลาซีกับเต่าชรา!
“ไม่ต้องกล่าวว่าลาก่อน พวกเรายังไม่ค่อยรู้จักที่นี่เท่าใด โปรดอยู่อธิบายสถานการณ์ที่นี่ให้พวกเราฟังก่อนเถอะ!”
ซีตาตาเป็นประกาย จับพิรุธได้ทันทีอย่างมีไหวพริบ นางชี้นิ้วออกไป พลันนั้น พลังกล้าแกร่งมวลหนึ่งพุ่งไปหาผู้อาวุโสใหญ่เพื่อรั้งเขาไว้ที่นี่ ไม่ปล่อยให้ผู้อาวุโสใหญ่ได้จากไปง่าย ๆ
ปฏิกิริยาของผู้อาวุโสใหญ่ในเวลานี้ประหลาดเกินไป ต้องมีเงื่อนงำแน่นอน นางรู้สึกว่าไม่ควรปล่อยผู้อาวุโสใหญ่ไปทั้งอย่างนี้
“หืม?!”
สีหน้าผู้อาวุโสใหญ่เปลี่ยนไป คิดไม่ถึงว่าซีจะมีไหวพริบดีเช่นนี้!
เขาชักเสียใจขึ้นมา รู้อย่างนี้ไม่น่าเอ่ยอันใด ควรแสดงละครให้เสร็จสิ้นก่อนแล้วค่อยไป
ทว่า ความเสียใจนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วขณะ พริบตาต่อมา เขาก็ไม่ได้สำนึกเสียใจอันใด
ไม่มีเรื่องใดต้องเสียใจ ซีเข้าไปในเจดีย์เวหาแล้ว ซ้ำที่นี่ยังเป็นชั้นสิบแปด ซีอยู่ในกำมือพวกตนแล้ว!
นอกจากนี้ สิ่งสำคัญที่สุดคือ ซี… ดื่มชาเข้าไปแล้ว!
ชานั้นก็หาใช่น้ำชาธรรมดา มีการผสม ‘บางอย่าง’ ลงไป สิ่งนั้นจักสลายพลังของซีโดยไม่ให้รู้ตัว ซียิ่งไม่มีทางก่อเรื่องได้อีก!
คำนวณเวลาดูแล้ว น้ำชาคงใกล้ออกฤทธิ์เต็มที!
เสียงดังตู้มกึกก้อง ประกายสยดสยองฉายออกจากตัวเขา ทลายพลังที่พันธนาการตนไว้ ตั้งท่าจะออกจากเจดีย์เวหา
เขาไม่ต้องการอยู่ที่นี่ แม้จะไม่มีทางพลาดพลั้ง ทว่าซีก็ไม่ธรรมดา จากที่ผู้นำตระกูลเทียนหมิงกล่าวไว้ ซีมีความลึกล้ำในตัวอยู่มาก เขากลัวจะเกิดเหตุการณ์อื่นใด!
ออกจากเจดีย์เวหาจึงจะปลอดภัยที่สุด!
“เจ้าหนีไม่พ้นหรอก!”
ซีลงมือทันที สำแดงเคล็ดวิชากระบี่ กระบี่สวรรค์นับพันฟาดฟันออกไป เล็งเป้าไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ไม่ให้เขาได้ไปไหน
เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!
กระบี่สวรรค์นับพันเล่มส่งเสียงเคร้ง ภาพการณ์น่าครั่นคร้ามเป็นที่สุด ผู้อาวุโสใหญ่รีบสำแดงวิชาลับ หมายจะฝ่าออกจากกองกระบี่สวรรค์นับพันเล่มนั้นและไปจากที่นี่!
ทว่า เรื่องที่เหนือความคาดหมายของเขาคือ เขากลับรับมือไม่ไหว!
“เป็นไปได้อย่างไรกัน!?”
เขามีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก คิดไม่ถึงเลย เสี้ยวลมหายใจที่ซีลงมือ เขาก็แน่ใจได้ว่าซีนั้นอยู่ในขอบเขตลอยชายขั้นเก้า ในสถานการณ์ปกติ ซีไม่ควรสู้ตนได้!
เพราะเขาก้าวสู่ขอบเขตผู้บงการแล้ว มีความต่างชั้นในระดับพลังอย่างใหญ่หลวง ความต่างชั้นนั้นไม่อาจก้าวข้ามไปได้ เขาสามารถกำราบซีได้ง่ายดายไร้กังวล!
ทว่าผลลัพธ์สุดท้ายกลับไม่ได้ใกล้เคียงเลยสักนิด อย่าว่าแต่กำราบซีเลย เขาแทบรับมือการโจมตีของซีไม่ได้ด้วยซ้ำ!
