ลั่วซาน เดิมเป็นแอ่งขนาดใหญ่ และ ตอนนี้พวกเขายืนอยู่ในตำแหน่งสูงสุด หากน้ำถูกดึงลงมาที่นี่ ลั่วซานหยวนทั้งหมดจะกลายเป็นทะเลสาบทันที

ไม่ต้องพูดถึงกองทัพ 1.5 ล้านคน แม้จะเป็นกองทัพ 2 ล้านคน หาดพลาดโดนเข้าไปพวกเขาก็ไม่แคล้วจมน้ำตาย

อย่างไรก็ตาม แผนการจะล้มเหลวหากน้ำที่ถูกดึงมาในเวลานี้มาถึงก่อนเวลาที่พวกเขาใกล้จะข้ามผ่านที่ราบลั่วซานไป

แต่ดูจากลักษณ์ของ เจี๋ยสวี่ ดูเหมือนเขาจะมั่นใจในแผนการนี้อย่างมาก

“รายงานท่านอัครมหาเสนาบดี กองทัพติดตามของ ราชาเมกาทรอนลู่เว่ย ได้หยุดอยู่ตรงหน้าที่ราบทางลงเขาและเดินทัพด้วยความล่าช้า คาดว่าพวกเขาตั้งใจจะพักผ่อนและตัดสินใจออกเดินทางในวันพรุ่งนี้!”ในขณะนั้นเอง จินยี่เหว่ย รีบเข้ามา

เจี๋ยสวี่ ขมวดคิ้วแน่น ตามแผนการของเขา น้ำจากแม่น้ำงูหยก จะมาถึงที่นี่ภายในครึ่งชั่วโมง หากกองทัพติดตามของลู่เว่ย ไม่เดินทางเข้าไปลึกขึ้นแผนการของเขามันเป็นไปไม่ได้ที่จะบรรลุผล

เจี๋ยสวี่ ไม่อยากให้แผนของเขาจบลงแบบนี้

เมื่อครุ่นคิดอะไรได้ เจี๋ยสวี่ ก็กล่าวพูดทันที”ปลอมแปลงลายมือของราชาเมกาทรอนลู่เว่ย เลียนแบบจดหมายเพื่อขอความช่วยเหลือไปยังกองทัพ 1.5 ล้านคนนี้ พวกเขาจะต้องรีบไป เมืองงูหยกทางตอนใต้โดยเร็วที่สุด!”

“ขอรับ!”

“นอกจากนี้สั่งผู้รับผิดชอบเรื่องการปล่อยน้ำให้เลื่อนเวลาออกไปอีกหนึ่งชั่วโมง!”

“ขอรับ!”

เจี๋ยสวี่ ได้ถอนหายใจออกมา”ข้าหวังว่าแม่ทัพที่คุมกองทัพนี้จะไม่ตรวจสอบจดหมายอย่างละเอียด!”

ราชาเมกาทรอน มีตราประทับเฉพาะที่ จินยี่เหว่ย ไม่สามารถลอกเลียนแบบได้ และ ถ้าแม่ทัพฝ่ายศัตรูศึกษามันอย่างลึกซึ้งก็อาจเป็นไปได้ว่าจะพบว่าจดหมายนี้เป็นของปลอมและแผนของ เจี๋ยสวี่ จะพังพินาศทันที

ตอนนี้เขาได้ทำสิ่งที่ทำได้ไปแล้ว

ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้น

ภายใต้การจัดการของ เจี๋ยสวี่ จินยี่เหว่ย ได้ลอกเลียนจดหมายจากราชาเมกาทรอนลู่เว่ยอย่างรวดเร็วโดยจัดให้คนแกล้งทำเป็นทหารของราชาเมกาทรอนและไปส่งจดหมายให้ถึงมือแม่ทัพ

แม่ทัพใหญ่ ไช่หวู่ ขมวดคิ้วแน่น และมองไปที่จดหมาย ลายมือนี้เหมือนกับลายมือของ ราชาเมกาทรอนไม่มีผิด แต่ที่สำคัญก็คือมันกลับไม่มีตราประทับทำให้เขาครุ่นคิดได้ยากเล็กน้อย

“ท่านแม่ทัพ ฝ่าบาท ได้เขียนจดหมายมาว่าอย่างไร?”แม่ทัพคนอื่น ๆ ได้กล่าวถาม

“ในจดหมายบอกข้าว่า ลู่เฟิง ได้สั่งให้ เหลียนป๋อ นำกำลังทหารปิดล้อมเมืองทางเหนือของเมืองงูหยก พวกเราต้องรีบไปเมืองทางเหนือโดยเร็วที่สุดเพื่อช่วยกองทัพของฝ่าบาทและเอาชนะเหลียนป๋อ!”ไช่หวู่ ได้ตอบกลับ

