ตอนที่ 178 ฉวยโอกาส
“หลินหนาน.. ไอ้คนป่าเถื่อนชอบใช้กําลัง! ได้ๆ ฉันยอมขอโทษแล้ว!”
ถังจินซึ่งเคยเห็นด้านที่ดุดันโหดเหี้ยมของหลินหนานมาแล้ว จึงไม่กล้าที่จะลีลาอีก หลังจากพูดกับหลินหนานแล้ว เขาจึงหันหน้าไปทางหลิวหยิงหยิง และเตรียมที่จะขอโทษ
หลินหนานยกฝ่ามือที่มีบไหล่ถังจินซ่งออก พร้อมกับยิ้มกว้างให้ “นั่นล่ะดีมาก! อ่อ.. แล้วฉันก็ไม่ใช่คนที่ชอบใช้กําลังอย่างที่นายบอกตรงกันข้าม ฉันเกลียดการใช้ความรุนแรงเป็นที่สุด!”
ถังจินซ่งได้ยินคําพูดของหลินหนาน สีหน้าของเขากลับยิ่งทิ้งตึงมากขึ้น แต่ก็ได้แต่นิ่งเงียบไม่กล้าตอบโต้ เขาค่อยๆเงยหน้าขึ้น แม้สายตาจะจับจ้องอยู่ที่เรือนร่างงดงามของหลิวหยิงหยิง แต่กลับยังคงปิดปากเงียบ
ถึงอย่างไร ตระกูลถังก็เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงในเมืองเจียงไฮว ในฐานะที่เขาเป็นทายาทที่จะสืบทอดกิจการทั้งหมดของตระกูลในวันข้างหน้า เพราะฉะนั้นอนาคตของเขายังอีกไกล เกินกว่าจะมาเอาแลกกับอารมณ์ชั่ววูบเพียงเท่านี้
แต่การที่จะให้เขาขอโทษผู้หญิงต่อหน้าสาธารณชนแบบนี้ แม้ว่าหญิงสาวคนนั้นจะเป็นหลิวหยิงหยิงก็ตามก็เป็นเรื่องที่ถังจินซ่งเองก็ไม่อาจทําใจให้ยอมรับได้!
แต่เวลานี้มีหลินหนานอยู่ข้างกายหญิงสาวด้วย หากเขาไม่ยอมเอ่ยปากขอโทษหลิวหยิงหยิง ก็เท่ากับเป็นการทําร้ายตัวเองอีกทั้งเมื่อคิดถึงเรื่องที่หวังชางหยางเคยถูกหลินหนานทําร้ายก่อนหน้านี้ ก็ทําให้เขาถึงกับใจสั่นด้วยความหวาดกลัว
“นี่หลินหนาน ฉันเชื่อว่าคนอย่างพี่หลิวไม่ใช่คนใจแคบอะไรนัก ในเมื่อคุณชายถังยอมรับผิดแล้ว นายเองก็ควรเลิกทําให้เขาได้รับความอับอายได้แล้ว!”
ในระหว่างที่ถังจินซึ่งกําลังตกอยู่ในสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่นั้น ชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลา รูปร่างสูงโปร่งคนหนึ่ง ก็เดินเข้ามาในห้องจัดสัมมนาพอดี
“คุณชายหลี่ ในที่สุดก็มาซะที!”
ทันทีที่ได้เห็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเดินเข้ามา หวังชางหยางก็ถึงกับร้องอุทานออกมาด้วยความโล่งใจใบหน้าซีดขาวหวาดกลัวนั้น พลันเปลี่ยนเป็นหยิ่งผยองขึ้นมาในทันที
แน่นอนว่าชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ปรากฏตัวขึ้นจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากหลี่เฉวียนยู่!
หึ! คนที่จะช่วยฉันมาถึงแล้วโว้ย! มีทั้งคุณชายหลี่กับโปรเฟสเซอร์เรย์มอนด์แบบนี้ ฉันไม่จําเป็นต้องกลัวคนอย่างแกอีกแล้ว อ้สวะ!
แม้แต่ถึงจินซ่งเอง ยังถึงกับยิ้มออกมาด้วยความลิงโลดใจ..
