อ่านนิยาย รู้สึกตัวอีกที-ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว-原來我是世外高人
สารบัญนิยาย 175 ตอน
- บทที่ 1 ระบบที่ไม่ตรงกัน
- บทที่ 2 ขายในราคาที่เหมาะสม
- บทที่ 3 พยัคฆ์หลากสี
- บทที่ 4 สวรรค์เมตตาข้าผู้นี้
- บทที่ 5 ท่าน
- บทที่ 6 มิใช่ว่าผู้อาวุโสที่เคารพคือเซียนหรอกนะ
- บทที่ 7 สำนักไท่หัวกำลังจะรุ่งโรจน์แล้ว
- บทที่ 8 สวรรค์จะทำลายสำนักไท่หัวเราหรือไม่
- บทที่ 9 ทุกการกระทำของผู้อาวุโสนั้นช่างลึกซึ้ง
- บทที่ 10 เซียนที่แท้จริง
- บทที่ 11 การต่อสู้เพื่อข้าวต้ม
- บทที่ 12 ‘อี๋อิน’ กู่ฉินเซียนในตำนาน
- บทที่ 13 เสียงที่ดึงดูดเทพเซียนให้มาฟัง
- บทที่ 14 เอามารดน้ำดอกไม้ก็ดีนะ
- บทที่ 15 แสงแห่งเซียนเต๋า
- บทที่ 16 วิฬาร์สีขาว
- บทที่ 17 ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ปลุกข้าตื่น
- บทที่ 18 กล้าเกินไป
- บทที่ 19 คนผิด
- บทที่ 20 เบ็ดตกปลาไผ่สวรรค์ม่วง
- บทที่ 21 โรคจิต
- บทที่ 22 พฤกษาสวรรค์คือคันเบ็ด เส้นเอ็นมังกรคือสายตกปลา
- บทที่ 23 เพียงตกปลาจากที่แห่งนี้ ก็ราวกับได้ครอบครองมัจฉาทั้งมวล
- บทที่ 24 แมวฟันไม่ดี
- บทที่ 25 ช่างยอดเยี่ยมเสียนี่กระไร
- บทที่ 26 ผู้ฝึกตนท่านนี้ช่างน่าอัศจรรย์
- บทที่ 27 ถ่านไม้จักรพรรดิผานเถา
- บทที่ 28 หม้อกลั่นสวรรค์ ชาเซียนแห่งการรู้แจ้ง
- บทที่ 29 ผู้อาวุโสผู้ทรงพลังจะไม่ปล่อยให้ผู้เยาว์ต้องทนทุกข์ทรมาน
- บทที่ 30 สุขกายและสุขใจ
- บทที่ 31 วิญญาณนักบุญในร่างวายร้าย
- บทที่ 32 หนิงเจี๋ย
- บทที่ 33 ท่าทีเปลี่ยนไป
- บทที่ 34 เพื่อเป็นการขอบคุณ เจ้าจงตายซะ
- บทที่ 35 กลายเป็นว่าผู้อาวุโสกำลังชี้แนะวิถีแห่งธนูให้ข้า
- บทที่ 36 หนิงเจี๋ย ผู้ถูกตีอย่างแรง
- บทที่ 37 ความหวาดหวั่นในเนินเขา
- บทที่ 38 ข้าไม่มีทางเลือก ได้แต่ต้องยอมรับ
- บทที่ 39 คันศรราชัน
- บทที่ 40 อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่นั้นยากหยั่งถึงจริง ๆ
- บทที่ 41 ฟ้าดินคือกระดาน เทพมารคือตัวหมาก
- บทที่ 42 ลับคมหัวใจแห่งเต๋า
- บทที่ 43 บุตรสาวผู้โง่งมเอ๋ย เจ้าคิดเรียบง่ายเกินไป
- บทที่ 44 แม้แต่แดนศักดิ์สิทธิ์ข้าก็ไม่ตกลง
- บทที่ 45 มีเหตุผลว่าเหตุใดนักบุญจึงไม่เป็นที่มองเห็นในโลก
- บทที่ 46 จอมปราชญ์หรืออาวุธขั้นสูงสุด
- บทที่ 47 สัตย์ปฏิญาณต่อสวรรค์
- บทที่ 48 ผู้ทรงอำนาจมานัดบอด
- บทที่ 49 ข้าไม่ใช่มนุษย์ผู้หญิง
- บทที่ 50 ผู้ฝึกตนเลวทราม
- บทที่ 51 มนุษย์คือราชา ส่วนผู้ฝึกตนตัวน้อยคือผู้ฝึกตนตัวน้อย
- บทที่ 52 โลกใบนี้คือหนทางที่ถูกต้อง
- บทที่ 53 คราวหน้ามาแลกเปลี่ยนกัน...ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่กำลังบอกใบ้ข้า!