“ท่านแม่ทัพพวกเราจะรออะไรอยู่อีก หากเราช้าแม้เพียงนิดเดียวฝ่าบาทอาจตกอยู่ในอันตราย!”แม่ทัพคนอื่น ๆ ได้ตอบกลับ

ไช่หวู่ ได้ถอนหายใจออกมา”ข้ารู้ แต่จดหมายฉบับนี้ แม้จะเป็นลายมือของฝ่าบาท แต่กลับไม่มีตราประทับของพระองค์อยู่ ดังนั้นข้าจึงไม่แน่ใจว่านี่เป็นจดหมายจริงหรือเท็จกันแน่ ถ้ามันเป็นของปลอม ไม่ใช่ว่าพวกเราจะตกหลุมพรางของลู่เฟิง?”

“นี่…”

แม่ทัพคนอื่น ๆ รู้สึกกังวล

แต่ในขณะนี้ก็มีแม่ทัพคนนึงยืนขึ้นและตอบกลับ”ท่านแม่ทัพไม่ต้องกังวลมากเกินไป แม้จดหมายฉบับนี้จะเป็นของปลอมมันก็ไม่สามารถทำอะไรพวกเราได้!”

“ทำไม?”ไช่หวู่ ได้กล่าวถาม

“ท่านแม่ทัพ แม้ว่าเหลียนป๋อ จะส่งกองกำลังนับล้านจากเมืองเร้ดเมเปิ้ลมาที่นี่ก็ไม่เพียงพอที่จะหยุดกองทัพ 1.5 ล้านของเราได้ อีกทั้ง จากที่นี่ไปยังเมืองงูหยกทางตอนใต้ก็ห่างเพียงแค่ครึ่งวัน มันไม่มีตำแหน่งซุ่มโจมตีที่เหมาะสมอยู่ข้างหน้าอย่างแน่นอน แม้ว่าภูมิประเทศที่นี่จะค่อนข้างสูง และ เหมาะสมกับการสู้รบของทหารราบ แต่มันยากที่จะซุ่มโจมตีพวกเราทีเผลอ!”

“สำหรับจดหมายที่ไม่มีตราประทับของฝ่าบาท เกรงว่า ฝ่าบาท คงจะรีบร้อน และ แม้มันจะเป็นของปลอม เหลียนป๋อ ก็คงไม่ส่งกองกำลังจำนวนมากมาล้อมพวกเรา เพราะกองกำลังส่วนใหญ่อยู่ที่เมืองทางเหนือ ดังนั้นพวกเราจึงต้องเร่งเดินทัพไปถึงที่เมืองทางตอนเหนือโดยเร็วที่สุด”

“ฮ่าฮ่า,จริงด้วย ตราบใดที่พวกเราไปถึงเมืองทางตอนเหนือ ตามแผนของฝ่าบาทพวกเราจะสามารถกวาดล้างกองทัพทั้งหมดของพวกมันได้!”ไช่หวู่ ได้หัวเราะออกมา

เขาไม่ได้รู้สึกกังวลอีกต่อไป”ส่งคำสั่งของข้าออกไปให้กองทัพทั้งหมดเตรียมตัวออกเดินทาง!”

“ขอรับ!”

เมื่อ ไช่หวู่ นำกองทัพเดินทางต่อ เจี๋ยสวี่ ก็ได้รับข่าวจาก จินยี่เหว่ย ทำให้เขารู้สึกโล่งใจ

ตราบใดที่กองทัพของ ไช่หวู่ ไปถึงตำแหน่งยุทธ์ศาสตร์ของเขา มันก็จะประสบความสำเร็จ

เท่านี้ เจี๋ยสวี่ ก็สามารถนั่งรอดูผลลัพธ์ของเขาได้

อย่างไรก็ตาม เจี๋ยสวี่ คำนวณคร่าว ๆ อยู่ที่ 500,000 นาย มันไม่น่าจะขาดหรือเกินมากเกินไป

ขณะนี้ ผู้รับผิดชอบในการปล่อยน้ำได้ปล่อยน้ำแล้ว ภายใต้การควบคุมของพวกเขาแม้จะสามารถซื้อเวลาได้บ้างแต่ก็มีเวลาจำกัด

“ไปกันเถอะ อยู่ที่นี่ต่อไป พวกเราจะประสบอุบัติเหตุไปด้วย!”