ลําพังตัวเขาเองกับหวังชางหยางนั้น ที่หยิ่งผยองไม่กลัวใครได้ทุกวันนี้ ก็เพราะอาศัยอํานาจบารมีของตระกูล แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับหลินหนานซึ่งเป็นคู่แค้น และไม่เกรงกลัวอํานาจอิทธิพลที่หนุนหลังพวกเขาสองคนอยู่ จึงทําให้พวกเขาไม่สามารถทําอะไรหลินหนานได้
และในความคิดของพวกเขาทั้งคู่ มีเพียงหลี่เฉวียนยู่เท่านั้น ที่จะสามารถรับมือ และจัดการกับคนอย่างหลินหนานได้!
การประชุมสัมมนาแลกเปลี่ยนความรู้ทางการแพทย์ในวันนี้ ต้องเป็นเวทีสําหรับฉัน – หลี่เฉวียนยู่เท่านั้น ใครหน้าไหนก็หยุดฉันไม่ได้!
หลี่เฉวียนยู่ก้าวเดินเข้ามาภายในห้องสัมมนาด้วยความมั่นอกมั่นใจ และวันนี้ เขาก็เตรียมตัวมาอย่างดี และ พร้อมที่กลับมาผงาดในเจียงไฮวให้ได้
หลังจากหลินหนานได้ยินคําพูดของหลี่เฉวียนยู่ เขาจึงได้ก้าวเดินเข้าไปหาหลิวหยิงหยิง พร้อมกับเอื้อมมือข้างหนึ่งออกไปโอบเอวบอบบางของเธอไว้ ก่อนจะเบ้ปากเล็กน้อย พร้อมกับพูดออกไปว่า
“นายเป็นใคร? ทําไมฉันถึงไม่รู้ว่าเถ้าแก่หลิวมีน้องชายแบบนายด้วย? อ่อ.. แล้วนายก็ควรจะเรียกฉันว่าพี่เขยถึงจะถูก!”
หลีเฉวียนยู่ได้แต่ยืนนิ่งด้วยความงุนงงกับพฤติกรรมของหลินหนาน และคิดไม่ถึงว่าจะถูกหลินหนานข่มกลับ เช่นนี้ อีกทั้งยังทําให้เขาดูเป็นตัวตลกในสายตาของผู้อื่นด้วย
หากนี่เป็นการแสดงก็ต้องนับว่าการแสดงของหลินหนานนั้น เหนือกว่าการแสดงของหลี่เฉวียนยู่มากนัก
“หลินหนาน นี่นาย..”
อย่าว่าแต่หลี่เฉวียนยู่ที่นิ่งอึ้งจนพูดไม่ออก แม้แต่หลิวหยิงหยิงเองยังอดที่จะตกใจไม่ได้ เธอคิดไม่ถึงว่าหลินหนานจะกล้าแสดงความสนิทสนมกับเธอเช่นนี้ต่อหน้าสาธารณชน
แต่นับว่าโชคดีที่หลิวหยิงหยิงเป็นคนที่ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์เฉพาะหน้าได้เก่ง เธอจึงไม่รีบร้อนที่จะผลักร่างของหลินหนานออกไปในทันที แต่เพียงแค่กระซิบเตือนหลินหนานเบาๆเท่านั้น
ริมฝีปากแดงของหลินหนานโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปากก่อนจะพูดต่อว่า “เฮ้อ.. เจอคนแซ่หลี่เมื่อ ไหร่ รู้เลยว่าต้องมาทําอะไรไม่ดีแน่ๆ..”
หลังจากพูดจบนั้น ฝ่ามือที่โอบเอวบอบบางของหลิวหยิงหยิงอยู่นั้น ก็ฉวยโอกาสบีบเค้นเนื้อในบริเวณนั้นของเธอไปด้วย
และเวลานี้ หลินหนานก็กําลังประกาศตัวเป็นศัตรูกับหลี่เฉวียนยู่!
แต่ไม่ใช่เพียงเพราะว่าเขาเป็นทายาทตระกูลหลี่ แต่เป็นเพราะว่าเขาได้ร่วมมือกับถังจินซ่ง เล่นงานเยจิงเฉิงก่อนหน้านี้ต่างหาก!