- บทที่ 54 ของขวัญแสดงความเคารพ
- บทที่ 55 จิตวิญญาณอันสูงส่งทำงาน เซียนโบยบินในห้วงนภา!
- บทที่ 56 หนึ่งบทเพลงปรากฏตำหนักเซียน หนึ่งบทเพลงปรากฏเซียนร่ายรำ
- บทที่ 57 บูรพาทิศไม่สงบสุขอีกต่อไป
- บทที่ 58 แดนศักดิ์สิทธิ์มาถึง
- บทที่ 59 ชายชราบ้าไปแล้ว เขาอยากได้ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่เป็นลูกศิษย์!
- บทที่ 60 กระดูกมหัศจรรย์ พรสวรรค์ฟ้าประทาน
- บทที่ 61 สองมนุษย์มีตาหามีแววไม่!
- บทที่ 62 ขอบคุณ ผู้อาวุโสใจดีกับนางยิ่งนัก!
- บทที่ 63 โอ้อวดตัวเองต่อหน้าเซียน ข้าไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนจริง ๆ!
- บทที่ 64 ไม่ได้บ้าไปเสียหมด แต่ยังรวมความจริงเข้ากับจินตนาการอีกต่างหาก
- บทที่ 400 ถ้าเป็นเช่นนั้น พวกเจ้าก็...ตายเสียเถอะ!
- บทที่ 401 อย่ามาหลอกล่อคน...ไม่สิ...อย่ามาหลอกล่อชิงหนิวเช่นนี้!
- บทที่ 402 วัวกินหญ้า แต่ชิงหนิวอย่างพวกเรากินผัก!
- บทที่ 403 ดื่มจนเมามาย หรือสมองมีปัญหากัน
- บทที่ 404 ผิดหวังมาก ผิดหวังอย่างถึงที่สุด!
- บทที่ 405 ผู้นี้คือแม่คุณทูนหัว ไม่ควรจาบจ้วง!
- บทที่ 406 ค่ายกลใหญ่ก็ไม่ไหว จบแล้ว จบเห่จริง ๆ แล้ว!
- บทที่ 407 ตระกูลไป๋ในตอนนี้ น่ากลัวว่าจะเต็มไปด้วยแมลงมอด!
- บทที่ 408 ศาสตร์แห่งศิลปะนั้น ฉิน อักษร ภาพวาดยากจะแยกประเภท แต่หมากนั้นแยกได้!
- บทที่ 409 หลี่จิ่วเต้า ‘นี่เอาวัวมาให้ข้าหรือนี่!’
- บทที่ 410 วัชพืชที่กำลังจะทิ้ง วัชพืชนี่ร้ายกาจยิ่งกว่าโอสถมหาจักรพรรดิเสียอีก!
- บทที่ 411 รสชาติถูกต้องหมด ท่านเซียนมิได้เอ่ยส่งเดชจริงด้วย!
- บทที่ 412 ส่งตี้จวินสองท่านมาเฝ้ารักษาด้านนอกเมือง หรือว่าหลี่จิ่วเต้าจะเป็นเทียนตี้
- บทที่ 413 วิธีการเช่นนี้ไม่ดี จำเป็นต้องปรับปรุง!
- บทที่ 414 เทียนตี้นับว่าเป็นการดูหมิ่น คนผู้นี้เป็นถึงท่านเซียน!
- บทที่ 415 โอ๊ย สมองน้อย ๆ ของข้าไยจึงไม่เฉลียวเอาเสียเลย
- บทที่ 416 มารยาทไม่อาจบกพร่อง โปรดรับของกำนัลแทนคำขอโทษไว้ด้วย!
- บทที่ 417 แท็บเล็ตดาวเคราะห์สีฟ้า โลกในมือ สุดยอด!
- บทที่ 418 ผู้ฝึกตนเข้าใจเล่นจริง สร้างโลกเสมือนจริงสนุกได้ตามใจ!