เจี๋ยสวี่ ได้พาแม่ทัพที่อยู่ข้าง ๆ ของเขาออกจากที่นี่ไปยังภูเขาสูงอีกแห่ง

เพียงใช้เวลาไม่นานก่อนที่กองทัพของ ไช่หวู่ จะเดินทางมาถึงที่ราบ

บูม ~~

ในไม่ช้า ไช่หวู่ ก็ได้ยินเสียงฟ้าร้อง เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า มันก็ยังเป็นดวงจันทร์ที่ไร้หมู่ดาว แต่บนฟ้ากลับไม่มีสถานการณ์บ่งบอกว่าจะเกิดฟ้าร้องขึ้น

ก่อนที่เขาจะเข้าใจเรื่องทั้งหมด เขาก็เห็น พื้นดินด้านหน้าถูกน้ำชำระล้างและมันพุ่งเข้ามาใส่กองทัพของพวกเขา

“อะไร นี่มันน้ำท่วมงั้นเหรอ?”

ทหารทั้งหมดแตกตื่น พวกเขาไม่มีเวลาคิดว่าน้ำมาจากไหน หลายคนได้วางอาวุธลงและรีบวิ่งหันหลังกลับไป

ไช่หวู่ เป็นคนแรกที่ตอบสนอง”แม่ทัพทั้งหมดมารวมตัวกันที่นี่ ใช้พลังปราณในร่างกายหมุนวนกลายเป็นโล่ขนาดใหญ่ปิดกั้นน้ำ”

แม่ทัพหลายคนได้เริ่มทำตามคำสั่ง

เจี๋ยสวี่ ที่เห็นเช่นนั้นจะยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้นได้ยังไง

ร่างของเขาพริ้วไหวและปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของคนเหล่านี้ ดาบเฉิงอิ๋ง ในมือวาดฟันเด็ดศีรษะของแม่ทัพจำนวนมาก

“เป็น เจี๋ยสวี่!”

นี่คือความคิดสุดท้ายของ ไช่หวู่ ก่อนที่ศีรษะของเขาจะหลุดกระเด็นพร้อมกับ แม่ทัพคนอื่น ๆ

หากแม่ทัพเหล่านี้อยู่ในกองทัพ และ ถูกปกป้องโดยทหารแม้ว่า เจี๋ยสวี่ จะแข็งแกร่ง ก็คงไม่สามารถฆ่าคนเหล่านี้ได้

แต่ตอนนี้ พวกเขาไม่ได้อยู่ในกองทัพ สำหรับ เจี๋ยสวี่ คนเหล่านี้ ก็เปรียบเสมือนปลาตัวเล็ก ที่สามารถจัดการได้ตลอดเวลา

น้ำที่ปราศจากสิ่งกีดขวางได้กลืนกินผู้คนจำนวนมากในที่ราบลั่วซาน

“เทน้ำมัน!”

เจี๋ยสวี่ ได้ตะโกนขึ้น

เขาจัดให้คนหมื่นคนเทน้ำมันก๊าซชนิดพิเศษลงไปในน้ำ น้ำมันก๊าซชนิดพิเศษนี้สามารถเผาในน้ำได้เป็นเวลานาน เว้นแต่มันจะไหม้จนหมดไม่งั้นไม่มีทางที่จะดับได้

นี่เป็นการป้องกันกองทัพที่สามารถรอดตายในน้ำ

ท้ายที่สุดกองทัพ 1.5 ล้าน ก็ยังมีจำนวนมากเกินไปอยู่ดี เขาต้องการลดจำนวนคนให้ได้เยอะที่สุด

หากแม่ทัพที่นำทหารเหล่านี้ข้ามเมืองงูหยกทางตอนใต้ไปยังเมืองงูหยกทางตอนเหนือได้สำเร็จ ลู่เฟิง ก็จะตกอยู่ในอันตราย

เมื่อน้ำมันก๊าซถูกเทลงไป คบเพลิงก็ถูกจุดขึ้น

ไฟขนาดใหญ่ได้ปะทุบนผิวน้ำจำนวนมากทหารที่รอดจากการจมน้ำตายต่อมาก็ถูกไฟเหล่านั้นกลืนกินแทน!

ในเวลาครึ่งชั่วโมง ไม่มีทหารคนใดที่เข้าไปในที่ราบลั่วซานหนีรอดไปได้ และ จำนวนผู้เสียชีวิตก็น่ากลัวอย่างมาก!