ด้วยเหตุนี้ หลินหนานจึงยากที่จะญาติดีกับหลี่เฉวียนยู่ได้!
เมื่อมีโอกาสเหยียบย่ําได้ เขาก็จะทํา!
แม้แต่หลิวหยิงหยิงเองยังอดที่จะสงสัยในตัวหลี่เฉวียนยู่ไม่ได้ และจากเหตุการณ์ที่โรงแรมมารีออทท์ในคืนนั้น ทําให้เธอเองก็เริ่มระแวงในตัวหลี่เฉวียนยู่มากขึ้นด้วย
“ไม่พบกันเพียงแค่สองสามวัน คิดไม่ถึงว่าความสัมพันธ์ของเถ้าแก่หลิวกับหลินหนาน จะพัฒนาไปได้เร็วขนาดนี้ หวังว่าผมคงจะได้รับขนมงานแต่งในเร็วๆนี้นะครับเถ้าแก่หลิว!”
หลี่เฉวียนยู่หันไปพูดกับเถ้าแก่หลิวยิ้มๆ หลังจากที่หลี่เฉวียนยู่สงบสติอารมณ์ และควบคุมความโกรธในใจได้แล้ว เขาก็เริ่มกลับมาตอบโต้คืน
หลินหนานยิ้มกว้าง และเป็นฝ่ายตอบโต้กลับไปแทน “นี่เป็นเรื่องภายในครอบครัวของเราคนนอกอย่างนาย ไม่จําเป็นต้องเสียเวลาคิดแทนอ่อ.. แล้วก็ช่วยจัดการกับสวะทั้งสองนี้ด้วยล่ะ!”
ระหว่างที่พูด หลินหนานก็ได้ยกมือขึ้นชี้ไปทางถึงจินซ่งกับหวังชางหยาง..
“คุณชายหลิน ไม่ทราบว่าต้องการให้ผมจัดการยังไง?” หลี่เฉวียนยู่เอ่ยถามยิ้มๆ
หลินหนานทําท่าทางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ําเสียงจริงจัง “ความจริงแล้ว ฉันก็แค่อยากให้ขอโทษแล้วก็จบๆกันไป แต่เห็นนายพูดมาก ฉันก็เลยเปลี่ยนใจให้พวกเขาทั้งสองคนโขกศรีษะขอโทษสิบครั้งแทน!”
โขกศรีษะขอโทษสิบครั้ง!
นี่มันข่มเหงรังแกกันเกินไปแล้ว!
“หลินหนาน!! มันจะมากเกินไปแล้ว! อย่าคิดว่ามีคุณปู่คอยคุ้มกะลาหัวแล้วฉันจะไม่กล้าทําอะไรแกนะ? ขึ้นแกยังยั่วโมโหฉันไม่หยุด ฉันมีวิธีที่จะฆ่าแกนับร้อยนับพันวิธี!”
หลังจากได้ยินคําพูดของหลินหนาน ถึงจินซ่งก็ร้องตะโกนออกมาเสียงดังอย่างหมดความอดทน!
แม้แต่หลี่เฉวียนยู่เองยังทนต่อไปไม่ได้ จนต้องพูดขึ้นบ้างเช่นกัน “หลินหนาน นายทําเกินไปแล้ว! ทั้งคุณชายถังและคุณชายหวัง ต่างก็เป็นคนมีหน้ามีตาในเจียงไฮว อย่างน้อยๆ นายก็ควรเห็นแก่หน้าของพวกเขาสองคนบ้าง?”
“นี่ๆ ไม่ต้องแตกตื่นกันขนาดนี้ก็ได้ ฉันก็แค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง!” หลินหนานตอบกลับยิ้มๆ
และเมื่อได้ยินคําตอบของหลินหนาน ใบหน้าของหลี่เฉวียนยู่ก็พลันเปลี่ยนเป็นบูดบึงขึ้นมาทันที นั่นเพราะหลินหนานปลิ้นปล้อน และลื่นอย่างกับปลาไหล แม้แต่เขาเองยังตามไม่ทัน!