- บทที่ 419 นมวัวดีเยี่ยมถึงเพียงนี้เชียวหรือ กลับไปจะให้ทุกคนดื่มนมกันถ้วนหน้า!
- บทที่ 420 ไร้ที่พึ่งพิง ตนคือความหวังเดียวของตน!
- บทที่ 421 คู่ต่อสู้หมากล้อมอันมีฝีมือทัดเทียมหาได้ยากยิ่ง!
- บทที่ 422 มัจฉาสัตมายายอดเยี่ยม ยอดเยี่ยมเสียยิ่งกว่าวัว!
- บทที่ 423 ซุกซนเพียงเล็กน้อย ไม่คาดว่าผลที่ตามมาจะร้ายแรงขนาดนี้
- บทที่ 424 กฎแห่งสวรรค์และโลกเป็นกระดาน ดวงดารานับล้านแทนตัวหมาก!
- บทที่ 425 เกียรติยศอะไรนั่นไปตายซะ ข้าจะติดตามท่านเซียน!
- บทที่ 426 ยุคสมัยนี้เป็นบ้ากระไร ขาดทุนยับเยินตั้งแต่การซื้อขายรายแรกเลยหรือ!
- บทที่ 427 โยนความผิดกันดื้อ ๆ อย่างนี้เลยหรือ โบ้ยทุกอย่างใส่ข้า!
- บทที่ 428 วัวตัวเมียกลับกลายเป็นเนื้อหอม เป็นที่เทิดทูนของทุกพื้นที่!
- บทที่ 429 น่าประหวั่นพรั่นพรึงปานนี้เชียว สงสัยว่าดินแดนนั้นอาจเกี่ยวข้องกับเซียน!
- บทที่ 430 ที่ตกปลาตรงนี้ไม่เลว หลังจากนี้มาตกปลาที่นี่ได้!
- บทที่ 431 หทัยแห่งกาลเวลา ลูกแก้วเซียนเพลิงหิมพานต์ ท่านเซียนมาจากดินแดนนั้นหรือ
- บทที่ 432 เนื้อตุ๋นกับสุรา ทั้งสังขารและวิถีหมากล้อมล้วนพัฒนา!
- บทที่ 433 ผู้ใดแข็งแกร่งผู้ใดอ่อนแอ ใครกันแน่ที่เป็นตัวตลก!
- บทที่ 434 มารดามันเถอะ นี่มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว!
- บทที่ 435 ข้าพึงใจในชีวิตนี้แล้ว ถึงตายก็ไม่เสียดาย!
- บทที่ 436 ตายแล้ว แต่ยังตายไม่สนิท!
- บทที่ 437 สถานการณ์คับขัน สติสัมปชัญญะถูกกลืนสนิทได้ทุกเมื่อ!
- บทที่ 438 ยอมแล้ว จำเป็นต้องอ่อนไหวตื่นกลัวขนาดนี้เชียวหรือ!
- บทที่ 439 ข้าแค่ต้องการยืมศาสตรา พวกเจ้าต้องทำถึงขั้นนี้เชียวหรือ
- บทที่ 440 ร้องไห้ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะข้าคิดมากไปหรือ!
- บทที่ 441 ที่ตกปลาของท่านเซียน ตงฟางเวิ่นยังบังอาจยึดไปหรือ
- บทที่ 442 พวกเจ้าลงมือเต็มที่ หากแตะต้องผมข้าได้สักเส้นนับว่าข้าแพ้!
- บทที่ 443 หลี่จิ่วเต้า ‘นี่มันสุดยอดเกินไปแล้ว!
- บทที่ 444 การฆ่าอันไร้ที่สิ้นสุด โลหิตจะหลั่งรินไปทั่วทั้งอาณาจักร!
- บทที่ 445 สภาพแวดล้อมเลวร้ายเกินไป ไม่มีผู้ใดสามารถหยุดยั้งได้!
- บทที่ 446 ฟ้าดินน่าเศร้า ตี้จวินถึงกับไร้เทียมทาน!
- บทที่ 447 น่ากลัวเกินไปแล้ว เคยเกือบชีวาวายเพราะการพยากรณ์!
- บทที่ 448 ครั้งนี้ กองกำลังจากแดนมรณาจักกรีธาทัพเต็มกำลัง!