“นี่มันเคล็ดกระบี่อันใดกัน?!”
เขาตกตะลึง ไม่นานนักก็ตระหนักถึงปัญหา ซีนั้นไม่ธรรมดาจริง ๆ เคล็ดวิชากระบี่นี้มหัศจรรย์อย่างยิ่ง อยู่ในระดับสูงส่งอย่างไม่ต้องสงสัย พลังที่ปะทุออกมาเหนือชั้นกว่าขอบเขตลอยชายขั้นเก้าไปไกล!
“อ๊าก ๆๆ!”
เวลานั้นเอง จู่ ๆ เต่าชราก็ครวญครางด้วยความเจ็บปวด กลิ้งไปทั่วพื้นที่ มันรู้สึกไม่สบายกายมาก พลังที่มีกำลังถูกสลายไปทีละน้อย!
“ฮ่า ๆ!”
ผู้อาวุโสใหญ่เห็นดังนั้นก็หัวเราะออกมาดังลั่น ชาออกฤทธิ์แล้ว!
“น้ำชาของพวกเราตระกูลเทียนหาได้ดื่มกันได้ง่าย ๆ! ซ้ำเจ้ายังดื่มไปตั้งมาก!”
เขามองซีพลางกล่าว “เจ้าเองก็ดื่มไปหนึ่งถ้วย รอจนพลังในกายถูกสลายไปเถิด!”
“ชาอย่างนั้นหรือ?!”
นัยน์ตาซีไหวระริก คิดไม่ถึงเลยสักนิด นางเองก็ดื่มชาไปถ้วยหนึ่งเช่นกัน หรือว่าพลังในกายของนางจะถูกสลายไปด้วย?!
“นำยาแก้พิษออกมา!”
นางลงมือดุดันยิ่งขึ้น หมายจะกำราบผู้อาวุโสใหญ่ก่อนพลังในกายถูกสลาย แล้วยึดยาแก้พิษมาล้างพิษในตัว!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า มีพิษในชาแน่นอน!
“เจ้าเพ้อพกอันใดอยู่!”
ผู้อาวุโสใหญ่ขำพรืด “เจดีย์เวหาตัดขาดจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง พลังที่คุ้มกันเจ้าอยู่ไม่มีทางจุติลงมาได้ เจ้ามีแต่ต้องตายเท่านั้น!”
“เทียนลู่สั่งให้พวกเจ้าทำเช่นนี้หรือ”
แววตาซีเย็นยะเยือก นางช่วยชีวิตเทียนลู่ไว้ ช่วยเทียนลู่จัดการเทียนหมิง บัดนี้เทียนลู่คิดจะเนรคุณอย่างนั้นหรือ?!
นางมิได้คาดการณ์ถึงเรื่องนี้จริง ๆ!
“เทียนลู่อันใด บัดนี้เขากลายเป็นนักโทษ ถูกคุมขังในคุกใต้ดินนวปรภพไปนานแล้ว แม้กระทั่งผู้นำตระกูลเองก็เปลี่ยนสมัยไปนานแล้ว!”
ผู้อาวุโสใหญ่กล่าว “ยามนี้ คุณชายเทียนหมิงคือผู้นำตระกูล!”
“ว่าอันใดนะ!”
ซียิ่งนึกไม่ถึงเข้าไปใหญ่ เทียนลู่ทำอันใด ขนาดนี้แล้วเทียนหมิงยังพลิกสถานการณ์กลับมาได้อีกหรือ?!
“เพราะอย่างนั้น เจ้าเลิกเพ้อฝันได้แล้ว!”
ผู้อาวุโสใหญ่ยิ้มเย็นพลางเอ่ย “วันนี้คือวันตายของเจ้า!”
“เจ้าคิดมากเกินไปแล้ว!”
ซีสำแดงฤทธิ์เดชอีกครั้ง ใช้มหาวิชาซึ่งมีอานุภาพแข็งกล้าเช่นกัน และอาจกล้าแกร่งยิ่งกว่าเมื่อเทียบกับเคล็ดวิชากระบี่!
วิชาอภินิหารเหล่านี้ล้วนสมบูรณ์แบบขึ้นเพราะนาง ระดับชั้นสูงส่งวิเศษกันถ้วนหน้า ไม่อาจเทียบได้กับเมื่อครั้งอดีต!
นอกจากนี้ เจดีย์เวหาตัดขาดมวลพลังที่คอยคุ้มกันนางได้จริงหรือ?
เป็นไปได้อย่างไรกัน!