หลี่เฉวียนยู่จึงได้แต่ข่มความโกรธไว้ และหันไปพูดกับหลิวหยิงหญิงแทน “พี่หลิว! ในเมื่อเป็นเรื่องของพี่ก็ บอกมาตรงๆดีกว่าว่าต้องการให้จบแบบไหน?”
แต่หลี่เฉวียนยู่กลับต้องประหลาดใจแทน เพราะหลิวหยิงหยิงค่อยๆเอนกายซบร่างของหลินหนานที่ยืนอยู่ข้างๆ พร้อมกับตอบไปว่า
“หลินหนานต้องการแบบไหนก็แบบนั้นล่ะ ฉันยินดีที่จะทําตามคําสั่งของเขา..”
“ว้าว…”
ท่าทางของหลิวหยิงหยิงที่แสดงออกมานั้น ทําให้ทุกคนในที่นั้นถึงกับอ้าปากค้าง และหากเป็นผู้หญิงคนอื่นทํากิริยาแบบนี้ ต่อให้จะสวยกว่าหลิวหยิงหยิงเป็นสิบเท่า ก็คงไม่ทําให้หลายๆคนในที่นี้ต้องตกใจได้ถึงเพียงนี้แน่
นั่นเพราะหลิวหยิงหยิงไม่ใช่หญิงสาวธรรมดาทั่วไป!
ไม่เพียงเธอจะเป็นผู้หญิงที่ประสบความสําเร็จในด้านธุรกิจแล้ว ทุกคนต่างก็เข้าใจว่า เธอคือหญิงคนสนิทของเส้นปูเตามาโดยตลอด
อีกทั้งหลังจากที่เสิ่นว์เตาตายไป หลิวหยิงหยิงก็สามารถดูแลกิจการที่เส้นปูเตาทิ้งไว้ให้ได้อย่างราบรื่น และ ตําแหน่งฐานะในสมาคมเมิ่งหลานก็ไม่ธรรมดาอีกด้วย!
และด้วยความสามารถเก่งกาจของหญิงสาว มีแนวโน้มว่าเธอจะได้กลายเป็นจักรพรรดินีแห่งโลกธุรกิจใต้ดินของเมืองเจียงไฮวเลยทีเดียว!
แต่เวลานี้ ผู้หญิงที่เก่งกาจ และมีความสามารถรอบด้านอย่างหลิวหยิงหยิง กลับกําลังออดอ้อนหลินหนาน และประกาศว่ายินดีที่จะทําตามคําสั่งของเขาเช่นนี้ นับเป็นเรื่องที่ใครๆก็ไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้น..
โอ้โหหลิวหยิงหยิง! นี่เธอเหมาะจะไปเป็นนักแสดงมากกว่าตีบทแตกยิ่งกว่าฉันอีก!
แม้กระทั่งหลินหนานเอง ยังแอบชื่นชมความสามารถทางการแสดงของหลิวหยิ่งหยิงอยู่ในใจ!
“นี่หลินหนาน! ที่พวกเรามาร่วมงานสัมมนาในครั้งนี้ก็เพื่อร่วมประมูลไม่ได้ต้องการมาดูหมาขี้เรื้อนพลอดรักกัน?”
หลังจากที่อารมณ์โกรธบรรเทาลง สติของถังจินซ่งก็เริ่มกลับคืนมา และจงใจพูดจาเหน็บแนมให้หลินหนานกับหลิวหยิงหยิงดูแย่มากขึ้น
แต่หลินหนานกลับไม่มีสีหน้าท่าทางเดือนร้อนอะไร เขาสูดดมกลิ่นหอมจากเส้นผมของหลิวหยิงหยิง แล้วจึงตอบกลับไปว่า
“อ่อ.. ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็มาที่นี่ด้วยจุดประสงค์เดียวกันสินะ! เอาล่ะ.. นายจะไม่ขอโทษก็ได้ แต่ต้องเอาป้ายประมูลของนายมาให้ฉัน!”
หลังจากที่ได้ยินคําพูดของหลินหนาน ทั้งถังจินซ่งและหวังชางหยางต่างก็โกรธขึ้นมาอีกครั้ง
หมอนคอยฉวยโอกาสเอาเปรียบทุกครั้งที่ทําได้จริงๆ!