- บทที่ 449 อาณาจักรนี้มีเก้าแดนต้องห้ามดำรงอยู่มาอย่างจีรัง ไปหาพวกเขาก็ได้!
- บทที่ 450 ยากจริง ท่านเซียนมีทางอื่นเตรียมไว้หรือไม่
- บทที่ 451 ทำโยเกิร์ตและเค้กเสร็จแล้ว เหลือเพียงรอพวกอ้ายฉานมา!
- บทที่ 452 พิรุณคืนชีพ ชุบชีวิตกลับมานับไม่ถ้วน!
- บทที่ 453 เจ้าดูน่าเกลียดน่าขยะแขยงเป็นอย่างมาก ข้าจะช่วยเจ้าเปลี่ยนเอง!
- บทที่ 454 น่าเวทนาไปแล้ว จะกลับบ้านก็ยังทำไม่ได้!
- บทที่ 455 พี่น้องทั้งหลายไม่ต้องกลัว บุกลุยสังหารไปพร้อมกับข้า!
- บทที่ 456 ขุดหลุมฝังกันนี่ หลุมพิฆาต หลุมมหึมา!
- บทที่ 457 มีพัดแต่ข้าไม่โบก แฮร่ แค่เอาสนุก!
- บทที่ 458 ความโชคดีของมัจฉาสัตมายาหมดลงแล้วหรือ รอบนี้ต้องจบเห่แล้ว!
- บทที่ 459 ชอบองุ่นเข้าแล้ว มีผู้ใดไม่ชอบองุ่นด้วยหรือ
- บทที่ 460 เจ้าแมวโง่ ข้ายังอยากเห็นเจ้าแปลงกายเป็นมนุษย์!
- บทที่ 461 ลูกวัวเองก็มีศักยภาพมากเช่นกัน ข้าต้องการจะแย่งชิงความใกล้ชิดลูกวัว!
- บทที่ 462 ถ้าหากคุณชายต้องการ คุณชายก็สามารถตกปลาจากภพเซียนได้อย่างแน่นอน!
- บทที่ 463 ปลามังกรเซียนเทียมที่ถูกตกขึ้นมาไม่เลวเลย เลี้ยงไว้ดูเล่นได้!
- บทที่ 464 สถานที่แห่งนั้นคือดินแดนของตระกูลไป๋
- บทที่ 465 การตระเตรียมอีกอย่างของท่านเซียนมาถึง ไม่มีสิ่งใดต้องกังวล!
- บทที่ 466 มายืมของวิเศษอีกแล้ว ไม่จบไม่สิ้นกันเลยหรือ!
- บทที่ 467 ปีติยินดี ท่านบรรพชนมาทันเวลา!
- บทที่ 468 จ้าวสมุทร 'ข้าต้องรับอารมณ์กระต่ายด้วยหรือ'
- บทที่ 469 แดนบรรพโกลาหล ดินแดนที่เคยรุ่งโรจน์เรืองรองครั้งอดีตกาล!
- บทที่ 470 มัจฉาสัตมายา ‘อ่า นายท่านช่างเป็นปลาที่มีสายตาเฉียบแหลม!’
- บทที่ 471 ดาบมาร ข้ากลับมาแล้ว ทั้งยังแข็งแกร่งขึ้นมากด้วย!
- บทที่ 472 ศีรษะของศพโบราณกะพริบตาขึ้นมาอย่างกะทันหัน ทำให้เสี่ยวหยาตกใจกลัว!
- บทที่ 473 ซากศพอันแปลกประหลาดและน่ากลัวเหล่านี้เกี่ยวข้องอะไรกับพี่ชายของเสี่ยวหยา
- บทที่ 474 หึหึ กลับไปเมื่อใดข้าจักไร้เทียมทานในใต้หล้า!
- บทที่ 475 แย่งกินหญ้า ลูกวัวน้อยโมโหจนร้องไห้!
- บทที่ 476 อย่าได้ออกมาอีก มิฉะนั้นข้าจะอัดเจ้าทุกครั้งที่เห็น!
- บทที่ 477 ที่นี่คืออาณาจักรอวี้ซวี ภูมิลำเนาของมัจฉาสัตมายา!
- บทที่ 478 สะดุ้งขึ้นมาจากความตายด้วยความตื่นเต้น ชีวิตข้าจะไม่ต้องดับสิ้นแล้ว!