พลังที่คอยคุ้มกันนางขับไล่ได้กระทั่งพลังมืดมิด และส่องสะท้อนเส้นทางที่ถัดไปจากเทวโลก มีหรือจะถูกเจดีย์เวหาเล็ก ๆ นี้ตัดขาด
ไม่ต้องคิดก็รู้แล้วว่าเป็นไปไม่ได้!
นางรู้สึกว่าต่อให้นางดื่มชาและถูกพิษเข้าไป ก็ไม่มีทางเป็นอันใด เมื่อสารพิษที่ว่ากำลังจะทำอันตรายนาง พลังที่คอยคุ้มกันนางจักปรากฏ ช่วยสลายสารพิษในตัว!
“เหตุใดถึงยังไม่ออกฤทธิ์?!”
ผู้อาวุโสใหญ่ตื่นตระหนก หลังซีสำแดงอีกมหาวิชาออกมา เขาก็ยิ่งต้านไหว เห็นอยู่ว่าจะถูกซีกำราบแล้ว!
ไม่ควรเป็นเช่นนี้!
สารพิษนี้มีความพิเศษสูง ยิ่งใช้พลังมากเท่าใด พิษก็ยิ่งออกฤทธิ์ไวเท่านั้น
ต่อสู้ด้วยพลังเยี่ยงนี้ พิษควรออกฤทธิ์ไปนานแล้ว!
พิษของเต่าชราออกฤทธิ์ทั้งที่ไม่ได้สู้ก็เพราะเต่าชราดื่มเยอะเกินไป!
ชั่วขณะหนึ่ง เขาสำนึกจากใจจริง เสียใจเป็นที่สุด เขาอวดดีเกินไป ทึกทักเอาเองว่าไม่เป็นไรแล้ว ถึงเปิดเผยตัวตนออกมา เป็นผลให้ถูกรั้งไว้ที่นี่!
พรวด! พรวด! พรวด!
โลหิตสาดกระเซ็น เขาต้านไม่อยู่แล้วอย่างสิ้นเชิง ถูกซีกำราบลง
“นำยาแก้พิษออกมา!”
ในมือซีมีกระบี่สวรรค์หนึ่งเล่มกำลังชี้ไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ บีบคั้นให้ผู้อาวุโสใหญ่นำยาแก้พิษออกมา นางรู้สึกว่าน่าจะมียาแก้พิษอยู่
การลืมตัวทำให้เสียเปรียบมหันต์!
ผู้อาวุโสใหญ่ใกล้ร้องไห้เต็มที อย่าให้เอ่ยเลยว่าทุกข์ใจเพียงใด เขาอยากตบตัวเองให้ตายนัก ก่อนนี้ไยต้องวางมาด ต้องคุยเบ่งสักประโยคสองประโยคก่อนไป
บัดนี้ เขาทำให้ตนเองติดกับไปด้วย!
“เจ้าเลิกคิดเรื่องยาแก้พิษได้เลย…”
เวลานั้นเอง เสียงหนึ่งดังเข้ามาจากข้างนอก ซีมองเห็นเทียนหมิงผ่านกระจกในเจดีย์เวหา!
“เขาไม่มียาแก้พิษ ยาแก้พิษอยู่กับข้า”
เทียนหมิงหัวเราะ ก้มมองซีจากนอกหน้าต่างพลางกล่าว “คิดไม่ถึงใช่หรือไม่! เดิมข้าคิดอยู่ว่าอีกสักพักค่อยไปหาเจ้า ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมาหาด้วยตนเอง รนหาที่ตายจริงเชียว!”
สีหน้าของซีเย็นชา เป็นลูกไม้ของเทียนหมิงจริง ๆ!
“ส่งยาแก้พิษมา มิฉะนั้นข้าจะฆ่าเขา!”
นางใช้ผู้อาวุโสใหญ่ไล่ต้อนเทียนหมิง ให้เทียนหมิงส่งยาแก้พิษมาให้ตน
“เจ้าไร้เดียงสาเกินไปหรือไม่ แม้แต่พี่ชายแท้ ๆ ของข้า ข้ายังไม่ยอมปล่อย เจ้าคิดหรือว่าข้าจะแยแสชะตากรรมของเขา”
เทียนหมิงหัวเราะ “เลิกเพ้อเจ้อเสียที ยอมรับความตายของเจ้าด้วยความสบายใจเถิด”
สำหรับเขา ผู้อาวุโสใหญ่เป็นเพียงหมากตัวหนึ่งเท่านั้น
เขาไม่สนใจความเป็นความตายของผู้อาวุโสใหญ่สักนิด!