- บทที่ 479 ข้าไม่ได้รับความเป็นธรรม ท่านบรรพจารย์แก่จนสมองเลอะเลือนไปแล้วหรือ
- บทที่ 480 ผู้เฒ่าอมตะ ‘ข้ากลับมาแล้ว!’
- บทที่ 481 ในเมื่อรู้จักกองกำลังฮวงเฉวียน เหตุใดจึงยังไม่ปล่อยอุ้งเท้าสุนัขของเจ้าอีก!
- บทที่ 482 ลั่วสุ่ย ‘นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าจะได้พบคุณชายในร่างมนุษย์!
- บทที่ 483 ข้าคือพี่ใหญ่ของที่นี่ ลั่วสุ่ยก็ต้องหลีกทางให้!
- บทที่ 484 ยอดศาสตราในลานออกโรงพร้อมเพรียง ลั่วสุ่ยเป็นคนโปรดของทุกคน!
- บทที่ 485 เพรียกหาอยู่นาน ข้ากลับได้พ่อทูนหัวมาหรือนี่
- บทที่ 486 ปีศาจผู้น่าหลงใหล ทั้งบริสุทธิ์ทั้งยั่วยวน!
- บทที่ 487 ปลาหนึ่งตัวอาหารสามอย่าง ลั่วสุ่ยมุดเข้าไปในผ้าห่มท่านเซียนกลางดึก!
- บทที่ 488 เมื่อคืนไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง!
- บทที่ 801 ข้าคือหลี่จิ่วเต้า จักกำราบศัตรูทั้งปวง!
- บทที่ 802 หลี่จิ่วเต้า ‘เจ้าเรียกที่นี่ว่าแดนลุ่มหลงหรือ!’
- บทที่ 803 ท่านพ่อบุญธรรมโปรดวางใจ ข้าจะรับหน้าที่นี้เอง!
- บทที่ 804 ไม่ต้องมาเรียกข้าว่าท่านพ่อบุญธรรม เจ้าพาพ่อทูนหัวกลับมาให้ข้าชัด ๆ!
- บทที่ 805 คุณชายกำลังทำการจัดเตรียมใช่หรือไม่?
- บทที่ 806 ทั้งจักรวาลโกลาหลเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ดึงดูดความสนใจจำนวนมาก!
- บทที่ 807 เจดีย์เวหาตระกูลเทียน เข้าสู่ชั้นสิบแปดเพื่อฝึกฝน!
- บทที่ 808 มีพิษในชา เจดีย์เวหานี้ยิ่งมีพิรุธ!
- บทที่ 809 ท้ายที่สุด ข้ากลับช่วยสงเคราะห์ให้นางแทนหรือนี่?!
- บทที่ 810 อัปยศเหลือเกิน ดินแดนตระกูลของตนกลายเป็นลานฝึกฝนของผู้อื่น!
- บทที่ 811 อัญเชิญเทพนั้นง่าย ลาเทพนั้นยาก เสียทั้งฮูหยินและไพร่พล!
- บทที่ 812 รู้จักประเมินสถานการณ์ อย่าได้คิดทำสิ่งโง่เขลาเลย!
- บทที่ 813 งานแต่ง ข้าย่อมต้องไป!
- บทที่ 814 หนึ่งวิวาห์ อาณาจักรเดือดพล่าน!
- บทที่ 815 ลั่วสุ่ยอยู่ในอ้อมอก หลี่จิ่วเต้าแทบห้ามใจไม่ไหว!
- บทที่ 816 มีแผนอยู่แล้ว สามารถจัดการพวกหลี่จิ่วเต้าได้อย่างง่ายดาย
- บทที่ 817 หลี่จิ่วเต้า 'ตัวข้าไร้เทียมทาน เจ้าเอาที่สบายใจ!'
- บทที่ 818 มาได้พอดี ยืนยันพิกัดแดนลับอาทึกได้แล้ว!
- บทที่ 819 กับดักที่ห่อหุ้มด้วยภาพลักษณ์อันงดงาม!
- บทที่ 820 ต้นหลิวมาถึง เหตุใดสถานที่แห่งนี้จึงมีลมหายใจความมืด?
- บทที่ 821 ปริมาณถูกจำกัด ผู้มาใหม่จะแทนที่คนเก่าแก่!
- บทที่ 822 ได้ของขวัญมาแล้ว ทั้งหมดเดินทางกลับ!